Streak of Madness

Ze was hier echt nu al klaar mee. Haar blik stond ook zwaar ongeamuseerd op de groenharige gericht, om dit punt nog extra over te brengen. Bij het antwoord van Nathan snoof ze even uit. “Heb je dan een betere uitleg?” Nee, hier hoorde je het einde niet meer van voor ze een fatsoenlijk antwoord kreeg. Het ergste was nog dat hij het midden in zijn zin nog eens deed. Zwaar verontwaardigd keek ze de ander aan terwijl die in een kort moment klaagde dat hij wel humor had en zijn accent weer in volle genot gebruikte. Ragya maakte een felle beweging met haar hand, aangezien woorden niet zo makkelijk meer kwamen. Pas bij de opmerking vond ze haar tong weer terug. “Je hebt door dat je nu in 3de persoonsvorm praat?” Uitte ze droogjes. Aldrei was naast haar weer aangespannen geraakt bij heel het gebeuren, om uiteindelijk wat geïrriteerd richting diens trainster te staren. Ja sorry hoor, ze kon hier ook niks aan doen. Bij de ontkenning werd haar blik zo droog als de onderkant van een woestijn. “Je weet wel dat je die claim net een zin geleden heb tegengewerkt?” Het hielp misschien ook niet dat dit het eerste was waarmee ze moest dealen in de ochtend, nuchter nog wel.

“Dan zou ik het graag horen” Zuchtte ze ongeduldig, echt hier was geen praten mee gedaan. Het testte haar zelfbeheersing ook enorm goed om eerlijk te zijn. Het was dat ze zo graag wou weten wat er gaande was, anders had ze deze moeite niet eens genomen. Toen de ander ongestoord verder ging over die Eric. Ze maakte weer het diepe geluid dat ze vaker uitte als ze ergens klaar mee was. Het klonk vrij eentonig voor andere maar in werkelijkheid was het een riedeltje aan vaste verwensingen. “Je zegt het alsof Eric een ander persoon is, maar ik ben er vrij zeker van dat je niet ineens verwisseld ben van kamer vannacht” Ongeamuseerd stond ze hierna op en gebaarde naar.. iets. “Kom, voor we eruit getrapt worden, laten we koffie halen” Of Nathan zijn fantasievriendje Eric moest ineens iets tegen koffie hebben, mopperde ze humeurig in zichzelf. Ze kon wel wat koffie gebruiken, afkikverschijnselen hielpen vast ook niet bij de vriendelijkheid.

Oh kijk, ze kreeg nog een reactie terug ook, dat was eens verassend. Het was nog een fatsoenlijk antwoord ook. Goed, eerst kwam hij niet uit zijn woorden maar daarna, echt 10/10 uitleg. Perfect, ze had om niks beters kunnen wensen. Bijna was haar droge tevredenheid om diens antwoord te groot dat ze bijna het punt zelf had gemist. Ze fronste lichtelijk bij diens woorden, maar toen hij eenmaal klaar was haalde ze enkel haar schouders op. “Had dat dan meteen gezegd in plaats van erom heen te draaien, verklaard al een hoop” … goed, misschien niet de beste reactie die je had verwacht. Ragya was gewoon een pro in anti climatic zijn. Ze kende het geval wel, van boeken dan wel maar alsnog. Het hielp ook dat ze het gewend was dat ze ineens extreem nieuws koud op haar dak kreeg, er was wel meer voor nodig haar ineens geschokt te krijgen. Al moest ze toegeven dat dit wel… vreemd was. Vooral als Eric het midden in zinnen ging overnemen. Privacy mensen, ze moest wel normaal met haar bff kunnen praten. Hierna liep ze echter naar de deur toe, opende die, en liet Aldrei eruit gaan. Koffie was echter een goed idee voor nu, dan kon ze even uit gaan denken hoe irritant die hele geval kon worden.

Ragya hielt de ander nu redelijk goed in de gaten, zowel benieuwt naar de reactie als de natuurlijke nieuwsgierigheid die kwam na zulk nieuws. Het bleek ingebouwd te zijn om hierna te willen checken of je het verschil kon zien, mar nee, Nathan was de Hotstuff dodo die hij altijd was geweest. Wel zo makkelijk. Het enige verschil dat ze tot nu merkte was de stem en gebruik van bijnamen, iets waar Eric meteen een voorbeeld van gaf. Ze vond het iets makkelijker om op de ander te reageren nu ze begreep dat ze Nathan en de Ier apart moest nemen. Het was in ieder geval de poging waard. Vandaar dat ze op de uitdaging inging. “Heel veel smári, voornamelijk tijd en veel irritatie” Het had haar gebruikelijke felle randje, al kapte ze haar woorden al af na deze zin, aangezien Nathan weer terug leek te zijn. In ieder geval fronste de jongen en het was niet richting haar. Echt, kon ze geen pop up krijgen met informatie wie actief was? Was makkelijker. Ragya sloot ondertussen de deur af en liep hierna naar de balie, waar ze de sleutel simpelweg dumpte. Nou, ook weer geregeld. Nu koffie. En zeer toevallig wist ze de dichtstbijzijnde plek zo te vinden, waardoor ze meteen naar buiten liep. Hotstuff volgde wel. Ze had ook het achterliggende idee dat ze deze naam nog meer ging gebruiken als voorheen.

Bij diens antwoord keek ze op bijna geamuseerde wijze terug. “Ach, stel je eigen niet aan, je doet net of je hiervoor de heilige maagd Maria was” Nee, ze was niet onder de indruk. Daarbij vond ze het maar onzin dat de ander hier al bijna slachtoffertje ging spelen, dat kon ze heel slecht hebben. Zulke dingen gebeurde, deal with it. Er waren vast manier om van Eric af te komen mocht hij aangenomen worden bij een kliniek. Niet dat ze Nathan ervoor aanzag zoiets te gaan doen. “Tis ook niet echt dat je er echt om heen kan draaien, gisteren stelde Eric zich nog al te vrolijk voor.” Kwam er nog als tegenargument van haar, wetend dat ze hier niet al te vriendelijk speelde. Echt veel maakte haar dat niet uit, de ander kon het wel hebben. Daarbij kwam haar mening wel vaker ongewenst naar buiten. Gelukkig waren ze al in de buurt voor koffie, iets waar haarzelf al een stuk aangenamer in de omgang zou maken. En zoals te verwachten was had ze na enkele straatjes ingelopen te hebben een café gevonden dat rond dit tijdstip open was. Het was een talent, danku danku, ze voldeed zowel zichzelf als de plaatselijke gek aan cafeïne, het was een ware last om te dragen.

Bij zijn opmerking grinnikte ze even “Ik? Overdrijven? Zou niet durven” Ze vond het wel leuk een kans te hebben de ander terug te kwallen. Al zat er een hint van persoonlijke mening in haar woorden. Ze vond nog steeds dat de ander net wat te zielig deed voor haar smaak. Al was dit alles ook om haar eigen trots hoog te houden. Bij de woorden van de ander keek ze echter wel verbaast op. Echt veel had ze er niet over nagedacht, die tijd had er ook niet voor gehad, maar op de een of andere manier had ze verwacht dat Nathan gewoon wist wat er allemaal was gebeurd. Hmm. “Zal wel aan Eric liggen dan, smári-drengur was nogal aanwezig toen ik hem tegenkwam” En haar eerste indruk was niet zo zeer positief geweest, dus dat was in ieder geval een ding dat die gemeen had met de originele groenkop. Hoe dan ook vroeg ze zich af hoe alles ging lopen voor Nathan. Zelf kon ze het nog nauwelijks voor elkaar krijgen een huis te delen met iemand, laat staan een lichaam.

Hey, ze waren terug gekomen op hun normale manier van comminuseren, wat gezellig toch. In ieder geval wou Nathan weten wat er was gebeurd, iets waar ze persoonlijk weinig problemen mee had om te vertellen. Ze ging dus rustig zitten en wachtte tot Aldrei naast haar plek nam, om hierna relaxed op te kijken. “Het was vooral omdat ik ervan uit ging dat tja, jij het was. Maar Eric is nogal serieus, streng, alsof hij je huisarrest gaat geven en bij de oren terug zou trekken” Beste eerste indruk ooit natuurlijk. Hierna kwam er echter een serveerster en Ragya stak haar hand op, waarna ze een zwarte koffie bestelde, gezien die het makkelijkste was en overal te vinden. Ze kende immers nog net niet het menu van ieder café uit haar hoofd. Daarbij was haar tweede optie niet bedoeld voor in de ochtend, jammer genoeg.