That was a long road

Er kwam geen reactie... Betekende dat dat hij zou blijven? Betekende dat... Dat... Hij misschien langs het raam.... Was gegaan? Matt knipperde even en verstevigde zijn grip op de metalen buis die hij vasthad. Ja, hij had hem inmiddels gevonden en hij hield hem heel goed klaar voor het geval dat Mel besloot te ontsnappen... In geen honderd jaar liet ie hem gaan. Claim... CLAIM. Na een tijdje sloop hij de trap op, zijn zintuigen stonden op scherp. Gebukt en met stille passen bewoog de lange vent naar de kamer van zijn gast en opende hij deze heel voorzichtig. Zo kon hij lichtjes naar binnen kijken. Aha... Hij lag te slapen... Aw... Cute... Stil nam ie zijn holo caster erbij en nam ie een foto ervan waarna hij de deur zo stil mogelijk achter hem sloot en even opgelucht zuchtte. Hij besloot ook maar naar zijn kamer te gaan en al zijn kleren, buiten zijn ondergoed, uit te doen. Want daarna kroop ie ook in bed... Nyara lag naast zijn hoofd. De Dratini sliep meestal op het deken... Of naast zijn kop. Met een zucht deed matt zijn ooglapje af en deed ie het licht uit... De buis zat echter wel nog in zijn armen... Voor het geval hij vannacht wilde ontsnappen eh...

Rond een uur of 4... 5... wist hij veel... moest hij opeens naar de wc. Mel kwam zuchtend uit bed, waarna hij half slapend uit zijn kamer liep en de badkamer binnen liep. Hij deed zijn zaakje even, waarna hij zijn broek weer ophees en even buiten de badkamer zowat in slaap viel, waardoor hij even tegen de muur aanleunde. Het bed was echt nog best wel ver lopen... Kon hij niet daar blijven slapen? Gewoon... lekker in de gang... Lekker overal dichtbij... Was perfect toch..? Yeah. Dat was inderdaad perfect. Dichtbij de badkamer... Dichtbij de trap... Kon hij lekker in slaap vanaf rollen... Oke dat was misschien niet een heel goed idee nu hij er even overna had gedacht. Mel kwam weer van de muur af en met zijn slaperige kop liep hij de verkeerde kamer in; die van Matthew. Hij sliep half, kon er niks aan doen oke. Hij deed de deken iets omhoog, waarna hij in bed ging liggen en al snel sliep. Hmm... Het bed was warmer dan verwacht..

Hm.. Ergens in de ochtend opende Matt langzaam zijn ogen. Er was een iets... Matt was een -kuch- zonnestraaltje in de ochtend en was daardoor het meest aangename persoon op de planeet. Na enkele tellen knipperde hij even kreunend. Doordat ie dus slaperig was kon hij niet veel zien. Hij had geen dieptezicht en had een wazig zicht in de morgen. Wat hij echter wel zag was dat er iemand bij hem bed lag. Hm... Was hij uitgeweest vannacht? Niet dat hij wist... Was Melvin de zombie gisteren niet terug gekomen van zijn doodreis door de dood...? Hij knipperde langzaam en sloot zijn ogen weer. Nog even... Hm... Nog heel even... Die persoon in zijn bed, wat volgens hem een lekkere chick was, zou het niet erg vinden eh... Hij had vast gister zoveel gedronken dat hij dingen begon te zien... Of hij dacht het vast maar... Heh... Dus hij kroop wat meer naar de ander toe en legde zich tegen die ander aan.... Wauw... Die had echt een kleine cupmaat...

De jongen sliep heerlijk. Het was zo warm in het bed... Maar wel lekker warm, dat dan weer wel. Zo'n warmte... Waar je gewoon slaperig van wordt. Toen Mel iets warms tegen hem aanvoelde sloeg hij dan ook meteen zijn armen eromheen. Warmte... Het was net een reuze kruik... Maar wacht... Zulke grote kruiken bestonden er niet eens. Wat... Mel knipperde even en merkte zwarte haren op. Wacht... Wat... Zwarte haren.. Lang.. Wacht wat. Lag Matthew bij hem of hij bij Matthew? Hij keek even rond. Sinds wanneer lag hij in Matthews kamer... Wat... Oke... eh.. Hij wist het zelf niet eens meer. Hij haalde heel voorzichtig zijn armen rond de jongen weg en schoof heel rustig weg van de jongen, waarna hij het bed uitstapte. Snel terug naar zijn kamer voordat de jongen doorhad dat hij hier was, want anders zou het misschien een beetje awkward worden en eigenlijk had hij er daar niet heel erg veel zin in

Hm... Al snel was hij terug in slaap gevallen tegen de persoon aan. Tja. Het was warm, een amazing bed en well yeah... Het voelde gewoon goed... Toen ie echter beweging voelde opende hij zijn ogen en knipperde hij langzaam. Hij keek op. Niet goed ziende wie of wat het was doordat het nog zo vroeg was... "Wat ga je doen?" zei hij op slaperige toon. Wat.. Waar ging die meid heen... En eigenlijk had ze kort haar en weinig vorm... Wat een mannelijk wijf was dat... Hm... Hij was vast heel dronken geweest om met zo'n wijf naar bed te gaan... Naja... Als ze een mooi gezichtje had scoorde ze vast ook wel goed bij hem... Hm...

Als hij nu heel zachtjes zou weg gaan... dan zou hij het niet merken en was er niks aan de hand. "Wat ga je doen?" ... mislukt. Mel draaide zich langzaam om en zag de jongen, die blijkbaar net was wakker geworden. Help. Help. SOS. Abort the mission. "Eh... Naar mijn eigen kamer..?" sprak Mel even licht ongemakkelijk. Argh. Plan had gefaald. Maar hij hoefde de jongen tenminste niet aan te kijken terwijl ze naja... tegen elkaar aanlagen om het zo maar te zeggen. Melvin zette nog een stapje naar achteren. "Ik... zie je wel bij het ontbijt?" klonk er licht twijfelend. Help, dit was ook de reden waarom Melvin one-night stands vermijdde, hij kon er gewoon niet mee omgaan. Hij knipperde even met zijn tweekleurige ogen en beet op zijn lip. Awkward, awkward, awkward... Het liefste rende hij nu gewoon weg en verstopte hij zich voor de rest van de dag onder de dekens, maar dit was Matthews huis so yeah... het was niet dat dat veel nut zou hebben.

Hij ftonste lichtjes en wreef even in zijn goed oog waarna alles een stuk scherper werd... Wacht eens even... Wacht... DAT WAS GEEN CHICK. DAT WAS EEN GAST. EN NIET ZOMAAR EEN GAST MAAR MELVIN. Met grote ogen staarde Matt naar hem... Hij herinnerde zich echt niet dat hij Mel op zijn kamer had gelaten of dat de jongen bij hem was gekomen... Hoe was dat in hemelsnaam mogelijk? Dat betekende dus dat Mel er wel nog was en zijn dronken chickavontuur nooit had plaarsgevonden... Naja... Uhm... "Eh... Naat mijn eigen kamer...?" klonk er ongemakkelijk van zij' gast af. Matt knipperde langzaam. Een blos was op zijn gezicht verschenen, onbewust en subtiel pronkte het op zijn wangen... Dammit. De lange gast slikte even en wende zijn blik van zijn vriend af, alleen maar om even naar de andere kant van de kamer te kijken... Awkward.... "Ik... Zie je wel bij het ontbijt?" uhm... Sure.... Yeah... Matt knikte even en trok het deken meer over zich waarna hij zich wegdraaide naar Mel... Dat... Was... Awkward...

Hij had de blos op het gezicht van de jongen gespot.. Ah... Zie je wel, het was gewoon hardstikke schamend. De jongen keek weg en Mel slikte even. De jongen knikte even bij zijn opmerking over het ontbijt en trok de deken meer over hem heen, waarna hij zich helemaal wegdraaide. Mel liep weg uit de kamer, waar je bijna een bord kan hangen met 'pas op voor de awkwardness'. Mel deed de deur van zijn kamer open en liep rustig naar binnen, waarna hij de deur achter zich dichttrok en even langs de deur naar beneden gleed. Argh... Hij duwde zijn handen in zijn gezicht en wreef er even overheen. Natuurlijk moest hij met zijn slaperige kop bij Matthew in bed kruipen, dit was een reden waarom Melvin alleen moest wonen, want als hij slaperig is heeft hij geen flauw benul wat hij überhaupt aan het doen was. Na een tijdje stond hij maar op en begon zich klaar te maken, waarna hij naar beneden liep en wat ontbijt begon klaar te maken. Dat was wel het minste wat hij kon doen, aangezien hij hier wel mocht slapen en well... net... Hij deed ei en spek in de pan en wachtte rustig. Err...

Hij was al snel weg en even kon Matt zich ontspannen... Ah... Het was echt een awkward gevoel geweest en al helemaal geen echt fijn gevoel... Hij was het liefst van al door de grond gezakt, of in dit geval het bed. Het zou de sfeer wat verzachten... Yeah... Het was gewoon vreemd als je alle puzzelstukjes bij elkaar legde... Waren er hints? Hij was vast gewoon een beetje paranoia... Vast niks om zich zorgen over te maken. Matt draaide zich op zijn rug en staarde naar het plafond van zijn slaapkamer. Na enkele tellen besloot hij op te staan. Hij nam wat kleren en een handdoek en baande zich een weg naar de badkamer. Hij draaide deze meteen op slot uit zekerheid dat meneer niet opeens naast hem zat in de douche... Want als het hem zelfs lukte om opeens naast hem te komen in bed.. Dan well yeah.. Sigh... Na een korte douche kleedde matthew zich terug aan. Hij besloot daarna de boel een beetje op te ruimen in zoal zijn kamer als de badkamer. Het was er altijd net... Maar je kon eigenlijk nooit te net zijn. Althans niet in zijn ogen. Nadat dat was gebeurd besloot de lange gast naar beneden te gaan. Nyara zat wederom ontspannen rond zijn nek. Ze zat er niet rond gewikkeld zoals gister maar bungelde ontspannen.... Well rond zijn nek... Toen ie beneden kwam zag ie dat meneer aan het koken was... Okay... Het rook, voor nu dan toch, nog goed. Mary, de Trapinch keek vanop een afstand toe. Matt gaf haar in het voorbijgaan enkel een loos, zwak schopje en een dodelijk oog. Daardoor bromde ze even, maar verplaatste ze haar aandacht naar iets anders. Matt stapte naar een kastje waar hij een ooglapje eruit haalde en aandeed. Zijn ander lag nog boven en well yezh... Hij wilde er niet achter gaan. "Dus... Wat maak je?" de sfeer leek voor zijn doen nog redelijk... Zeker redelijk na wat er daarnat was gebeurd... Of eigenlijk.. Hoe hij de sfeer interpreteerde. Hij schatte nooit een ander in datvsoort dingen mee.

Een tijdje later hoorde de jongen voetstappen en Mel bleef gefocust op het eten. Gewoon... Tja.. Wat er precies was gebeurd gisteravond... Wist hij niet. Hij moest alleen naar de badkamer.. Maar hij had wel een vermoeden. Waarschijnlijk was hij de verkeerde kamer ingelopen, dus hij moest ervoor zorgen dat Matthew niet de verkeerde indruk van hem had gekregen. "Dus... Wat maak je?" klonk er en Mel keek even naar de jongen om. "Ei met spek." sprak hij even rustig tegen de jongen, waarna hij zich weer naar de pan draaide en het ei omdraaide. "Over... Daarnet.." sprak Mel even rustig. "Je moet er niks verkeerds over denken. We hebben niks gedaan ofzo." Sprak hij rustig, waarna hij het vuur uitzette en al snel een bord had gevonden. "Ik moest naar de badkamer vroeg in de ochtend en omdat ik zo slaperig was had ik niet door dat ik in jouw bed ben gaan liggen." Mel liet het ei op een bord glijden en pakte er nog een broodje bij die hij er los bij legde. Dan kon hij zelf bepalen of hij het ei op zijn broodje wilde of niet weet je wel. "Sorry voor het ongemak.." sprak hij zacht, waarna hij het bord op het aanrecht zette. Hijzelf nam een simpel broodje met jonge kaas, hij hield niet zo van ei.

Al snel keek Melvin op. Geen idee hoe de ander zich hierover voelde, maar dat kon simpel gezegd de man weinig schelen. "Ei met spek." zei hij simpel. Ontbijt dus. Was dat om zich te verontschuldigingen? Hm... Wauw... "Over... Daarnet.." Begon de jongen even. Zijn aandacht werd naar de ander getrokken, zijn ene, of beter gezegd enige, oog op hem gericht. "Je moet er niks verkeerds over denken. We hebben niks gedaan ofzo." Klonk er en Matt zuchtte. Dat was maar beter ook, anders had heel anders gereageerd dan nu. "Ik moest naar de badkamer vroeg in de ochtend en omdat ik zo slaperig was had ik niet door dat ik in jouw bed ben gaan liggen." zei hij en legde het ei op een bordje. Matt sloeg zijn armen over elkaar en knipperde even. "Sorry voor het ongemak.." Hij schudde even zijn hoofd en keek toe hij iets anders at... Aha... De eenogige man nam het ei en begon er eerst van te eten. Hij kruidde het nog wat en at verder. Hij ging niet zitten, maar leunde tegen het aanrecht aan. "Maakt niks uit, let er gewoon wat meer op in het vervolg," zei hij kalmpjes terwijl het bord wegzette en even zuchtte. Hij rekte zich even uit en keek naar buiten. Het was al laat in de ochtend eh... "Wil je iets doen vandaag?" vroeg ie kalmpjes. Je weet wel, leuke dingen doen samen. "Ik heb anders nog een zwembad als je wil zwemmen," yeah, verwarmd buiten...

De jongen kruidde zijn meesterwerk eerst nog even, waarna de jongen tegen het aanrecht aanleunde en begon te eten. Mel leunde met zijn rug tegen het aanrecht en knipperde even rustig. "Maakt niks uit, let er gewoon wat meer op in het vervolg," klonk er kalm waarna er een zucht hoorbaar werd. Maar... Het was 5 uur in de ochtend... Dan kan je toch niet verwachten dat hij zo makkelijk in een vreemd huis de goede kamer kan vinden? De lange jongen rekte zich uit en begon naar buiten te kijken. Mel had al snel zijn eten op en legde het bord in de gootsteen, waarna hij deze vulde met warm water en er wat afwasmiddel in deed. Geen idee of Matt een afwasmachine had maar... Hij was dit gewend om te doen, dus het ging zowat automatisch. "Wil je iets doen vandaag?" luidde de vraag en Mel keek even naar de jongen, terwijl hij de kraan uitzette en de afwasborstel pakte en langs de borden begon te wrijven. "Ik heb anders nog een zwembad als je wil zwemmen," Mel knikte even glimlachend en zette de borden in een rek, waarna hij het water liet weglopen en hij met een doekje langs de randen ging zodat het water en sop dat daar was beland, op het doekje belandde. Hij pakte een theedoek en begon de borden af te drogen, waarna hij de borden weer in de kast zette. Hij pakte weer een doekje en veegde de kruimels op, waarna hij deze in de prullenbak gooide. Ookal zag hij eruit als een slons, hij was eigenlijk best netjes. Maar dat kwam grotendeels omdat hij hier te gast was. "Zwemmen klinkt wel leuk ja." sprak hij met een glimlachje.

Hij was bezig met de borden en alles opkuisen. Matt glimlachte even. Hij stond wel op hygiëne en netheid. Dus dit maakte hem wel happy en al zeker zijn cleanfreak kant. Ookal had ie een vaatwas. Het leek erop dat hij erop stond om het te doen. En ah, als hij het wilde doen dan zou Matt hem niet tegenhouden, gewoon in het vervolg duidelijk maken dat er daar ook machines voor bestonden. "Zwemmen klinkt wel leuk ja." klonk er van hem en de lange gast knikte even waarna hij even naar de schuifdeur liep en deze open zette. het zag ernaar uit dat het nog niet zo koud zou zijn. Voor een herfstdag dan toch. Hij ademde even diep in en liep naar de verwarming waarna hij even keek hoe warm het was... Okay... Redelijke temperatuur van 28 graden dus. Was warm. Hij haatte het om in koud water te gaan, so yeah. Hij kwam overeind en rekte zich nogmaals uit. Nyara was ondertussen wel al blij in het water gegaan... Hm... Matt glimlachte even en bukte waarna hij kort de Dratini over der kopje aaide. Na een tijdje kwam hij echter overeind en ging ie terug naar binnen. "Het water is perfect... Heb je een zwembroek mee?"

De jongen knikte even, waarna hij naar buiten ging blijkbaar. Mel ging nog een keer met een doekje over het aanrecht heen en borg vervolgens alles rustig op. Na een tijdje kwam de jongen terug en keek Mel even rustig naar de jongen. "Het water is perfect... Heb je een zwembroek mee?" Mel knikte even rustig. Les één die hij leerde toen hij Matthew leerde kennen; altijd je zwembroek meenemen. Mel liep rustig naar boven en haalde zijn zwembroek tevoorschijn, waarna hij zich omkleedde en weer naar beneden liep. Hij keek even naar het zwembad... jeetje... dat was erg groot. Mel glimlachte even en opende zijn pokéball, waardoor Shiki naar buiten kwam in het zwembad. "Kijk eens? Dat voelt beter of niet dat Shiki?" sprak hij met een glimlach, waarna hij over de kop van de Gyarados wreef. Mel dook het water in en kwam niet lang daarna boven water. Matthew had niet gelogen met dat het water lekker was... Het was echt heerlijk!

Hij knikte waardoor Matt even grinnikte. Dat was ie dus niet vergeten. Ondanks het feit dat de jongen een afkeer had aan zweet en daarom ook sporten, was hij een grote fan van zwemmen. Daarom had hij geen seconde getwijfeld toen hij een huis met zwembad te koop had zien staan. Naja. Hij hield gewoon van zwemmen. Punt uit. Mel verdween naar boven en ook Matt volgde hem. Op zijn eigen kamer deed ie zijn eigen zwembroek aan. Daarna nam hij handdoeken. Was altijd handig als je ging zwemmen. Toen hij terug beneden kwam keek hij even schuin door de grote ruit naar buiten... Er zat een Gyarados in zijn pool. Een... Gyarados... What the... Hij kwam even naar buiten en keek met een groot oog naar het beest. "Melvin, dat ding is scary," zei hij meteen. Matt had het niet op beesten met zo'n uiterlijk. Nyara was het zwembad uitgekomen en keek nijdig naar de water type die in het zwembad kwam. Serieus... Een freaking.... Gyarados... Sinds wanneer had hij zo'n ding...?