That was a long road

Hij was al meteen naar de drank aan het kijken. Matt zoi gewoon spuitwater nemen. Hij had geen zin in drank. Hij zuchtte even toen de ander niet opkeek van de kaart bij zijn vraag.... Sigh... Great... Thanks... Uiteindzlijk zei Mel wel dat er iemand vroeget was geweest... Aha... Maar het werkte blijkbaar niet. Tja, dat kon altijd. Hij knikte begrijpelijk. Hij kende het gevoel.. Te goed... Zijn tweede zin trok echter wel zijn aandacht... Op iemand zitten azen? Wie dan.. Het wekte wel een soort nieuwsgierigheid bij de jongen op.. Dat wilde hij best weten tbh. Toen de ander van zijn kaart opkeek en vroeg of hij iemand speciaal had vroeger dacht hij even na... Hij knikte even heel langzaam en glimlachte even zachtjes. "Yeah... Een heel speciaal iemand...." fluisterde hij even. "Maar ik heb het verpest..." zei hij grinnikend...zo hard.. Verpest... Zoals alles in zijn leven...

De jongen dacht even na, maar knikte vervolgens. Het was dus een speciaal iemand... En hij had het verpest... Ah.. "Misschien was die persoon dan gewoon niet voor je bestemd..." sprak Mel even rustig. "Ik gok dat de juiste persoon snel tevoorschijn zal komen, misschien is ze er al maar moet je het nog ondervinden." sprak Mel met een glimlachje. Hij zou wel iets van eh... Een biertje nemen... Één biertje kon nooit kwaad... "En anders, dat meisje van vroeger weet niet wat ze mist." sprak Mel met een brede glimlach.

Hij knipperde even en luisterde naar wat hij zei. Hij zei dat die persoon misschien niet voor hem bestemd was en even knikte Matt langzaam als teken dat hij het bgreep... Hij... Pastte niet echt bij iemand dat was tru.. Hij zuchtte zachtjes... Hm.. Mel vertelde dat hij snel iemand zou vinden... En dat hij 'haar' misschien al had ontmoet... Maar gewoon nog mlest beseffen dat het zij was.. Bij de laatste zin lachte hij even schuin.. Oh... Meisje...? "Eigenlijk was he-" "Kan ik uw bestellibg opnemen?" even keek Matt kalmpjes op waarne hij kalm knikte. "Een spuitwater en lasange." simpel en snel... Gewoon.. Hij had weinig zin in iets anders... Even keek ie naar Mel, afwachtend op wat ie zou bestellen. Hij had zijn zin niet kunnen afmaken.. Maar eigenlijk was dat beter geweest... So yeah...

de jongen lachtte schuin en de jongen wilde net iets zeggen, maar toen kwam er een meisje die hun bestelling wilde weten. Matt bestelde een spuitwater en lasagne en het meisje draaide zich naar hem toe. "Biertje van de tap en doe maar een kaaspannekoek." simpel bereid en snel klaar. Hij draaide zich naar Matt toe en keek hem even vragend aan. Toen het meisje wegliep volgde hij haar even met zijn ogen, waarna hij weer naar Matt keek. "Wat wilde je zeggen?" vroeg hij even aan de lange jongen.

De ander bestelde ook en Matt keek niet echt op. Hij wist dat Mel waarschijnlijk verward was over de zin... Maar hij zou het niet herhalen... Dat was een foute zet geweest. En als Mel het wist duwde hij hem waarschijnlijk nog verder van hem af. En dat was echt het laatste van wat ie wilde... Hij wilde niet nog eens zo ver van hem gescheiden worden. Het was al erg geweest toen hij hem onder de bus zag verdwijnen... En tja... Toch kwam de vraag... Waar hij bang voor was. Matt lachtte even naar hem en wuivde kalm met een hand. "Laat maar," zei ie even met een kleine lach. Yeah.. Het zou beter zijn zo... Niet? Hij moest ergens beginnen... En nu hij zijn o zo goede vriend terug had wilde hij alles eraan doen om hem niet nog verder te duwen... Voor het eerst in zijn leven dacht hij misschien aan iemand's gevoelens... Maar tja... Hij had zoveel.. Zo lang... Daar moeten ligge ... Door hem... Hij sloeg zijn oog af op de tafel en staarde naar zijn handzn... Hij was zo dom geweest..

de jongen wuifde het weg met zijn hand. Laat maar? Maar... Mel slikte even en zag hoe Matt zich ook ongemakkelijker begon te voelen. "ehm, je zei dat je nu een chick hebt waarmee het iets kan worden toch?" besloot Mel maar rustig te vragen. "Vertel eens over haar." sprak Mel rustig,, terwijl het drinken al geleverd werd en Mel een gulzige slok van zijn bier nam. Mooi, dit had hij nu echt even nodig.

Mel doorbrak de stilte die hem alles behalve gemakkelijk lag. De vraag was simpel. Vertellen over de persoon die hij op het oog had nu.. Hm.. Hij dacht even na en keek even naar Mel die een slok van zijn biertje nam.. Gulzig.. Haha.. Hij glimlachte even zachtjes en keek even naar zijn eigen glas. "Ik leerde der al een jaartje geleden ofzo kennen." zei hij. "Ze zag er zo onschuldig uit en well yeah... Ik was nlgal impulsief maar het leek te klikken dus ik nodigde der uit op een date." hij slikte even langzaam. Daar was het helemaal fout gelopen... "Ik werd gebeld voor werk en zij... Vond dat niet zo fijn..." sprak ie zuchtend. "ze ging weg, maar ik ging der meteen achterna." zei hij. "Eenmaal uit het restaurant werd ik aangevallen door een of ander kind." vervolgde hij waarna hij eerst kalm een slok van het bruisende water nam.. Hm.. "Mijn mooie oog is daar dus het resultaat van." legde hij even uit. Daarna liet hij een korte stilte vallen. "Nu we een paar maanden verder zijn.. Heb ik der opnieuw ontmoet... Ik liet der zitten... Heh.." hij lachtte even zachtjes. "Arceus, dat verhaal komt me belend voor ergens... Vind je niet?" hij keek zuchtend weg en sloot zijn oog... Hij zorgde echt alleen voor problemen..heh...

Mel luisterde aandachtig en knikte ietwat twijfelachtig. "Behalve dan dat we nooit op een date zijn geweest." sprak hij licht glimlachend, waarna hij even naar zijn bier keek. "Heb je er ooit overna gedacht om een jongen te daten?" vroeg hij redelijk neutraal aan de lange gast voor hem. Want well yeah, als hij dat niet erg vond kon hij in ieder geval uit de kast komen... Want straks wilde Matt hem nog gaan koppelen aan meisjes ofzo... Vriendinnen van dat meisje van hem.. Dan wist hij het maar alvast weet je wel.

Hij grinnikte even kalmpjes.. Yeah.. Maarchet feit dat hij ook hem had laten zitten... Sigh... Hij was niet echt slim geweest eh... Niks meer ban zich laten weten aan Mel... En dan ook nog eens Celes... En bij haar dacht ie niet dat ze dood waq ofzo... Nee... Toen had ie zijn oog gehad... Het was allemaal nogal stom... Sigh... Bij zijn opmerking over een gast daten, trok ie een wenkbrauw op. "ik zou het niet erg vinden..." gaf ie eerlijk toe. "Als ik me goed voel bik die persoon en ik die klik voel maakt het me weinig uit van welk geslacht ze zijn." dus yeah. Hij zou op date kunnen gaan met een guy. Het was gewoon dat hij zich van uiterlijk sneller tot vrouwen aangetrokken voelde. En aangezien dat meestal het eerste was dat je van iemand zag... Was hij nogal kortzichtig geweest... Damn... Nu hij eraan dacht... Verdomme Mel... Nu dacht ie aan zo'n dinge... Sigh...

de jongen vertelde dat hij het niet erg zou vinden en Mel haalde opgelucht adem. Thank Arceus. "Ik ben gay, Matthew." sprak hij rustig uit, waarna hij even glimlachte. "Ben blij dat dat eindelijk na al die jaren van mijn borstkas af is." sprak hij even met een brede glimlach, waarna die vrouw kwam aanlopen met het eten en Mel rustig begon met nommen. Nom nom nom nom.

Hij haalde opgelucht adem.. Hm.. Even keek hij toch licht nieuwsgierig naar de ander.. Niet goed wetende wat hij nu zou zeggen. En wat ie zei... Had ie in eeuwen niet zien aankomen. Kalm bleef Matt naar hem kijken.. Normaal aou Matt even raar kijken aangezien het nogal onverwachts voor hem kwam... Maar na de hints van die avond.. Was hij mibder zwaar verrast dan dat hij zelf had gedacht... Hij knipperde kalm en luisterde naar een blije Mel, die aei dat ie blij was dat het eindelijk van zijn borstkast was... Matt glimlachtte even naar hem en keek naar het voedsel dat voor zijn neus werd gezet. Mel begon al te eten en ook de lange jongen begon eraan. Na een paar haome. Stopte hij even. "Betekend dat dat de persoon van een aantal jaren terug een gast was?" vroeg ie kalm.. Tja, hij was nieuwsgierog...

Matthew glimlachte naar hem, wat fijn was. Hij was er dus niet tegen, wat hem echt heel erg geruststelde. Stel je voor dat hij met een gozer thuis zou komen zou Matthew niet opeens raar kijken weet je wel... Toen de vraag kwam of die persoon van een aantal jaren ook een jongen was stopte de jongen even met eten. "Yeah," sprak Mel even rustig, waarna hij weer een stuk van de kaaspannenkoek in zijn mond stopte en erop begon te kauwen.

Het antwoord simpel, een yeah. Met andere woorden Mel zou normaal geen commrntaar hebben op dat hij wilde zeggen. Nuja, hij zou het meer voor zichzelf houden. Het was hem namelijk al duidelijk dat de persoon tegenover hem wel heel graag wilde dat ie een vriendin kreeg. Hij zou er dus maar niet teveel over zeggen. Hij at kalm verder, het nieuws verwerkte hij stil in zichzelf. Om eerlijk te zijn was hij wel meer in shock geweest toen meneer aan zijn deur stone. Ookal had zijn face daar niks van verraden. Na een tijdje was Matt klaar met eten en keek hij even naar de andere persoon met zwarte haren. "Is er nog iets dat je wilt doen?" vroeg ie kalmpjes. Hij wilde heel graag het nog goed maken. Je weet wel, het accident... Daar had ie zoveel schuldgevoelens bij... Sigh.

Er viel weer een stilte en Mel at rustig zijn kaaspannenkoek op. Hm. Toen het op was liet hij een tevreden zucht horen en rekte hij zich uit. Toen de vraag klonk of hij nog iets wilde doen schudde hij zijn hoofd. "Bedankt voor het eten, het was heel lekker." sprak hij met een glimlach. Mel haalde even een hand door zijn haar en keek rustig naar de jongen. "Als we nu gewoon naar je huis kunnen ben ik tevreden. Dan kan ik eerst even wat spullen uitpakken als ik toch een paar dagen blijf." sprak hij rustig tegen de jongen.

Hij rekte zich na het eten nog uit en schudde daarna zijn hoofd als antwoord op zijn vraag. Aha... Ok. Het zou dus een simpele avond worden. Geen verdoving nodig dus. Dat was great. Hij moest namelijk nieuwe dosissen kopen. Mel bedankte hem voor het eten. Daarbij zei hij ook dat hij het lekker vond, waarop Matt kalmpjes knikte naar hem. Op het geaicht van de ander stond nog steeds een glimlach van oor tot oor. Was het raar dat hij dat opvallend vond? De zwartharige jongen zei dat ie het liefst terug naar het huis wilde, opdat hij zijn spullen daar kon uitpakken. Matt knikte wederom een keer naar hem en stak zijn hand op voor de rekening. "Dan gaan we naar huis." sprak ie kort terwijl hij het meisje betaalde en gebaarde dat ze het wisselgeld konden houden. Ze bedankte hem en verdween. Even zuchtte Matthew waarna hij overeind kwam en zichzelf uitrekte. Hij nam opnieuw de zak en sloeg deze op zijn rug waarna hij glimlachend naar Mel keek. Daarna verliet ie het restaurant en bleef ie even buiten staan. Hm... Het was al donker, maar de straatverlichting zorgde ervoor dat ze tenminste iets zagen.