A long Road [+Riley Nya]

Eindelijkeindelijkeindelijk eindelijk. Voor het eerst sinds ze met haar vader naar Kalos toe was verhuisd, had ze een uitdager voor haar gym. Nee, de gebeurtenis die op het punt stond om plaats te vinden was eigenlijk nog veel bijzonderder dan dat. Voor het eerst in haar hele leven had ze een uitdager voor haar gym. Okay, oefengym. Het was natuurlijk nog geen echte gym met een licentie en alles. Niet wetend hoe lang het voor haar eerste uitdager zou duren om een douche te nemen – voor haarzelf veranderde haar douchelengte van dag tot dag, dus zo’n inschatting was voor haar bijzonder moeilijk om te maken – deed ze haar best om alles zo snel mogelijk gereed te maken. Ze had haar verbrande croissantjes weggegooid, en had nieuwe in de oven gedaan die, tot haar grote vreugde, er niet zwartgeblakerd uit waren gekomen. Veel tijd om van de warme broodjes te genieten gunde ze haarzelf echter niet, want ze wilde dat haar ‘gym’ in perfecte staat zou zijn als haar uitdager aan zou komen.

Een van de belangrijkste aspecten van het hele gymleader zijn was – als je de Catchphrases en Inspirationele Quotes niet meetelde – de presentatie. Sure, je zou kunnen zeggen dat het gevecht het belangrijkste onderdeel van een gymgevecht was, maar zou Brock een coole gymleader zijn geweest als er niet een paar kekke rotjes op zijn veld hebben gestaan? Nee! Absoluut niet! Een gymleader had een thema nodig om succesvol te kunnen zijn. Alhoewel Riley aanvankelijk had gedacht dat ze op het gebied van thematisering een probleem zou krijgen omdat ze nog geen Type had uitgekozen, had ze hier al snel een oplossing voor bedacht. In plaats van een thema dat gebonden was aan een type, koos ze voor een thema dat gebonden zou kunnen zijn aan een feestje. Want als er ook maar iets was dat ze belangrijk vond als het om haar ‘gym’ ging, dan was het wel dat iedereen het naar hun zijn zin had. Het thema waar ze dan ook voor gekozen had was dan ook Disco. Iedereen hield wel van een goed disco feestje, en als je dat niet deed, dan was dat ook cool, en zou ze je voorkeur daarvoor respecteren.

Er klonk gebonk op de garage deur, gevolgd door een aankondiging.  Haar uitdager… Hij was hier… Riley liet een korte piep van opwinding horen, voordat ze diep ademhaalde om haarzelf te kalmeren. Okay! Hier ging ze dan! Riley trok een kort sprintje naar de rookmachine, zette die vlug aan en sprintte vervolgens naar het midden van de garage toe. Ze stond in positie! Okay, dat was één. ”Lucretia, druk op play als ik het teken geef!” sprak Riley tegen haar Croconaw, die haar positie naast de CD-speler al in had genomen. De Croconaw knikte, en stak haar duim op naar haar trainer. Dat was twéé! Riley sloeg haar cape – een rode handdoek die ze van haar stiefvader had gejat – wat steviger om haar half vast, en klikte vervolgens op de licht- en discobal-knoppen van haar universele afstandsbediening. Riley schraapte haar keel, wachtte kort tot ze dacht dat de rookmachine genoeg rook had geproduceerd, en drukte vervolgen op de knop waarmee de garagedeur open ging. Terwijl de deur langzaam omhoog gleed, wees Riley naar haar Croconaw als teken dat de muziek kon beginnen. Snel, om het plaatje compleet te maken, nam ze een wonder woman pose aan.  

Daar stond ze dan, met haar voeten in een langzaam dikker wordende, regenboogkleurige rookwolk, waarop de weerkaatste lichtjes van haar discobal enthousiast in het rond dansten. Op de achtergrond weerklonken luid de eerste noten van het lied dat ze had gekozen voor haar Dramatische Debuut als Gymleader in Oefening – Queen of the Night van Whitney Houston. ”Joey Breeze!” brulde Riley met haar meest plechtige stem toen de garagedeur ongeveer half open was. Ze wachtte tot de garagedeur in zijn geheel open was – wat minstens een minuut langer duurde dan ze had verwacht – voordat ze verder sprak. ”Ik, Riley Ritchie Nya, gymleader van de Santalune Garage Gym, neem je uitdaging aan! Draai aan het rad om er achter te komen wat je tegenstanders zullen zijn!” Riley gebaarde naar het Twister bord dat ze op de grond had gelegd. Over de gebruikelijke plaatjes die aangeven welk ledemaat je op welke kleur moest neerzetten, had ze stickers geplakt met daarop de woorden ‘Water’, ‘Grass’ of ‘Normal?’.