We are made from broken parts

Luidde muziek dreunde door de donkere straten van Lumoise. De muziek hoorde er helemaal niet te zijn omdat de tijd van de avondklok allang was ingegaan. Waarom het er dan ook nog steeds was wist ze niet, maar wat ze wel wist was dat ze er geen eind aan ging maken. Feestjes waren altijd leuk, al helemaal wanneer ze tegen de regels in waren. Eigenlijk was het haar taak om als Grunt een eind te maken aan dit feest, maar dat was iets wat ze dus echt niet van plan was. Dat liet ze vandaag wel aan iemand anders over, want zij ging lekker meedoen vanavond.
Met een grijns wandelde Caraphernelia door de donkere straten om het geluid van de keiharde muziek te volgen. Al snel bevond ze zich voor het gebouw waar het feest gegeven werd. Dat was makkelijker dan ze gedacht had. Met een grijns stapte ze de discotheek in om glimlachend om zich heen te kijken. De geur van alcohol en zweet drong haar neus binnen, maar dat was iets wat haar niet deerde. Ze was het gewend. Heupwiegend liep Caraphernelia naar de bar toe om eraan plaats te nemen. Eens even zien hoor...

+August.

Een van de weinige barkrukken was vrijgekomen, vandaar dat Caraphernelia er dan ook meteen naartoe liep. Het was altijd goed om te beginnen aan de bar, want nuchter aan een veel te intensive dans beginnen was ook niet leuk. Je moest op z'n minst aangeschoten of dronken zijn, dan werd het pas echt leuk.
Ze had nog maar net plaatsgenomen of een jongensstem naast haar sprak dat hij wel zou willen trakteren. Bingo. Het was altijd fijn als je eerste drankje niet van je eigen geld was, vandaar dat ze dit aanbod niet aan zich voorbij liet gaan. Wie sloeg er dan ook gratis alcohol over? Zij niet hoor. "Dat is lief," greens ze om even naast zich te kijken. Nogmaals bingo. "Doe maar een glas Rum, als het mag." Tja... Als Caraphernelia aan iets begon deed ze het meteen goed ook.

Nee, ze zou niet zoals ieder ander met een of ander slap biertje beginnen. Bier was naar haar mening eigenlijk niet eens zo heel lekker, het was zo bitter. Als je wist welke sterke drank ermee door ging of niet, kon dat velen malen beter zijn dan bier. Het was effectiever en soms velen malen zoeter ook. Rum was haar favoriete alcoholische drank, vandaar dat ze daarvoor gekozen had. De jongen leek het eens te zijn met haar keuze, want hij antwoordde er zeer positief op. Mooi. "Caraphernelia is de naam," antwoordde ze op zijn gestelde vraag. Tot nu toe had ze het goed getroffen hoor. Het was een gulle gozer die ook nog eens knap was ook. "En wat is de naam van de vriendelijke, gulle gozer naast me?" kaatste ze de gestelde vraag net iets anders terug. Met een grijns bracht ze haar net gebrachte glas rum naar haar lippen om er een flinke slok uit te nemen. Tevreden sloot ze haar ogen even om hierbij haar lippen wat af te likken. Heerlijk.

De jongen waartegen ze zonet haar naam verteld had stelde voor om haar gewoon gewoon Cara te noemen. Om eerlijk te zijn vond ze dat niet eens erg, want hij was echt niet de eerste die moeite had gehad met haar naam. Er waren velen anderen die het gewoon moeilijk vonden om Caraphernelia uit te spreken, vandaar Cara. Het was korter en veel makkelijker te onthouden. "Nee hoor," glimlachte ze terug als antwoord. De jongen stelde zich voor als Augustus, maar voor het gemak mocht ze hem gewoon August nomen. Heerlijk al die bijnamen. "Aangenaam August." Door hem aan te spreken als August in plaats van Augustus liet ze merken dat ze het geen probleem vond om hem bij deze naam aan te spreken. "Als je begint begin dan goed, maar zo te zien heb jij dat al door,"" grinnikte ze geamuseerd, doelend op zijn aardig lege glas whisky.

Het was warm in de propvolle ruimte waar zwetende mensen onder invloed van alcohol hevig aan het mee dansen waren op de muziek. Het mocht dan wel aardig benauwd zijn, haar deerde het vrij weinig. Als je plezier wilde maken moest je nou eenmaal iets opgeven, en voor nu was dat frisse lucht. Buiten het feit dat er amper frisse lucht was, was het wel super gezellig. Ze had gezelschap van een veel te leuke jongen die ook nog eens zo gul was om haar drankjes te betalen. In plaats van enkel te drinken en drinken begon August een gesprek, iets wat Caraphernelia maar al te leuk vond. Hij bleef maar vragen stellen en vragen betekende interesse. Hij toonde interesse in haar, wat schattig.
August was het met haar eens, iets waardoor ze hem steeds meer begon te mogen. Niet veel mensen waren het met haar eens, vandaar. Met een glimlach dronk ze het laatste beetje rum op om hierbij haar lippen af te likken. Weeral volgde een vraag, de vraag of ze wel vaker in Lumoise kwam. "Ik woon hier," beantwoordde ze zijn zoveelste vraag, met nog steeds die glimlach op haar lippen. Het was niet nodig om nu al te gaan liegen. "En jij, kom jij wel vaker in Lumoise?" kaatste ze de vraag terug. Hij had haar nieuwsgierigheid weten te wekken, maar dat ging makkelijker dan normaal nu ze al een stevig drankje ophad.

Ja, ze woonde in Lumoise, wat een verassing. Voor haar was het best handig om in Lumoise te wonen, want hier werden ook alle patrouilles gehouden. Het was de stad van Team Rocket, dus zich zorgen maken om onbelangrijke dingen hoefde ze dan ook niet. Zij werd beschermd door de organisatie en zij zou de organisatie beschermen. Het was een win win situatie voor zowel hun als voor haar. Echter hoefde August niet te weten dat zij in Team Rocket zat, dus daarover moest ze wel liegen... Helaas. "Drama?" herhaalde ze zijn woorden nieuwsgierig. Nu wilde ze toch wel wat meer details weten, want drama van anderen was ge-wel-dig.

Drama was geweldig, vooral als het van anderen was. August leek er iets over los te willen laten, want hij somde wat dingen op die er dus blijkbaar mee te maken hadden. Hij mocht het dan wel heel gewoontjes laten klinken, het was alles behalve dat. De dingen die hij opgesomd had waren alles behalve normaal, dus het drama noemen vond Caraphernelia terecht. De meeste stelde zich aan, maar dit klonk echt gewoon naar. "Die gestoorde ex vriendin... Zit die je nog achterna?" Er was niks mis met vragen stelen, maar of deze vragen nou nodig waren... "Arceus, ik leef in drama," mompelde ze om het oogcontact te verbreken. Nee... Eigenlijk wilde ze er niet echt iets over kwijt. Haar blik viel op het shotje wat August haar kant opschoof en dit was dan ook voor haar de kans om het gespreksonderwerp te veranderen. "Op 3?" stelde ze voor.

Gelukkig voor August zat zijn ex hem dus niet meer achterna. Caraphernelia kon het zich niet voorstellen hoe het was om een gestoorde ex achter je aan te hebben, maar dat kwam ook omdat ze niet eens een ex had. Het was onzin, volgens haar dan. Liefde was iets wat niet bestond, want ook haar vader had haar moeder met gemak laten zitten. Hij was voor een ander gegaan en had met zijn hart gedacht in plaats van zijn hoofd. Het was iets waar Caraphernelia nog steeds niet overeen was; het gebroken hart van haar moeder.
Het was haar gelukt, ze had van gespreksonderwerp weten te wisselen. August begon tot drie te tellen en bij twee pakte Caraphernelia het kleine glaasje vast om deze goed vast te houden. Bij drie bracht ze het glaasje razendsnel naar haar mond om zo het hele shotje in één keer achterover te slaan. Het koude, alcoholische drankje gleed door haar keel en ze voelde gewoon de alcohol na prikken. "Ah," zuchtte ze tevreden om haar glaasje weer terug op de bar te zetten. "Ik heb zo'n voorgevoel dat dit fout gaat aflopen," grinnikte ze geamuseerd om August hierbij aan te kijken. Tsja.... Ze had tenminste goed gezelschap.