A long time ago +Riddle

Hij geloofde het wel dat ze het niet met opzet deed. Waarom in Arceusnaam zou ze dat met opzet gaan doen? "Dat snap ik." mompelde hij. He, het was hem gelukt om iets verstaanbaars te zeggen. Of eigenlijk, niet een één of ander gestamel meer. Dat was iets. Nog steeds durfde hij haar om de een of andere stomme reden niet in de ogen aan te kijken, het was niet echt dat ze nou er nou belaald veel aan konden doen dat dit was gebeurd. Dit moest gewoon worden vergeten, en snel ook. Maar of dat ook nog ging lukken en hoe, dat was nou een goede vraag.

Wat er nu in zijn gedachten omging, raakte hij zelf ook in de war van. Wel werd het voor de jongen wat minder awkward en verdween de roodheid op zijn gezicht. Of de ander was het blijkbaar dus nog steeds enorm awkward, waardoor hij ergens dus er wel zin in kreeg om haar wat te plagen. Of ze het ook serieus ging nemen wat hij ook ging doen? Geen idee. Er werd gemompeld dat ze ging douchen, hoe perfect was dat nou. Misschien hoopte hij ergens, gewoon stiekem dat ze het niet als een grapje zag, maar ergens oo kweer wel. "We kunnen ook samen gaan douchen?" een kleine grijns stond op zijn gezicht, al had hij de vraag doodserieus willen laten klinken. Hehe.

Hij wist niet zeker wat te verwachten wat voor reactie zou komen, maar deze blijkbaar niet. Niet dat ze er zo gemakkelijk over deed. Ach, hij had het ergens wel gewild, dus hij was er wel min of meer blij mee. Gemixte gevoelens hierzo. Hij ging even aan de zijkant van het bed zitten, strekte zich uit en kwam van het bed af. Hij liep naar de roodharige toe, nog steeds dat grijnsje op zijn smoel. Ach, het ging blijkbaar gewoon gebeuren he, alsof er niets mis mee was. Niet dat er überhaupt isets mis mee was, totaal niet voor de jongen. Well, hij was al bijna klaar -gezien het feit door alleen in zijn onderbroek te slapen- dus nu maar wachten op haar. Vast iets nog dat hij niet snapte dat vrouwens hadden.

Een kleine frons verscheen toen er werd gevraagd of hij zeker wist of hij dit aankon, ehm, ja? Anders had hij het niet gevraagd. Zelfs al was het min of meer een grapje geweest, was de jongen toch wel voorbereid -voor zover dat kon- voor als het antwoord ja was. Toen Riddle ineens achter Nathan ging staan, hem vervolgens de badkamer induwend liep hij daar gewoon rustig heen. Nog ergens drong het hem door dat er werd gemompeld dat hij eerst mog. Ach, zou het nou echt zoveel uitmaken? Blijkbaar wel. Eenmaal daarbinnen deed hij het laatste restje uit, om alvast onder de douche te gaan staan, Riddle kwam vanzelf wel.

Niet veel later stond Riddle bij hem, naast hem, wat dan ook. Met haar rode hoofd nog te zien was het eigenlijk best wel grappig, maar dat was vast weer iets dat hij zo vond. Hij draaide de kraan open, waarna al snel water op de twee neerstroomde. Het was naar zijn smaak vrij koud, dus het werd ietsjes opgeschroefd. Wel nog keek hij Riddle met een kleine glimlach aan, om even naar voren te leunden en een kus op haar lippen te drukken. Niet geheel een idee van douchen maar he, laar die jongen nou gewoon een jongen zijn. Ja, dat was een ding.

Hoe lang het had geduurd, wat maakte dat nou uit. Het was prettig. Het water dat nog stroomde wat nu gewoon lekker warm, dus dat was wel wel weer iets. Toen ze er mee stopte keken de twee elkaar in de ogen aan. Het waren gewoon net die ogen waar hij wel voor altijd in kon gaan kijken, zonder dat het hem ooit ging vervelen. Geen idee waarom het zo voelde, het was gewoon een prettig gevoel om met haar samen te zijn, op wat voor een manier dan ook. Hij zette een klein glimlachje op zijn gezicht, zo eentje die kon lijken alsof alles goed was. Nu voelde dat ook zo, alles was goed.

Droogjes keek hij naar haar toen ze ineens door zijn haren wreef. Ach, het was Riddle. Niet veel anders had hij van haar verwacht, dat niet echt nee. Ze kon soms raar zijn, op haar eigen manier, maar dat was juist weer iets dat Nathan leuk vond. Hij grinnikte kort toen er werd gesporken dat het nu veel beter was. "Je kan soms gek zijn, maar dat is juist leuk." sprak hij met een glimlachje. Niet dat hij nou bepaald de normaalste was, maar iedereen was wel zijn op een manier.