Finding new places[Patrol]

Het was tijd voor haar tweede patrouille, ze had ervoor gekozen om ook deze keer Floatzel als haar partner te nemen en hem dus uit zijn pokeball te laten. Ze was deze keer echter wel naar een andere route gegaan, gezien het soms geen kwaad kon om wat andere plekken te ontdekken. Daarom was ze dan ook naar route 11 gegaan deze keer. Ze merkte dat Floatzel veel om hem heen zat te kijken voor de nieuwe plek waar ze naartoe waren gegaan en zelf hield ze ook de omgeving in de gaten voor het geval ze iets zouden tegenkomen waarbij ze zouden kunnen helpen of dat ze weer een voorwerp terug zouden moeten brengen naar iemand.

Om te zeggen dat ze verrast was toen er een man met een camera naar haar toekwam was zacht uitgedrukt, gezien ze niet had verwacht dat zo'n iemand naar haar zou komen. Toch kon ze het niet helpen om een vriendelijke glimlach op te zetten en de man te begroeten. "Goedendag,"[/b] Begroette de man haar dan ook terug. "Wat kan ik voor u doen?" Het was tenslotte waarschijnlijk niet voor niks dat de man haar richting uit was gekomen. "Ah, ik had een vraag." Begon hij. "Ik zou graag wat actie hier in de natuur willen filmen en vroeg me af of je daarbij zou kunnen helpen, gezien ik nog niet echt wat heb gevonden wat interessant genoeg leek." Hm, actie in de natuur? Zelf had ze al wel verscheidene dingen meegemaakt, maar het was natuurlijk afhankelijk van wat de man onder actie verstond. "Waar bent u naar op zoek? Pokemon in hun natuurlijke omgeving met mogelijk een ruzie of iets dergelijks of bijvoorbeeld hoe ze zich in de natuur gedragen?" Ze zou natuurlijk ook iets met haar eigen pokemon kunnen doen, maar dat vond ze dan niet echt meer onder natuur vallen, ook al kon ze wilde pokemon altijd een zetje geven als de man iets specifieks wilde. "In hun natuurlijke omgeving en dan mogelijk met iets spannends." Ze knikte even kort bij zijn woorden en begon toen om haar heen te kijken voor welke kant ze het beste uit zouden kunnen gaan. Ze was tenslotte niet helemaal bekend hier. "Zullen we dan gaan kijken of we iets kunnen vinden?" Stelde ze voor en bij het knikje van de man begon ze een richting uit te lopen, terwijl de man en Floatzel haar volgden.
Als ze een beetje kon inschatten wat hier in de buurt zat, dan zou ze een beslissing kunnen maken. Ze wist in ieder geval dat hier een aantal vecht-pokemon zaten, dus misschien zouden ze daar wat mee kunnen. Die konden mogelijk een steen kapot maken of werpen en dat zou wat zijn. Ze zou dan echter wel misschien haar capture styler moeten gebruiken, maar dan zou het toch nog steeds wel vrij echt lijken. Ze knikte dan ook kort naar haarzelf, dat was niet zo'n slecht idee. "Ik heb een idee, misschien kunnen we een vechtpokemon een steen kapot laten slaan? Ik kan desnoods de capture styler gebruiken om de pokemon het te laten doen?" Stelde ze dan ook voor. De man leek voor een moment na te denken, maar knikte toen. "Klinkt goed, dat zal zeker een mooie actie op de camera zijn." Dan was dat dus besloten. Nu moest ze alleen nog een vechtpokemon zien te vinden.
Al snel zag ze een Throh, die zou zeker handig zijn. Ze gebaarde de man om te stoppen en haalde haar Capture styler tevoorschijn voor ze hem op de pokemon richtte. Eerst begon de tol er langzaam omheen te draaien, waarna het steeds sneller ging. Uiteindelijk was het gelukt en leek de pokemon rustig te wachten tot ze hem zou vertellen wat hij moest doen. "Ben je er klaar voor?" Vroeg ze aan de cameraman, welke knikte. "Oke, Throh, zou je voor mij wat kunnen doen?" Vroeg ze pokemon waarmee ze zijn aandacht trok. "Zou je voor mij een steen kapot kunnen slaan?" Bij de vraag knikte de pokemon kort voor hij zich naar een steen begaf, welke vrij groot was. Ze was blij dat de pokemon zo'n steen had gekozen en ze wachtte dan ook af tot hij zijn taak uit zou gaan voeren. Ze kon al zien dat de cameraman er klaar voor stond en al vrij snel sloeg Throh tegen de steen aan Eerst leek er niet veel te gebeuren, maar plots verschenen er scheurtjes en viel de steen in stukken op de grond. "Was dat goed?" Vroeg ze aan de cameraman, welke haar een opgestoken duim gaf. Dit bracht een glimlach naar haar gezicht en ze liep over naar Throh. "Bedankt voor je hulp, je bent nu vrij om te gaan." Vertelde ze hem, waarna ze weer terugliep naar de cameraman. "Bedankt voor je hulp, ik heb het zeker goed op beeld kunnen krijgen!" Zei de man vrij enthousiast. "Graag gedaan, ik hoop dat het goed uitpakt." Zei ze en glimlachte naar hem. Hopelijk zou alles inderdaad goed zijn uitgepakt, want het was waarschijnlijk nog niet makkelijk om iets goed te filmen en ook niet als er eerst niks leek te gebeuren.

De cameraman was weer vertrokken, haar achterlatend. Voor ze echter de kans had om verder te gaan om te kijken of haar hulp ergens anders nodig was hoorde ze iets achter haar gebeuren. De Throh die ze net had gebruikt werd aangevallen door een Hariyama. Dat was niet iets dat ze zomaar kon laten gebeuren! Snel pakte ze de pokeball van haar Swablu erbij en gooide deze in de lucht om de pokemon eruit te laten. Ze was tenslotte degene die in het voordeel zou zijn tegen de Hariyama. Echter moest ze wel zeggen dat Swablu niet zeer veel vliegaanvallen had, maar ze zou gebruik maken van wat ze had.
"Swablu, gebruik als eerste Mist!" Op die manier zou ze het zicht verslechteren van de Hariyama en zou het moeilijker worden om de aanvallen te kunnen zien. Een lichte mist begon zich dan ook te vormen om hen heen, nu was het tijd voor de volgende aanval. "En gebruik nu Peck!" Zelf zag ze ook niet al te veel meer, maar ze kon Swablu erin zien verdwijnen en aan het geluid van de Hariyama te horen werd deze geraakt. De mist begon langzaam weer op te trekken, maar voor het compleet verdween zag ze de Hariyama uithalen naar Swablu, welke geraakt werd en een stukje voor haar op de grond terecht kwam. Ze wilde naar haar toegaan, maar voor ze de kans kreeg werd Swablu in een wit licht omhuld en begon ze van vorm te veranderen. Na niet heel lang verdween het licht en zag ze dat Swablu was geëvolueerd in een Altaria. Dit zou betekenen dat ze sterker was geworden en ook dat ze waarschijnlijk een nieuwe aanval zou hebben. Ze pakte dan ook de pokedex erbij om te controleren en zag inderdaad dat ze een andere aanval erbij had, namelijk Sky Attack.
Dat zou een goede aanval zijn. "Altaria, begin met Round gevolgd met een Sky Attack." Dat zou toch wel genoeg moeten zijn om de Hariyama van de Throh weg te krijgen. Eerst werd de Round uitgevoerd, welke de Hariyama kort raakte, maar niet al te veel effect leek te hebben, echter voor de Hariyama nog iets kon doen werd de Sky Attack uitgevoerd welke de Hariyama duidelijk een stuk terug duwde. Voor een moment wachtte ze nu af wat de pokemon zou gaan doen, maar de Hariyama keek alleen nog naar Altaria voor deze zich omdraaide en weg begon te lopen. Leek erop dat het gelukt was. "Bedankt Altaria." Zei ze met een glimlach. Ze was blij dat de pokemon ook geëvolueerd was, dat zou betekenen dat ze meer mogelijkheden zouden hebben. Ze liet haar blik nog naar de Throh gaan, welke hun twee leek te bedanken voor deze zijn weg weer vervolgde, hopelijk zou hij niet nog een keer aangevallen worden.

Jammer genoeg leek het erop dat de Hariyama toch nog niet klaar was en Cindy merkte dat Altaria het ook doorhad, door de manier hoe de pokemon haar ogen vernauwde en de pokemon aanstaarde. Misschien moest ze het deze keer anders aanpakken? Maar met de capture styler zou het waarschijnlijk niet goed gaan, ook al kon ze altijd een poging doen. Er was natuurlijk ook nog de mogelijkheid om Altaria Sing te laten gebruiken, maar ze wilde weer niet hebben dat zijzelf of de Throh in slaap zou vallen. Dan zou het niet nuttig zijn geweest en zou het een kwestie zijn van wie eerst wakker zou worden. Als eerste moest ze de Hariyama weg zien te krijgen bij de Throh. ”Altaria, gebruik Take Down om de Hariyama weg te krijgen bij Throh.” Zei ze en Altaria deed precies dat, de Hariyama aan de kant beukend. Nu was er in ieder geval wat afstand, maar niet veel gezien Hariyama een stuk zwaarder was dan Altaria. ”Gebruik nogmaals Sky Attack en dan Sing om Hariyama in slaap te sussen.” De Sky Attack ging goed en zorgde voor nog meer afstand, nu was het hopen dat het genoeg was, terwijl ze zelf haar oren bedekte voor de zekerheid. Langzaam maar zeker zag ze de Hariyama in slaap vallen en ze liet haar blik snel naar Throh gaan om te zien dat die niet in slaap was gevallen. Zodra Altaria stopte deed ze haar handen weer van haar oren af en stapte ze naar de vogel toe. ”Denk je dat hij zal blijven slapen?” Dat was tenslotte iets dat ze niet wist. Ze hoopte het maar, want dan zouden ze genoeg tijd hebben om weg te komen.

Het was vreemd dat de Hariyama agressief had gereageerd en ook niet gemakkelijk gekalmeerd was. Altaria leek ook nog steeds naar de Hariyama te staren, waarschijnlijk zich ook afvragend waarom de Hariyama niet op had gegeven. Misschien was de Hariyama niet de enige pokemon en waren er wel meer. Als dat het geval was zou ze moeten uitzoeken wat de reden ervoor was. Cindy pakte de pokeball van Altaria en deed de vogel er weer terug in. Misschien had ze haar later nog wel een keer nodig, maar voor nu zou ze eerst uitzoeken wat de reden was voor de agressieve Hariyama en of er mogelijk meerdere pokemon last van zouden hebben.
Nu was alleen de vraag welke kant uitgaan het beste was. Ze kon zich nog herinneren van welke kant de Hariyama was gekomen, dus dat leek haar het beste om die kant uit te gaan. Kort keek ze nog naar de Hariyama om er zeker van te zijn dat deze nog sliep voor ze dan ook echt die richting uit begon te lopen. Ze bleef echter op haar hoede terwijl ze verder liep, want wie weet zou ze nog een andere pokemon tegenkomen. Het was natuurlijk ook nog de vraag of alle pokemon er last van hadden of alleen een specifieke groep, maar dat was iets dat ze nu nog niet kon bepalen. Ook al was het nog steeds mogelijk dat de Hariyama de enige was die beïnvloed was, maar dat nam nog steeds niet weg dat het vreemd was geweest.
Na een stukje in de richting gelopen te hebben waar de Hariyama vandaan was gekomen hoorde ze plots een geluid van haar rechterkant. Iets kwam in een snelle vaart op haar af en ze moest bukken, want anders had de pokemon haar geraakt. Snel draaide ze zich om, om te zien wat voor een pokemon het was en zag dat het een Yanma was, maar de pokemon was niet alleen, want al snel kwamen er nog twee Yanma's bij. Dit zou nog eens lastig kunnen gaan worden. Ze waren tenslotte snelle vliegers en daaar zou ze niet voor weg kunnen rennen. Een lichte frons verscheen op haar gezicht, maar al snel pakte ze twee pokeballs erbij. Typhlosion en Altaria zouden hier namelijk goed bij kunnen helpen. Misschien zou ze Sing nog een keer moeten gebruiken, gezien dat het enige was dat leek te werken bij de Hariyama.
De twee pokemon kwamen tevoorschijn en voor een moment wachtte ze af of de Yanma nog een keer zouden gaan aanvallen en zodra ze dat deden gaf ze de eerste opdrachten aan haar twee pokemon. "Typhlosion, Flame Charge op de linker en Altaria gebruik Dragon Breath op de andere twee." Dat was tenminste het handigste, gezien Flame Charge wel de snelheid van Typhlosion zou verhogen, maar dat zou hem niet snel genoeg maken om één van de andere twee aan te vallen. Ze moest in ieder geval ervoor zorgen dat de Yanma verzwakt zouden zijn voor ze Altaria Sing zou laten doen, want voor dat zou kunnen gebeuren zou ze Typhlosion eerst terugroepen. Jammer genoeg raakte Typhlosion de Yanma niet, maar Altaria paste zich ernaar aan en raakte ook de andere Yanma. Voor een moment leken de pokemon wat versuft, dus ze zag dit als een moment om Typhlosion ze nog een keer te laten aanvallen. "Typhlosion gebruik Eruption!" Het was een sterkere vuuraanval en zou ze alledrie moeten kunnen raken. Ze gebaarde kort naar Altaria dat zij wat meer afstand moest nemen en dat deed ze dan ook. Zodra de ruimte er was gebruikte Typhlosion de aanval en raakte ze alledrie de Yanma, nu moest ze ze nog snel in slaap zien te krijgen. Ze riep dan ook Typhlosion terug en gaf Altaria het signaal dat ze Sing moest gaan doen voor Cindy haar eigen oren nogmaals bedekte en toekeek hoe alledrie de pokemon langzaam in slaap gesust werden.
Een zucht verliet haar lippen toen het erop leek dat ze echt in slaap waren gevallen en ze liet een klein glimlachje aan Altaria zien, echter wist ze dat ze hetgeen moest gaan vinden wat hiervoor zorgde en dus besloot ze om verder te gaan, deze keer hield ze echter Altaria uit haar pokeball voor het geval ze nog een keer aangevallen zouden worden. Ze had geen idee naar wat ze op zoek was, maar mogelijk was er één of ander apparaat dat gebruikt werd om de pokemon zo te maken. Toen ze dan ook wat verdachts leek te zien ging ze erop af.
Het was een soort van machine, maar ze had werkelijk waar geen idee wat het precies was, wat ze wel wist was dat er een signaal vanaf leek te komen waar de pokemon agressief van werden. Nu was het alleen de vraag wat ze hiermee ging doen, want ze kon het apparaat niet actief laten. Het beste zou waarschijnlijk zijn om het gewoon kapot te maken, alleen wat zou de beste manier zijn? Een directe aanval of juist eentje die er doorheen zou snijden. Directe aanval zou het maar worden, ze liet haar blik dan ook naar Altaria gaan. "Klaar om dit ding kapot te maken?" Altaria liet een bevestigend geluid horen en Cindy knikte zelf. "Oke dan, gebruik Take Down!" Dat was een directe aanval, ook al zou het Altaria ook wat beschadigen, maar het zou wel goed gaan. Ze wachtte dan nu ook af tot Altaria de aanval zou doen en hield ondertussen het apparaat in de gaten. Altaria gaf een kort knikje voor ze de aanval op het apparaat deed, het apparaat viel al snel in stukken, maar het was nu de vraag of het ook uitgeschakeld was en niet nog steeds signalen aan het uitzenden was. Altaria leek er in ieder geval goed vanaf te zijn gekomen en ze liet haar blik rondgaan om te kijken of er nog steeds pokemon waren die zich anders gedroegen of dat mogelijk degene er was die dit allemaal veroorzaakt had. Als dat zo zou zijn zou ze er misschien meer informatie over kunnen krijgen en zou ze dat kunnen vertellen als ze eenmaal terug bij de basis was, maar dan moest ze nog wel degene die hiervoor verantwoordelijk was vinden.

Plots hoorde Cindy wat achter haar en op het moment dat ze zich omdraaide begon degene achter haar te schreeuwen over dat ze van de machine af had moeten blijven. Een lichte frons verscheen op haar gezicht terwijl ze de persoon voor haar bekeek. "Dus jij bent degene die de machine hier neer heeft gezet?" Dan zou ze hem maar moeten ondervragen. Echter kreeg ze geen antwoord van de persoon, maar in plaats daarvan stuurde hij een Murkrow op haar af. Ze wist dat dit lastig kon zijn als deze Murkrow de ability had waarbij deze niet in slaap kon vallen, maar dat nam niet weg dat Altaria niet genoeg andere aanvallen had. Ze liet dan ook haar blik naar Altaria gaan, waarna ze allebei knikten. Als dit persoon een gevecht wilde, dan zouden ze die aannemen en met een beetje geluk konden ze hem ook nog ondervragen.
Altaria nam voor haar plaats als teken dat zij het gevecht aan zou gaan. Niet veel later werd de Murkrow op haar afgestuurd met de aanval Peck. "Altaria, ontwijk en gebruik Dragon Breath." Altaria wachtte voor een moment voor ze omhoog vloog, waardoor de Murkrow onder haar doorschoot, echter gaf de Murkrow het niet op en ging nog een keer achter Altaria aan, maar voor de Murkrow de kans had om te dichtbij te komen deed Altaria haar Dragon breath, welke de Murkrow raakte. Echter had dit nog niet genoeg schade aangericht om de andere vogel te stoppen en ging deze door met zijn Peck tot hij Altaria raakte. Cindy hoopte dat het goed ging met Altaria en keek dan ook bezorgd voor een moment, maar toen de vogel niet al te veel liet merken van de schade zuchtte ze opgelucht. Ze hield er niet van om haar eigen pokemon aangevallen te zien worden, maar ze wist dat ze niet veel andere keus had. "Altaria gebruik Mist gevolgd door Peck." De Mist zou dienen als bescherming en tegelijkertijd zou Altaria slechter zichtbaar zijn voor de tegenstander. Een mist begon zich al snel te vormen op het veld en nu was het voor haar ook lastiger om te zien wat er zou gaan gebeuren. Ze kon nog wel schimmen zien, waardoor ze de twee pokemon wel naar elkaar toe kon zien gaan, maar veel anders niet. Dit was dan ook waarom ze liever alleen Mist gebruikte als ze wist dat het zou gaan helpen, want nu kon ze niet zien wat er aan de hand was.
Zodra de Mist optrok keek ze hoe het ervoor stond. Altaria vloog nog steeds in de lucht, maar de Murkrow stond op de grond. Toch leek de vogel nog niet klaar te zijn met vechten en dat bleek dan ook toen de trainer de vogel een nieuw commando gaf. Deze keer was het Wing Attack. "Altaria, blijf waar je bent en doe Round." Op deze manier zou ze het recht op de Murkrow af kunnen sturen en dat was de bedoeling. Altaria deed precies wat ze van haar vroeg en begon het geluid recht op de Murkrow af te sturen. Voor een moment leek het geen effect te hebben, maar langzaam maar zeker werd de Murkrow trager tot deze richting de grond viel. Nu moest ze het afmaken. "Altaria gebruik Disarming Voice." Dat was een aanval die extra veel schade zou doen, dus dat zou de genade klap wel moeten geven. Altaria deed wat van haar gevraagd werd en de aanval raakte de Murkrow volop. Cindy hield haar blik gericht op de vogel en of deze nog overeind zou komen, maar dat deed hij niet. Leek erop dat ze deze hadden verslagen. Nu was het echter nog de vraag of de man er nog was. Ze liet haar blik omhoog gaan naar waar de man stond om te kijken of hij er nog steeds was.

De Murkrow kwam niet meer overeind, maar daarentegen kwam de man nu op haar afstormen. Voor een moment voelde ze zich geïntimideerd, maar ze wist dat ze zich niet zo moest voelen. Zij was tenslotte nog degene die een pokemon naast zich had, terwijl die van de man nog op de grond lag. Hij had echter wel vuisten gemaakt en ze wist dat dit op vechten uit zou draaien als ze niet snel wat zou doen. Sing was waarschijnlijk de beste manier om de man dan in slaap te krijgen en hem daarna vast te binden. Dan zou ze als hij wakker zou worden vragen kunnen gaan stellen.
"Altaria gebruik Sing!" Ze bedekte haar oren met haar handen en zag hoe de man nog steeds op haar af kwam stappen, hopelijk viel hij snel genoeg in slaap voor hij wat tegen haar zou kunnen doen. Gelukkig leek hij er in ieder geval niet aan te denken om zijn oren te bedekken terwijl hij naar haar toekwam en nu nog maar een stap verwijderd was. De man haalde zijn arm naar achteren en Cindy sloot haar ogen al voor wat er zou gaan komen, maar dit kwam niet en toen ze haar ogen weer opende zag ze dat de man vlak voordat hij wat had kunnen doen in slaap was gevallen. Een opgeluchte zucht verliet haar lippen terwijl ze haar hart probeerde te kalmeren, welke nog steeds snel aan het kloppen was door wat er bijna was gebeurd.
Zodra ze wat gekalmeerd was gaf ze een dankbaar knikje aan Altaria en bukte ze naast de man neer. Ze had altijd wel wat touw bij zich en dat pakte ze dan ook om de man zo vast te binden. Zodra ze er zeker van was dat hij goed genoeg vastzat nam ze wat afstand van de man. Het was nu nog wachten tot hij wakker zou worden, maar ze had geen idee hoe lang dat zou gaan duren. Misschien was het beter om hem mee terug te nemen naar de ranger base en hem daar te gaan verhoren. Dat klonk als een beter idee, dus ze liet haar blik weer naar Altaria gaan. Ze had al veel voor haar gedaan vandaag, maar dit was het laatste dat ze van haar zou vragen. "Kun je me helpen hem mee terug te nemen naar de ranger base." Een knikje van de Altaria was alles dat ze nodig was voor ze de man op de rug van de vogel hees. Dit was nog iets makkelijks om te doen, maar het lukte haar uiteindelijk toch. Eenmaal de man op de rug van Altaria was knikte ze naar de vogel en ging deze de lucht in, maar ze bleef toch dicht bij haar terwijl ze de man mee terug namen naar de ranger base.

Cindy was nog maar een stukje van de plek weg toen ze een geluid achter haar hoorde. Voor een moment wist ze niet waar het vandaan kwam tot ze zich plots besefte dat de Murkrow van de man er nog moest liggen. Ze stopte Altaria dan ook en liet haar wachten terwijl ze terugliep om de Murkrow op te tillen in haar armen. De pokemon had zeker hulp nodig na wat Altaria met hem had gedaan, dus het was beter om ook hem mee te nemen naar de Ranger base en dan zou ze hem daar kunnen verzorgen.
De weg terug naar de Ranger base was niet heel lang meer gelukkig, maar toch voelde ze zich al wel aardig vermoeid. De man werd van haar overgenomen en ergens naartoe gebracht om later verhoord te worden. Zelf had ze nog de Murkrow in haar armen en ze wist dat deze nog verzorging nodig had. Ze liep dan ook naar de kamer waarvan ze wist dat daar de juiste spullen waren om te helpen en ging er naar binnen. Ondertussen had ze Altaria al terug gedaan in haar pokeball, want die hield niet echt veel van binnen zijn en dat kon ze dan ook wel begrijpen.
Ze legde in de Murkrow op de tafel neer terwijl ze naar wat spullen zocht om de wonden mee te gaan verzorgen. Als eerste pakte ze een spray en spoot wat op de verschillende wonden. Er kwamen kleine geluiden van protest van de Murkrow, maar veel bewegen deed hij nog niet. Daarna kwam het verband en voorzichtig begon ze de wonden te verbinden. Ze hield er zeker niet van dat ze een pokemon had moeten verwonden om haarzelf te redden, maar nu kon ze het in ieder geval weer wat goedmaken. Ze had dit al wel vaker gedaan bij andere pokemon, maar ze hoopte we dat ze het goed had gedaan en dat de Murkrow ook snel zou helen. Het maakte haar deze keer niet uit dat de pokemon van een slecht persoon was, het was belangrijk dat ook die verzorgd werden.