That was a long road

Matthew verbleekte bij de afdaling en Mel grinnikte even. Gossie, hij was er echt niet aan gewend of wel dan? En dat terwijl hij zelf zo groot was. De jongen stond even stuntelig op de kant en begon zich ook af te drogen. Toen hij opmerkte dat hij iets had meegenomen en dat hij dat met Matt wilde gaan bekijken, knikte de jongen neutraal naar hem. "Sure..." klonk er en Mel glimlachte even. Mel ging naar binnen toen hij droog was, hij liet Shiki maar even rustig zwemmen heh. Hij liep meteen naar boven en kleedde zich om, waardoor hij weer zijn niet-zo-nette kleren aan had. Mel liep weer naar beneden en pakte een keukenschort, die veel te groot was maar oke, waarna hij een pan pakte en aardappels in kleine stukjes begon te snijden. Hij gooide dit in een pan en sneed vervolgens spek in stukjes en gooide dit bij de aardappels, waarna hij er kruiden bij gooide en de pan op het vuur liet staan. Geen water erbij ofcourse. Als Matt dit niet lustte had hij pech.

De ander kwam ook al snel binnen en verdween snel naar boven. Matt volgde hem een stukje trager. Hij wilde immers nog douchen om het chloor en andere dingen uit zijn haren te krijgen... Dat deed ie dan ook. Hij douchte -weeral- rustig en kwam na een paar minuten terug in zijn kamer, waar hij zich omkleedde. Toen hij eenmaal klaar was pakte hij een ooglapje en deed deze aan. Zijn haren waren nog nat, maar hij had geen zin om de haardroger erbij te nemen en daar tijd aan te spenderen. Hij liep de trappen af en rook iets... Eh? Hij keek even heel droog met zijn ene oog naar Melvin toen hij beneden stond en knipperde een beetje. "Wat maak je?" zei hij. Hij leek gewoon zijn vraag te herhalen van die ochtend, maar ah, wat kon het hem ook schelen.

Er klonken weer voetstappen en even grinnikte Mel. "Wat maak je?" Jep, dit was precies als vanochtend, alleen had hij toen niet die huge kookschort aan van Matthew. Mel draaide zich even glimlachend om. "Gebakken aardappels met spek." sprak hij met een glimlachje tegen de jongen. "En sperziebonen, maar die zijn in vijf minuten gaar." vervolgde hij even, terwijl hij met zijn spatel even door de aardappels ging zodat ze goed zouden garen. "Voor morgen dacht ik iets van kip..." sprak hij met een glimlachje. "Dus als je morgen kip zou willen halen zou ik dat fijn vinden." hij schepte even wat aardappels rond en bleef gefocust op de pan.

Hij draaide zich met een glimlach om naar hem en als in een soort automatisme glimlachte Matt ook naar hem. Hm... "Gebakken aardappels met spek." Spek? Weeral... Hoe origineel Melvin... Echt great dat je zo graag spek at... Naja, hij at het ook graag dus hij zag er geen echt probleem in eh. "En sperziebonen, maar die zijn in vijf minuten gaar." zei hij en Matt knikte even waarna hij naar de pan keek. Hij ging zitten en knipperde glimlachend. "Voor morgen dacht ik iets van kip..." Kip? Hm... Dat was al een tijdje terug dat hij dat had gegeten om eerlijk te zijn. "Dus als je morgen kip zou willen halen zou ik dat fijn vinden." Hij knikte even. "Sure, anders kan je morgen mee boodschappen doen, kan je meteen kiezen wat je allemaal mee wilt doen," hij knipperde even rustig en ging zitten op de sofa, hij kon hem zien vanaf hier, maar uhm... Hij lag. Yes.

De jongen knikte even en waarna hij even in de pan keek. Hm? De jongen ging zitten en Mel volgde de jongen rustig met zijn ogen. De jongen knikte weer even of hij de kip morgen mee wilde nemen en Mel glimlachte even. "Sure, anders kan je morgen mee boodschappen doen, kan je meteen kiezen wat je allemaal mee wilt doen," Mel knikte even, waarna hij de sperziebonen in een pan deed en het fornuis daar aanzette. Hij pakte wat placemats en legde deze op tafel neer, waarna hij borden pakte en deze neerzette. Vervolgens pakte hij bestek... Eens zien... Wat miste hij nog? Oh, onderzetters. Mel zocht even in wat kastjes, waarna hij ze had gevonden en aan de zijkant zette. Tegen de tijd dat hij klaar was, was alles in de pakken ook gaar en pakte hij twee pannenlappen, waarna hij eerst de aardappels van het fornuis haalde en naar de tafel bracht om neer te zetten. Vervolgens liep hij weer terug en pakte hij de sperziebonen, om deze op de andere neer te zetten. Als laatste pakte hij nog wat mayonaise, aangezien hij dat er meestal bij gebakken aardappels at, en keek tevreden naar zijn creatie. "Eten is klaar." sprak hij even met een glimlach, waarna hij ging zitten. De fabulous keukenschort nog aan natuurlijk.

Hij knikte op wat ie zei en Matt glimlachte even waarna hij zijn handen achter zijn hoofd vouwde en even kort zijn oog sloot. Hij hoorde het eten sudderen en natuurlijk rook hij het ook. Hij dommelde al bijna in. Het was Mel's stem die hem al snel terug wakker maakte. "Eten is klaar." Yes, food. Hij kwam overeind van de bank en rekte zich uit waarna hij even gaapte met een hand voor zijn mond ofc. Hij was wel zo beleefd hoor. Daarna ging hij aan tafel zitten en keek hij even naar het eten. "Vanavond gaan we wel iets gaan eten, dus dan moet je niks klaarmaken," verklaarde Matt kalmpjes met een glimlach. Hij schepte wat op zijn bord en begon kalm en netjes te eten. Hey, hij was goed gemanierd... Hij stond wel op etiket... Met momenten dan toch... Naja, hij hield van netheid enzo... Maar voor hem gold alleen etiket voor andere mensen als ze op restaurant gingen.

De jongen kwam overeind en gaapte even een keer. Sliep hij nou daarnet bijna? Aw. Dat was cute. De jongen ging aan tafel zitten en keek even naar het eten. "Vanavond gaan we wel iets gaan eten, dus dan moet je niks klaarmaken," Mel knipperde even en schudde zijn hoofd even, terwijl de jongen tegenover hem al begon te eten. "We zijn gisteren al uit eten gegaan." sprak hij even rustig, terwijl hij zelf ook wat opschepte. Hij pakte de mayonaise en deed er wat van op zijn bord, waarna hij met zijn vork een gebakken aardappel erop prikte en door de mayonaise haalde. "Koken is het minste wat ik kan doen, om iets terug te doen dat ik hier mag blijven slapen." sprak Mel met een glimlachje.

Hij schudde zijn hoofd... Eh? Wat... Hij besloot wel wat ze gingen doen voor avondeten... Ugh... Mel... "We zijn gisteren al uit eten gegaan." Nou en? Hij ging altijd uit eten als hij alleen was en daarbij kon Mel gerust mee... Wat moest ie anders met zijn geld? Juist ja... Niks. Hij had het maar en het irriteerde hem dat hij er niks mee kon. Omg hij het beste idee ever, juist ja, kleren kopen voor Melvin. Kijk dat kindje, dat dustekindje, hij had geen kleren. Hij kon evengoed naakt rondlopen en het enigste verschil zou zijn dat de sfeer dan heel zou zijn. "Koken is het minste wat ik kan doen, om iets terug te doen dat ik hier mag blijven slapen." Matt schudde zijn hoofd en glimlachte naar Mel toen zijn mond leeg was. "Ik sta erop, ik ga altijd uit eten. Het is heel aardig van je dat je wilt koken, maar ik sta er echt op..." zei hij zachtjes waarna hij verder at.

Matthew schudde zijn hoofd, waarna hij naar hem glimlachte. "Ik sta erop, ik ga altijd uit eten. Het is heel aardig van je dat je wilt koken, maar ik sta er echt op..." Mel zuchtte zachtjes en haalde zijn schouders op. "Morgen eten we dan wel gewoon hier, want dan heb ik kip." sprak Mel even rustig tegen de jongen, waarna hij weer wat in zijn mond deed en er ook wat sperziebonen bij deed. Food. Yes.

Hij haalde zijn schouders op en Matt nomde verder, met veel elegantie want Matt was elegantie. "Morgen eten we dan wel gewoon hier, want dan heb ik kip." Hij at kalm verder en keek even naar zijn vriend. "We gaan naar een vijf sterren restaurant, dus hopelijk heb je deftige kleding," zei hij kalmpjes. Matt was helemaal gek van opkleden en deftige shizz aan te doen. Dat was gewoon een van zijn vele obsessies. "Anders heb ik nog een leuke verassing voor je," zei hij met de meest onschuldige lach die hij ooit had gepresenteerd met dit gezicht. Yes. Goals.

De jongen keek naar hem, waarom bekeek hij hem zo de hele tijd? "We gaan naar een vijf sterren restaurant, dus hopelijk heb je deftige kleding," W-wat? Mel stikte half in zijn eten en hoestte even terwijl hij met zijn vuist op zijn borstkas sloeg en hij even slikte. Ugh.. Wat? Mel keek met grote ogen naar de jongen. Wát zei hij zojuist?! "Anders heb ik nog een leuke verassing voor je," Wat. Wat. Help. "Uhm.." sprak Mel even rustig. "Vijfsterren restaurant.. Dat is veel te duur!" bracht Mel stamelend uit tegen de jongen. Yeah... Wtf...

Hij had zich verslikt in zijn eten? Wtf... Gast... Why... "Uhm.." Klonk er nadat hij wat was bekomen. Wat was er nu? Het was niks speciaals ofzo. "Vijfsterren restaurant.. Dat is veel te duur!" Klonk er en Matt grijnsde even waarna hij verder at. "Dat valt nog best mee hoor..." gaf hij eerlijk toe. Naja, hij ging er niet vaak eten... Maar hij gaf graag geld uit, omdat hij er zelf niet veel mee kon. Hij was jong en had alles al wat hij wilde... Naja, buiten mensen om zich heen... Maar dat kwam wel goed. "Dus, heb je nog iets deftigs of niet?" zei hij terwijl hij even wees naar hem met zijn vork. "Want zo ga je echt niet binnen geraken," yeah tru... zelfs niet met al het geld dat hij had... Mensen van zo'n dingen stonden op hun reputatie en hun uitstraling... Ze verwachten dan ook dat de gasten en dergelijke dan ook hun best deden.

De jongen voor hem grijnsde even, terwijl hij rustig verder at. Wtf... Dat was echt veel te duur.. "Dat valt nog best mee hoor..." klonk er en Mel keek hem met grote ogen aan. Dat viel mee? Dát viel mee? Je kon misschien wel honderden euro's rekenen voor het eten van hun twee bij elkaar... Dat was echt veel te veel, dat kon hij niet van hem aannemen. "Dus, heb je nog iets deftigs of niet?" klonk er terwijl de jongen naar hem wees met zijn vork.. Maar.. "Want zo ga je echt niet binnen geraken," Mel schudde even met zijn hoofd. "Ik kan je aanbod niet aannemen Matt, het is echt veel te duur." sprak hij tegen de jongen, waarna hij even met zijn vork een aardappel over zijn bord liet schuiven. "Ik bedoel.. Ik mag al hier blijven slapen.." murmelde hij zachtjes.

Hij schudde zijn hoofd... wat nu? "Ik kan je aanbod niet aannemen Matt, het is echt veel te duur." Hahaha, wauw, hij had geen keuze hoor. Hij zou meesleuren, want Matt stond bij zijn besluit vast. "Ik bedoel.. Ik mag al hier blijven slapen.." Matt lachte even en sloot zijn oog waarna hij verder at. Toen hij klaar was pakte hij een rolletje geld en legde vijfduizend euro voor zijn neus neer. "Kijk dit is het enigste wat ik nog vandaag ga uitgeven, beloofd," zei hij even met een brede lach. "Maar please, laten we naar dat restaurant gaan~" hij keek even heel happy naar hem. "Ik ga er zo vaak alleen... Het is altijd fijner met twee, niet?" zei hij met een glimlachje.

Toen de jongens klaar waren kwam er geld voor hem en Mels ogen werden echt heel groot. What the... Hij telde het misschien wel een keer of tien na... "Kijk dit is het enigste wat ik nog vandaag ga uitgeven, beloofd," DIT WAS VIJFDUIZEND. "Maar please, laten we naar dat restaurant gaan~" What the... what the.. Mel keek met grote ogen naar de jongen. "Ik ga er zo vaak alleen... Het is altijd fijner met twee, niet?" Mel wees naar het geld. "Dat is veel te veel!" bracht Mel met grote ogen uit. Waarom.. Wat... "Dat is echt veel te veel, echt!" bracht hij er geschokt uit. Hij was gewoon in shock. Dit was misschien wat hij in een half jaar verdiende...