What the f*ck is going on?

Soul glimlachte toen ze oogcontact maakten, maar merkte de twijfel heus wel op bij haar. Hoewel dat naar zijn idee totaal niet nodig was, leek zij daar toch wel last van te hebben. Hij had Lima nooit echt ingeschat als een persoon die erg twijfelachtig over zichzelf was, maar schijnbaar was ze dat toch wel. But then again hadden ze dit ook nog nooit meegemaakt; ze waren nog nooit samen gaan shoppen en zeker niet voor dit soort kledij. Het was een aangename verandering en Soul hoopte dat ze dit soort dingen nog vaker konden gaan doen. Misschien niet per se het shoppen voor een bikini, maar gewoon shoppen over het algemeen of andere dingen die koppels samen deden. Misschien konden ze eens een keertje samen naar de film gaan of zouden ze samen eens bij een restaurant kunnen gaan eten, hoewel hij die laatstgenoemde wel redelijk awkward vond omdat je je dan kei bekakt moest gedragen en hij niet zeker wist of hij dat wel kon. Oké, hij was er vrij zeker van dat hij dat niet kon. Hij grinnikte even om zijn eigen gedachten en opeens werd het gordijn weer opzij geschoven. Lima kwam tevoorschijn met een zwarte bikini die haar goed stond, maar die meer verhulde dan de andere bikini. Zijn persoonlijke voorkeur ging, als hij heel eerlijk was, uit naar de bikini wat minder verhulde, maar hij wist dat zij deze fijner vond en dat ze zich daar beter in voelde. En hij wilde niet dat ze een keuze ging maken puur omwille van zijn persoonlijke voorkeur. Bovendien stond deze bikini haar ook heel erg goed en was ze eigenlijk gewoon prachtig in alles, dus hij zou haar deze bikini laten kopen. “Staat je perfect,” zei hij met een glimlach tegen haar. “Pak die maar.” Hij gaf haar een samenzweerderig knipoogje en kwam weer overeind. Hij sloeg een arm om haar heen, trok haar tegen zich aan en fluisterde zachtjes in haar oor: “Je moet gewoon doen waar je je goed bij voelt, niet waarbij je denkt dat ík het leuk zou vinden. Als jij je fijner voelt in die bikini moet je die bikini pakken. Je bent sowieso prachtig in alles.” Hij drukte een kus op de zijkant van haar hoofd en liet haar weer los. “Dat gezegd hebbende…” Hij ging grijnzend langs haar door naar de afdeling waar de gewone bh’s hingen. Hij pakte een rode met kant op en hield deze naar haar toe. “Wat vind je hiervan?” Hij lachte jongensachtig naar haar en hing het al grijnzend terug. Hij wist zo al wel dat ze die bh niks ging vinden, maar hij vond het leuk om haar te plagen.

Soul kon er niks aan doen dat hij grinnikte toen hij het gezicht van Lima zag. Ze zag eruit alsof ze door de grond kon zakken. Jeetje. Was ze echt zo bang dat hij haar er niet mooi in zou vinden? Hij had haar half op de grond zien vallen met een gordijn en een bikini die niks verhulde en zelfs toen had hij haar nog mooi gevonden. Nee, toen had hij haar het mooiste gevonden. Met niks aan. Of bijna niks aan. Lima had een mooi lijf en dat mocht gezegd worden, ook al leek ze hem niet te geloven. Hij kneep zijn ogen samen. Als er maar niet te veel jongens naar haar zouden staren, want daar zou hij niet tegen kunnen. Hij stak zijn handen in zijn zakken toen ze afrekende en volgde haar naar buiten. Hij schudde bedenkelijk zijn hoofd toen ze vroeg of ze voor de rest nog iets nodig hadden. “Ik heb zonnebrandcrème,” zei hij. Hij had de vorige keer een flesje gekocht nadat hij had ontdekt dat een kersverse brandwond, een felle zon en niks om zichzelf mee te verhullen een slechte combinatie was. Het had echt behoorlijk veel pijn gedaan en er was hem aangeraden geweest om er de volgende keer gewoon iets op te smeren, anders zou het toch wel gaan jeuken. Hij haalde Salamence tevoorschijn zodat ze direct naar het strand konden vliegen, want vanaf Santalune City naar het strand lopen, vond hij een beetje ver gaan. Hij wachtte tot Lima op zijn Salamence zet en sprong er toen ook op waarna hij een tikje met zijn voet deed zodat zijn Pokémon wist dat hij op kon stijgen. Ze waren binnen no time bij het strand en Soul keerde Salamence terug zodra ze weer op de grond stonden. “Nou, dan ga ik me even omkleden,” zei hij tegen haar terwijl hij zijn rugzak over zijn schouders zwierde. Hij liep haar voor naar het Pokémon Center en ging vervolgens naar één van de kleedhokjes. Hij pakte zijn zwembroek uit zijn rugzak en hield het short gewoon aan die hij aanhad. Daarna deed hij een handdoek rond zijn nek, pakte het flesje zonnebrandcrème mee en ging vervolgens naar de kluisjes waar hij zijn rugzak achter kon laten. Vervolgens wachtte hij tot Lima naast hem stond zodat ze naar het strand konden gaan. Het duurde niet al te lang voordat zijn vriendin zich bij hem voegde en samen liepen ze naar het strand toe. Eenmaal op het strand aangekomen zijnde, trok Soul zijn shirt uit. Hij beet op zijn lip als hij dacht aan zijn lelijk litteken op zijn schouder. Hopelijk kon zijn beginnende sixpack haar aandacht wat afleiden daarvan. “Wie begint met insmeren?” vroeg hij terwijl hij het flesje omhoog hield en haar een knipoog gaf. Hij gooide zijn handdoek op de grond neer en legde het wat netjes zodat één van de twee daarop kon gaan liggen.

Soul wierp een blik opzij. Damn. Die bikini stond haar echt wel goed. En misschien was hij toch wel blij dat ze voor deze was gegaan en niet voor die andere. Misschien was het wat kinderachtig, maar hij vond het geen leuk idee dat jongens uitgebreid naar bepaalde delen konden staren die hij toch liever voor zichzelf wilde houden. Plus Lima was niet echt het type meisje die dat graag liet zien en dat vond hij prima zo. Hij gaf een klein knikje toen ze aangaf dat hij eerst moest, maar rolde met zijn ogen toen hij de reden hoorde. “Lima, het is niet omdat ik een paar minuten zonder me ingesmeerd te hebben word blootgesteld aan de zon dat dat litteken direct weer opnieuw gaat verbranden.” Hij ging haar maar niet vertellen dat hij dat al eens had meegemaakt en dat dat allesbehalve een prettig gevoel was geweest. Hij had haar trouwens ook nog niet verteld van de Quest samen met Kate waarbij hij in een grot levensgevaarlijke stunts had uitgehaald om zowel Kate als zichzelf te redden. Misschien waren dat wel dingen die hij moest delen, maar hij zag daar het nut gewoon niet van in. Dan ging ze zich weer zorgen maken en dat wilde hij niet. Ze had zich al wel weer genoeg zorgen gemaakt voor vandaag. En dus ging hij eerst met zijn knieën op de handdoek zitten en hield het flesje naar achteren zodat ze deze kon aannemen. Toen hij zijn hoofd even opzij richtte, zag hij een groep jongens die elkaar aanstootten en naar Lima knikten. Stelletje fuckers. Soul wierp een van zijn kilste blikken op hun, maar ze hadden al geen aandacht meer voor haar. Mooi zo. Dat er zich een groep giechelende meiden verderop bevond die naar hem aan het wijzen waren had hij natuurlijk weer niet in de gaten en niet al te charmant liet hij zich op zijn buik op de handdoek vallen. “Bring it on,” zei hij sarcastisch tegen haar en zuchtte terwijl hij zijn armen langs zich liet rusten. Hij vond het maar niets dat ze nu volledig zicht had op zijn litteken, ook al had ze hem praktisch gezien verzorgd.

Soul sloot zijn ogen en onderdrukte een genietende zucht toen Lima begon met hem in te smeren. Haar handen waren zo zacht en gleden op een soepele manier over zijn lichaam, een manier waardoor hij zijn ogen wel van genot moest sluiten. Zijn rug was altijd al gevoelig geweest voor aanrakingen en dus was het niet gek dat hij alles twee keer zo erg voelde. Zijn gevoelige litteken zou dadelijk misschien een kleine hel worden, maar haar kennende zou ze het wel voorzichtig aandoen. Maar seriously tho. Hij had niet verwacht dat Lima die hem insmeerde zo… intiem kon zijn. Haar handen werkten hun weg naar boven en Soul siste even toen ze zijn litteken aanraakte. Het was een paar maanden geleden gebeurd en ook al een paar maanden volledig hersteld, maar het was nog steeds gevoelig as Muk. Hij klemde zijn kaken echter op elkaar om zo min mogelijk te merken omdat hij wist dat ze zich dan weer schuldig zou voelen, als ze dat al niet deed. Hoe vaak hij ook zei dat het niet haar schuld was, toch bleef ze geloven dat dit wel zo was. Hij ademde zachtjes uit toen ze klaar was en kwam overeind waarna hij de zonnebrandcrème van haar overnam. Hij merkte dat ze haar shirt nog had aangelaten en een beetje opgelaten duwde hij haar shirt omhoog voordat hij aan het insmeren begon. Hij duwde het shirt net zo ver omhoog tot haar blote schouders zichtbaar voor hem werden en rustig deed hij wat zonnebrandcrème op zijn handen. Hij smeerde het goedje uit over zijn handen en begon toen ook onderaan haar rug. Net zoals zij had gedaan masseerde hij de crème goed over haar huid en bewoog langzaam naar boven toe. En hij kon het niet helpen, maar dit contact met haar huid zorgde ervoor dat het bloed naar zijn wangen steeg en dat hij een raar gevoel in zijn buik voelde. Een gevoel die hij alleen nog maar vandaag echt had meegemaakt en waar hij zijn vinger niet goed op kon leggen. Hij bewoog zijn handen langs het touwtje van haar bikini omhoog en eindigde bij haar schouders. Deze masseerde hij nog zachtjes en daarna gaf hij een tikje tegen haar schouders ten teken dat hij klaar was. Hij pakte wat zonnebrandcrème en smeerde zijn eigen borstkas, armen en benen in en legde zijn handdoek vervolgens dichter bij die van Lima waarna hij erop ging zitten. Hij gaf de crème aan haar en drukte snel een kus op haar wang. “Wat wil je doen?” vroeg hij vervolgens. “Wil je de zee al in gaan of wil je eerst nog wat chillen op de handdoeken?” Hij schoof zijn handdoek weer wat opzij zodat ze praktisch gezien tegen elkaar aanlagen en leunde wat naar achteren zodat hij op zijn ellebogen kon steunen, een been naar boven gestrekt en de andere plat. “Mocht je willen gaan liggen tho, this chest is all yours.” Hij gaf een klopje op zijn spieren en grinnikte vervolgens. Wat was hij dan toch ook charmant. Not.

Soul zag hoe Lima zichzelf insmeerde en daarna zijn houding kopieerde. Het was eigenlijk de eerste keer dat hij met iemand samen op het strand lag. Hij had er zichzelf vroeger het type niet voor geschat, maar dit vond hij toch wel heel leuk. Het was eens een keer wat anders dan de drama die ze tot nu toe steeds hadden meegemaakt, hoewel hij ook weer niet zo naïef was om te denken dat er in de toekomst niks meer zou gebeuren. Zeker als ze Quests en patrouilles gingen doen samen kon er nog van alles gebeuren, maar hij besloot om daar niet al te veel over na te denken. Dat was toch alleen maar verspilde energie en bovendien was hij iemand die niet al te veel nadacht over de toekomst, maar er gewoon voor ging. De jongen knikte goedkeurend toen ze het had over beachvolleybal. Hij wist niet of hij er goed in was, maar hij had het anderen wel een paar keer zien spelen en dus wist hij wat hij moest doen. “Ik mag zeker geen Mega Houndoom gebruiken?” Hij grijnsde naar haar. En grijnzen wilde bij hem zeggen dat zijn mondhoeken slechts lichtjes omhooggingen, want echt breed glimlachen of hard lachen deed hij zelden. Toch had ze die muur al een paar keer bij hem doorbroken en was het wel eens voorgekomen, maar hij hield zich in het openbaar het liefste zo goed mogelijk in. Hij kwam liever over als het kille type dan als het humoristische type, ook al wist Lima wel beter. “Maar ik ga Salamence wel uit zijn bal laten zodat hij eventueel mee kan kijken. Ik vind het zo sneu voor hem als de twee anderen er wel uit mogen en hij niet.” En dus stond hij op, gooide de drie Poké Ball’s naar boven en keek naar Houndoom en Sceptile. “Zin in een potje beachvolleybal?” De twee knikten en Sceptile corrigeerde zijn stokje in zijn mond terwijl hij wegkeek. Salamence keek hem verwachtingsvol aan en Soul gaf hem een klopje tegen zijn flank. “Sorry, jongen. Je kan helaas niet meedoen. Maar je mag vrij rondvliegen als je wilt?” Salamance leek het niet echt erg te vinden en Soul draaide zich naar Lima toe. “Misschien kan Khaleesi met hem mee vliegen? Dan kunnen ze elkaar beter leren kennen en misschien zelfs vrienden worden.” Hij zag dat Salamence geïnteresseerd keek en vervolgens naast Lima kwam hangen. Hij stak enthousiast zijnde zijn kop naar voren en verwachtte duidelijk dat Lima hem zou aaien.

Soul grinnikte toen de Weavile van Lima tevoorschijn kwam en even nors leek te zijn als altijd. Op dat vlak zouden Houndoom en hij het misschien wel met elkaar kunnen vinden. Maar ze hadden beiden tot dusver nog geen moeite gedaan om met elkaar op te kunnen schieten en Houndoom bekommerde zich ook niet echt om de Mienfoo, evenals om de Charizard die uit haar bal kwam. Salamence keek echter wel geïnteresseerd naar de gitzwarte fire type. Soul liep naar hem toe en gaf hem een paar klopjes op zijn flank. “Probeer rustig te blijven, jongen. Niet te enthousiast en geef haar de tijd om je te leren kennen.” Salamence gaf een klein knikje en nadat hij zijn kopje even vol affectie tegen Soul’s hoofd had gedrukt – wat hij gelukkig zacht deed omdat Soul de vorige keer hoofdpijn had toen hij dat iets te hard had gedaan – bewoog hij met zijn vleugels zodat er wat zand omhoogkwam en ging achter Khaleesi aan. Soul keek ze even na, maar richtte zijn aandacht toen weer op de Pokémon. “We gaan jullie echt helemaal inmaken,” zei hij plagerig tegen Lima. Hij wenkte zijn Pokémon en hij merkte dat Houndoom toch wel wat enthousiast werd, maar Sceptile verborg zoals altijd zo goed mogelijk zijn gevoelens en sloeg zijn armen over elkaar heen alsof het hem niets kon schelen. Soul wist hoe competitief zijn Pokémon was en dat die kant tijdens het spel wel vrij zou komen. “Waar spelen we voor?” vroeg hij. “Er moet wel een prijs aan hangen, vind ik.” Hij keek zijn vriendin afwachtend aan. Hij kon zo gauw niks bedenken, dus liet hij het maar van haar afhangen. En terwijl ze iets aan het verzinnen was, gooide hij de bal in de lucht en liet het op zijn borst neerkomen alsof het een voetbal was. Van zijn borst liet hij het naar zijn been gaan en daarna schopte hij het naar zijn Houndoom. Deze speelde het door naar Sceptile en Sceptile sloeg het op zijn beurt weer terug naar omhoog. Vervolgens sprong Soul naar voren en mepte met al zijn kracht de volleybal over het net, maar dan wel zo dat Lima en haar Pokémon geen kans maakten om de bal al te stoppen. “Oké, het team dat als eerste elf punten kan scoren, wint.” Hij maakte zichzelf klaar voor het spel en vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Sceptile zijn ongeïnteresseerde houding liet varen en plaats liet maken voor een alerte. Mooi zo.

Toen Lima uitleg gaf over de regels kon Soul het niet laten om te rollen met zijn ogen. Really? Het moest echt met een hand over het net? Daar ging zijn plan om de bal naar Houndoom te serveren en het vervolgens via hem over het net te laten gaan met een of andere geweldige move waar de anderen versteld van zouden staan. Maar goed, hij nam aan dat de regels redelijk waren en bovendien zat er ook wel wat uitdaging in omdat de Pokémon ervoor moesten zorgen dat de laatste klap uitgedeeld werd door hun trainers. Hij was benieuwd of Houndoom en Sceptile zich daar aan konden houden. En dus gaf hij een knikje naar Lima zodat het spel kon beginnen. Salamence liet een vrolijke brul ontsnappen net op het moment dat Lima begon met de opslag en Soul grinnikte even. Hij keek even omhoog en zag dat zijn Pokémon samen met Khaleesi rondjes aan het maken was, hun in het oog houdend. Vervolgens tikte hij zijn metgezel aan met zijn staart en gaf een teken in een bepaalde richting. Waarschijnlijk verveelde hij zich en wilde hij andere plaatsen ontdekken. Het zou Soul niets verbazen als hij Khaleesi mee naar Hoenn zou nemen en pas aan het einde van de dag terug zou verschijnen. Hoenn was nu eenmaal waar hij vandaan kwam en waar hij ook graag zo nu en dan naar terug wilde keren. Soul liet zijn aandacht weer naar het spel gaan toen de bal bij hem terechtkwam. Sceptile sloeg met zijn staart de bal naar boven toe en Houndoom kwam via de achterlijn het veld in gerend om met zijn kop de bal naar Soul te koppen. Soul sprong vervolgens naar voren, maakte een duik en deed zijn armen bij elkaar zodat de bal op zijn polsen terechtkwam. Vervolgens zette hij kracht en mikte hij naar voren zodat de bal over het net zou gaan. Hij kon zichzelf echter niet snel genoeg herstellen en viel vol met zijn gezicht eerst in het zand. Hij zette zijn handen op het zand en duwde zichzelf weer omhoog zodat hij op kon staan om de volgende klap te verweren.

Soul fronste toen hij zag hoe Mienfoo de bal perfect in ontvangst nam; het was net alsof de Pokémon dit al vaker had gedaan. Soul zag Lima er eerlijk gezegd echt wel nog voor aan om hun voor zoiets uit te dagen en er vervolgens stiekem zelf op geoefend te hebben. Maar goed, de bal ging dus van Mienfoo over naar Weavile en niet veel later zag hij zijn vriendin naar voren rennen om de bal over het net heen te slaan. En hij kon er niks aan doen, maar hij bleef even gefascineerd toekijken hoe ze naar voren rende en hoe ze de bal richting hun sloeg. Hierdoor was hij niet al te snel op zijn voeten en kwam de bal die Sceptile naar hem stuurde in plaats van naar Houndoom hard tegen zijn schouder terecht. Recht tegen zijn litteken. Hij siste even en wreef over het litteken. Sceptile keek hem met een vreemde blik aan en Houndoom gromde naar Sceptile. “Niet doen, Houndoom,” sprak Soul streng. “Het was niet opzettelijk. Sceptile, je moet wel eerst naar Houndoom spelen, want ik moet hem over het net doen.” Sceptile haalde zijn schouders op en Soul zuchtte. “En geen aanvallen gebruiken. Anders zijn we nog een punt kwijt aan hun. Wil je soms dat we verliezen?” Bij het woordje ‘verliezen’ leek Sceptile tot zijn positieven te komen en deze keer nam hij weer een alerte houding aan. Soul grinnikte en kwam overeind, zijn schouder pijnlijk kloppend. “Da’s een punt voor jullie,” zei hij tegen Lima. Vervolgens haalde hij diep adem. Hij gooide de bal omhoog, deed zijn handen weer bij elkaar en stak ze naar voren zodat de bal tegen de binnenkanten van zijn polsen kaatste en naar de overkant van het net ging. Soul had expres minder kracht gezet zodat het nog maar net langs het net zou gaan. Eens zien hoe ze daarop zouden reageren.