Mountain at My Gates [+Sara Sweets]

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo apr 03, 2016 4:11 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Er was geen reden voor de witharige om zich in het gesprek te mengen. Ze kon er wel over beginnen dat fairy en ice types haar favorieten waren, maar dan zou ze nogal opdringerig overkomen en ze voelde zich toch al niet bepaald prettig bij Victoria. Waarschijnlijk was ze aan het overdrijven, maar ze begon echt het idee te krijgen dat hun gids met haar vriendin aan het flirten was. Haar toon van spreken zorgde er voor dat er jaloezie in Sara opborrelde. Dat werd vervangen voor dankbaarheid toen Cecille de jongedame er op wees dat ze al bezet was. Haar blik werd eindelijk van de grond losgescheurd om een kleine glimlach naar Cecille te werpen. Eentje die haar liet blijken dat ze blij was met hun relatie en hoe ze er op het moment voor stonden - wel, afgezien van het financiële deel. Echter leek Victoria de hint niet te begrijpen, waardoor die glimlach al snel weer van Sara’s gezicht af gleed. “Van je vrienden moet je het hebben, hè?” De speelse opmerking van Victoria was deze keer wel duidelijk naar Sara gericht. Zij kon er echter niet zo vrolijk op reageren. “Ik ben met mijn partner meegegaan omdat ik daar zelf behoefte aan had, niet omdat ze me er in meegesleept heeft,” reageerde ze bitter. Bijna rolde er ook uit dat ze dit deed om af te vallen, maar die schaamte besloot ze zichzelf maar te besparen.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo apr 03, 2016 4:15 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

De hint werd niet begrepen. Er werd zelfs een flauw grapje naar Sara gemaakt, maar dat beviel haar niet helemaal. Dat kon de blondine wel begrijpen, want hoewel de meesten er positief op reageerden, kreeg ze nog wel eens een domme opmerking naar haar hoofd. Al helemaal als ze over biseksualiteit begon. Gelukkig was Victoria daar geen van, maar ze was wel een beetje met stomheid geslagen door de reactie van Sara. Cecille besloot hun gids maar te redden van verdere falen door de aandacht naar zichzelf te trekken. Een geforceerde, luide lach verliet haar mond, waarna haar blik door het gebied gleed op zoek naar afleiding. “We hebben geluk dat het weer flink meezit, huh?” besloot ze maar heel casual aan te kaarten. Het weer was altijd goed. Het werkte vaak op tv, dus het moest ook wel in het echt kunnen werken. “Toen we aankwamen regende het negen van de tien keer!” Victoria waardeerde de poging van Cecille en besloot haar aandacht ook daarop te vestigen. Met licht opgekrulde mondhoeken knikte ze naar de blondine. “Het regenseizoen is afgelopen,” reageerde ze simpelweg. Vervolgens besloot ze zelf maar een vraag te stellen. “Waar komen jullie vandaan?”

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo apr 03, 2016 4:18 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Wat was dit nou? Vond Cecille Sara’s frustratie alleen maar grappig?! Een gefrustreerde blik werd op haar vriendin gericht. Ze had geluk dat Victoria er bij was, anders had ze de ander een preek gegeven over hoe het niet grappig was. Het bleek echter ook al snel dat dit niet van toepassing was, want de blondine probeerde alleen maar de sfeer om te laten slaan. Dat realiseerde Sara zich zodra de blondine over het weer begon. Het weer. Van alle dingen die ze kon kiezen om over te praten, was dat de keuze waar ze voor ging. Eigenlijk vrij logisch, want zo ging het in series en films vaak, al was dat meestal voor de grap voor zo ver Sara wist. Ze besloot er geen opmerking over te maken en rolde maar gewoon met haar ogen terwijl ze haar blik weer afwendde. Ze kon zich beter op het uitzicht concentreren, want hoewel ze nog niet erg hoog op de berg waren was de natuur toch erg mooi om te zien. Zoals Victoria zei leek het inderdaad zo dat het regenseizoen over was. Hadden ze toch een goed moment gekozen om op vakantie te gaan.

Verbazingwekkend genoeg voelde Sara zich genoeg gekalmeerd om antwoord te geven toen gevraagd werd waar ze vandaan kwamen. “Kalos,” reageerde ze, alsnog kortaf. Ze hoorde zelf hoe bot dit overkwam met haar monotone manier van spreken en maakte de beslissing om er wat aan toe te voegen. “Het klimaat is daar heel anders. Hier in Hoenn valt over het algemeen geen sneeuw, toch? In Kalos is daar genoeg van, zeker in de winter.” Qua temperatuur zouden de regio’s ook veel moeten verschillen, maar gezien het droge seizoen pas net begonnen was, was daar nog niet veel van te merken.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo apr 03, 2016 4:19 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Het beviel Sara kennelijk niet dat Cecille van onderwerp wilde veranderen. De blondine beet op haar onderlip, niet zeker wetend wat ze precies had fout gedaan, maar de witharige wilde er niet verder op in gaan. Misschien dat ze later nog een preek ging krijgen of misschien dat Sara haar eerder verkeerd had begrepen, maar Cecille wilde in ieder geval niet hoopvol erover worden. Gelukkig wist Victoria zelf al een ander onderwerp aan te snijden; waar haar vriendin uiteindelijk als eerste antwoord op gaf. De blondine waagde het om een klein, subtiel glimlachje op haar gezicht te toveren. “Ik ben oorspronkelijk van Johto. Geen idee hoe het daar precies zit met klimaten, maar het is in ieder geval ook anders dan hier,” voegde ze aan het verhaal van Sara toe. Victoria leek duidelijk een beetje in de war over het verhaal en hoewel ze eerst niet begreep waarom, viel het kwartje niet veel later. “Ik ben naar Kalos gegaan om daar de gym challenge te doen. Sara en ik leerden elkaar toen kennen,” legde Cecille uit. Haar blik gleed naar haar vriendin. “Nog een rede om mijn eerste vangst niet te vergeten,” voegde ze er met een schaapachtige grijns en een liefdevolle blik aan toe.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo apr 03, 2016 4:20 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Cecille kwam niet oorspronkelijk uit Kalos. Dat wist Sara, maar op de een of andere manier was het haar ontglipt en voelde ze nu lichte schaamte dat ze zo’n belangrijk detail niet had kunnen onthouden. Horen over Cecille’s reden om naar Kalos toe te komen maakte dat al weer een beetje beter. Zij scheen er niet mee te zitten, dus waarom zou Sara dat wel doen? De liefdevolle blik werd beantwoord met een bescheiden glimlach en een zachtroze blos op Sara’s wangen. Ze verdiende dit niet echt nadat ze bijna was uitgebarsten, maar ze liet het maar gewoon over zich heen komen. In een andere situatie had ze misschien terug geflirt, maar nu gaf ze alleen maar een zacht kneepje in de hand van haar vriendin. Victoria wist de sfeer helaas weer te verpesten. “Oh? Wat heb je gevangen?” vroeg ze geïnteresseerd. Het glimlachje viel van Sara’s gezicht. Ze vond het niet erg dat er geen aandacht aan haar werd besteed, maar de manier waarop hun gids steeds terugviel op haar vriendin maakte haar toch zeker een beetje jaloers.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo apr 03, 2016 4:20 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Haar grijns werd beantwoord met een zachte kneep in haar hand en een beschaamde glimlach. Dit zorgde ervoor dat Cecille’s mondhoeken wat verder omhoog trokken, al was dat maar heel subtiel. Dat Sara’s glimlachje van haar gezicht viel toen Victoria haar een vraag stelde, kreeg ze echter niet mee. Haar aandacht lag immers toen weer bij de gids en het geven van een antwoord. “Een Pancham,” vertelde ze trots. Björn had ze misschien niet meer bij haar op het moment, maar dat nam niet weg dat ze erg blij was met hem. Misschien moest ze de panda binnenkort maar weer mee laten reizen, dan kon hij misschien ook weer meer met Gelato optrekken. “Nu ik erover nadenk…” vervolgde Cecille mompelend. “Björn is de enige die ik heb gevangen en echt gehouden. De rest van mijn vangsten heb ik weggedaan.” Nu klonk ze wel heel harteloos. Dat was echter niet het geval. Haar andere vangsten maakten anderen gelukkiger, dus… Ja, wie was zij dan om ze te houden als ze er zelf eigenlijk niet zo blij mee was? Dan waren de pokémon beter af bij een nieuwe trainer.

#BLAZEIT

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] wo apr 06, 2016 4:12 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Sara overwoog om een bijdrage aan het gesprek te leveren door opnieuw te laten merken dat ze een stel waren in plaats van gewoon vrienden, maar ze besloot de vrolijke ondertoon van Cecille niet te verpesten met haar bezitterige opmerking. Dat het bezitterig was zou de blondine niet erg vinden, maar de witharige had zo het idee dat ze wel problemen zou hebben met de geplande ondertoon van haar woorden. Gelukkig bood de blondine haar een gespreksonderwerp waar ze op kon inhaken zonder gefrustreerd te klinken. “Wacht, je hebt Pokémon weggedaan?” Sara had veranderingen in de teamvorming van Cecille waargenomen, maar dat de blondine een teamlid daadwerkelijk aan een ander had gegeven verbaasde haar. Ze was toch net zo gehecht aan haar Pokémon als Sara?

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] do apr 07, 2016 9:44 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Haar vriendin was verrast toen Cecille kenbaar maakte wat pokémon weg te hebben gedaan. De blondine herinnerde zich toen dat ze lang niet alles aan Sara had verteld en besloot de witharige toen maar in the lichten. Ze begon echter met het verhaal dat Sara wel moest kennen. “Yeah, ik ving ooit die shiny Poochyena in Lumiose, weet je nog?” Haar blik was inmiddels weer op Sara gericht. “Ik heb ook een Shinx gevangen, maar dat was per ongeluk, dus toen heb ik iemand anders ermee blij gemaakt.” Dat was in ieder geval wel geslaagd. “En ik ben laatst aangevallen door een shiny Electrike, dus die moest ik wel vangen. Ik heb alleen niks met die beesten, ook niet als shiny, dus die heb ik ook aan iemand anders gegeven.” Cecille eindigde haar verhaal met een trotse glimlach, want ze geloofde zelf in ieder geval dat dit de beste uitkomst was.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] do apr 07, 2016 9:45 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Natuurlijk, hoe kon Sara de shiny Poochyena vergeten? Schijnbaar had de blondine ook nog een Shinx en een shiny Electrike gevangen. Behalve dat merkte ze op dat dit inderdaad geen Pokémon waren die ze in Cecille’s team verwachtte.
“Twee shinies?” Victoria hield zich schijnbaar ook nog steeds met het gesprek bezig. De woorden van de blondine hadden duidelijk een indruk achter gelaten. “In wat voor tijdspanne precies?” Het was inderdaad indrukwekkend dat Cecille twee shiny Pokémon had weten te vangen, of ze ze nou gehouden had of niet. Als je naging dat die eerste al na hun eerste samenkomst was, had Cecille het voor elkaar gekregen in ongeveer een jaar tijd. In diezelfde tijd had Sara er helemaal geen gevangen - al had zij dan weer het geluk dat ze een fossiel Pokémon had gekregen, welke zo mogelijk nog zeldzamer waren. Sowieso zei zeldzaamheid niet veel over het karakter van een Pokémon. Als alle shinies zo schuw of wild waren als de twee die Cecille zojuist had beschreven, had Sara zelf veel liever haar eigen team.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] do apr 07, 2016 9:45 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Victoria leek erg onder de indruk van haar ontmoetingen. Oké, dat kwam waarschijnlijk omdat shinies niet vaak voor kwamen, maar de blondine vond het niet echt bijzonder genoeg om het daadwerkelijk zo te bestempelen. Misschien als het een shiny vechttype was geweest, maar anders… “Euh…” begon ze bedachtzaam. Hoe lang was het geleden dat ze tegen die vuilnisbakken op was gerend? Net wel of net geen jaartje? “Ik denk een jaartje?” vervolgde ze ietwat onzeker. Dat maakte echter snel plaats voor arrogantie, want ze was Victoria’s toon absoluut niet vergeten. Met een brede grijns haalde ze vluchtig haar vrije hand door haar haren en keek plagerig naar hun gids. “Ik trek bijzondere types gewoon aan.” Dat was natuurlijk ook op Sara bedoeld en niet alleen op de shiny pokémon, maar als Cecille slimmer was geweest en dieper had nagedacht, dan had ze begrepen dat het er nu een beetje verkeerd uitkwam.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] do apr 07, 2016 9:46 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Ook Cecille vermoedde dat de tijdspanne een jaar was, wat de reactie van Victoria niet de das om deed. Ze leek zelfs nog meer onder de indruk. Nou ging het over Pokémon en hoefde Sara zich in principe niet jaloers te voelen, maar dit vriendelijke gedrag werd meer naar de blondine vertoond dan naar de witharige en dat vond ze toch wel een beetje verdacht. Cecille leek het niet op te vallen dat er mogelijk met haar geflirt werd ondanks de vele aanduidingen dat ze al een koppel waren, wat bleek uit de opmerking die ze maakte. Sara vermoedde dat het naar haar bedoeld was, maar dat was niet de enige manier om het op te vatten. Sterker nog, de grinnik van Victoria liet het lijken alsof zij het op de andere manier had opgevat, waardoor Sara opnieuw woede in haar lijf voelde opborrelen. Voor ze er een kattige opmerking uit kon gooien kwam Victoria er - gelukkig, deze keer - weer tussendoor. “Ik heb zelf hier in de buurt bij het Fiery Path ooit een shiny Numel gezien, maar het beest was me te slim af. Verder heb ik geen ervaringen met shinies.” Fantastisch. Moest Sara zich nu nog zieliger voelen omdat ze nog niet eens een shiny tegen was gekomen? Met een frons op haar gezicht die haar frustraties goed weergaf besloot ze haar blik maar af te wenden en haar mond gesloten te houden. Het was het niet waard.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] do apr 07, 2016 9:47 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Dat haar vriendin een hekel had, of begon de krijgen, aan hun gids had ze totaal niet door. De blondine was zelf ook snel jaloers als iemand te vriendelijk deed naar Sara, maar zelf had ze het niet eens door als iemand dat kennelijk bij haar was. Victoria was in haar ogen gewoon vriendelijk en sociaal - twee eigenschappen die bij haar wel klikten. “Die shiny Pooch was ook geen makkie, kan ik je vertellen,” reageerde Cecille met een kleine zucht. “Dat beest liet me zo ijzeren prullenbakken in rennen! Die krengen doen echt pijn.” Ze herinnerde zich nog wel hoe gekleurd haar huid er toen had uitgezien. En hoe Sara erachter kwam dat ze een enorme, blauwe plek had. Onbewust grijnsde ze bij de gedachte aan die situatie. “Waarom heb je haar dan gevangen als ze voor je weg rende?” vroeg Victoria nieuwsgierig. De blondine haalde nonchalant haar schouders op. “Het krioelde daar van Team Rocket. Arceus weet wat ze met dat beest zouden doen… Ik wilde haar gewoon de stad uit hebben,” was simpelweg haar weerwoord. Dat arme wezen had anders misschien veel moeten lijden.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] do apr 07, 2016 9:48 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Ondanks de bittere instelling van de witharige was het geen probleem voor haar om naar het verhaal van haar vriendin te luisteren. Herinneringen van de blauwe plekken kwamen al snel naar boven, waardoor Sara aan nog iets anders herinnerd werd. Die avond was een grandioze misser geweest, ondanks dat ze op het einde nog wel plezier hadden kunnen beleven bij het parfum palace. Het was niet de bedoeling dat vandaag ook zo rampzalig zou worden, zelfs al kon Sara moeilijk haar mening zomaar doen omslaan. Ze deed haar best, echt. Het was echter schijnbaar niet genoeg.

“We kunnen hier beter het touw om knopen. Verderop wordt het alleen maar smaller,” liet Victoria weten, waarna ze haar pas staakte en zich met de spullen die ze bij zich had bezig hield. Het touw ging als eerste om haar eigen middel, waarna ze zich met een iets te enthousiaste grijns naar Cecille draaide. Als dit haar plan was om haar vriendin te stelen was het wel een heel slecht plan. Voor zo ver Sara wist had ze immers geen liefde voor vastgebonden zitten.

Ze zei er maar niets van, om dezelfde reden als ze bij het vorige gesprek haar mond had gehouden. Ze wilde ruzie voorkomen, al stond ze wel op het punt om in te springen als er iets werd gezegd wat haar het verkeerde keelgat in schoot. Op dit moment was de kans kleiner dat dat niet gebeurde, eigenlijk.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] do apr 07, 2016 9:49 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Victoria maakte een instemmend geluid en even werd het stil tussen de drie. Cecille voelde haar ongemak bij die stilte al groeien en stond net op het punt om een nieuw onderwerp aan te knopen, toen hun gids opeens opmerkte dat het touw moest worden om geknoopt. Oh, right, dat was wel het veiligst. De blondine keek naar hoe de handelingen werden uitgevoerd en was verrast dat Victoria daarna als eerste naar haar toekwam om het touw om te knopen. “Moet Sara niet eerst?” floepte ze er daarom verbaasd uit. “Ik bedoel, als we aan een touw lopen kan niemand achter raken, maar…” Was het niet handiger om één van de minst snelle voorop, of in ieder geval in het midden, te laten? Victoria schudde met haar hoofd, druk bezig met het om knopen van het touw, dus ze ving Cecille’s vragende blik niet. “Jij bent voor zover ik weet de krachtpatser hier, dus jij kan het makkelijkst iemand opvangen. Dan gaan we nu even van worst-case scenario uit, want het pad dat wij gaan bewandelen is eigenlijk heel veilig,” legde de gids aan haar uit. De scheve grijns gaf aan dat de blondine het als groot compliment mocht opvatten. “Alleen als je gekke dingen doet zal dat nodig zijn.”

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] do apr 07, 2016 9:50 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Welk deel van het gesprek haar het meest beledigde kon ze even niet zeggen, maar het deed Sara in elk geval niet veel goeds dat Cecille eerder werd vastgeknoopt dan zijzelf. Het sloeg absoluut nergens op, zeker niet omdat Victoria’s argument heel sterk was, maar toch voelde ze zich wat achtergelaten. Als laatste werd het touw naar haar gebracht en mocht ook zij het om haar middel vastmaken, wat gelukkig zonder al te veel problemen ging. Ze had nou eenmaal goed gevoel voor handwerk. Dat bewees ze wel met de vele cupcakes en andere lekkernijen die ze met de hand maakte. “Je hoort het schat, je zal je moeten inhouden,” deed Sara een poging om zich weer in het gesprek te mengen. Haar toon was erg chagrijnig. Mogelijk was het een beter idee geweest om te wachten tot ze gekalmeerd was. Aan de andere kant was er dan de kans dat Victoria en Cecille zo veel Bonding Time™ deelden dat de schade niet meer ongedaan gemaakt kon worden. Nee, dat kon niet. Cecille raakte niet zo makkelijk los uit Sara’s grip. Toch?

Gesponsorde inhoud

» Sara Sweets
» Fix Me [+Sara Sweets]
» Never Have I Ever [+Sara Sweets]
» How can this be true [Sara Sweets]
» Hello From the Other Side [+Sara Sweets]