Mountain at My Gates [+Sara Sweets]

Onderwerp: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo maa 27, 2016 9:43 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Van alle ideeën die Cecille voor dates kon hebben, was dit misschien wel eentje die ze beter niet had kunnen hebben. Zijzelf was misschien een sporter en hield ervan om haar eigen grenzen op te zoeken, maar dat betekende niet dat Sara er ontzettend fan van is. Toch had ze de witharige zo ver gekregen om mee te gaan hiken – al was het maar onder het mom van ‘dan krijg je veel beweging!’ De blondine wist dat Sara graag af wilde vallen, zelfs al vond ze het niet zo erg dat haar vriendin wat extra kilootjes had. Zichtbaar was het misschien niet eens, dacht zij in ieder geval, en zelfs als het dat al was dan ging het haar niet om dat extra gewicht. Ze was voor de witharige gevallen om wie ze was, niet om hoe ze er constant uitzag. “Ik beloof je dat je het leuk gaat vinden!” ratelde Cecille enthousiast. “Al is het maar vanwege het uitzicht dat je boven krijgt!”

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo maa 27, 2016 10:06 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Bergbeklimmen. Niet echt een activiteit die Sara als hobby zou willen oppakken, maar gezien ze best nieuwsgierig was naar de intensiteit er van had ze er toch voor gekozen om het een keer te proberen. Het was niet duur, dus dat kon haar ook niet tegenhouden. Het enige waar ze nog lichtelijk over twijfelde was hoe gevaarlijk het was, maar Cecille had haar weten te overtuigen door een gids mee te laten gaan. Zij had ook alle klimspullen bij zich die ze nodig zouden hebben om bovenaan de berg te kunnen komen.

Onderaan de berg vond Sara het uitzicht al indrukwekkend. Het zicht van de berg was heel mooi. Ze zag tussen de rotsen al verschillende Pokémon verscholen zitten en was benieuwd wat ze allemaal tegen zouden komen. Hopelijk niks gevaarlijks. “Daar hou ik je aan,” reageerde ze met een kleine glimlach op haar vriendin. Ze kwam naast haar staan en liet voorzichtig haar vingers tussen die van de blondine glijden. Dat gaf haar net dat beetje meer gevoel van veiligheid wat ze nodig had.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo maa 27, 2016 10:31 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Haar mondhoeken krulden heel ver op toen ze de woorden van Sara hoorde. “Deal,” grijnsde ze naar haar vriendin, waarna haar blik voor een moment op hun in elkaar gewikkelde vingers viel. Ondanks dat ze nu alweer een flinke tijd samen waren, voelde het nog steeds een beetje onwerkelijk voor Cecille. Op een positieve manier. De blondine voelde het geluk door haar lijf stromen en haar grijns werd mogelijk nog ietsje breder. Helaas konden ze nu niet heel lovey dovey meer doen, want vanuit haar ooghoeken zag ze iemand hun kant op komen. Aan de gear te zien, die Cecille nu eindelijk opviel, was het hun gids. Een vrouwelijke. Oh boy. “Hallo! Ben jij toevallig Cecille Skarsgård?” vroeg de jongedame aan haar. De blondine besloot dat het nog te vroeg was om sceptisch te worden en toverde een vriendelijke glimlach tevoorschijn. “Yep! Dat ben ik,” liet ze weten. “Dan ben jij vast onze gids.” De jonge vrouw knikte. Mooi. Zo te zien was ze al gepakt en gezakt, dus konden ze eigenlijk meteen op pad. Behalve dan dat de gids naar Sara aan het staren was. Euh… Wat? Niet dit grapje weer opnieuw.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo maa 27, 2016 10:58 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Lang hoefden ze niet te wachten op de dame die hen de berg op zou begeleiden. Sara waagde het om zich een mening over haar uiterlijk te vormen zodra ze zich dicht bij genoeg bevond om een duidelijk oordeel te kunnen vormen. Ze vond haar knap. Echter was de glimlach die op haar gezicht verscheen niet voor haar bedoeld. Zodra ze het oordeel had gevormd, dacht ze namelijk aan hoe gelukkig ze was met Cecille en hoeveel knapper ze de blondine wel niet vond. De glimlach bleef op haar gezicht toen de jongedame haar blik op Sara richtte. Waar Cecille verward was over het staren, wist de witharige meteen wat de bedoeling was. “Hai, Sara Sweets,” stelde ze zich voor, haar hand uitstekend zodat hun derde wiel hem kon schudden. Zodra dat achter de rug was, werd die glimlach weer op haar vriendin gericht, waarbij er een vrolijke twinkeling in haar ogen verscheen die alleen voor de blondine bestemd was. Voor ze echter weer minuten lang stond te staren, besloot ze ter zake te komen. “Hoe lang is de geplande route precies?” Haar vraag was voor beide Cecille en de gids bestemd. Ze wist namelijk niet of haar vriendin al was ingelicht, maar hield toch haar blik op haar gericht.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo maa 27, 2016 11:24 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Pas toen Sara begon te spreken, kreeg Cecille door waarom de gids zo naar haar vriendin aan het staren was. Een vriendelijke glimlach verscheen dan ook op de dame haar gezicht, waarna ze Sara de hand schudde. “Victoria Griffin,” sprak de gids. De blondine maakte een mentale notitie van haar naam en vestigde toen haar volledige aandacht weer even op de witharige. De vrolijke twinkeling in diens ogen ontging haar niet en daardoor kreeg Cecille de zekerheid dat er niks aan de hand was. Ze hoefde zich geen zorgen te maken. Geen rede om bezitterig te worden. Ze kon dit. Sara vroeg vervolgens hoe lang de route zou worden, maar daar had de blondine geen antwoord op. Die vraag was dus voor Victoria om te beantwoorden. “Ligt aan jullie keuze,” sprak de jongedame dan ook niet veel later. “Jullie hebben geloof ik nog nooit gehiked, als ik het goed heb begrepen? Dan zou ik het op een route van twee uurtjes, hooguit drie houden als jullie er echt zin in hebben.” Cecille was zelf geneigd om drie te zeggen, maar drie was misschien teveel hooi op hun vork, ook die van haar. “Twee doen?” vroeg de blondine simpelweg aan haar vriendin.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] ma maa 28, 2016 8:50 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Haar naam was Victoria, en op de een of andere manier vond Sara dat goed bij niet alleen de persoon maar ook de situatie passen. Het was een overwinning dat zijzelf en Cecille weer bij elkaar waren en hoewel het niet precies de achterliggende gedachte van het klimmen was, kon je dit zien als een uitje om het te vieren. Zeker na die dag in Lilycove City. “Aangenaam,” voegde Sara nog aan haar introductie toe, voor ze zich tot Cecille keerde en haar vraag stelde. De blondine wist hem helaas niet te beantwoorden, maar daar was de instructrice voor. Zij legde uit dat ze de keuze hadden uit verschillende routes. Tot Sara’s verbazing koos Cecille voor de kortste in haar vraag aan Sara. “Ik had verwacht dat jij drie wel aan zou kunnen,” merkte ze op. “Je hoeft je voor mij niet in te houden, hè? Ik kan de extra beweging wel gebruiken.” Dan stond ze zichzelf misschien ook een extra chocolaatje na het eten toe om het te compenseren.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] ma maa 28, 2016 8:57 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Sara dacht dat ze zich inhield. Cecille grijnsde schaapachtig en forceerde er wat gegrinnik uit, waarna haar blik tussen haar vriendin en de gids wisselde. “Ik heb ook al een tijdje geen echte work-out meer gehad, hè?” vertelde ze ietwat beschaamd. “Ik moet het ook weer langzaam opbouwen.” De blondine was erg competitief, maar ze kende ook haar grenzen en die waren sinds kort er afgezakt naar een lager niveau. Victoria was dat in ieder geval wel met haar eens, want een sympathieke glimlach verscheen op diens gelaat en een knik naar Cecille werd gedaan. “Yeah, tenzij jullie allebei met spierpijn willen zitten morgen, dan raad ik inderdaad die van twee uur aan. Daar zit ook een minder hoge klim in.” Afwachtend keek de blondine naar haar vriendin. Mocht Sara alsnog voor drie uur willen gaan, dan vond ze het prima, maar zelf deed ze het toch nog liever even rustig aan.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] ma maa 28, 2016 9:38 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Tegenspraak volgde. Sara had duidelijk niet genoeg verstand van sporten om te weten wat precies wel en niet goed voor haar lijf was. Als ze Cecille zo hoorde, was het slimmer om de kortere route te pakken en ook Victoria besloot dat aan te raden. Waar de witharige niks tegen de toon van haar vriendin had, was er iets aan die van Victoria wat haar niet beviel. Of was het dat glimlachje op haar gezicht? Ze besloot er niks van te zeggen en in plaats daar van het plan vast te stellen. “Wel, ik neem aan dat jullie sporters er meer verstand van hebben. De tocht van twee uur is goed.” Ze wierp een vlugge glimlach naar haar vriendin voor ze haar volgende vraag aan Victoria vroeg. “Wat hebben we nog nodig aan gear voor het klimmen? Tenminste, ik neem aan dat bij de korte tocht ook klimstukken zijn.” Dat was tenminste waar ze zich op verheugd had. Een beetje lopen op een berg konden ze ook wel zonder derde persoon.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] ma maa 28, 2016 10:05 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Cecille grijnsde ietwat arrogant naar haar vriendin toen die ze dat de sporters er meer verstand van zouden hebben. Het kwam niet vaak voor dat de blondine echt wist waar ze het over had, ondanks dat ze dat wel graag dacht, dus dit zag ze als een kleine overwinning. Haar blik gleed naar Victoria, welke kennelijk dezelfde grijns op haar gezicht had en deze nu met de blondine uitwisselde. Hun gids werd echter gauw afgeleid door Sara, die nu beantwoord werd met een vriendelijke glimlach. “Het grootste deel wandelen we eigenlijk. Veel hoeven we niet te klimmen en dat wat we wel moeten doen, heeft eigenlijk geen gear nodig,” begon Victoria haar uitleg. Vervolgens klopte ze op het opgerolde touw dat aan haar gesp zat bevestigd. “Ik heb wel touw bij me, die moeten we straks even omknopen voor de zekerheid. Better safe than sorry, right?” Met haar duim wees ze toen naar de rugzak op haar rug. “De rest zit hierin. Flesjes water, een kompas, een klein lunchpakketje voor ons alle drie. Dat is alles wat we nodig gaan hebben. Tenzij jullie graag wandelstokken willen hebben?” De gids keek van Sara naar Cecille, waarvan laatstgenoemde met haar hoofd schudde. “Go big or go home,” grijnsde de blondine enkel. Ondanks dat ze voor de minst gespannen route ging, wilde ze zich toch bewijzen zoals altijd.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] ma maa 28, 2016 10:23 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Toch wandelen, dus. Sara kon het niet helpen om de teleurstelling even op haar gezicht door te laten stralen, maar vermande zich snel. Cecille had hier ook heel erg naar uitgekeken, dus kon ze niet zomaar afhaken. Ze was verrast door hoe goed de jongedame was voorbereid, al was dat eigenlijk vanzelfsprekend. Je wist maar nooit wat voor idioten zich inschreven voor het hiken. Ze kon zich best voorstellen dat velen vergaten om iets te drinken of eten mee te nemen. Dan was de gids een goede redding.

Wandelstokken werden aangeboden, maar Sara was niet echt geneigd om die aan te nemen. Ook Cecille sloeg het af, dus hoefde ze zich niet onvoorbereid te voelen als zij hetzelfde deed. De woorden die haar vriendin er aan toe voegde lieten bovendien het gevoel bij haar opborrelen dat ze zich moest bewijzen. Sara’s opvoeding was precies hetzelfde geweest. Altijd de lat zo hoog mogelijk leggen. Je komt er overheen of je bent het niet waard om er overheen te komen. “Niet nodig,” liet ze daarom weten. Ze rechtte haar rug op een wat gespannen wijze en kneep per ongeluk een beetje in Cecille’s hand. Haar blik was strak en serieus. “Dan kunnen we gaan, toch?” Ze begon zich opdringerig te voelen met al haar vragen, maar die meid maakte haar nerveus. Ze was iets té buddy-buddy aan het doen met Cecille naar haar smaak.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] ma maa 28, 2016 10:33 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Cecille keek verbaasd op toen ze Sara in haar hand voelde knijpen. Was de jongedame nerveus? Ze waagde een blik op haar vriendin en zag dat deze erg gespannen oogde. Geruststellend kneep de blondine zachtjes terug, waarop een net zo’n geruststellende glimlach rond haar lippen verscheen. Het ging wel goed komen. Daar ging zij voor zorgen. En als Sara elk moment wilde stoppen, dan mocht dat. Het had geen nut om de witharige te dwingen, want ze deden dit voor het plezier en hun relatie. Dat moest wel leuk blijven. “Als jij er klaar voor bent,” sprak Cecille, de glimlach nog altijd op haar gezicht. Vervolgens knikte ze naar Victoria en gebaarde de gids dat ze haar moesten volgen. De blondine nam zoals gewoonlijk de leiding over de twee en volgde hun gids op de voet. “Hey,” begon ze plots, zich herinnerend dat ze nog iets wilde vragen. “Leven er hier nou vuurtypes of vechttypes?”

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] di maa 29, 2016 12:32 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Het was onmogelijk dat haar gespannen gedrag niet werd opgemerkt. Toch voelde ze zich betrapt en deed ze direct haar best om nonchalant te reageren, wat grandioos faalde. De geruststellende glimlach werd door opgetrokken mondhoeken beantwoord, maar echt vrolijk zag het er niet uit. Ondanks dat Sara niet in Cecille’s hoofd kon kijken, had ze zo het vermoeden dat de blondine niet door had wat zich nou werkelijk speelde in haar hoofd. Zij kon immers ook niet Sara’s gedachten lezen.

Ze wilde het van zich af laten glijden en was daarom blij dat ze begonnen te lopen. Cecille nam, na de instructrice, de leiding. Iets anders had Sara niet verwacht. Wat ze ook niet had verwacht was de vraag die werd gesteld. Het onderwerp was eerder aan bod gekomen in Lilycove City als ze het zich goed herinnerde, maar ze had het zelf niet belangrijk genoeg gevonden om te onthouden. De blondine schijnbaar wel. “Beide,” antwoordde Victoria zelfverzekerd. “En ook een psychisch type, en als je de Fiery Path in gaat kom je ook gif en steen type Pokémon tegen. Ik raad het af om tijdens het hiken iets te gaan vangen, though.” Dus toch allebei. Gelukkig hadden ze er dan geen grote discussie van gemaakt, want dat zou allemaal voor niets zijn geweest.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] di maa 29, 2016 1:56 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Beide types waren hier te vinden. Cecille keek verrast op, zelfs al had ze het ergens wel verwacht. Een klein grijnsje vormde zich rond haar lippen toen ze haar blik op haar vriendin richtte, maar voor ze iets kon zeggen, ging Victoria al verder met haar uitleg. De blondine liet haar mondhoeken lichtelijk zakken, ook al deed ze erg haar best om haar teleurstelling niet kenbaar te maken. “Hoezo niet?” vroeg ze puur uit nieuwsgierigheid. Haar team voor de vierde gym stond op het moment stevig vast, maar dat nam niet weg dat ze graag nog wat toevoegingen had voor de toekomst. Victoria keek over haar schouder naar de twee dames. “De paden die wij gaan bewandelen zijn wat smaller dan paden die door de mens zijn aangelegd. Als je een pokémon hun rust verstoord, zeker in dit gebied, dan vallen ze zonder pardon terug aan. Ik neem aan dat je niet naar beneden wilt vallen,” sprak de gids resoluut. Het was duidelijk dat ze hierover niet in discussie ging. “Pokémon leven hier in harmonie. Als je een pokémon wilt vangen, dan doe je dat in jouw tijd. Mijn werk is niet alleen het begeleiden van mensen, maar ook de rust behouden die hier is.” Streng klonk ze niet, maar Cecille wist in ieder geval dat ze geen nieuw teamlid zou krijgen op deze berg. “Ik raad het je ook af buiten mijn tijd. Het is hier veel te gevaarlijk om een pokémongevecht te houden. Onderaan de berg, misschien, maar niet waar wij nu heen gaan.”

De blondine had geen preek verwacht, maar die had ze nu wel een beetje gekregen. Schaapachtig grijnsde ze naar Victoria. “Yeah, als je het zo stelt,” reageerde de blondine luchtig. Niet omdat ze de waarschuwingen in de wind wilde slaan, maar omdat ze er geen groot probleem van ging en wilde maken. Daarom haalde ze nonchalant haar schouders op. “Alleen kijken is ook prima.”

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo apr 03, 2016 3:53 pm

PROMISE ME A PLACE IN YOUR HOUSE OF MEMORIES.

Het interesseerde Sara eerlijk gezegd niet zo veel wat de reden achter het niet vangen was. Ze was toch niet van plan geweest om haar team wéér uit te breiden en de discussie was over het type wat hier te vinden was gegaan. Dat Cecille er naar vroeg was niet echt een verrassing, maar om te stellen dat ze er blij van werd zou niet waar zijn. Sara wist eigenlijk niet hoe ze zich bij de vraag moest voelen, en al helemaal niet bij het antwoord. Ze had gedacht dat het een leuk uitje zou worden, niet een gevecht met de dood. Ze had weliswaar geen hoogtevrees, maar weten dat ze haar leven kon beëindigen door een verkeerde stap te zetten maakte haar toch zenuwachtig. Ze was haar vriendin dankbaar dat ze liet merken alsnog geen interesse te hebben in het vangen van een Pokémon. Dit laten merken deed ze echter niet. Haar blik was op haar voeten gericht, alsof ze nu al verwachtte een misstap te maken en haar eigen leven in gevaar te brengen. Eigenlijk wilde ze gewoon de blikken van de dames in haar buurt mijden. Wat een optimistisch begin van de wandeling.

Waar Sara zich terug trok in zichzelf, was Victoria veel spraakzamer. Ondanks dat ze net streng had geklonken toonde ze toch interesse in de reden achter de vraag. “Is één van jullie op zoek naar een vecht of vuur type, ofzo?” vroeg ze, haar hoofd gedraaid in wat hoogstwaarschijnlijk Cecille’s richting moest zijn. Het lukte niet geheel, maar dat kwam omdat een nek nou eenmaal niet verder draaide. Sara lette er toch niet echt op. Cecille wist het antwoord immers ook.

Onderwerp: Re: Mountain at My Gates [+Sara Sweets] zo apr 03, 2016 4:09 pm

I'LL MAKE THIS PERFECT AGAIN.

Victoria was in ieder geval tevreden met haar reactie en Sara gaf geen kik, dus Cecille gaf zichzelf mentaal een schouderklopje. In eerste instantie had ze niet door dat haar vriendin minder vrolijk was over het uitje en was ze afgeleid door de vraag die Victoria hen stelde. “Niet echt op zoek, maar ik ben fan van het vechttype, ja,” grijnsde de blondine naar hun gids. “Het is eigenlijk bijna het enige type dat ik gebruik.” Veel mensen keken daar op neer - daar had ze ook wel menig reacties van gehad, maar dat had haar nooit uit het veld geslagen. Cecille was nou eenmaal een vechtersbaas, dat kreeg je er niet gemakkelijk uit. Bovendien was het haar eigen smaak. Het was niet alsof ze in iedereen hun gezicht duwde dat het de enige goede pokémonsoorten had. Victoria leek in ieder geval geen oordeel erover te hebben. “Is dat zo?” vroeg ze geamuseerd, haar blik al lang en breed weer op het pad voor hen gericht. “Dus daarom sleep je iemand mee op deze tocht. Je lijkt me in ieder geval meer het sporterstype dan je aanhang,” grapte de vrouwelijke gids vervolgens. Cecille grinnikte wel, maar was er niet vies van om Victoria te corrigeren. “Vriendin, eigenlijk.” Of de dame haar hint begreep moest nog blijken.

Gesponsorde inhoud

» Sara Sweets
» Fix Me [+Sara Sweets]
» Never Have I Ever [+Sara Sweets]
» How can this be true [Sara Sweets]
» Hello From the Other Side [+Sara Sweets]