Pannenkoeken [open]

Nala nam weer een hap van haar flensje en hoopte dat om een of ander mirakel, Gin zo meteen wel ging luisteren. Al had ze geen plan om hem te gaan gebruiken. Ze zou hem gebruiken alleen in uiterste nood. Haar bruine ogen keken weer in die van Kenneth en ze haalde haar schouders op. "Ik kan veel dingen goed doen met Nura, mijn Fletchinder. Zij is mijn eerste pokémon ooit.. we hebben een soort speciale band snap je". Ze nam nog een hap van haar afgekoelde flensje. "En dan is er Gin.. hij luistert soms gewoon echt niet en het ergste is nog wel dat het soms niet eens zo slecht is". Ze beet op haar lip en voelde hoe ze rood begon te worden "Soms wint hij alsnog.. zonder enige hulp van mij.. en andere keren dan verliezen we omdat hij zo nodig niet wilde luisteren. Hoe kan ik met zo'n pokémon vertrouwd een gym gevecht gaan doen? Ik heb het al langer uitgesteld dan het moet in de hoop dat hij luisteren gaat". Ze wendde haar ogen dan toch maar weer af en nam een slokje van haar cola. Ze was plotseling heel geïnteresseerd in het prikkelde geluid van de cola.

Nala staarde naar de donkere substantie in haar glas, bedenkend hoe ze hier terecht was gekomen. Ze had een simpel doel voor ogen gehad. Niet zo simpel, achteraf gezien en nu zat ze hier. Te praten met een jongen die ze zo maar ontmoet had in een pannenkoeken restaurant, omdat ze vragen had gehad over een gym gevecht. Toen hij sprak keek ze op. Ze ging recht zitten en keek hem overdondert aan. "Wat? Nu?". Te zien aan de blik in zijn rode ogen bedoelde hij wel degelijk nu. Ze stond haastig op en liet haar flensjes voor wat het was. Ze pakte haar tas van de grond. Nala haar handen spande zich nerveus aan om de riem van haar tas. Nou er zat niets op. Ze zouden gaan vechten.. en ze wist wel zeker nu dat ze ging verliezen. Met een wee gevoel in haar maag liep ze alvast naar de buitendeur. "Geweldig.. een potje gaan verliezen" Mompelde ze tegen zichzelf toen ze dacht dat Kenneth buiten gehoorsafstand was.

Het zonnetje scheen uitnodigend. De vogels in de lucht riepen vrolijk terwijl ze over vlogen. Nala haar humeur ging een klein beetje omhoog daar door, maar niet bijster veel. Op de stoep bleef ze staan en draaide ze zich om naar Kenneth. Zijn quote stopte haar tot nadenken. Ze fronste toen ze er over nadacht. Hij heeft gelijk.. en opgeven is niet de O'kane manier! Herinnerde ze zich, iets wat haar vader altijd tegen haar gezegd had tijdens een van zijn gewoonlijke trainingssessies. Desondanks hoefde ze er niet blij mee te zijn wat nu ging gebeuren. "Vertel nou maar wat je wilt vertellen en doe wat je doen moet" Verzuchtte ze en ze hief haar kin op in een poging zichzelf een beetje op te beuren. "Ik train al sinds ik hem heb met die kikker en niets heeft geholpen nog.. des te sneller het over is". Haar bruine ogen zochten die van hem op om te kunnen ontdekken wat hij op dit moment dacht. Helaas was er niets aan af te lezen dus wendde ze haar blik op de pokéball die ze uit haar zak gehaald had. Ze gooide hem op. De Froakie verscheen voor haar, natuurlijk met zijn altijd aanwezige zelfgenoegzame blik. Hij hupte enkele meters opzij zodat hij niet tussen Kenneth en Nala in zat en sprong op een bankje. Vanaf daar keek hij Nala hooghartig aan alsof hij haar wilde vragen waarom ze hem nu weer gestoord had. "Gin, dit is Kenneth, Kenneth dit is Gin". Zei ze met vernauwde ogen naar Gin terwijl ze tussen hen wees naar elkaar. "We gaan een gevecht doen samen" Voegde ze er aan toe op zachtere toon. De Froakie keek opzij naar Kenneth, het woordje 'gevecht' had hem wakker geschud, hij spande zijn spieren aan en zei vastberaden 'Fro! Froak!'. Nala schudde haar hoofd en keek Kenneth verwachtingsvol aan.

Nala haalde diep adem en wreef nerveus met haar handen over elkaar toen ze Kenneth aanstalten zag maken zijn pokémon tevoorschijn te houden. Hoe dit ook af ging lopen, zo te zien had hij een heel plan in zijn hoofd ontwikkeld. Hij haalde vier pokéballs tevoorschijn en liet de wezens die er in zaten er uit. Nala herkende er twee van. Cubone en Skarmory, maar die andere twee. Ze haalde haar pokédex tevoorschijn om te zien wat het voor wezens waren. Toen Kenneth voorstelde dat zij samen met Gin een tegenstander moest kiezen perste ze haar lippen ontevreden op elkaar. Ze keek naar Gin die de vier pokémon met een aandachtige blik bekeek. "Oké Gin,.. wat dacht je er van als we het proberen op die Cubone" Nala zei het enkel om te kijken of Gin haar hoorde. Het verbaasde haar niet dat hij deed alsof hij oost-indisch doof was. Vastberaden knikte hij en wees hij. Nala volgde zijn blik. Het was totaal niet verbazingwekkend maar Gin had de grootste, of in ieder geval de hoogste pokémon van ze allemaal gekozen. De Skarmory. Op dat opzicht kwamen ze overeen. Allebei dachten ze soms niet heel rationeel na en maakte ze beslissingen zonder ook echt na te denken. In dit geval wilde Gin gewoon een uitdaging en zou het Nala niet verbazen als hij ook daadwerkelijk verloor en dan alsnog verbaasd daarover zou zijn. "Nou.. of dat" Zei ze met een diepe zucht alsof ze moeite moest doen haar geduld niet te verliezen. "Kenneth, mij maakt het niet veel uit wat we kiezen.. Gin die wijkt nu niet meer uit van zijn plan" Verzuchtte ze. "Op dit moment ziet je Skarmory er enorm bad-ass en gevaarlijk uit, hij gaat natuurlijk voor diegene die het meest uitdagend er uit ziet. Dit doet hij altijd.. al zou je een Charizard tevoorschijn halen dan zou hij die ongetwijfeld kiezen" Legde ze uit. "Super gave pokémon heb je trouwens" Voegde ze er aan toe met een glimlach.  

Nala haar glimlach verstomde weer toen ze zag dat Kenneth niet echt er op reageerde. Ze wendde haar blik weer af naar Gin die de Skarmory uitdagend aankeek. Haar bruine ogen schoten terug naar Kenneth toen hij plotseling enkele passen naar voren zetten en heel dicht voor haar ging staan. Door dat het zo plots was verstijfde ze meteen, maar ze stapte niet achteruit. Met grote geschrokken ogen ontmoette ze zijn rode blik. Zijn .. doordringende en intimiderende ogen. Zijn gezicht was zo kort bij het haren dat haar neus bijna de zijne raakte. Ze slikte moeizaam. Ze durfde het niet om ook maar één spiertje te vertrekken, alsof hij iets gevaarlijks zou doen of zo .. Nala ontspande niet toen hij weer achteruit stapte maar zette zelf ook enkele passen achteruit. Ze had het plots heel erg warm gekregen en liet een gespannen ademteug ontsnappen die ze ingehouden had sinds hij voor haar was komen staan. Gin zijn aandacht was van de Skarmory afgegaan toen hij de onbekende jongen op zijn mens af zag stappen. Met toegeknepen ogen keek hij Kenneth aan die nog meer vernauwde toen Kenneth er 'Ja, jij ook' aan toevoegde. Hij wist niet wie die mens was maar hij mocht hem niet. Gin sprong van het bankje af hupte naar Nala. Voor haar voeten ging hij weer zitten en keek hij boos omhoog. Nala keek naar beneden en schraapte haar keel nerveus. Man.. dat was eng .. ik wil hier weg Dacht ze. Haar blik gleed naar Gin toe die om keek naar haar en met een half verveelde half ongeduldige blik haar aankeek. ".. Juist .. uh .. " Begon ze met een lichtelijk onvaste stem. Haar bruine ogen gingen langs Kenneth heen en vestigde zich op de pokémon naast hem.

Nu ze eens aandachtiger keek zag ze pas echt goed wat voor pokémon het waren. Hiervoor had ze even snel ze in zich opgenomen en dat was het. Ze Metang zag er erg sterk uit evenals zijn Skarmory. Die wilde Nala niet kiezen .. ze kon beter beginnen met iets kleiners als ze meer kans van slagen wilde hebben. De Cubone lag voor de hand. Gin had het voordeel dat hij water was en de Cubone ground. Dat was niet uitdagend genoeg, besloot Nala. Ze keek naar beneden naar Gin. Die had zijn blik alweer gevestigd op Kenneth. Nala ontweek zijn blik nogmaals en liet uiteindelijk haar blik rusten op de Shuppet. Ze slikte nogmaals, geraakt door een plotse zee van zenuwen. Oké.. dit is allemaal voor het grotere goed.. als Kenneth mij kan helpen de band met Gin te versterken dan is het niet voor niets geweest. Stelde ze zichzelf gerust. Nala keek op en zei met een krachtigere stem dan ze had verwacht "Ik kies de Shuppet.. Metang en Skarmory zien er sterk uit en ik wil een beetje een gelijke strijd" Ze beet op haar lip "Daarom kies ik niet voor de Cubone.. zoals eerst .. want Gin heeft het type voordeel en dat vind ik iets te gemakkelijk en Gin ongetwijfeld ook". Tot haar grote verbazing knikte haar Froakie instemmend en keek hij met een nog bozere blik naar Kenneth en toen naar de Shuppet. 'Froakie!' Riep hij uit. Nala fronste. "Ben je het hier mee .. eens?". Vroeg ze achterdochtig. Sinds wanneer was hij zo gemakkelijk? Ze vernauwde haar ogen een beetje toen Gin zijn hoofd omdraaide en vastberaden knikte. Nala keek weer op en knikte. "Ik kan niet geloven dat ik dit ga zeggen maar .. zo te zien lijken we het eens te zijn .. voor het eerst" Voegde ze er schaapachtig aan toe. Waarom was Gin zo gemakkelijk? Daar moest iets achter zitten. Oh, dat zou ze snel gaan uitzoeken ook!  

Nala knikte vastberaden toen Kenneth voorstelde meteen te beginnen. Daar was ze het helemaal mee eens. Ze liep een eindje van hem vandaan en ging midden op de straat staan om haar pokémon en de zijne alle ruimte te geven. Gin was nog niet eens geëvolueerd dus zou hij niet heel de straat in puin achter laten, maar het waren wel pokémon. Ze had geen idee wat de Shuppet van Kenneth allemaal wel niet kon! Het bekende gevoel van opwinding begon door Nala's lichaam te stromen. Dit was wat ze zo leuk vond! De spanning en sensatie van het gevecht.. het onmogelijke dat kon gebeuren of juist niet! Ze keek naar Gin die achter haar aan gekomen was en nu schuin voor haar zat met zijn rug naar het restaurant waar zij en Kenneth gegeten hadden. Hij keek van Kenneth en de Shuppet weer naar haar en leek te zoeken naar iets. Bevestiging? Nala vond het allemaal maar erg verdacht, maar besloot om gebruik te maken van Gin zijn korte volgzame moment.

Toen Kenneth Shuppet liet aanvallen schoot Gin zijn hoofd meteen naar rechts en spande hij zijn spieren aan. "Smoke screen!". Het was onmogelijk voor Gin om op tijd te reageren dus raakte de aanval hem helaas wel. Nala haar wenkbrauwen schoten omhoog toen Gin zichzelf vermande en de smoke screen aanval deed. De ruimte op straat tussen Nala en Kenneth werd in een dikke mist gehuld. Tot dus ver .. is dit niet vreemd. Soms doet hij dit. Dacht Nala twijfelend. Soms luisterde Gin.. en dan meestal kort erna stopte dat. "Gin! Doe je bubble!". Riep ze naar de dikke mist waar Gin ergens in verstopt zat. Vanaf achter de Shuppet schoten grote, blauwe bellen omhoog die met veel kracht op Gin zijn tegenstander afgingen.

Nala hield haar adem in toen de Shuppet de tegenaanval losliet. Omdat ze Gin niet zien kon wist ze dus ook niet of het hem zou raken of niet. Door de dichte rook kon je niets zien. De aanval van de Shuppet kliefde door de rook als een mes door boter en zorgde er voor dat geleidelijk aan de rook op begon te trekken. Haar bruine ogen zochten vliegensvlug naar haar blauwe kikker pokémon. Maar hij was nergens te bekennen. Verbaasd keek Nala even terug naar Kenneth. "Gin!". Riep ze. Op dat moment zag ze een schaduw over haar hoofd vallen en keek ze opzij. Vanaf een lantaarnpaal sprong Gin met zijn krachtige achterpoten omhoog. Nala werd verblind door de zon die achter hem scheen en deed een hand voor haar ogen. In de lucht draaide hij om en vuurde een Water Pulse aanval af terwijl hij naar beneden viel. De aanval schoot tollend door de lucht naar beneden in de algemene richting waar Kenneth stond. Ze balde haar handen tot vuisten en voelde hoe ze het weer enorm warm begon te krijgen. "Pas op!". Gilde ze geschrokken naar Kenneth.

Nala sloeg haar handen voor haar mond toen de aanval op hem af suisde. Haar ogen gingen meteen naar de baby Ralts die nog steeds zichzelf aan Kenneth zijn been had vastgeklemd. Ze stond al klaar om er naartoe te rennen en te helpen toen Kenneth zijn Ralts oppakte en, tot Nala's grote opluchting, de Water Pulse aanval ontweek. Niet in staat om een woord uit haar mond te krijgen keek ze omhoog naar Gin die weer op een lantaarnpaal geland was en vanaf daar zelfgenoegzaam grinnikte. Nala balde haar handen tot vuisten en keek met vuurspuwende ogen naar Gin. Dit is niet mogelijk .. dat verrekte rot beest. Dacht ze, plus nog een aantal kleurrijke verwensingen. Ze schaamde zich enorm en wist even niet hoe ze moet reageren toen Kenneth weer verder ging met het gevecht.. alsof er niets gebeurt was. Hulpeloos keek ze toe hoe Gin een tegenaanval deed naar de Shuppet. De Swift aanval had echter geen enkel effect aangezien zijn tegenstander een Ghost type pokémon was. Ze beet op haar lip en slikte. Wat voor trainer ben ik als ik niet eens een beginners pokémon in bedwang houden kan?. Ze voelde hoe haar ogen begonnen te prikken maar ze knipperde verwoed haar tranen weg. Nee.. niet nu! Eerst moet ik dit winnen en dan .. dan zie ik wel wat ik met hem doe.. maar ik moet hem in bedwang krijgen!. Dacht ze verhit.

De Will-O-Wisp had doel geraakt. Gin had de damage miniem gehouden door de bubbel-sjaal die om zijn nek hing weer op te puffen als een soort kussen. Hierdoor had hij enkel wat wonden over zijn rug en buik. Nala zag dat hij moeite begon te krijgen door de wonden want hij was niet in staat op tijd te reageren op de Hex aanval. "Doe je bubble aanval!". Riep Nala. Haar stem was een stuk zwakker dan eerst. Helaas had het geen effect. Een vreemde.. zwarte aura omringde haar Froakie. De vreemde stralen raakte hem en hij schreeuwde het uit. De energie liet hem los en hij viel op de grond. Nala deed haar mond open om wat te zeggen maar er kwam niets uit. Arceus nee!. Gin kwam moeizaam overeind. Hij ademde zwaar en staarde met een enorm donkere, haat gevulde blik naar de Shuppet. Toen schoot het haar te binnen. "Growl en dan je Lick!". Riep ze. Gin negeerde haar en koos ervoor om nog een Water Pulse aanval te doen gevolgd door een Lick. Als de Lick zou raken .. Ghost was supper effectief tegen Ghost!