That was a long road

Hij gaf mee en liet zelfs zijn armen om zijn nek gaan. Matt bleef even zo staan en nam toen terug waarna hij zachtjes hijgde van de inspanning... Hij loste de kraag van Melvin en keek even naar hem. Hij trok even kort zijn ooglapje af, waardoor deze nu kapot was. "Fuuuuuuuuuuuuu..." zei hij even. Hij knipperde even en slikte waarna hij zijn voorhoofd tegen die van de ander zette en hem even met zijn nog steeds boze oog aankeek. "Wil je vechten." zei hij even droogjes... Het klonk eerder als een iet afgewerkte zin dan een vraag.

De jongen nam licht hijgend terug van de inspanning en Mel knipperde even toen de jongen zijn ooglapje kapot trok. Duts. "Fuuuuuuuuuuuuu..." klonk er even, waarna de jongen knipperde en zijn voorhoofd tegen die van hem neerlegde. Mel keek in de boze oog van de jongen en knipperde even. "Wil je vechten." klonk er droogjes van de jongen af en Mel grijnsde even. Als dit zijn vechten was... Mel knipperde weer even rustig. "Kom maar, ik zal met je vechten." sprak hij tegen de jongen, de nonchalante glans in zijn ogen. Muk it all, Muk it all~

Hij grijnsde... Niet grappig... Ugh... Hij gromde even en zuchtte waarna hij de ander zowat omver duwde. "Kom maar, ik zal met je vechten." Hij sprong op de tafel en schopte hem een keer tegen zijn buik, maar bukte toen bij hem en pakte zijn kraag. "Kom dan!" En hij duwde zijn lippen weer tegen de zijne. Hij loste zijn handen en sloeg zijn armen om zijn lichaam heen waarna hij even terug trok en naar Mel keek. "Ik wil... Die kip van je eten..." zei hij kalmpjes... Hij liet zich zowat vallen op de ander en zuchtte. "Je had me kip beloooooooooooofd..." zei hij, waarna hij zijn hoofd weer draaide en hem nogmaals zoende.

Oef... Hij werd in zijn buik geschopt en hapte even naar adem, waarna de jongen bij hem neerbukte en zijn kraag weer vastpakte. "Kom dan!" klonk er, waarna hij weer de lippen van de jongen voelde en de armen van de jongen om hem heen voelde. De jongen trok terug en Mel knipperde even. "Ik wil... Die kip van je eten..." klonk er kalmpjes van de jongen af, waarna hij zuchtte. Oh my Arceus waarom kon hij niet één ding kiezen in plaats van drie dingen Arceus. Waah. Waarom viel hij zowat op hem?! Hij was veel te zwaar. "Je had me kip beloooooooooooofd..." En de lippen van de jongen kwamen weer op de zijne. Mel sloeg zijn armen stevig om de jongen heen en trok na een tijdje terug, waarna hij even zuchtte. "Morgen krijg je kip." sprak Mel rustig tegen de jongen, waarna hij even knipperde. Arceus... Waarom lag die jongen weer zowat op hem... Hij was te zwaar voor zijn lijfje. Waah.

Hm... Hij sloot zijn ogen en gaf mee... Wauw... Waarom dacht ie opeens aan bussen? Hij kreeg ook armen om zich heen en keek even op... Wat? Wilde hij nog vechten. Kom maar op dude... "Morgen krijg je kip." Hij snoof even en legde zijn hoofd even in zijn nek waarna hij zijn ogen sloot. "Ik wil een vliegtuig.." zei hij rustig. "Ik kom je halen vannacht..." zong ie zachtjes. "Lalala... Nog iets..." murmelde hij zachtjes waarna hij zich wat opkrulde. Hm... hij zou zo kunnen slapen tho, zo liggend op Mel... Op een tafel.

De jongen snoof even en legde zijn hoofd in zijn nek. Mel knipperde even, en hij noemde hem random... Het was eerder andersom. "Ik wil een vliegtuig.." Klonk er rustig en Mel knipperde even. Wat... Zie je wel, hij was letterlijk de meest random persoon hier. Mel was niet de random persoon hier. "Ik kom je halen vannacht..." zong de jongen zachtjes en Mel knipperde even. Eh... "Lalala... Nog iets..." Prachtig. De jongen krulde zich nog wat meer op en Mel haalde zijn armen weg, waarna hij de jongen iets weg duwde van hem. "we gaan hier niet zomaar op me liggen." sprak hij zuchtend, waarna hij strak richting de jongen keek.

Hij haalde zijn armen van rond hem weg, maar Matt weigerde om zijn eigen armen weg te halen van rond Mel. Hij hield ze stevig er rond.. Hij was sterk dus dat was geen enkel probleem eh. "we gaan hier niet zomaar op me liggen." klonk er even en hij keek kalmpjes op waarna hij even oogcontact hield en toen snoof. "We gaan ook niet op jou liggen, alleen ik ben dat van plan om te doen," sprak ie droogjes waarna hij zich meer op Mel legde en nu zijn volle gewicht erop gooide... Hm...

De jongen keek even op, waarna er even oogcontact was. De jongen op hem snoof even en Mel knipperde even. Wat nou. "We gaan ook niet op jouw liggen, alleen ik ben dat van plan om te doen," klonk er droogjes van de jongen af, waarna er nog meer gewicht op hem kwam en Mel naar adem hapte. Help. "Matthew, ga van me af." sprak Mel grommend. No. Stout. Niet goed. Hij moest van hem af gaan. Ze lagen op de tafel, straks brak deze door. Help.

Hij hapte naar adem en even glimlachte Matt breed. Hij had gewonnen. Ha-ha. "Matthew, ga van me af." Hij drukte zich even lichtjes op en keek kalm naar Mel, waarna hij al snel zich met heel wat kracht terug op Mel liet vallen. De tafel leek even te kraken en Matt sloot zijn ogen waarna hij stevig zijn grip om de ander hield... Hug... Yay... Hij gaf hem even zoentjes op zijn slaap en zuchtte. "Kijk, ik win... Victory... Ik heb gelijk... Ik heb altijd gelijk..." murmelde hij. "Ik win het vechten..." zei hij even waarna hij zijn hoofd weer neerlegde...

De jongen leek even op te kijken, maar liet zich vele malen krachtiger weer terug op hem vallen, waarna hij zoentjes op zijn slaap voelde. Er klonk een zucht en vervolgens dat hij had gewonnen. Dat hij altijd gelijk had. Mel fronste even en begon de jongen weer iets weg te duwen, voor hoever dat kon dan. "Omdat je een gevecht hebt gewonnen betekend het niet meteen dat je altijd gelijk hebt." gromde Mel lichtjes, duidelijk geirriteerd. Wtf dude.

Hij werd weg geduwd, maar hield zich stevig tegen hem aangedrukt. Hij was helemaal niet van plan weg te gaan... "Omdat je een gevecht hebt gewonnen betekend het niet meteen dat je altijd gelijk hebt." Hij knipperde even en hield zijn hoofd schuin. "Ik heb altijd gelijk," zei hij even droog waarna hij kalmpjes zijn lippen weer tegen de zijne zette. "Dus je argument is niet geldig..." mompelde hij zachtjes waarna hij zowat Mel begon te wurgen in zijn greep... Hij wilde hem huggen... Hug, hug... ♥

De jongen hield zijn hoofd even schuin. Altijd gelijk? Zeker niet. De lippen van de jongen kwamen weer tegen de zijne en Mel gaf even kort mee. Zijn argument was niet geldig? De jongen begon hem zowat te wurgen en Mel haalde moeilijk adem. Mel deed zijn armen weer om die jongen heen, waarna hij weer moeilijk adem haalde. "Kan je... Me niet wurgen..." sprak hij dan ook moeilijk. Help.

Hij leek ergens moeite mee te hebben, maar like... Hij lag bijna te slapen... Hm... "Kan je... Me niet wurgen..." Uhm... nee.... Hij had gelijk dus nee. Hij had altijd gelijk dus zijn voorstel was ongeldig... Alles was ongeldig, alleen Matt's acties waren geldig, want hij had gelijk. Hij was perfectie. "Ik ben perfect..." murmelde hij, voordat hij in slaap viel op de jongen... Hm... Ah... Lag echte heel goed... Veel te goed... Hoe kon je hier nu niet op slapen?

En toen sliep hij??? Wat?? Mel duwde wat en gromde even, waarna hij in Matthews schouder beet. Kssst. Weg. Hij kreeg zowat geen adem. Hij beet de jongen op hem nog een keer stevig, waarna hij met zijn knie vol omhoog ging. Ksst. Ga van hem af. Ga van hem af. Kssst.

En opeens, hap. Hij sperde zijn ogen open en schoot zowat van de tafel af, waardoor hij nu in het glas op de grond lag en wel meteen even kreunde, maar toen lekker verder sliep. Hij... Muk hem... Hij wilde niet meer... Hij was het moe... heel erg moe... Ookal stak dat glas een beetje... Overal... Hij lag goed op de grond en daar was zijn punt eh... Hm... Ah... Hij voelde zich wel suf worden zo... Oeps... Naja, hij sliep... En er was geen busgevaar.