Streak of Madness

Dit was blijkbaar dus al een ding dat gebeurde, kemand achtervolgen die wat had gestolen van Ragya. Hij had geen idee wat er in het ding mocht zitten, maar gezien haar -latere- reactie erop, was het was belangrijks geweest voor haar. Hij volgde de twee de bocht om, om daar enkel een hore horde aan mensen te vinden. Een hele horde aan mensen waar die gast kon gaan inblenden en konden de twee die gast met gemakt kwijtraken. Nou, als dat niet pech was, zou het ook moeilikk te beschrijven zijn zeg. Het was een heel cliché iets eigenlijk geworden, de gast verdween diep en mensenmassa en er waren mensen vlak voor de twee gaan lopen. "Kan Aldrei die gast niet vinden?" vroeg hij maar, het was een voorstel voor de roodharige zelf, hij deed dit enkel omdat het beter was dan daar bij het café blijven zitten.

Was dat beest dan hier nog steeds niet? Dat viel nog enorm mee zeg. De roodharige had dit dan ook gezegd, maar eerst moesten de twee dus wachten, leuk he. Het had wel zeker veel langer geduurd dan verwacht, maar na een flink tijdje was de vos dan eindelijk komen opdagen. Ragya leek nu geen tijd meer te willen verspillen, beval het beest meteen te gaan zoeken naar haar jas. Wat zouden hun ondertussen gaan doen? De vos volgen? Hij zou denken van wel, maar het kon ook nog altijd zijn dat ze wou blijven wachten. Nathan had ondertussen maar zij handen in zijn zakken gedaan, voor een moment toekijkend hoe de Ninetales uit het zicht verdween, in zoektocht naar de jas. "Wat nu, gaan we 'der volgen?" wist hij veel hoe de vos het in haar eentje zou gaan volhouden, het maakte hem maar verrekte weinig uit ook eigenlijk.

Zijn vraag werd al meteen beantwoord door de ander, gezien deze begon te lopen, met vervolgens nog de woorden dat fetch het hem nog niet werd. Hij greens kort. "Valt nog mee." klonk er van de jongen., al begon deze ook te lopen, de mensenmassa in. Hij kon Ragya zien, dus hij volgde de roodharige gewoon. Jammer genoeg ging dat moeilijker dan gedacht, waardoor hij zowaar mensen aan de kant ook moest gaan duwen, was het niet dat hij voornamelijk gewoon door bleef lopen. Zijn blik ging kort naar de ander, welke mensen bleef stoten met haar elleboog, dat werkte ook. "Het zou sneller gaan als je de mensen ging verjagen hoe dan ook." hm, daar had Eric wel een goed punt ja, maar of het erg nodig was, dat betwijfelde hij. Na er even doorheen te hebben gelopen, was het einde van de massa al in zich, kijk eens aan.

In welk geval was hij de groep mensen weer uit, zo te zien was dit ook al het geval voor de roodharige en haar vos. Vrijwel meteen gingen ze weer doorrennen, zoals ergens wel te verwachten kon zijn. "Die gast is zeker weten niet erg in de buurt meer, gezien we al te lang hadden moeten wachten net." of in welk geval, dat leek hem eigenlijk. Als hij zelf namelijk iets zou gaan stelen, zou de jongen in welk geval absoluut niet hier in de buurt blijven. Maar dat was de groenharige, er was uiteraard altijd nog de optie dat de gast die Rag's jas had gestolen gek was al dief zijnde en in de buurt bleef. Het zou het toch wel een stuk makkelijker maken als deze hier nog ergens was. Na een tijdje te hebben gerend, waren ze dan ook bij een gebouw aangekomen, bij nader inzien een sauna. Waarom..? "Waarom hier van alle plekken..?" klonk er dan ook van Nathan, Arceus, waarom.

Zodra hij fel werd 'bedankt' voor zijn geweldige optimisme, glimlachte de groenharige kort. "Ik doe mijn best erin." klonk er sarcastisch van hem. echter was het een stuk minder leuk toen ze bij de waarschijnlijke plek waren aangekomen waar de onbekende zich schuilhield.. voor zover het dat kon zijn in een openbare ruimte. De roodharige leek het ook al te zien waar ze in moesten gaan. Soms zou hij het absoluut niet erg vinden, maar in gevallen zoals nu..? Absoluut niet, liever dat het ergens anders zou zijn. "Niet dat je veel keuze heb als je dat ding terug wilt hebben." zodra Ragya naar binnen was gestapt, deed Nathan dat maar ook, om meteen wel een temperatuurverschil op te merken. Geweldig. Het was er wel donker binnen zeg, of nou ja, het was gewoon donker ingericht, al was er meer dan genoeg verlichting.

Des te eerder ze hier weer weg konden zijn, des te beter het zou zijn. Enkel was het weer te voelen hoe hij weer controle verloor over zijn lichaam, hierdoor wist de jongen eigenlijk meteen al dat Eric weer naar boven was gekomen. Weet je, voor de verandering was het absoluut niet erg dat Eric er nu was, wetende dat sauna's niet altijd de euh, leukste plaatsen waren om er te gaan 'rondkijken'.
Het leek erop dat Rag's vos het spoor niet meer kon gaan oppakken, naja, met wat zoeken kon het ding wel gevonden worden. "Lampróg, meestal zijn er van die kapstokken hier, daar kunnen we anders als eerst kijken." het was in welk geval te proberen om het zo te gaan voorstellen, al leek het hem sterk dat ze daar juist waren, maar eerder ergens anders ofzo. Weet je, Eric zou het eigenlijk niet eens weten. Nathan ook al niet zo te horen, dus dat hielp ook weinig. Het hielp weinig dat ze nog nooit in echt een suana waren geweest, anders had het een stuk makkelijk kunnen zijn om spullen te vinden. Maar nee, het moest weer moeilijk gaan.

Eric had besloten om totaal niet op de vos te gaan letten als deze naar hem ging grommen, zoals nu het geval was. Het zou hem de moeite besparen in welk geval. De roodharige stelde met het voorstel in, dat was al iets. Nu werd het nog eigenlijk die dingen vinden. "I haven't got the slightest clue." het zou goed kunnen zijn dat er bordjes waren, maar op het moment waren die om een of andere reden nergens te bekennen. Echter leek Ragya al een idee te hebben, welke namelijk deuren openen was. "Denk je echt dat random deuren openen een goed idee is?" het bleef een sauna, en meeste mensen wouden niet álles zien dat daar was. Het leek hem dat de roodharige een van die mensen was.

Ze leek nog in te brengen dat ze niet zag waarom, al werd het aan haar reactie te horen al snel duidelijk dat ze het al doorhad. Vrijwel meteen werd de deur letterlijk dichtgegooid en leunde de roodharige er tegenaan. Eric had ondertussen een zwaar geamuseerde blik op zijn gezicht, waarbij hij zelfs ook nog eens kort lachte. Ja, dit was voor hem wel extreem grappig om te zien zo. Er klonk dan ook zwaar getraumatiseerd van de roodharige dat ze haar woorden terug nam en dit niet hoefde te zien. "Inis tú chomh." klonk er van Eric, welke een blik had van 'I told you'. Bij haar 'vraag' had hij kort zijn schouders opgehaald. "Sommigen vinden 't blijkbaar relaxend." hijzelf niet, nee, er waren echt wel andere dingen die beter waren dan dat. Zelfs voor hem ja.