That was a long road

Een tijdje nadat de douche uit ging klonk er geklop op zijn deur. "Ben je al wakker?" Klonk er kalm en Mels ogen schoten open. "Er staat ontbijt beneden klaar..." Mel stond rustig op, waarna hij naar de deur liep en deze voorzichtig opende. Hij verborg zoveel mogelijk zijn blos, terwijl hij langs de jongen liep.. Agh...

Hij keek naar Mel die voorbij liep en fronste even. "Is er iets?" vroeg ie kalmpjes.... Hm.... Hij pakte zijn arm vast en knipperde kalm... Hij wilde niet dat Mel zo tegen zich deed... Echt niet... Hij slikte.... Was ie nou nerveus aan het worden? Sinds wanneer werd hij nerveus over zo'n dingen en daarbij... Hij hmoest een act ophouden.... Normaal was hij hier goed in en kon het hem geen barst schelen... Maar nu... Waarom...

"Is er iets?" Klonk er even, waarna opeens zijn arm werd vastgepakt en Mel even slikte en met een knalrood hoofd voor even naar de jongen keek, maar al snel weg keek. "Zou je me alsjeblieft los kunnen laten?" Vroeg hij zachtjes waarna hij even zijn ogen sloot.

Toen de ander hem na enkele tellen aankeek keek hij ietwat bezorgd naar hem... Waarom was ie zo rood? Was hij misschien ziek? Arceus... Wie hield ie nu voor de gek... Jezus... "Zou je me alsjeblieft los kunnen laten?" hij knipperde even en slikte waarna hij hem lostte en zich met een gepijnigde blik omdraaide en naar zijn kamer ging... Om een shirt aan te doen en op bed te zitten... Benen opgetrokkken... Sigh...

De jongen liet hem los, waarna Mel rustig naar beneden begon te lopen en even wat at... Rustig... Rustig... Hij bedaarde een heel stuk, waardoor hij even rustig ademhaalde. Beter... Toen de jongen echter niet naar beneden kwam of iets liep hij naar boven en ging hij de kamer van de jongen in. "Zullen we morgen ergens naartoe gaan?" Vroeg hij even rustig met een glimlachje op zijn gezicht.

Hij bleef gewoon voor zich uitstaren ..en legde zich toen schuin op zijn bed... Sigh... Toen hij voetstappen hoorde keek de zwartharige jongen langzaam op. "Zullen we morgen ergens naartoe gaan?" hij keek even naar hem en zuchtte zachtjes... "Sure..." mompelde hij zacht... Ugh... Het was zo stom.... Hij slikte even en sloot zijn ogen gewoon... Waarom... Hij haatte deze dag echt. Meestal moest de start van een dag iets goed betekenen, of naja, het moest opbouwen naar iets goeds, maar dat deed het dus niet. Dammit.

De jongen keek even naar hem, waarna er een zachte zucht klonk. "Sure..." Mompelde de jongen zacht, waarop Mel zachtjes glimlachte. "Top... Ik dacht dat we dan misschien wat kerstinkopen konden gaan doen?" Sprak hij met een zacht glimlachje naar de jongen.

Toen hij zijn ogen terig opende en zijn enige goede oog op hem richtte zag ie hem glimlachen... Hm... "Top... Ik dacht dat we dan misschien wat kerstinkopen konden gaan doen?" hij knikte nogmaals... "Sure..." zei hij waarna hij zich opeens onder de dekens rolde en zichzelf oprolde... Hoe lang was het geleden dat er al iemand het had gezegd? Vier... Jaar... Of Vijf... Geen idee... Had hij werkelijk gedacht dat de ander beter was op dat vlak? Nee... Hij moest gewoon deze dag vergeten, niks meer en niks minder.

De jongen knikte weer. "Sure..." Klonk er waarna de jongen onder de dekens rolde en zichzelf opkrulde... Eh... Mel liep rustig naar beneden en ging verder met waar hij mee bezig was. Lalala. Na een uurtje ofzo was het klaar. Yes. Hij had alles van top tot teen versierd, cadeau was ingepakt en de taart stond klaar. "Matthew? Kan je even helpen?" Riep hij even naar boven. Nu was het afwachten hehehe.

En hij ging weg... Sigh... Hij wilde liever... Slapen... De hele dag... Echt... Altijd... Het vergeten en nooit meer aan terug denken, net zoals elk jaar. Hij ontzag het om weer te gaan janken zoals het eerste jaar. Hij slikte even en sloot zijn ogen na een tijdje in de intentie om dat ook echt te gaan doen. "Matthew? Kan je even helpen?" klonk er en de jongen zuchtte even waarna hkj het ooglapje aandeed en opstond uit bed... Hij was niet in de goede mood, echt niet.. Hij liep de trap af en opende zuchtend zijn oog... Hij keek even naar mel maar keen toen rond... Wacht... Wacht wat?

En er klonken voetstappen. Yes. Mel rushte naar zijn kaart en naar zijn cadeau, waarna hij even glimlachte. Heheheh! Mel liep naar hem toe en hugte de jongen even. "Gefeliciteerd lange." Sprak hij met een glimlach, waarna hij een stap terug nam. "Dacht toch zeker niet dat ik je was vergeten eh?" Sprak hij plagerig tegen de jongen.

Het duurde niet lang of hij werd gehugd... Heh? Hij was heel erg verbaasd en knipperde vragend waarna hij rondkeek... Wat...heh.... "Gefeliciteerd lange." klonk er en even keek hij verbaasd naar Mel... Wat.... Hij nam een stap terug... Heh? "Dacht toch zeker niet dat ik je was vergeten eh?" langzaam verscheen een glimlach op zijn gezicht waarna hij opeens aijn armen om de ander sloeg en hem tegen zich aandrukte... Daarna keek hij diep in zijn twee kleurige ogen door zijn kin wat omhoog te duwen met zijn vingertoppen... "Bedankt... Dat je het niet vergeten bent..." zei hij met een oprechte glimlach...

De jongen leek verbaasd te zijn over wat er gebeurde. Haha aw. Echter kwam er langzaam een glimlach op zijn gezicht, waardoor Mel ook breder begon te glimlachen. De jongen trok hem opeens tegen hem aan, waarna zijn kin omhoog werd geduwd door Matts vingertoppen en Mel diep keek in het rode oog van de jongen. "Bedankt... Dat je het niet vergeten bent..." Klonk er en Mel slikte even, zijn ogen groot. Iets in hem zei dat hij weg moest stappen, weer iets anders zei blijven staan en nog ander was van ga dichterbij... Sigh... "N-natuurlijk niet!" Bracht hij uit met een lichte blos, nog steeds starende in het rode oog van de ander.

Even bleven ze elkaar aankijken. Voor Matt was dit een vrij simpel iets, het was gewoon... Tja een gewoonte... Het was maar een ander aanraken en dat deed ie zovaak op deze manier, dus waar zou het probleem zitten? "N-natuurlijk niet!" zei hij met een blos en de zwartharige jongen legde even een hand op de kaken... "Hey... Ik ben het maar." zei hij met een charmante glimlach en gesloten oog. Daarna nam ie een stap terug en keek ie glimlachend rond.. Hm... Het voelde toch wel goed...

De jongen legde een hand op zijn wang. Waah. "Hey... Ik ben het maar." Klonk er met een charmante glimlach en gesloten oog. Djsjjd. De jongen nam een stap terug en keek even rond, waarop Mel zijn kaart en cadeau uitreikte.
(Kaart:
"Gefeliciteerd met je 23e verjaardag lange! Voor de rest van je bday's zal ik hier zijn om je te feliciteren. Fijne dag!
X Mel")