For the first time ever

De woorden van de zwartharige lieten Jane denken dat het meisje het met haar eens was. De toon waarop deze woorden gebracht werden, zwakte dat misschien iets af, maar daar besloot ze niet al te veel op te letten. De roodharige wist welke standaard haar vriendin gewend was qua wonen, en een kamer van de Rangers was daarmee vergeleken een flinke downgrade; dat Lizzle's enthousiasme daardoor getemperd werd, begreep Jane wel.

Er stond dan ook nog steeds eens vrolijke grijns op haar gelaat toen ze haar Holo Caster aannam. "Dat is al een begin. Als hotels me niet meer bevallen, kom ik wel je roommate zijn, oké?" Sprak ze, niet al te serieus. Tevreden met wat ze bereikt hadden, propte Jane haar Holo Caster vervolgens terug in haar broekzak. Tegen de tijd dat ze daarmee klaar was, had Lizzle een vraag gesteld. Een goede, at that, en toch hoefde Jane niet lang over het antwoord na te denken. "Zodra je me begint te missen," reageerde ze meteen plagend. Kort haalde ze een hand door haar haren voordat ze op – voor haar doen – serieuze toon vervolgde: "Nee maar, als je opeens zin hebt om af te spreken, y'know, je hoeft maar een berichtje te sturen." Ze hield altijd wel van een gesprek en Lizzle's gezelschap. Dat afstand een probleem kon zijn voor sommigen, begreep Jane niet. Ze zou met plezier een halve regio afreizen voor een meet-up.

"Als je oké bent met een kast," reageerde Lizzy grijnzend op haar vriendin. Ze had geen idee wat voor regels de Rangers hadden, maar ze vermoedde dat gewone trainers niet in de student verblijven konden wonen. "Pfff," een betere reactie had ze niet echt, een glimlach verscheen op de lippen van de zwartharige. "Ik zal wel contact houden." Dat wilde ze sowieso nooit verliezen, niet nu, liet later. Lizzy verplaatste haar blik naar haar Riolu en merkte de slaperige pokémon op. "Ik denk dat ik een slaapplaats ga zoeken," mompelde ze zachtjes terwijl ze overeind kwam. "Dante kan niet veel meer aan." Alle opwinding van vandaag had de Riolu uitgeput en het was bedtijd voor de babypokémon. "Ik laat dan wel van me horen," zei ze zachtjes tegen haar vriendin. Hopelijk waren ze de volgende keer dat ze elkaar zagen in betere posities en hoefde ze niet bang te zijn terug gestuurd te worden naar Hoenn.

Met een overdreven pruillip keek Jane haar vriendin aan. "I mean, dat is al beter dan op de grond slapen.." Mompelde ze, al was duidelijk in haar stem te horen dat ze niet teleurgesteld was, of zoiets. Bovendien, als ze echt voor een overnachting bij de Ranger Base aan zou kloppen, wist ze vast wel een prettiger liggend alternatief te regelen. Hoe ze dat zou doen, wist ze nog niet, maar ze had er alle vertrouwen in dat ze dat kon.

De 'pfff' van haar vriendin liet een grijns op het gelaat van de roodharige verschijnen. "Goed," reageerde ze tevreden op de volgende woorden van het meisje, waarna ze ook haar blik naar Dante liet gaan. De Riolu zag er uitgeput uit. Jane begreep dat ook dat het tijd werd voor Lizzle en haar Pokémon om te vertrekken, ondanks dat ze graag nog meer tijd met de zwartharige besteed had. Ze hadden elkaar alweer een tijd niet gezien, en een korte meet-up als deze was daarvoor maar weinig compensatie. Het was niet anders, though. "Oh, oké. Tot later, dan," glimlachte Jane, waarbij ze opstond en haar armen opende voor een knuffel.

Lizzy grinnikte bij het horen van Jane's antwoord en keek haar roodharige vriendin aan. Ze was zich niet zeker of een kast beter was dan de vloer, maar het was iets. Voor nu was ze tevreden met een bed, als ze zich meer luxe kon veroorloven zou ze wel weer kunnen klagen over kleine dingen als dat. Niet dat ze dat zou doen, maar Dante misschien wel. De Riolu was verwend opgevoed en kende de 'normale' wereld niet echt.

Dante gaapte luid en keek haar trainer slaperig aan. Lizzy gaf de vos een aai over haar kop en glimlachte. Jane's afscheidswoorden klonken alsof ze elkaar binnenkort weer zouden zien, hopelijk was dat ook echt het geval. Lizzy glimlachte en sloeg haar armen om haar veel grotere vriendin. "Ik zie je nog wel," mompelde ze zachtjes voor ze zich los maakte en zich klaar maakte om te vertrekken. Dante kwam ook naar voren getrippeld en knuffelde Jane's been als afscheid. De Riolu piepte zachtjes en ging toen weer naast haar trainer staan. Lizzy stak haar hand nog een moment op als laatste afscheid en draaide zich toen om richting pokécenter. Het was een verrassend lange dag geweest en ze waren beidde aan wat rust toe.