Ya lookin' for a fight?

Ragya liep rustig verder, Aldrei zoals altijd naast haar volgend. Ze had een beker koffie bij zich en nam hier af en toe een slok van. Het zou zeker vragen opwekken aangezien er in de omstreek geen plek was waar je die zomaar zou kunnen kopen, maar zoals iedere koffieverslaafde vond ze wel een manier. Echt een rede hier te komen had ze niet, maar ze moest ook iets met haar vrije tijd. Pas in de avond moest ze terug naar Santalune zodat ze verder kon werken. Tot die tijd kon ze haar uren verspillen met rondlopen. Eigenlijk moesten ze gaan trainen maar daar had ze ook geen zin in gehad. Dus het werd maar een saaie dag. Of dat was het plan voordat er bladeren hun kant op kwamen. Normaal waren bladeren niet bepaald een dreiging tot haar of haar Ninetales. Maar als ze op een redelijke snelheid je kant op kwamen dacht je wel anders. Ragya stapte opzij en zag dat de flora op een boom gericht was, waardoor ze verdere ophef staakte en simpelweg nog een slok koffie nam. Aldrei daarin tegen had de bron van de blaadjes gevonden en keek dodelijk naar de Bulbasaur terwijl ze diep begon te grommen. “En daar gaan we weer” Zuchtte ze binnensmonds terwijl ze zelf gewoon verder liep, haar pokémon maar gewoon laten doen. Haar oog viel nu op een jongen die tegen een boom aan zat, waarschijnlijk de eigenaar van de ijsbergsla op pootjes. Ze stopte even en draaide zich om naar haar pokémon, die zich klaar maakte een Fire Blast op de ander af te vuren. Haar maakte het niet uit wat er gebeurde, maar ze vroeg zich af of er verder nog wat op zou leven hier.

Toen er geen aanleiding werd gedaan tot de ruzie te stoppen klakte ze wat teleurgesteld met haar tong. Wat jammer nou, ze had gehoopt in wat spanning of in ieder geval entertainment van een vreemde. Misschien iets in de trent van een ruzie, verontwaardigd antwoord of goed potje bekvechten. Dit was echter niet in de aanbieding. Zelf deed ze toch geen poging Aldrei terug te roepen, er was geen rede om de vos van haar pleziertje af te houden. Ragya leunde dus al staand tegen een boom op en keek lichtelijk geamuseerd naar haar pokémon. Aldrei hielt zich bezig met de wandelde ceasar salade en probeerde het poeder te ontwijken. Ze gromde geïrriteerd en vuurde een Flamethrower op de ander af, alsof dit haar punt duidelijk moest maken. Hierna liep ze domweg naar het beestje toe en grauwde wat intimiderend. Whoh, spoopy fox.

Aldrei deed gewoon waar ze het beste in was; grommen en wat bedreigend doen. Het interesseerde haar weinig dat de ander in het nadeel was. Misschien maakte dat het juist des te leuker. Daarbij was de vos het gewent dat zij de kleinste was tegenover andere pokémon, en dat het voor de verandering eens anders was maakte haar ego er niet beter op. Ze werd dus ook redelijk verbaast toen haar snuit vastgepakt werd met een gedempte; “Hmff” Toen er weer wat poeder haar kant op kwam schudde ze verwoed haar kop en probeerde de roedes van haar af te krijgen. Het was zeker dat het haar lastig viel, wat haar gegrom alleen maar erger maakte. Ragya bleef simpel kijken naar Aldrei en de wandelde plant van de ander. Voor een tijdje erkende ze niet eens dat de ander naar haar toe kwam lopen. Pas toen deze begon te spreken keek ze op, niet echt onder de indruk. “Niet echt, Aldrei heeft het gewoon niet op andere levensvormen” Bij de naam knikte ze vanzelfsprekend naar de Ninetales, terwijl haar altijd lichtte accent wat dieper werd bij die klanken. Haar pigmentloze blik ging weer verder naar de show, geen aanstalte doen het allemaal te stoppen. Waarom zou ze ook?

Aldrei moest toegeven dat dit niet was wat ze in gedachten had toen ze de slahoop had bedreigd. Natuurlijk wel een tegenaanval terug maar dit was net iets te veel naar haar zin. Zeker begon ze de poison al te voelen, maar ze had genoeg hp om het wel uit te kunnen zitten. Bij het geluidje van de ander grauwde ze diep, iets wat vergeleken kon worden met een bedreiging en waarschuwing tot brandgevaar. Bij de Tackle stapte ze verontwaardigd naar achteren, waarna ze een Extrasensory afvuurde, wetend dat je deze aanval niet kon zien en ze er ook haar muil niet voor nodig had.
Ragya kon ze wel uit elkaar halen, maar deed dit zichtbaar niet. Ze vond het wel grappig om te zien hoe Aldrei vast zat en die Bulbasaur meer kon dat je zou denken. Jammer genoeg kaapte de ander het gevecht af door zijn pokémon terug te roepen. Waardoor Aldrei zich af schudde en ook terug liep, met een dodelijke blik op de vreemde gericht. Ondertussen beantwoorde Ragya de vraag; “Ragya Airon, Komdu sæll” Het laatste duidelijk een deel van het voorstelling in tegen stelling tot deel van haar naam. Hoe dan ook, ze verwachtte dat de zwartharige zich hierna ook voor zou stellen, dus vroeg ze het niet extra.

Ragya volgde haar pokémon even met haar blik terwijl deze naast haar ging liggen, diens blik op de jongen en zijn grass-type gericht. Ze leunde hierna weer naar achteren en zag hoe een sigaret opgestoken werd, met de vraag of ze ook wou. Simpelweg schudde ze haar hoofd, verder geen tijd hebbend te reageren in woorden omdat hij al verder ging. Blijkbaar heette de ander Echo, waardoor ze kort knikte. Ze had immers al aangenaam gezegd, al was dit in haar eigen taal geweest. Wat onderzoekend keek ze nu naar de ander, hij leek iets ouder als haar. Hoewel ze het niet goed kon zien durfde ze te wedden dat hij ook langer was, dat was immers niet zo moeilijk. Verder had hij donkere haren en ogen die fel afstaken. Niet iemand die je snel verloor in een groep. Bij de vraag grijnsde ze schuintjes. Hoe kwam je daar nou bij? Maar ze hielt haar opmerking voor zich. “Nee, ik kom van het noorden, nog boven Snowpoint. Maar ik reis al een tijdje” De meeste kende het gebied niet goed, vooral omdat er helemaal niks gebeurde. Het laatste verklaarde waarom haar accent niet helemaal overnam.

Ragya leunde wat naar achteren en keek naar de persoon voor haar. Ze probeerde hem wat in te schatten, zijn gezicht te lezen. Jammer genoeg leek dit niet in haar skill-set te zitten, aangezien ze niet verder kwam dan het feit dat hij veel leek te zuchten. Of dat gevoel kreeg ze in ieder geval, maar ze was ook snel aangesproken. Hoe ze het voor elkaar had gekregen dat het gesprek alleen over haar draaide wist ze ook niet, maar gelukkig was ze daar niet zo moeilijk over. Ze had weinig te verbergen en zo interessant was het ook niet. Niemand kende haar thuisplek, de meeste wisten niet eens dat er nog wat lag. Snowpoint was het hoogste noorden dat ze kende, maar ze was het bewijs dat het nog hoger kon. Al was het niet indrukwekkend. Koud en sneeuw somde het wel op. Ze ging dus ook niet in op Echo bij zijn zinnetje, voornamelijk omdat het niet op haar gericht leek te zijn. Het vervolg ervan echter wel, waardoor ze ook antwoorden. “Inderdaad” Antwoorde ze enkel, niet echt iets anders kunnen bewerend. “En jij? Als ik moest gokken zou ik Coördinator of Ranger zeggen” Sprak ze wat sarcastisch terug om ook een antwoord te krijgen. Hierna volgde ze de felle blik van de ander naar Aldrei, die ook meteen merkte dat ze bekeken werd en dreigend richting Echo gromde. Altijd het zonnetje in huis. “Nee ik heb er meerdere, Aldrei loopt echter altijd los” De Ninetales was op de vangst na nog nooit in de pokébal geweest, in haar eigen bal dan.

Toen de ander verder ging keek Ragya als de onschuld zelve. "Ja hoor, ik zie een en al liefde en vriendschap" Ging ze op haar licht sarcastische toontje verder, wat duidelijk maakte dat ze maar wat de spot met hem dreef. Natuurlijk was Echo niet degene die ze af zou schrijven als Ranger of pure goedzak. Ze keek hem dus ook met haar felle en uitdagende blik aan terwijl ze comfortabel ging zitten. De ander verklaarde hierna dat hij een trainer was, en aangezien ze geen enkele reden had zijn woorden in twijfel te nemen knikte ze gewoon. Trainers waren toch wel de grootste en makkelijkste groep. Terwijl Aldrei zichzelf duidelijk maakte ging hun gesprek weer verder. Nog steeds het gevoel hebbend dat ze hier ondervraagd werd besloot ze toch maar antwoord te geven. Ze was zo ie zo al makkelijk met zulke dingen. "Een Rapidash, Houndoom, Shinx en Honchkrow" Somde ze simpel op. Het was duidelijk dat ze hier een Fire en Dark thema had. "Heb jij nog meer pokémon?" vroeg ze terug met dezelfde nieuwsgierigheid. Ze nam aan dat de slahoop zijn starter was, maar na je eerste gym had je vaak al 2 of meer pokémon.