That was a long road

Hm... Hij sliep echt heerlijk... Zoals altijd... Of meestal eigenlijk... En hij sliep natuurlijk ook heel vast, ook zoals gewoonlijk. Zo was hij nu eenmaal. Hij was gemaakt om zo te slapen, lang en goed... En stevig... Hm... De volgende ochtend werd hij langzaam wakker. De jongen knipperde even zachtjes en keek rond. Zijn zicht was bij het ontwaken altijd heel erg troebel... Maar dat werd beter na een paar minuutjes... Dus hij sloot wat zijn ogen.. Wacht... Wat had ie in zijn armen? Hij keek op en knipperde... Melvin? De jongen slikte even en sloot zijn ogen waarna hij weer aan het blozen was... Wat was ie aan het doen man?

De jongen kreunde even zachtjes en bewoog iets. "W-waar is Matthew?" Murmelde hij in zijn slaap, waarna hij zich dichter tegen de jongen aandrukte en zijn handen de shirt van de jongen steviger vasthield. "Matthew..." Murmelde hij tevreden. "Laat me.. Niet meer alleen..." Fluisterde hij zachtjes, waarna hij weer regelmatig in en uit ademde alsof er niks was gebeurd.

Toen hij iets hoorde keek ie op... Hm? Was ie wakker? "W-waar is Matthew?" oh.. Hij sliep dus nog... Wah.. Hij kwam dichter en had zijn shirt zo stevig vast... Arm kind.... Sigh... "Matthew..." klonk er opeens.... "Laat me... Niet meer alleen..." verbaasd keek hij naar de jongen waarna hij even een tinteling door zijn borstkast voelde gaan en toen langzaam glimlachte... Hij sloot zijn ogen en drukte de jongen tegen zich aan waarna hij zelf zijn neus in zijn haren legde en zijn geur kalmpjes inademde... Hm... Zo zacht...

Hij werd meer tegen de ander aangedrukt, waardoor er een tevreden glimlach op zijn gezicht kwam. Hij duwde zijn lichaam iets meer naar voren, zodat hij zijn hoofd in de nek van de jongen kon leggen en er duidelijk zichtbaar werd dat hij tevreden glimlachte. Hmm... Matthew... Echter kreunde hij even zachtjes en knipperde hij even... Heh... Weer die droom... Toen hij armen om zich heen voelde, en nog wel stevig ook, begon hij meteen te blozen, vooral toen hij merkte hoe hij lag. Waaah.

Hij bewoog weer wat en Matt opende zijn ogen waarna hij keek naar de jongen... Hij glimlachte... Aw... Matt legde zijn hoofd kalm naar achter en probeerde nog wat te slapen... Het leek er namelijk naar uit dat de ander nog wel even weg zou zijn... Hij dommelde in en sliep al snel, zoals gewoonlijk dus... Maar deze keer had hij de ander in zijn armen... Hm... Hij wilde hem echt niet wekken, aangezien dat niet zo aardig zou zijn en daarbij... Vond Matthew het niet zo erg dat hij op hem lag te slapen.

De jongen sliep. Nee. Please. Nee. Mel begon heviger te blozen en beet op zijn lip. Hij wilde hem niet wakker maken want dan tja... Was hij niet te pruimen... Mel legde zijn hoofd iets weg van de jongen, terwijl hij weg bleef kijken en zoveel mogelijk verborgen hield dat hij bloosde.

Hij murmelde even iets en lachte zachtjes in zijn slaap waarna hij zich wat opkrulde rond Mel en zijn gezicht in zijn haren duwde... Zo zacht... Hm... Het lag echt goed zo om te slapen.... "Zacht... Hm..." zei hij zachtjes met een tevreden glimlach... Hm... Heerlijk... Hij zou uren zo kunnen liggen yes... Zeker in zijn slaap. De geur was zo bekend en rustgevend en zorgde ervoor dat de lange jongen met gemak lag te slapen... Daarbij... Die haren... Yes... Arceus, te zacht... Heerlijk.

De jongen murmelde iets in zijn slaap, wat onhoorbaar was, waarna de jongen opeens zich opkrulde rond hem en zijn gezicht in zijn haren duwde. Eh..? "Zacht... Hm..." Klonk er even, waarop Mel echt knalrood werd op zijn wangen en hij iets ineen kromp... Agh... Zo warm...

Hij bleef zo liggen voor nog een uurtje waarbij er niks veranderde... Hij lag er gewoon, stil... Melvin in zijn armen, zijn neus in diens haren... Zijn face eigenlijk... Hij lag er opgekruld, zoals hij zich goed had gelegd om hem... Hm... Hij opende daarna zijn ogen en haalde diep adem waarna hij glimlachte... Mel was er nog steeds... Hij zat met zijn neus in zijn zachte haren en kon zijn geur zo goed ruiken... Hij aaide de jongen dan ook opeens langzaam... Denkend dat hij sliep natuurlijk...

Waah... Hoelang was het nu al geweest? Lang.. Toen hij opeens geaaid werd kromp hij nog meer ineen en voelde hij zijn hart luid kloppen... Agh... Hij hijgde zachtjes... Warm... Zo warm... Zijn hele gezicht was nog steeds bloedrood... Ugh...

Hij kromp ineen waardoor Matt verbaasd zijn armen van rond de ander haalde en zich wegdraaide van de ander alsof hij niks gedaan had... Zijn gezicht kleurde even zacht rood... Maar het viel nog mee... Want hij was aan het glimlachen op hetzelfde moment.. Het leek een mooie compensatie van gemak en spanning, die elkaar eigenlijk een soort onnatuurlijk balans gaf. Hij leek namelijk erg ontspannen door zijn gezicht, maar de bos gaf natuurlijk een heel andere uitdrukking aan. Hm...

De armen gingen opeens weg en de jongen draaide zich ook weg... Mel haalde even ietwat opgelucht adem, waarna hij van de jongen af ging, niet wetende dat deze wakker was, en regelrecht naar boven liep. Er was niks gebeurd.. Niks gebeurd... Hij greep met zijn hand zijn shirt vast op de plaatsvan zijn hart, waarna hij even hijgde. Agh...

Hij ging weg dus na een tijdje kwam Matt overeind en zette hij ontbijt klaar waarna hij nog snel de afwas deed van gisteravond... Zo... Er stond toast, beleg en brood... Hij kon wel doen wat hij wilde en hij had ook handen en voeten gekregen om dingen uit de frigo te halen... Dingen zoals eieren... Dat was ook weer gedaan... Hij zuchtte even.. Nu kon Mel eten als hij wilde... Matt ging naar boven en keek rond. Geen Melvin... Dus de jongen ging gewoon regelrecht naar de badkamer om er te douchen. Tja, dat was een dagelijkse bezigheid...

Mel ging in bed liggen alsof er niks was gebeurd... Nope... Hij hijgde zachtjes terwijl hij zijn shirt nog steeds vast hield... Zijn hart raasde tekeer... Sigh... Toen hij de douche hoorde aangaan sloot hij even zijn ogen... Hij was dus ook wakker eh..? Naja beter dat hij het niet meer zou weten...

Toen hij klaar was met douchen deed hij een onderbroek en broek aan waarna hij even zijn haar droogde met een haardroger en toen naar Mel's kamer ging. Hij haalde diep adem en klopte even zachtjes. "Ben je al wakker?" vroeg ie kalm. "Er staat ontbijt beneden klaar..." sigh.... Melvin... Hij zou gewoon doen alsof er niks was gebeurd weet je wel... Misschien was dat wel de beste manier om ermee om te gaan en zo niet, dan had hij zich mooi mispakt... Heel erg mooi en goed mispakt... Arceus..