I hate kittens

Met een kalme blik keek de lange vent naar de tv. Hij lag comfortabel en languit op de bank en nam dus daarom heel de bank in. Hij was moe na een lange dag te werken. Het was heel de tijd rondlopen, besprekingen dit en dat... En Arceus hij kreeg zijn koffie altijd 2 minuten en 50 seconden te laat... MINIMUM. Like geez, kunnen mensen niet een keer op tijd zijn? Het was misschien veeleisend om te vragen achter verse koffie te gaan, deze zelf te gaan maken.. En yeah, geen machines mochten helpen. Maar Arceus, je had toch Pokémon. Arceus.

-Melvin

Ah... Hij was op de terugweg naar huis, boodschappen en alles had hij gedaan. Zoals altijd eigenlijk. Hij was eerder een schoonmaker geworden die in dat huis leefde, maar ah tja, het was er best luxe en meestal nog wel gezellig; als Matthew in een goede bui was dan tenminste. Hij zuchtte even, die tassen waren nog best zwaar maar hij wilde zijn pokémons niet belasten. Niet dat hij een goede pokémon had om tassen te dragen ofzo.. Maar alsnog. Het idee was wel fijn geweest. Hij keek even op toen hij een zielig geluidje hoorde en knipperde even, waarna hij naar een steegje liep -alsof hij daar goede ervaringen mee had- en bij het doosje knielde. Heh... Wat een schatje. Hij kroelde de kleine, de voor hem onbekende pokémon, over zijn kopje. De pokémon drukte voorzichtig zijn kopje tegen hem aan, waarna Mel even rond keek. "Waar is je trainer jochie?" vroeg hij even rustig, waarna hij hem op tilde en rond keek. Hm... Nergens te zien dus. Hij keek even naar de kleine pokémon, waarna hij de tassen op pakte met de Litten op zijn arm en rustig naar huis begon te lopen... Zo... Hij glimlachte even en zette voor het deur van Matthews huis zijn tassen neer en ging naar binnen. Zop. Hij pakte de tassen weer en keek even rond. "Ik ben terug Matthew~" riep hij even rustig, hij wist nooit zeker wanneer de jongen nou precies thuis kwam, daarom riep hij het altijd maar voor de zekerheid heh.

Hij hoorde al snel de deur open gaan en duwde zichzelf wat rechter waarna hij even aan zijn achterhoofd krabde en even slaperig knipperde; Hij had half zitten slapen, dus tja. "Ik ben terug Matthew~" Klonk er en de jongen draaide zijn hoofd wat zodat zijn oog even naar de deur van de gang kon kijken, die dus uitliep op de plaats waar Mel zich nu bevond. "Hey Mel," zei hij even waarna hij kalm opstond en zich uitrekte voordat hij ging zitten in de zetel en begon te zappen.

De jongen keek even naar de woonkamer, waar de ander zat en hij even begon te glimlachen. Hij was dus weer terug thuis. Dat was wel mooi. "Hey Mel," klonk er even van de jongen af, waarna hij op stond, zich uit rekte om vervolgens weer te gaan zitten en naar de tv te gaan kijken. Ah... dus hij had de kleine pokémon niet gezien of er niet om gegeven, dat was wel mooi. Echter sprong de kleine pokémon opeens van zijn arm af om rustig naar de woonkamer te lopen en niet ver van Matthew af te gaan zitten... Oh arceus. Nu zou het komen. Melvin probeerde de pokemon te wenken, maar in plaats van dat de pokemon kwam maakte het een schattig geluidje... euh...

Het was stil... Tot een soort gepiep zijn oren bereikte. Hij kantelde wel meteen zijn hoofd en keek om, om zijn ene oog te vernauwen... Wacht... Was dat... Wah. Hij sprong recht en naar achter waarna hij gewoon zijn freaking gun trok en het op het arme dier richtte. "HAAL HET WEG!" GEEN LITTENS GEEN LITTENS. WAAAH. Hij gromde even en keek rond. "Wie liet die straatkat binnen????" Hij ging het afknallen, haal het weg, het was fluffy en zwart en edgy en hij vond het niet leuk.

En... te laat. De jongen vloog overeind met gun en al... Sigh... "HAAL HET WEG!" klonk er van de ander, de gun op de Litten gericht. Noo... Dat vond hij echt heel erg. "Wie liet die straatkat binnen????" klonk er vervolgens, waarop Mel naar de pokemon keek en deze op tilde. "Niet neerknallen Matthew..." sprak hij even zuchtend, waarna hij de pokemon rustig aaide. Dat was gemeen van de ander, hmpf.

en natuurlijk moest onze mister streetboy deze vuile kat gaan optillen. Ughhhh... Littens. Hij haatte ze, ze waren vreselijk. Het was gewoon vreselijk. Wie had er zelfs besloten deze edgy kat te maken like.. Omg Arceus, please... Waarom moest het bestaan. Het was niet eens cute als je er langs genoeg naar bleef staren. For flying muks sake... Arceus fffffotryoovfgbnd,hvbj. "Niet neerknallen Matthew..." Uh... HIj liet zijn gun zakken en haalde diep adem. "Buiten. Nu!" zei hij, wijzend naar de deur. Die kat dan toch.

De jongen liet gelukkig zijn gun zakken. Thank Arceus. Naja, Matthew zou hem niet neer schieten en dan zou het wel goed komen. Mel had wel echt iets met pokémons vinden op straat tho... Lindo ook al... oepsie. Oh well. Zou wel goed komen. Met Lindo was het immers ook goed gekomen... right? Yes. "Buiten. Nu!" klonk er van de ander af, waarop Mel even knipperde. "Pleeeeeeaaaaase Matthew... Mag ik het houden?" Puppy eyes :c

Ugh... "Pleeeeeeaaaaase Matthew... Mag ik het houden?" No, niet die Arceus damn eyes. hij keek schuin weg en legde een hand in zijn gezicht. "Nee, buiten, nu!" zei hij strak waarna hij even gromde en langs de ander liep en even luid snoof. Hij hield echter plots halt, trilde even en nieste luid waarna hij even zachtjes zuchtte en naar de keuken liep om de frigo open te doen en te kijken of ze iets te drinken hadden, dat terwijl hij zijn gun kalm op tafel had gelegd.

De jongen keek schuin weg en legde een hand in zijn gezicht... Please :c "Nee, buiten, nu!" klonk er strak van de ander, waarna er een grom hoorbaar was en de jongen langs hen liep om even te stoppen en luid te niezen... eh... Mel knipperde even en ging rustig naar boven om de pokemon op zijn kamer te zetten. "Stil maar, ik pak wel wat te eten voor je en wat te drinken, ik ga je niet buiten zetten." suste hij de pokemon rustig. Matthew overdreef met alles hmpf. Hij ging weer rustig naar beneden om zijn handen te wassen, waarna hij de boodschappen weg begon te stoppen. Ah tja, hij was lekker koppig en dat wist de ander waarschijnlijk ook wel hehe.

Ah... Hij ging al naar de gang. Hij zuchtte even en wreef langs zijn gezicht. Hij was redelijk gevoelig als het op kattenhaar aankwam... En Litten? Daar was ie hella allergisch voor... Hij haatte die beesten, stomme littens. Hij pakte een cola en wandelde kalm naar buiten waarna hij gewoon wat staarde naar zijn zwembad en even zuchtte. Hij besloot even een pokéball boven te halen en Lyndon eruit te halen en... "Lyndon ruim de tuin op," stomme charmander.

Hm... Na een uurtje ging hij even naar buiten om naar de ander te lopen en te glimlachen. "De tuin ziet er weer goed uit." sprak hij even met een glimlachje tegen de ander. "Dat scheelt ook weer werk voor mij." sprak hij met een glimlach tegen de ander, waarna hij naar de tuin keek. Ah... hij vond dit wel leuk. Hij hield er van om met de ander te zijn... dus yay. Ook al was de ander boos geworden om die pokémon... hij kon er niks aan doen dat hij graag dingen van de straat af haalde oke... "Wat voor een pokémon was dat eigenlijk?" vroeg hij even rustig aan de jongen. "Ik ken die pokémon niet."

Hij had de ander maar wat rond gecommandeerd en na een tijdje begon de tijd er al beter uit te zien... Mooi zo. Hij nam nog een slok van zijn cola en glimlachte kalmpjes. "De tuin ziet er weer goed uit." Hij keek op en knikte naar de zwartharige jongen. "Dat scheelt ook weer werk voor mij." Hm... Hij grinnikte even en nam nog een slok cola. "Ik doe nog steeds het meeste schoonmaken," zei hij zachtjes waarna hij omkeek. Soms als hij 's avonds om 1u thuis kwam begon ie zelfs nog te kuisen, het was zijn stille passie ergens... Of hij was gewoon een soort freak erover. "Wat voor een pokémon was dat eigenlijk?" Eh.. Ugh, stomme edgy cat. "Ik ken die pokémon niet." Hmpf. "Dat was een Litten, de fire starter die ze in Alola gebruiken, het is een soort kat Pokémon.. En voor de een of andere reden maken ze van hun haarballen vuurballen," zei hij rustig.

De jongen grinnikte even en nam een slok van zijn cola. "Ik doe nog steeds het meeste schoonmaken," klonk er van de ander, waarop Mel even glimlachte en rustig knikte. Dat was wel waar... maar in de winter midden in de nacht de tuin op ruimen deed de ander waarschijnlijk niet. Tenminste, hij hoopte van niet. "Dat was een Litten, de fire starter die ze in Alola gebruiken, het is een soort kat Pokémon.. En voor de een of andere reden maken ze van hun haarballen vuurballen," aha... Hij knikte even rustig met een glimlachje, waarna hij Matthew hugde. "Welkom thuis by the way..." murmelde hij met een glimlachje tegen de ander

Hij werd gehugd en kalm keek de jongen even op... Huh? "Welkom thuis by the way..." hij leunde wat naar voren en gaf hem een zoentje op zijn hoofd. "Thanks... Jij ook... Welkom thuis..." murmelde hij zachtjes tegen de ander waarna hij zijn armen om hem sloeg en even zijn oog sloot. Hij kantelde zijn hoofd wat en slikte. "Wanner is je verjaardag eigenlijk weer?" yes, so smooth.