That was a long road

"Als je terugdenkt aan die tijd... En je zou me zien zoenen met een ander... Zou je je dan niet vreselijk voelen?" Kalmpjes keek hij de ander terug aan... Hoe zou hij zich voelen? Veraden dat zeker... Maar was het veraden op een manier dat ie jaloers was... Nee, dat was het helemaal niet.. Dus... Waarom... Hij zuchtte even en sloot zijn oog even kort. Hij moest dit even bedenken en even goed in zich opnemen. Het scenerio voor zich af laten spelen terwijl hij de jonge Matthew in zich probeerde naar boven te halen...  "Als je daaraan denkt... Zou jij dan niet liever die persoon zijn..?" Hij opende zijn oog en knipperde even... "Misschien nu wel..." murmelde hij zachtjes... "Maar vroeger... Ik weet niet..." Waarschijnlijk niet tho...

De jongen dacht even lang na. En na zijn volgende vraag keek de jongen hem met één oog aan, waarna deze even knipperde. "Misschien nu wel..." klonk er even. wacht.... Dat was niet... waaaah... "Maar vroeger... Ik weet niet..." klonk er en Mel slikte even waarna hij weg keek. Mel legde zijn hoofd tegen de borstkast van de jongen, waarna hij zachtjes zuchtte. "Ik weet het niet meer Matthew..." fluisterde hij zachtjes tegen de jongen. Hij wist gewoon helemaal niks meer waaah.

Hij legde zijn hoofd tegen hem aan en Matt sloeg zijn armen om hem heen... Nou nou... Hij moest kalm zijn eh... Sigh... "Ik weet het niet meer Matthew..." zei hij en even knipperde Matt kalm met zijn oog. "Het komt wel goed Mel... Laten we gewoon... Het beste ervan maken, okay?" zei hij kalmpjes. "Daarbij maakt het toch weinig uit wat er vroeger is gebeurd? Het verleden is het verleden... En nu is nu eh..." zei hij kalmpjes. "Laten we niet meer terugkijken naar toen, maar alleen naar nu... Anders zullen we steeds opnieuw in die put vallen... En dat begin ik echt zat te worden..." Yeah sawry...

De jongen sloeg zijn armen om hem heen, waardoor Mel rustig zijn ogen sloot. "Het komt wel goed Mel... Laten we gewoon... Het beste ervan maken, okay?" Klonk er kalmpjes van de jongen af. Daar zat wel iets in... "Daarbij maakt het toch weinig uit wat er vroeger is gebeurd? Het vreleden is het verleden... En nu is nu eh..." Mel knikte even rustig op de woorden van de jongen, "Laten we niet leer terugkijken naar toen, maar alleen naar nu... Anders zullen we steeds opnieuw in die put vallen... En dat begin ik echt zat te worden..." Mel knikte even rustig en duwde zijn gezicht meer tegen Matthew aan. "Maar ik weet niet hoe ik me nu voel..." fluisterde hij zachtjes tegen de jongen, waarna hij rustig zijn shirt vastgreep met zijn handen. "Hoe kan je vooruit gaan als je niet eens weet hoe je je nu voelt...?" murmelde hij zachtjes tegen de jongen.

Hij knikte maar duwde wederom zijn face tegen hem aan... SIgh... Mel... "Maar ik weet niet hoe ik me nu voel..." Klonk er en kalmpjes aaide Matt hem even waarna hij rustig bleef kijken naar de ander... Nou hij was zowieso niet de persoon om daar echt vragen over te stellen... Of om daarover te beginnen... Hij had het al gezegd en well yeah, hij was hier geen held in... Helemaal niet... Sigh... "Hoe kan je vooruit gaan als je niet eens weet hoe je je nu voelt...?" Hij dacht kalm na en zuchtte even. "Nou.." begon ie kalm. "Ik kan je daar niet bij helpen, ik snap er ook maar weinig van..." gaf ie eerlijk toe... "Maar je houd er toch van als ik je zoen?" vroeg ie kalmpjes... Daar had ie nooit geen probleem mee gehad... Toch?

Het bleef weer even stil, waarna de jongen die hem vasthield zachtjes zuchtte. "Nou.." begon de jongen kalm. "Ik kan je daar niet bij helpen, ik snap er ook maar weinig van..." klonk er eerlijk van de jongen af. "Maar je houd er toch van als ik je zoen?" Klonk er kalmpjes, waarop er meteen een blos op zijn gezicht kwam en hij even met grote ogen opkeek. "D-dat heb ik nooit gezegd..." fluisterde hij zachtjes. Waaah. Matthew waarom vroeg hij zoiets... "M-maar... Het voelt wel... ok.. denk ik..." fluisterde hij zachtjes.

Hij begon meteen te blozen en keek naar hem waardoor Matt even kort glimlachte naar hem... Nou, nou. Hij moest niet zo'n grote ogen staan trekken, dat viel teveel op eh... Arm kind haha. Hij zette zichzelf nu wel een beetje voor schut, of niet dan? Het was eigenlijk best zielig... naw... "D-dat heb ik nooit gezegd..." zei hij fluisterend en even grinnikte Matt toch wel... Aw, arm kindje toch... sigh... Zoveel medelijden. "M-maar... Het voelt wel... ok.. denk ik..." Hij glimlachte en drukte zijn lippen teder tegen de zijne waarna hij meegaf en zijn oog sloot... Hm... Als hij er zo over dacht dan zou hij er gewoon in meegaan.

De jongen begon weer te glimlachen... Wat nou... Opeens weer de lippen van de jongen tegen de zijne.. Agh.. Matt... Het bloed steeg hem weer naar het hoofd, waarna hij even knipperde... Arceus... Hij hield de jongen wat steviger vast waarna hij zijn ogen sloot en meegaf... Het was Matthews verjaardag... Geen grote problemen ervan maken... En het was een logische reactie.. toch? Nee. Eigenlijk was het niet een logische reactie. Totaal niet eigenlijk. Maar hij durfde gewoon niet uit zichzelf terug te trekken na de woorden die hij zojuist had gezegd en omdat het de verjaardag was van de ander. Wat moest hij anders? Ugh.

Hij gaf mee. Zijn grip was wat verstevigd. Het voelde... Raar. Maar ook fijn en goed. Matt nam na enkele tellen terug waarna hij even kalmpjes zijn bovenlip likte met een lach. Hij grinnikte even en nam een stukje terug waarna hij zich omdraaide en opeens droogjes wegwandelde. Hij stapte gewoon weg, zo naar boven en naar zijn kamer.... Waar hij even rood aanschoot... What the Muk had hij zojuist gedaan...? Waarom had hij dat gedaan...? Waaaah!

De jongen nam al snel terug, waarna de jongen zijn bovenlip likte en even grinnikte. Wa... De jongen liep echter opeens droogjes weg, waardoor Mel verbrouwereerd achter bleef. Wat... Wat gebeurde er net..? Mel legde zijn vingers op zijn lippen, terwijl zijn gezicht rood bleef. Hij liep naar de overige wijn van gisteren, waarna hij een glas inschonk en aan zijn lippen zette. Hij had echt wat behoefte aan alcohol op dit moment. Echt heel erg. Ugh...

Met wankele passen liep hij door de kamer. Hij voelde zijn hele lichaam warm worden en hij.. Hij werd er niet goed van. Het maakte hem gek en hij... Arceus... Wat was dit allemaal? Hij ging op bed zitten en drukte zijn gezicht in zijn handen. Nee, nee, nee, nee! wat deed hij nu! Idioot dat hij was... Hij slikte even en zuchtte luid waarna hij zich opkrulde op bed en het deken over zijn kop trok... Hij wilde niet meer uit bed komen vandaag... Dat de gesloten deur dat maar duidelijk maakte voor de ander... Sorry maar hij had er behoefte aan...

Serieus... Wat was er gebeurd... Hij nam nog wat meer wijn... Dit was niet sterk genoeg... ugh... Hij zocht even rond en vond de whiskey... yes.. Hij begon gulzig van de whiskey te drinken, om ergens halverwege de middag zwaar aangeschoten de trap op te lopen, waarna hij op Matthews deur begon te bonken. "Mahhew!" riep hij even terwijl hij wankelde. "Bfen je weer weg?" riep hij even waarna hij weer begon te bonken op de deur.. "Mahhew...!" klonk er ietwat zeurderig. Hij wilde zo graag aandacht, help dat arme kind.

Hij was in slaap gevallen na een tijdje... Hm... Hij kon er ook niet veel aan doen... Hij lag maar gewoon wat in bed niks te doen, dan kon je ook even goed gaan slapen eh. Toen hij echter opeens gebonk op zijn deur hoorde keek hij slaapdronken op. Wat? Wat was er nu weer? En moest het zo gewelddadig? "Mahhew!" En... Melvin had gedronken... Kon je horen aan hoe hij praatte... Blijkbaar viel de letter t bij hem weg... Althans bij zijn naam dan toch. Nu leek zijn naam meer op een of ander profeet dan badmat, spijtig. "Bfen je weer weg?" hij kwam overeind en rekte zich uit waarna hij naar de klok keek... Over de middag eh... Okay... Hij slofte naar de deur toen de ander nogmaals klopte. "Mahhew!" hij opende de deur en keek even met slaperige ogen naar de ander. "Wat?" zei hij... Zijn haren stonden alle kanten op... Zijn kleren totaal niet net.. Hij was net wakker dus stfu.

De deur ging open en Mel keek even naar de jongen. "Wat?" klonk er even, wieeeeh Matthew. Hij vloog meteen op hem af en sloeg zijn armen om de jongen heen. Hmm... Matthew was heerlijk warm... Hij hield van warme Matthew. Zoveel. "Mahhew..." sprak hij tevreden tegen de jongen, waarna hij de kraag van de jongen vastgreep en zijn lippen tegen die van Matthew duwde. Matthew, is love. Matthew is life <3

Arceus... Dat kind vloog op hem en even knipperde Matt waarna hij neerkeek op de jongen die rond zijn nek ging... Eh? Help... Dit had ie niet zien aankomen. Please... No... "Mahhew." hij was geen apostelmens... Dammit... Ookal was het geen apostel... Je kreeg het idee wel... En... Waah. Hij knipperde verbaasd en keek naar de jongen die hem zoende... Hij nam terug en kuchte even.... Gawd... Hij liep terug naar zijn bed en ging er weer in liggen... Whatever... Hier had hij geen zin.