first gym fight

Het was en maandag en de wekker van de Leah Day ging af om acht uur in de ochtend. Ze drukte de wekker uit, normaal gesproken zal ze nog even omdraaien. En viel ze meestal nog eventjes in slaap, maar vandaag was anders. Vandaag stond ze binnen no time langs haar bed, want vandaag ging ze haar eerste gym gevecht doen. Ook haar pokémon waar en al druk in het weer om hun zelf klaar te maken voor het gevecht. De reden waarom ze zo vroeg opstond daar voor is dat ze niet echt in een rij wou staan. Ze wou zo snel mogelijk de badge hebben, zodat ze weer verder kon. Daarlangs waren ze ook benieuwd, wat haar ouders vonden van haar pokémon wat ze tot nu had. En niet te vergeten natuurlijk de eerste badge wat ze had.

Al gauw was ze aangekleed voor de gym gevecht, daarna moest natuurlijk het belangrijkste gebeuren. Het ontbijt, want met een lege maag kan je niet vechten. Leah maakte voor haar zelf een lekkere omelet op brood en voor haar pokémon. Deed ze wat pokébrokken en berry’s klaar maken. Ze zetten de voederbakken op de grond en ging zelf met haar omelet op brood, aan de keuken tafel zitten.

Nadat ze klaar waren met een, was de Leah alles vlug af, gelukkig hoefde ze de hotel kamer niet meer schoon te maken. Aangezien ze alles gisteren avond al had gedaan. Het was nu alleen nog een kwestie van haar pokémon een goeie knuffel beurt te geven. En daarna hun in de bal stoppen. Leah ging op de grond zitten en begon nog vlug met haar pokémon te knuffelen en te spelen. Toen het negen uur in de ochtend was, vond ze het wel genoeg en besloot ze maar te vertrekken. Ze pakte de vier pokéballen en gooide ze naar haar pokémon toe. Nadat ze er in verdwenen waren ving ze ze weer op en stopte ze het in haar roze katten tas. Ze liep richting de deur met haar spullen en deed haar jas aan.

Het was tijd voor vertrek, ze deed de deur open en stapte de gang in. Waarna ze de deur daarna weer achter haar sloot. Ze liep de gang door naar de lift toe en drukte op de knop om de lift om hoog te laten komen. Gelukkig hoefde ze niet al te lang te wachten en was de lift er al snel. Ze stapte er in en drukte op de knop om naar benden te gaan en sloot de deuren. Aangezien niet veel mensen op dat tijdstip weg zouden gaan. Hoefde ze ook niet echt rekening te houden met iemand dat snel naar de lift zal rennen. Ook waren de schoonmaaksters nu nog niet in de weer dus dat scheelde ook. De lift was beneden aan gekomen en Leah stapte er uit. Ze liep richting de balie toe, waar ene receptioniste achter zat, en gaf de kamer sleutel aan haar. En betaalde ook meteen de kamer af, zodat ze daar geen zorgen meer over hoefde te maken.

Ze liep richting de deur naar buiten en zette een stap. Ze nam een diepe adem en zei “ we kunnen dit.” En begon haar wandeling naar de Gym, lang hoefde ze niet te wandelen. Aangezien ze al in de juiste stad aan het verblijven was. Binnen vijf minuten was de roze harige dan ook bij het gebouw aan gekomen. En stond nog een tijdje voor de deur van de gym, aangezien de spanning nog best hoog kwam in het meisje. Ze nam en diepe zucht en stapte naar binnen.

Al gauw kwam er iemand naar haar toe met de vraag of ze haar ergens mee kon helpen. Leah knikte en zei “Ik zou graag een gevecht willen met Roxanne.” Terwijl ze om zich heen begon te kijken. Gelukkig zij de gene dat ze een plek had en dat ze meteen kon beginnen als ze wou. Aangezien de roze harige de eerste was voor die dag. Leah knikte en zei dat het goed was, ze werd mee gebracht naar de gymzaal en moest, daarna even wachten tot dat Roxanne kwam. Het duurde nog al een tijdje tot dat de gym leidster kwam. Gelukkig kreeg de roze harige een uitleg waarom het kwam, dat ze te laat was. Maar eerst kreeg ze een vriendelijke begroeting van de dame. Blijkbaar was Roxanne de tijd een beetje vergeten, en had ze ook niet verwacht dat er een trainer al zo vroeg zal zijn. Iets wat ze natuurlijk niet erg vond. Ergens begreep Leah wel dat ze het misschien niet verwacht had. Niet iedere trainer zal zo vroeg een gym gevecht willen. Al gauw ging de gym leadster op haar plek staan en wenste de roze harige succes. Zij deed het zelfde en liet ook net zoals Roxanne haar pokéball uit komen. Zoals de roze harige had verwacht, kwam er een Geodude uit de bal van de gymleadster. Daar had ze nogal geluk mee, aangezien Pumpkaboo nu boven het gevechts-veld vloog. Hier na wou ze haar Luxio gebruiken voor de Nosepad. Maar de Pumkaboo had ze nodig om deze vliegende rocks blok te zien verslaan.

[Geodude vs. Pumkaboo]

Zo als in de meeste gym gevechten, mocht Leah beginnen met de eerste aanval. Ze dacht even goed na, aangezien ze wist dat Geodude niet goed tegen gras aanvallen konden. Maar om haar tegen stander in slaap bregen vond ze ook maar zij. Het leek haar slimmer om Leech Seed te gaan gebruiken, zodat de tegen stander ook nog aanvallen kon doen. Maar dat zij ook het meeste kans had om het gevecht te winnen. “Pumpkaboo, doe je Leech Seed, “ beval de zwevende pompoen. Er kwam een zaad uit haar pokémon wat richting de Geodude ging. Met geluk ging er nu ook inderdaad iedere keer wat HP van de pokémon af.

De vriendelijke blik van Roxanne was er blijkbaar ook af, tenminste Leah kon er niet veel meer van terug vinden op haar gezicht. “Doe Rollout,” zei de gymleadster. Iets wat een goede keuze was van haar, ze kon wel zeggen tegen haar pokémon om te ontwijken. Maar dat vond ze nog te makkelijk voor nu. Daarlangs deed Rock niet zo veel pijn aan haar pokémon, ook al wist ze dat iedere Rollout harder aan zal komen. Maar de schade zal ze zo snel mogelijk in halen. Gelukkig vond de Pumpkaboo het ook niet zo heel erg om de klappen op te vangen.

“Jou beurt weer, doe je Razor Leaf,” zei Leah tegen haar pokémon. Er kwamen allemaal blad blaadjes uit haar pokémon, wat met volle vaart naar de Geodude ging. Blijkbaar deed de gymleadster ook geen moeite om ontwijk te gebruiken. Wou ze haar nu valse hoop geven, om te laten denken dat het gevecht makkelijk zou zijn. Of deed ze mee met haar spelletje. Of ze gaat het moeilijker maken voor haar met de Nosepad. Iets wat ze wel kan begrijpen en ook wel verwacht.

De Geodude nam de volle klappen aan, wat betekende dat hij nu 16 punten schade zou moeten hebben. Het zal niet lang duren voor dat de pokémon klaar zal zijn. Hij zag er namelijk nu al flink beschadigt uit. Misschien zaten ze nu op de helft wat hij kan, misschien wel al iets meer. “Nogmaals je Rollout,” hoorde ze Roxanne zeggen. Leah begreep wel dat ze nogmaals de aanval deed. Dat was namelijk haar enigste kans om veel schade aan de Pumpkaboo te brengen. “Na de tweede aanval ontwijken en daarna weer je Razor Leaf,” zei de roze harige. Haar pokémon knikte en deed precies wat haar trainster haar vroeg. Ze ontwijkt naar de tweede Roll out en begon daarna de Razor Leaf op hem te gebruiken. Door dat de Geodude nu dicht bij haar was, kon de geest pokémon meer schade brengen. Iets wat je ook goed kon zien, hun tegen stander verloor namelijk zijn evenwicht uit de lucht. En lande tijdelijk de grond. De roze harige keek in spanning af of de pokémon weer omhoog zou komen of niet. Of dat dit het inderdaad was, aangezien hij ook ongeveer 4 extra schade punten kreeg, vanwege het zaadje dat ze het begin gegeven had.

Blijkbaar vond Roxanne het ook genoeg, na dat de Geodude al een paar seconden op de vloer heeft gelegen. En gooide de pokéball richting de Geodude. De roze harige keek hoe de pokémon in zijn pokéball verdween. Waardoor ze zich zelf af vroeg om haar Pumpkaboo nog even in het spel te laten, of meteen over te gaan naar haar Luxio. Maar het leek haar beter om haar nog even te gebruiken, om nog een paar klappen te maken op haar nieuwe tegen stand ster.’

[Nosepass vs. Pumpkaboo]

Al gauw liet de gymleadster ook haar andere pokémon uit de bal. Dit maal was het een Nosepass. Dit maal begon de Roxanne als eerste met aanvallen geven, iets wat de roze harige helemaal niet erg vond. En ook ergens eerlijk. “Doe je Rock Throw,” zei ze tegen haar Nosepass. De kleine pokémon begon de Rots blokken naar de richting van PomPom te gooien. “Ontwijk,” riep de roze harige vlug “En doe daarna je Razor Leaf,” vervolgde ze verder. Helaas kon ze niet alle rotsblokken optijd ontwijken. En ook niet alle blaadjes raakte de Nosepass, aangezien Roxanne de steen pokémon al bevelen had om te ontwijken en weer stenen te gooien. Echt goed aan het opletten was de roze harige blijkbaar niet, want de Pumpkaboo kreeg de volle klap van alle stenen. Ze beet even op haar onder lip, want het zag er naar uit dat haar pokémon het niet meer lang zal volhouden. “Oke PomPom probeer nog alles uit te halen in je Razor Leaf,” vertelde ze haar pokémon. Want ze verwachte dat ze de laatste Rock Throw niet zal reden. Verbazing wekend genoeg , liet Roxanne de aanvaal gewoon gebeuren. Maar Leah had het goed voorspeld, want al gauw hoorde ze de gymleadster zeggen “Doe nogmaals je Rock Throw.” Om te ver komen dat PomPom te veel pijn zal hebben zei ze “Probeer maar te ontwijken.” De ontwijkingen gingen vermoeiend, en al gauw lag ze op de grond. “Goed gedaan meid,” zei Leah terwijl ze er een pokéball naar gooide. Ze ving de bal weer op en haalde de bal van haar Luxio te voorschijn. Want nu was het de beurt aan haar kat achtige pokémon.

[Nosepass vs. Luxio]

Ze liet de bal van haar Luxio de grond raken en daar was hij dan. Lucky keek eerst verbaast om zich heen, maar al gauw had hij door wat hem te wachten stond. Roxanne hoefde Leah niet te laten weten, dat ze als eerste mocht beginnen. Want dat leekt haar zelf namelijk het meest logische ook dat ze dat mocht. “Lucky doe je Charge en daarna Tackle,” begon Leah. Tijdens de ren van zijn Tackle, laadde hij zich ook meteen op. Voor de volgende Elektrische aanvallen wat hij zal doen. Ze deden helaas niet even veel pijn, als een gras aanval. Maar het was tenminste iets. De ontwijk opdracht wat Roxanne haar Nosepass had beveelt mislukte ook. Aangezien de Luxio hem ook volgde, naar de kant waar hij ontweek. De aanvallen waren goed uit gepakt, iets waar de roze harige flink trots op was.

Maar nu was het weer de beurt aan de gymleadster. Ze beval om haar pokémon Rock Blast te gebruiken. De Nosepass, zorgde er voor dat er stenen van uit de grond richting de kant van de Luxio gingen. “Doe je ontwijk en daarna je bite,” begon Leah, de ontwijk ging goed en rende op de nosepass af om hem te bijten. “In je bijt doe Sparkle,” beval ze haar pokémon nog vlug. En gelukkig op tijd. Ze hoopte alleen niet dat de stenen pokémon te veel pijn deed aan het gebit van Lucky. Maar dat was een probleem voor later om er naar te kijken.

Roxanne liet haar pokémon Rock Throw doen. Leah besloot om nu niet te gaan ontwijken en het gewoon even te laten gebeuren. Na dat de aanval afgelopen was, vertelde ze haar Luxio om weer het zelfde te doen wat hij net ook deed. Dus daar ging Lucky weer richting de pokémon om zijn Bite aanval te doen. Dit keer liet Roxanne de Bite aanval ontwijken, maar gelukkig kwam er nog een Sparkl er achter aan. Want de Sparkle aanval raakte de steen pokémon wel. Het viel de roze harige al gauw op dat het bijna te einden was voor de Nosepass, dus dat het gym gevecht waarschijnlijk bijna afgelopen zal zijn. “Doe nogmaals je Rock Blast,” hoorde ze van de gymleadster afkomen. Waardoor Leah ook meteen wakker schoot, want dit wou ze winnen. “Oke doe je ontwijk en daarna je Tackle,” begon de roze harige. Want waarschijnlijk zal de Tackle nu sterk genoeg zijn, om de kleine steen pokémon te beëindigen. Niet alle stenen kon de Luxio niet ontwijken, maar gelukkig wel veel. Net op het moment dat de Nosepass klaar was met gooien. Gaf de Luxio de kleine steen pokémon een flinke beuk. Waardoor hij nu op de grond lag, de Luxio liep uitgeput terug naar haar baasje.

Vol spanning keek Leah nu naar de Nosepass, of hij weer overeind zal komen. Want ze kreeg het gevoel dat haar Luxio het ook niet lang meer zal volhouden, wat zal betekenen dat ze dan nog een pokémon zou moeten inschakelen, maar welke dan. Niet alleen beet ze nu op haar lip maar hielt ze haar vingers ook achter haar rug gekrijst.

Blijkbaar vond de gymleadster het leuk om de spanning er in te houden. Aangezien ze er nog al lang over deed om de bal naar haar Nosepass te gooien. En het gevecht ook daad werkelijk te eindigen. Nadat ze de Nosepass weer had opgeborgen, klapte ze in haar handen en schrok Leah zich kapot. Aangezien op eens een hulpje van Roxanne langs haar stond met een confetti kanon. Ze stond nogal in shock en verbaast naar de confetti slierten te kijken wat naar benden viel. Ze had namelijk nooit verwacht dat dit soort dingen in gym´s zouden gebeuren. Of deden ze at alleen maar soms, als de trainers het verdiende. Of als ze zin hadden, maar in ieder geval van Leah het een fantastische ervaring. Ook haar Luxio keek nog al indruk wekkend naar de slierten die uit de lucht vielen. Ook was Roxanne al gauw met de gymbadge, het zat ook meteen in een doosje. Want het was haar eerste badge, dus kreeg ze meteen de badge doosje er bij. Ze feliciteerde haar en reikte de badge naar haar toe. Leah bedankte haar en keek met glinster ogen naar de badge. Wat nu tenslotte in haar handen was. Ze klapte hem gauw dicht en stopte hem in haar tas, en maakte een aanstalten richting de deur.

Ze liep het gebouw uit en daar stond ze dan buiten met haar eerste badge. Helemaal vergeten dat haar Luxio nog langs haar stond. Ze keek even naar hem en zei ”Jij hebt je rust ook verdient,” en gooide de pokéball naar de uit geputte pokémon. Ze ruimde de bal ook weer op in de tas en net op dat moment begon het te regen. Ze bleef nog even in de regen staan, want op zich vond ze het wel lekker. Het kan haar niet schelen wat mensen denken en wat er van vinden. Je hoefde namelijk niet alleen in de regen te staan, als je je rot voelde. Of als er iets mislukt was, nee je kon er ook in staan als je er behoefte aan had. Of als er iets goeds was gegaan. Toevallig had Leah het beide, het was goed gegaan. En op zich had ze ook wel behoeft er aan om in de regen te gaan staan. Alleen zal het wel gauw tijd worden om naar de pokémon centrum te gaan, zodat ze haar pokémon weer kan verzorgen.

Daarlangs kon ze ook de badge aan haar pokémon laten zien en weer verder gaan reizen. Ook kon ze misschien een berichtje sturen naar haar ouders, een nieuwe groeps-foto van haar pokémon met de badge er bij. Ja dat vond ze wel een goed idee, want om weer haar ouders op te zoeken had ze namelijk niet helemaal zin in. Ook al woonde ze in het zelfde gebied. Maar veel behoefte had ze er niet aan, ze ging liever nog verder reizen alleen. En zo af en toe een berichtje sturen naar haar ouders.
Ze begon de wandeling naar het pokémon centrum, waar ze ook meteen weer kon opdrogen en droge kleding aan te doen. Het was toch altijd opmerkelijk hoe weinig mensen er buiten waren. Ergens vond Leah dat toch altijd opmerkelijk, waarom zou je niet naar buiten gaan als het regent. Je zou toch op een gegeven moment naar buiten moeten, of je zou geen plannen hebben. Maar de straten waren altijd minder vol dan dat de zon gewoon scheen.

Al gauw was ze de pokémon centrum binnen en net het moment dat ze binnen was, begon het slechter te worden buiten. Het leek er op of er een storm was. Ze liep naar de zuster wat achter de balie stond en vroeg of er nog een kamer vrij was voor vanavond. Leah had gelukkig, want er was toevallig nog een persoons-kamer vrij. Ze kreeg de sleutel er van, maar voor dat ze naar haar kamer ging. Gaf ze de pokéball van Pumpkaboo en haar Luxio aan de zuster. Zodat ze weer geheeld zouden worden. Want een flink gevecht hebben beiden wel gehad. Al gauw kreeg ze de ballen terug, en wenste de zuster haar een fijne dag nog. Het zelfde deed de roze harige terug en liep richting haar kamer.

Want een opfris beurt had ze wel verdient, daarlangs kon ze dan ook nog rustig de tijd nemen met haar pokémon. En een goeie foto van ze maken met de badge. Eenmaal aangekomen op haar kamer, legde ze haar tas op de grond en haalde de pokémon alvast uit de bal. Ze pakte ook een zetje schonen kleding en ging zich zelf even omkleden in de badkamer. Want ergens vond Leah het nog steeds niet fijn om zich zelf helemaal uit te kleden op een plek waar haar pokémon haar kon zien.

Al gauw kwam ze weer terug en ging ze op haar bed rand zitten. Iedere pokémon zocht zich plek en Pumpkaboo en Luxio vroegen natuurlijk terecht om een knuffel. Die gaf Leah dan ook, terwijl ze het verhaal over het gym gevecht aan haar andere pokémon vertelde. Waar hier en daar soms een toevoeging was van haar eigen pokémon. Het voelde goed om zo’n familie te hebben als deze. Je had nooit veel gedoe en je wist wat je aan elkaar had. Je kon altijd bij elkaar terecht iets wat Leah absoluut nodig had. Nadat ze klaar was met vertellen en knuffelen pakte ze de badge doos. En liet het aan haar pokémon zien, hun blik was precies het zelfde als wat de roze harige had. Toen ze voor het eerste de badge in haar handen had. Nu ze er naar kijkt voelt ze zich nog steeds trots op. Ze kan niet wachten dat ze verder gaat trainen voor haar volgende gym gevecht. En dat ze misschien meerde pokémon kon gebruiken of twee anderen. Want ze wou de badges natuurlijk halen als team, en niet steeds met de zelfde pokémon. Dat vond ze namelijk niet eerlijk tegen over de rest. Ze pakte vlug haar Holocaster en zei “Oke jongens, allemaal bij elkaar.” Leah probeerde haar hoofd er ook nog op te krijgen, zodat het een leuke groep selfie werd met de badge er bij. En dat was het ook zeker geworden, ze was zeer trots op haar zelf geworden.