And again +Danique

Waarom ze nou eigenlijk naar de grot gegaan was, waar ze nu voor stond, wist ze niet, maar het was wel grappig. Afgelopen tijd had ze zich voorgenomen te trainen, maar had toch geen zin. Dus daarom was ze vandaag toch ergens heen gegaan waar ze eventueel rust had om te trainen. Ze had geen zin in van die team rocket leden die dachten dat ze even haar pokémon konden stelen want aangezien de Shinx haar enige pokémon was en deze totaal niet in staat was om zich te verdedigen, was het vast en zeker verlies voor haar. En daar had ze dus geen zin in. Dus stapte ze de best wel eng uitziende grot in, waar ze uiteindelijk vrij doelloos doorheen liep. Er was echter niet echt een trainobject in deze grot te vinden. Ilona liep vrolijk langs haar voeten, tot deze een grom hoorde en abrupt stopte. Dat kon je toch niet menen. Een zucht verliet haar mond en ze pakte de Shinx op. Een schim was zichtbaar, van een jongen en zijn pokémon. Rust. Waar was haar rust. Of wacht. Ze keek nog eens goed naar de jongen, om te zien dat ze achter hem stond, maar hij haar al gezien had - tenminste dat leek zo want hij keek achter zich. "Hey," klonk er vanaf haar kant, aangezien het vrij onbeschoft was om weg te lopen, toch?

Wow. Ineens liep hij haar kant op. Ze liep een stap naar achteren en vernauwde haar ogen. Nee, niet te dichtbij komen. Dat vond ze niet leuk. Ze kende hem ergens van. Hij was vreemd, dat wist ze. Hij vroeg echter ook of hij haar ergens van kende. Ze dacht kort na, kijkend naar de grond, waarna ze weer opkeek toen ze het wist. "Ah. Juist ja. Jij bent toch die gast die brandende mensen graag bekijkt? Is het niet?" kwam er uit de mond van Danique, welke hem nu onderzoekend aankeek. Hij was alleen nog maar enger met die Lucario, welke blijkbaar ook geen zin had in gezelschap. "Ik herinner me nog wel die grijns van je. Die had ik er toen zelfs af geslagen. Oh ja. Ik weet het weer. Nathan is het niet?" De Shinx in haar armen liet een luid geluid horen, wat door heel de grot weerkaatste en keek naar Nathan, met haar vrolijke ogen, want ja. Zij vond iedereen leuk.

De jongen vroeg wanneer dat was, waardoor Danique kort en onverschillig haar schouders ophaalde. "Lang geleden, geen idee meer," zei ze daarom ook simpel. Rustig keek ze naar de jongen en zijn grommende lucario. Hij zei op een geïrriteerde toon dat hij daarmee moest stoppen, wat dan ook lukte. De Lucario was gestopt met grommen en keek de jongen verbaast aan. Danique keek naar de Shinx, welke vrolijk naar het schouwspel keek. "Jij mag wel wat vaker gaan grommen hoor," mompelde ze zacht tegen de Shinx, welke haar kop iets gedraaid had en hierdoor echt in het gezicht van Danique keek. Ze voelde hoe de Shinx haar een vrij onverwachte lik gaf, wat haar vrij vreemd op liet kijken. Meteen hield ze de Shinx iets meer van zich af en veegde ze haar wang met haar wang af. Vervolgens keek ze weer naar de jongen. "Leuke pokémon heb je daar, ik herinner me nog dat je een Axew had, toch?" Danique dacht kort na. Of was dat toch een ander geweest? Ze had echt geen idee meer. Te lang geleden.

Toen hij vroeg of haar naam Danique was, knikte ze. Het meisje zette de Shinx op de grond, toen deze zich uit haar armen begon te wurmen. "Blijf daar staan," sprak ze kortaf tegen de pokémon, wetend dat deze anders echt heel graag met de Lucario wou gaan spelen. "Dus, heb je naast je Lucario nog andere pokémon?" vroeg ze toch best wel benieuwd, aangezien bijna al die trainers in een super korte tijd echt vrij sterke pokémon had en veel nieuwe pokémon. Je moest een gesprek wel een beetje in gang houden en vrijwel iedereen vond het leuk om over hun pokémon te praten, dus misschien hij ook wel.

Hij vertelde dat hij een Charizard, een Charmeleon, een Charmander, een Cyndaquil en een Shinx had. En nog wat in zijn box. "Oh, dat zijn veel pokémon," sprak ze best wel verbaast. "Wat ga je met drie Charmander en evoluties doen? Laat je ze gewoon zo of worden ze allemaal Charizard?" Ze snapte wel waarom hij vier vuurpokémon had, hij vond vuur toch best wel leuk of zo? Tenminste zo had het geleken. Vervolgens vroeg hij welke pokémon ze nog meer had. "Op het moment heb ik alleen nog een ei, wat allang uit had moeten komen." Tja, zo interessant was haar team niet.

Nathan vertelde dat hij ze allemaal zou laten evolueren in een Charizard. "Oh leuk. Krijgen ze een mega stone?" vroeg ze geïnteresseerd, met haar blik nog altijd af en toe op de Shinx gericht. Het gesprek ging tot nu toe goed, ze vond hem zelfs iets minder raar en als er geen vuur was, was hij best okay. En ja, ieder had zo zijn afwijkingen toch. Vervolgens vroeg hij of ze wist wat er in het ei zat. "Ik denk een Eevee, de moeder was namelijk een Vaporeon." Het meisje keek in haar tas, naar het ei, maar nog altijd was er geen barstje te zien. "Vorig jaar had ik het ei al, ik snap er echt niets van. Normaal duurt dat toch niet zo lang?"

Hij vertelde dat zijn Charmeleon en Charizard al een mega stone hadden en hij nog na moest denken over die van de Charmander. Ze knikte. "Welke stenen hebben je Charmeleon en Charizard?" vroeg ze opnieuw nieuwsgierig. Ze vond mega stones altijd interessant, al had ze er nooit een gehad. Met haar Pupitar durfde ze het nooit aan, de rest hadden het juiste level nog niet. Maar ooit zou ze wel een pokémon krijgen die een mega stone had. "Ik denk het niet nee. Al heb ik er vrij weinig verstand over." klonk er vervolgens. "Naja ik zie wel wanneer het gebeurt. Gewoon geduldig afwachten, er zit weinig anders op," sprak ze een beetje mompelend. Ze wilde wel echt graag dat het ei uit kwam, maar ze kon er weinig aan veranderen dat hij niet uit wilde komen. "In elk geval ga ik nu wel eens beginnen met trainen van mijn Shinx, die heeft al veel te lang stil gezeten."