For the first time ever

Lizzy nieste, ze had het kunnen weten, het vreselijke Growlithe weer had haar verkouden gemaakt. Gisteren was er nog niks aan de hand geweest, maar vandaag had het haar te pakken gekregen. Kwam vast ook door die koude grot, dat had het vast nog eens erger gemaakt. Dante liep naast haar trainer en keek die bezorgd aan. De Riolu wist wel dat haar baasje makkelijk ziek werd, maar meestal had ze iemand die haar beter maakte. Hier was die er niet. Ze liepen net Geosenge binnen, het festival zou niet erg lang blijven en om het te missen zou zonde zijn. Bovendien moest Jane er ook ergens zijn. Echt de energie om te zoeken had Lizzy niet, maar toch keek het meisje af en toe om zich heen. Er waren verschillende kraampjes, de een bood vissen aan en bij de andere kon je aan touwtjes trekken. Het trok de wat zieke Lizzy niet, maar misschien leuk voor later. "Zie jij Jane al?" vroeg het meisje aan haar pokémon. De Riolu keek even om zich heen, kefte iets en schoot tussen de mensen weg. Verbijsterd bleef Lizzy achter, het was zo snel gebeurt dat ze het overzicht even niet had. Snel schoot ze achter de Riolu aan en na ongeveer het halve festival over te zijn gerend zag ze de pokémon. Dante liep net van achteren op een meisje af en sloeg haar poten om diens been. Sprakeloos bleef Lizzy staan, niet weer.

& Jane

'Ruuu,' vrolijk keek Dante naar haar trainers vriendin, de Riolu was nog niet van plan het been los te laten en hield zich stevig vast - hopelijk niet te stevig aangezien Fightingtypes erg sterk waren. Lizzy kwam aangelopen, het meisje wilde haar verontschuldigingen aanbieden voor haar pokémon, maar toen ze Jane herkende. "Jane," verrast keek Lizzy haar vriendin aan. 'Rio,' kwam er van Dante, de Riolu liet langzaam het been los en keek van de een naar de ander. Een vrolijke blik was op de snuit van de pokémon te vinden. Lizzy voelde een nies opkomen en deed snel haar hand voor haar mond, stomme verkoudheid. Dante liep naar haar trainer toe en aaide meelevend over diens knie, ze wist hoe snel het meisje ziek kon worden. "Goed dat Dante je heeft gevonden," voegde Lizzy er met een glimlach aan toe na te hebben geniest, soms moest ze niet aan de Riolu twijfelen.. maar meestal was dat wel slimmer om te doen. "En hoe vind je het festival?" vervolgde ze meteen enthousiast, dat ze het zelf niet zo geweldig vond liet ze achterwege. Maar dat kwam eigenlijk alleen door de verkoudheid.

Dante nam de aai vrolijk in ontvangst en riep een blije 'Riooooo'. Lizzy glimlachte bij het horen van de bijnaam van haar vriendin, Lizzle, daar zat ze aan vast. Bij de onderzoekende blik van Jane keek Lizzy weg. "Ben je ziek?" kwam er van de roodharige. "Ik kwam door een ernstige regenbui," mompelde Lizzy. "Ben wat verkouden, maar ik kreeg er pas last van toen ik die grot door liep." De grot met zijn spiegelend oppervlak was echt betoverend geweest, maar jammer genoeg ook koud. Door de kille lucht had de verkoudheid kunnen doorzetten en nu was het hopen dat het niet veranderde in een griep. Gelukkig leidde de vraag over het festival Jane af en reageerde die met een "Geweldig." In elk geval was een van de twee blij. Lizzy's pols werd vastgegrepen. "Kom," glimlachend keek Jane haar aan. "We gaan aan touwen trekken." Verbaast keek Lizzy naar haar vriendin. "Wat?" vroeg ze niet begrijpend, al wist ze nu al dat ze geen partij was voor de kracht van Jane en werd meegetrokken over het festival. Dante riep een vrolijke roep en rende hyper voor haar trainer en diens vriendin. 'Ruuu, ruuuuu,' de Riolu vond het festival waarschijnlijk nog leuker dan Jane, en dat leek al moeilijk.

"Je moet goed op jezelf letten," Lizzy rolde met haar ogen en zuchtte. "Ja, mama," reageerde ze droogjes, alsof ze dat niet al genoeg had gehoord, al wist ze dat Jane eigenlijk ook alleen maar bezorgd was. De plagerige opmerking over babysitten deed haar even nadenken. "Als je goed kan koken vind ik het prima," reageerde ze grinnikend onder het ophalen van haar schouders, zelf koken had ze jammer genoeg nooit geleerd. Of Jane kon koken wist Lizzy niet, ze vermoedde eerlijk gezegd niet geweldig, maar een beetje koken is beter dan niks.
Bij een kraampje hielden ze stil en Lizzy nam rustig de tijd naar het bord te kijken. Je moest dus een touwtje kiezen en dan kreeg je een item, kon van alles zijn, een simpel strikje maar ook een pokémon. Jane noemde de man bij het kraampje meteen een afzetter vanwege de prijzen, al sloeg Lizzy er niet al te veel aandacht op. Ze was haar hele leven eigenlijk rijk geweest, 2 dollar was haast niks voor haar. Dante keek nieuwsgierig naar de dingen, de Riolu was verdacht stil geweest, en keek vragend naar de meisjes. Wat was dit precies? "Wil jij eerst?" vragend keek Lizzy haar vriendin aan, de twee pokédollar al uit haar zak gevist.

"Dan haal ik liever iets uit de winkel," reageerde Lizzy met haar gedachten bij elke dag gebakken ei. Yuk, ze was al geen fan van gebakken eieren, maar ook nog elke dag? Dan ging ze liever dingen opwarmen of gewoon bij een eetgelegenheid wat eten. Misschien niet altijd gezond, maar ja. Gezond was wel beter, dus koken moest ze wel leren. Hopelijk was ze er niet vreselijk in en at ze dingen erger dan gebakken ei.
Wat verbaast keek Lizzy haar vriendin aan, die had een discussie met de koopman gevoerd en zei nu dat ze toch niet wilde trekken. De knipoog maakte haar niet alles duidelijk, maar het meisje haalde haar schouders op, dan niet, en draaide zich om. Dante keek nog even naar het touwtje en liep toen alvast vrolijk vooruit. De man bedacht zich echter snel en ze mochten aan het touwtje trekken voor maar één dollar. "Jij eerst," Lizzy keek even naar Jane, die was dat natuurlijk al de hele tijd van plan geweest, en knikte. Ze overhandigde de man het geld en keek naar de touwtjes.. welke zou ze kiezen? Moeilijk werd de keus niet, want Dante had gemerkt dat ze toch niet weg gingen en rende op zijn trainer af. Bij het zien dat die een touwtje mocht kiezen hopte de Riolu op het tafeltje ervoor en trok aan een van de dingen. Een blauw strikje kwam tevoorschijn en werd aan Lizzy gegeven. "Ehm.. bedankt Dante," mompelde ze wat verbaast tegen de pokémon. 'Ruuu,' kwam er van de Riolu. Lizzy keek naar Jane, nu was het haar beurt.

Terwijl Lizzy haar best deed het strikje buiten Dante's bereik te houden, wat moeilijk was, trok Jane ook aan een touwtje. Dante slaagde er net in het blauwe ding te pakken, maar haar trainer had haar aandacht al bij iets anders. "Wat zit er in?" Nieuwsgierig keek Lizzy naar de roodwitte pokéball. Één dollar voor een pokémon leek wel héél goedkoop, dus wat zou het zijn? Het was vast geen super sterke pokémon, maar het kon wel interessant zijn. Dante probeerde ondertussen de aandacht naar haar te trekken, onder wat geluidjes probeerde de Riolu de strik op haar hoofd te plakken. Het lukte niet echt, maar Lizzy zag haar kans het ding te pakken en in haar tas te proppen. Nu had Dante alleen een wat teleurgestelde blik op haar snuit, maar om de strik kapot te maken.. liever niet.

Jane drukte op het knopje en er kwam een.. Lizzy hield, net als Dante, haar hoofd schuin en keek onderzoekend naar de pokémon. "Het is een.. mannelijke bel?" mompelde het meisje wat vragend voor zich uit, ze had geen pokédex en haar kennis was niet bijzonder groot. Niet op dit vlak in elk geval. Jane zwaaide met haar arm voor het ding, al was er geen reactie. Dante sprong enthousiast naar de sleep van de pokémon en probeerde met vrolijke kefjes een reactie op te wekken. "Wat is het precies voor pokémon?" vroeg Lizzy na even stil te zijn geweest aan niemand in het bijzonder, misschien wist iemand het of had Jane een pokédex of zo. "Wat ga je er mee doen"?" Jane was niet het type om een bel als dit te houden, misschien zou ze het in het asiel stoppen of ruilen. Maar wie wilde er nu een.. wat het ook was. Dante was nog steeds bezig met haar poging tot communiceren, opgeven stond waarschijnlijk niet in haar woordenboek.

"Manbel?" grinnikte Lizzy, het klonk grappig alsof iemand een rare typo had gemaakt. Dante zag ondertussen iets anders interessants, een vallend blaadje, en liet de manbel verder met rust. Het ding zou toch niet gaan reageren, het was gebroken of zo. "Ehm.." Lizzy keek even bedenkelijk naar Jane's nieuwe pokémon, ze wilde er van af. "Je kunt hem altijd naar het asiel brengen, en anders is er de Wonder Trade." Zulke dingen wist ze wel, ze had er wel eens over gelezen als ze online bezig was met dingen.. "Dante," Lizzy had zich tot haar Riolu gericht. "Laat de tak los." Dante had een tak gevonden en het ding had een vervaarlijk scherpe punt. De Riolu liet het ding los en keek haar trainer afwachtend aan. Takken waren toch niet zó interessant. Er waren veel leukere dingen, zoals blaadjes, bloemen, bomen en dat soort dingen. "Wat denk je dat je er mee gaat doen?" vroeg Lizzy aan haar vriendin, ergens was ze wel nieuwsgierig.