That was a long road

Mel duwde zich meer tegen de jongen en glimlachte zachtjes. Matt was zo warm... Er kwam geen reactie van de jongen af, dus Mel deed zijn armen nog iets steviger om de jongen heen. Hij rook de geur van Matt... Hm... Zelfs dat was niet veel veranderd sinds toen... Mel dommelde rustig in, zijn ademhaling rustig, maar hield Matthew wel stevig vast, zodat hij niet weg kon.

Hij werd steviger vastgenomen en even keek hij met zijn ene oog naar hem... Great... Just great... Hij zat vast... met zijn bloot bovenlijf ofc, want anders was het niet af. En hij sliep... Dus na een tijdje besloot Matthew maar ook zijn ooglapje uit te doen en deze weg te leggen waarna hij wat meer onder de dekens kroop en even naar Mel keek. Hij zuchtte even en sloot zijn ogen waarna hij zich goed legde en ook al snel in slaap viel.

Rond een uur of vier midden in de nacht werd Mel wakker. Meuh... Het was nog donker... Maar het was echt warm... Mel trapte de dekens gewoon weg. Muk those. Mel kroop meer tegen Mel aan met een tevreden glimlach op zijn gezicht. Wie had er dekens nodig als je ook gewoon iemand naast je had liggen? Want die was veel warmer dan die stomme dekens en die lagen ook nooit goed en... nope Mel haatte dekens gewoon. Hier hield hij meer van, zelfs toen hij op zichzelf woonde sliep hij altijd met Rem, die het zelf niet zo leuk vond maar oke.

En daar ging het deken, midden in de nacht. Hij rilde even en rolde zich naar de enigste warmtebron waarna hij zijn armen er rond sloeg en zich er tegen opkrulde, wat redelijk lukte met zijn grootte... Zijn gezicht was echter wel goed tegen die van Mel gedrukt... En zakte af naar zijn nek, waar hij bleef liggen... Hm... Hij had het koud anders... Hij lag er wel met een bloot bovenlijf... So yeah. Dan was het toch te begrijpen?

De jongen krulde zich wat meer tegen hem op, waardoor Mel de warme adem van de jongen in zijn nek voelde. Mel glimlachte half slapend, waarna hij weer in slaap viel en de jongen dichtbij hem hield. Toen hij rond een uur of elf weer wakker werd knipperde hij even en keek recht naar de blanke huid van de jongen voor hem. Eh... Ah ja... Matt was helemaal opgekruld bij hem gaan liggen... Mel gleed even met zijn hand over de rug van de jongen en ademde de kalmerende geur van de jongen in. Echt waar... Dat was echt totaal niet veranderd. En daar was hij blij mee. Dat liet hem zelf afvragen... Was hij anders gaan ruiken? Oke, meest random vraag die hij aan zichzelf kon stellen überhaupt.

Toen hij even iets voelde, kneep hij zijn ogen wat steviger toe, waarna hij even kreunde en zich omdraaide, waardoor hij de ander zowat meesleurde en deze nu helemaal over hem heen lag... Hij draaide zich nog wat en lag zo op zijn rug, zijn neus in de haren van Mel gedrukt. De ander lag nu op hem... Of half... Hoe het ook was, Matt had hem stevig vast en sliep nog eens goed door ook... heh.

Opeens werd hij meegesleurd. Waaah. Mel knipperde even toen hij letterlijk bovenop Matt lag. Uh.. Oke... De neus van de jongen zat in zijn haren.. Hij voelde iedere keer de adem van de jongen door zijn haren gaan en Mel glimlachte zachtjes. De meeste mensen waren het niet eens met zijn haar. Die vonden het veel te lang, omdat het de hele tijd voor zijn ogen kwam... Of dat het te warrig was... Maar Matt leek zijn haar best leuk te vinden, aangezien hij er nog nooit een opmerking over had gemaakt en nu met zijn neus in zijn haren zat... So yeah... Aan de ademhaling merkte hij wel dat de jongen nog sliep, niet dat hij dat een probleem vond hoor... Hij had hem immers zoveel problemen bezorgd met de Charmanders..

Hij kreunde even zachtjes en trilde... Koud... Koud... Hij had koud... Hij fronste even en trok Mel meer naar zich op waarna hij zich weer wat draaide. Hij zocht duidelijk in zijn slaap naar een comfortabele houding... Hm... Uiteindelijk leek hij het een goed plan te vinden om zich op Mel te draaien en zowat op hem te gaan liggen, maar zich tegelijkertijd tegen hem op te krullen... Hm... Yeah, dat lag wel goed... Hmm... Hij duwde zijn face onbewust wat meer tegen de face van Mel aan... Sliep zo goed.. Hm...

En ze begonnen weer te draaien. Help. Save Mel. Please. Opeens voelde hij de volle kracht van Matthew bovenop zich en ademde hij even moeilijk. Het hielp al helemaal niet dat Matthews gezicht zo dichtbij was. Mel verplaatste zijn handen en begon de jongen heen en weer te schudden. "Matthew... Je bent veel te zwaar.." kreunde de jongen lastig. Help. Hij werd geplet. Please. Dit was wel iets te dichtbij. Vooral als je helemaal vast zit. Matthew kon hem makkelijk aan de kant duwen, maar deze reus kreeg je niet zomaar van je af.

Hij werd geschud, maar legde zij gezicht gewoon meer in de nek van de ander en kreunde zachtjes... Hm... No... Nog even.... "Matthew... Je bent veel te zwaar.." Hij kreunde even zachtjes en keek op... Hij knipperde even met beide ogen en staarde recht in die van Mel... Wacht.... Hij sperde zijn ogen open en kleurde meteen rood, waarna hij naar achteren schoot en zo van het bed tuimelde. Waah. Hij plofte op de grond en hijgde even... Dat was close... Heel erg close... Damn...

De jongen kreunde zachtjes. Zo zwaaaar. De jongen kreunde nog een keer zacht, waarna hij toch opkeek en Mel in de rode ogen van de jongen keek, waardoor zijn tweekleurige ogen groot werden. De jongen bovenop hem schoot meteen rood aan en schoot achteruit, waarna hij met een plof op de grond viel. Er klonk lichte gehijg van de jongen af en Mel hield zijn arm voor zijn wangen. Geez. "Je bent te zwaar voor mij.." murmelde de jongen zachtjes, terwijl hij zijn arm tegen zijn hoofd aan hield zodat de jongen niet kon zien dat hij bloosde.

Hij hijgde nog even zachtjes en sloot zijn ogen waarna hij even in zijn gezicht wreef. Great. "Je bent te zwaar voor mij.." zei Mel en Matt kwam langzaam overeind waarna hij even naar de ander keek. "Ik ben niet zwaar... Jij kan gewoon tegen niet veel..." zei hij op een slaperige toon. Nog steeds stond hij rood enzo... wat echt amazing was... Kuch. Hij knipperde even en zuchtte waarna hij over zijn achterhoofd wreef en eerst even kalmpjes de kamer verliet. Hij stond al snel onder de douche... Hij had dat even nodig... Sorry...

Hij hoorde aan de bewegingen dat de jongen opstond. Mel haalde zijn arm iets naar beneden, zodat hij naar de jongen kon kijken. "Ik ben niet zwaar... Jij kan gewoon tegen niet veel..." klonk er op een slaperige toon. Mel knipperde even en ging weer recht liggen. De andere jongen... bloosde dus ook nog steeds eh..? Hij hoorde hoe de jongen de kamer verliet, waardoor hij opgelucht adem haalde en zijn arm liet zakken. Mel sloot even zijn ogen en hoorde de douche aangaan... Mel pakte de dekens weer en gooide deze nu helemaal over hem heen, waardoor ook zijn kop eronder lag... Dat was... Way too close...

Toen hij klaar was met de douche en al snel verse kleren aan had, ging hij beneden... Maar wat toast maken... Hij at het op en zuchtte even. De Charmander zat aan zijn voet en kreeg soms een schop van hem. Ksssst... Rotbeest... Muk off... Niemand vond je aardig, daarom werd je bij het afval achtergelaten. Geloof me, hij sprak uit ervaring. Hij had namelijk zelf nog op die plaats gestaan... meerdere keren zelfs... Bij dat besef gromde hij even en schopte hij deze keer krachtig de Charmander weg. Hij had een korte mannengil laten horen. Het gaf hem teveel roetherinneringen. Dus nee, ga weg.

Na een tijdje ging hij uit bed en liep hij naar Matthews kamer, waar hij een shirtje van de jongen steelde en zich erin omkleedde; veel te groot natuurlijk. Mel had niet door dat hij er nu meer uit zag als een girlfriend die de shirt van haar boyfriend aan had, maar nog licht zieke Mel had het gewoon niet door. Shirts van jongens deden ze ook meestal aan... Na een nacht vol activiteiten. Maar Mel had geen meidenkennis. Al helemaal geen relatiekennis überhaupt. Dus hem maakte het niet uit. Mel trok zijn joggingbroek aan, waarna hij naar beneden liep en Matt de charmander zag schoppen. "Schop hem niet." sprak Mel zuchtend. "Jij vindt het ook niet fijn als ik jou schop, of wel dan?"