We could paint the town red

Kort grinnikte hij toen de blondine nogal paniekerig leek, zag ze hem niet? Hij was niet echt de kleinste te noemen, dus tja. "Heb je eigenlijk nog nieuwe Pokémon?" Nathan moest even nadenken, hij was zowaar vergeten wie Tawnee al allemaal kon van zijn team. Abby, Agrona, Deimos en Chryses zeker. Maar Lugus wist hij niet mee zo zeker.. Naja, vast wel. En zo niet merkte hij dat wel snel genoeg. "Nee, heb het nogal druk gehad met andere dingen dan om daaraan te denken, ja, dat was wel te zeggen zo.

Hij leek even na te denken en even dacht ze te zeggen tegen hem wat ze al wist. Zijn Lucario, de Shinx en de twee Charizards, plus Deimos nu. Maybel verscheen naast haar trainer, duidelijk even verstrooid als het blonde meisje zelf. Een ongemakkelijke lach werd even haar kant op gegooid. "Nee, heb het nogal druk gehad met andere dingen dan om daaraan te denken," Ze knikte even naar hem. Zij had zelf niet veel ervaring met Pokémon vangen en meestal kocht ze ze gewoon ergens, so yeah. Ondertussen waren ze al binnen en Tawn liep al de trap op, om naar de kamer te gaan. May volgde haar eigenlijk sneller en liep snel naar binnen om terug op het bed te springen... wauw, klein kind.

Nadat ze de kamer in liepen ging de groenharige meteen door naar zijn spullen, om er het een en het ander aan dingen uit te vissen. Zijn zwembroek bijvoorbeeld. Met het zwarte ding in zijn hand liep de jongen naar de badkamer, om het aan te doen maar nog wel daarover dezelfde broek aan te houden die hij al die tijd nog aanhad. Nu nog een handdoek en hij was er zo goed als klaar voor. Zou Tawn dat ook zijn? Nathan merkte het wel snel genoeg.

Ze verzamelde gewoon alles even heel snel. Je weet wel. De spullen die je nodig hebt wanneer je een warme dag gaat zwemmen. Ze pakte daarbij even een klein zakje, geen idee waar dat vandaan kwam. Ze sloeg het ding op haar rug en ging wachten op het bed. Hij was echter snel klaar met zich om te kleden en even keek ze van hem naar May. "Klaar?" zei ze. Ze had immers al haar bikini aangedaan toen ze hier alleen was. Dus dat betekende eigenlijk dat ze zo goed als klaar was voor een frisse duik bij de waterval.

Het leek er wel op, want zodra Nathan de badkamer uitkwam wachtte ze al op hem. "Klaar?" bij het horen van Tawn haar vraag knikte de jongen. "Jup, ik ben klaar." wel nog sloeg hij een handdoek over zijn schouder, gewoon, voor als het nodig was. Echter betwijfelde hij dat wel. Als het echt zo heet zou gaan worden zou het wel weer binnen de kortste keren droog zijn als hij uit het water kwam. Nou, als ze allebei klaar waren konden ze nu naar de waterval. Verkoeling krijgen.

"Jup, ik ben klaar." Tuurlijk had geen shirt aan, wat had ze anders verwacht? Dat hij gewoon terug een zou aandoen? Neh... Kort keek ze even naar zijn schouder en wees ze er even naar. "Ga je er eigenlijk geen last van hebben?" vroeg ze even en ze kwam overeind waarna ze de kamer uitliep en even buiten op hem bleef wachten. May wandelde rustig achter haar trainster aan en liep al voor. Ze was vast ondertussen al het Pokémon Center uit.

"Ga je er eigenlijk geen last van hebben?" hiernaar keek hij waarna de blondine wees, oh, zijn schouder. "Nee, vast niet." En trouwens, als het wel zo zou zijn, was dat snel genoeg te merken. Hij liep ook maar het Pokémon center uit recht achter Tawnee aan. Zodra hij het gebouw uitwas voelde hij meteen al een hitte. Begon het serieus nu al? Naja, op naar de waterval dan maar. Verkoeling vinden. Deimos liep rustig achter zijn trainer aan, nieuwsgierig om zich heenkijkend.

"Nee, vast niet." Had hij nog gezegd. Als hij het zei, dan kon ze er moeilijk iets tegenop brengen he. Hij kon het het best aanvoelen. Dus yeah. Ze liep vervolgens het Pokémon Center uit. Het was al redelijk warm, maar met dit kleedje was dat geen probleem. Sporten moest ze echter zeker niet doen, tenzij het zwemmen was, aangezien dat echt wel niet te houden zou zijn in deze hitte. Kort keek ze even naar Maybel, die aan het rondrennen was, gestoord beest. Echter stopte deze onder een boom en leek ze even iets gevonden te hebben. Kort knipperde ze even en keek ze op toen ze het geruis van water kon horen, of het vallen van water. Hey, waren ze er nu al bijna?

Bij het zien van de druk rondrennende Charmeleon grinnikte hij even, gek neest dat het was. Het viel hem nu pas op dat het gedonder van vallend water was te horen, ja, het was in de buurt hoor! Eindelijk kon hij bijna gaan zwemmen, hij had het een tijd niet gedaan dus hij keek er seker nar uit. Duh, natuurlijk hepad hij het een tijd niet gedaan, winter, kou. Kou en zwemmen gaan niet goed samen als je niet ziek wou worden. Deimos liep richting de Charmeleon, welke blijkbaar ergens bij een boom zat, en ging daar vervolgens in de buurt liggen. Een grote glimlach was te zien toen de waterval eindelijk in zicht kwam, Arceusdank, zo koelte.

Toen ze even van May wegkeek, merkte ze opeens de waterval op. Wel meteen fleurde haar gezicht op en begon ze te rennen. Nuja, drie passen rennend en toen ergens haar spullen gooien. Daarna deed ze zo het kleedje uit dat ze aanhad, waardoor de regenboog bikini en dus ook de ketting al snel duidelijk werd. Nee, ze deed ze nooit uit, dus yeah. Ze keek daarna even twijfelend naar de lange handschoen, maar trok deze daarna uit. Het was een lelijke arm... Maar tja... Mensen moesten haar beginnen accepteren hoe ze was. En ja dat besefte ze wel, met de dag meer. Daarna legde ze al haar spullen, of eerder gooide ze die dingen, naast haar zak en liep ze naar het water toe. Ze leunde wat naar voren en staarde even naar het water. Uhm... Er zo inspringen deed ze immers nooit.

Hij gooide zijn handdoek gewoon ergens neer, deed daarna zijn normale broek uit en gooide die bij zijn handdoek. Kort keek hij naar Tawnee, welke nog niet -net zoals hemzelf maar toch- het water was ingegaan. Een klein grijnsje verscheen op zijn gezicht toen hij wat grappigs bedacht om te gaan doen. Snel liep hij naar de blondine toe, tilde haar snel op om vervolgens het water in te springen met een noodgang. Toen het water zijn huid raakte was er meteen een ijskoud, maar toch heerlijk verkoelend effect. Hierna liet hij Tawn weer los en zwom wat naar achteren, genietend van de koelte.

Opeens werd ze van de grond gevist en werden haar ogen groot. Wacht. Wacht. Ze opende haar mond en gilde toen ze besefte waar ze heen gingen. Echter duurde die gil niet lang, want opeens was ze kopje onder. Toen ze werd gelost, kwam ze even met haar kopje boven. Haar blonde haren zaten even voor haar ogen en even streek ze deze weg waarna ze kort lachte. Het was best wel warm, maar wel verfrissend. Daarna keek ze toch even met een valse nijdige blik naar de groenharige. Toch draaide ze zich snel om en begon ze eindje te zwemmen, verder weg van de kant. De waterval was een stukje verderop, maar daaronder gaan zou niet echt veilig zijn... Even liet ze haar blik langs de waterval gaan. Opeens kreeg ze een geweldig idee en vormde er zich een kleine grijns op haar lippen.

Bij het zien van haar nijdige blik greens hij enkel breder. Worth it. Hij nam een hap adem en verdween vervolgens helemaal onder water, om daar even een tijdje te blijven. Het water voelde heerlijk aan in vergelijking met die zon van eerder. Na iets wat leek op een halve minuut kwam hij weer naar boven, niet geheel omdat hij geen adem meer had, eerder omdat frisse lucht gewoon prettig was. Hierna ging de groenharige richting de waterval, om er eventjes onder te gaan. Het water dat op zijn hoofd neerstortte was eigenlijk best wel prettig, zolang hij er maar niet te lang bleef. Nathan ging er maar weer van weg.

Even zag ze hoe de groenharige ernaar ging. Tja, zij zou het risico niet nemen, haar kennende stootte ze dan haar kop of iets dergelijks. Dus ze zwom een stukje en keek toen even naar May, die vanonder de boom was gekomen en nieuwsgierig naar het water kwam. Nope, geen goed idee. Nu pas schoot het haar te binnen dat de shiny Charmeleon nog nooit haar had zien zwemmen... Ze dacht vast ook dat ze kon zwemmen... Uhm. Nope. Snel zwom ze even naar haar Pokémon toe. "Blijf maar daar," zei ze even op licht bezorgde stem. Even keek haar Pokémon naar der. "Jij kan niet zwemmen," zuchtte ze even zachtjes en ze wees even naar haar brandende staart. Oh, dat leek wel te helpen, want ze ging terug weg. Mooi zo. Vervolgens zwom ze weer wat naar achter en sloot ze kort haar ogen waarna ze zich even op haar rug liet drijven. Het was zalig.

Ineens leek de Flame Pokémon van Tawnee wat dichterbij zijn gekomen, maar nadat de blondine wat gezegd had ging deze alweer weg. Door de waterval had de jongen niets kunnen horen. Ach, vast weinig bijzonders, dus er echt druk over maken deed hij niet. Er leek niets aan de hand te zijn dus niet meer over gaan nadenken. Zijn blik ging naar Deimos, de Dark Pokémon leek nog steeds in de schaduw te liggen. Moeilijk te zeggen van deze afstand of de hond sliep, of dat deze daar gewoon lag.