First fight, best fight? [&GYM-BATTLE]

Met een tevreden gezicht keek Soul naar zijn Pokédex. Grovyle had precies het level gehaald dat hij wilde hebben voor hem en had bovendien een paar nieuwe, handige aanvallen geleerd. Agility zou hij bijvoorbeeld zeker kunnen gebruiken en Leaf Blade zou ook voor enkele genadeklappen kunnen zorgen. Nee, Soul maakte zich zeker niet druk om deze gym. Het was misschien wat riskant om maar met één Pokémon de gym uit te gaan dagen, maar dat vond Soul niet zo. Hij wist dat hij zijn Pokémon kon gebruiken en dat hij goed genoeg getraind had. Grovyle had keer op keer aan hem tijdens de trainingen bewezen dat hij er meer voor klaar was en dat hij ook bereid was om te strijden voor de volgende gym. Toen Soul zijn plan had uitgelegd aan de Pokémon had deze goedkeurend geknikt. Het feit dat hij er alleen voor stond voor de eerste twee gyms had hem niet echt van zijn stuk gebracht, maar Soul had beloofd dat hij een tweede teammember erbij zou halen vanaf de derde gym. Grovyle had daar niet echt enthousiast om geleken, maar speciaal voor het gevoel van zijn trainer had hij ermee ingestemd. Soul wist wel dat de Grovyle alles het liefste alleen deed, maar hij was niet bepaald in het voordeel tegen de derde gym. Oké, hij was een grass type en grass kon fighting vrij goed aan, maar Soul dacht gewoon dat ze meer kans zouden maken als ze ook een flying type erbij zouden halen. Dan zou hij Grovyle wel laten vechten tegen de sterkste Pokémon of zo. Hij verzon wel wat om het zijn Pokémon naar zijn zin te maken. Grovyle was nu eenmaal geen moeilijke Pokémon om het leuk te houden voor hem en dat kon Soul wel appreciëren. Hij had niet veel aan een Pokémon dat constant klaagde en niks goed vond. Bovendien tolereerde hij dat soort Pokémon ook niet in zijn team. Zijn Pokémon mochten best een mening hebben, maar ze moesten nog altijd luisteren naar wat Soul voor hun wilde. Soul zou zelf wel zien of hij aandacht besteedde aan de wil van zijn Pokémon. Het was hem duidelijk dat Grovyle absoluut geen partner wilde hebben om de tweede gym uit te dagen en naar die mening wilde hij gerust luisteren, maar voor de derde gym was hij vastbesloten dat hij een flying type wilde hebben omdat Salamence geen deel mocht nemen aan de gym omdat hij een te hoog level had.

Het duurde niet lang voordat Soul Santalune City bereikte. Dat was nu het voordeel van een Salamence die hem overal naartoe kon vliegen. Hij merkte ook wel dat Salamence het geen probleem vond om hem overal naartoe te vliegen en hij moest ook eerlijk toegeven dat hij het zelf ook fijn vond om op de rug van zijn vriend te zitten en zich naar allerlei stadjes te laten vliegen. Het maakte reizen een stuk leuker en bovendien was het zicht vanaf bovenaf adembenemend, al liet zijn blik dat natuurlijk nooit zien. Nee, zijn blik was altijd vrij emotieloos, hoewel dat laatste niet echt meer zo scheen te zijn sinds hij Lima had ontmoet. Bij haar was hij gewoon totaal een ander persoon en dat begon hemzelf steeds meer op te vallen. Zelfs nu betrapte hij zichzelf op een lichte glimlach als hij aan het meisje dacht. Soul dwong zichzelf om zich weer op zijn originele taak te richten toen ze landden. Hij sprong met een simpele beweging van Salamence’s rug en gaf de Pokémon een klopje op diens borst. ‘Prima gedaan, Salamence,’ sprak hij. ‘Houndoom en jij krijgen de badge als eerste te zien zodra ik hem heb.’ Salamence gaf een vrolijke brul ten teken dat zijn trainer dat zeker moest doen en met een lichte glimlach keerde Soul zijn Pokémon terug. Hij haakte de Poké Ball aan zijn riem en liet even zijn hand over de andere Poke Ball’s glijden om zeker te zijn dat de belangrijkste Pokémon van vandaag er aan hing. Toen hij zichzelf verzekerd had dat dit het geval was begon hij naar het gebouw te lopen dat hij al heel lang had genegeerd. Hij stapte de gym binnen en keek even fronsend naar de schilderijen die aan de overkant van de muur hingen. ‘Hoe creatief,’ mompelde hij terwijl hij het grote schilderij van de Butterfree bekeek. Oké, hij moest toegeven dat die wel mooi was. Maar goed, hij was hier niet om de creativiteit van een schilderij te bewonderen, hij was hier om te winnen. Soul keek met zijn handen in zijn zakken gestoken om zich heen om te kijken waar hij moest zijn en zag dat hij oftewel langs een spinnenweb naar beneden kon gaan oftewel simpelweg rechtdoor kon lopen. Het was hem heus wel opgevallen dat er achter het schilderij een deur zat, hoor.

Na een laatste blik over zijn schouder te hebben geworpen om zeker te zijn dat niemand hem zag opende Soul het schilderij door er tegen te duwen. Het was een soort van schuifdeur en Soul stapte langs het schilderij naar binnen waardoor hij op een veld kwam te staan. Tegenover hem zag hij een vrouw met blond haar en groene ogen staan. Ze hield een camera vast die ze op hem richtte. Nee, hè. ‘Ik ben hier niet voor de paparazzi,’ zei hij lichtelijk verveeld. ‘Ik ben hier voor een gymgevecht.’ De camera flitste toen de vrouw op een knop drukte en Soul hield zijn handen voor zijn gezicht. ‘Maar dat is toch werkelijk waar fantastisch!’ riep de vrouw opgewonden. ‘Ja, heel fantastisch,’ bromde Soul. ‘Mag ik nu de gymleader spreken? Ik ben hier niet om te poseren voor foto’s, weet je.’ Een nieuwe klik en een flits toonde aan dat er wéér een foto werd genomen en Soul overwoog om zijn Houndoom tevoorschijn te halen en haar in de fik te steken. ‘Je hoeft niet langer te zoeken, jonge reiziger,’ sprak de vrouw met een brede glimlach. ‘Ik ben namelijk de gymleader!’ Soul keek haar aan alsof ze net zei dat ze Zapdos als Pokémon ging gebruiken tegen hem. ‘Als dat zo is,’ begon Soul langzaam, ‘waar wachten we dan nog op?’ De vrouw haalde haar schouders op alsof ze dat zelf ook niet wist en huppelde vrolijk naar het veld toe. Soul zag nu pas de scheidsrechter staan die hem verontschuldigend aankeek en vervolgens een heel verhaal begon af te steken met dat Soul de uitdager was – duh – en Viola – zo heette het rare mens met de camera dus – en dat hij zijn Pokémon wel mocht verwisselen, maar zij niet. Soul grijnsde. Dat ging niet nodig zijn. ‘Kijk, dat is nu een perfecte lach voor de camera!’ Voordat Soul zijn grijns kon laten vervallen klonk er weer een klik door de ruimte en was Soul er vrij zeker van dat er dadelijk sterretjes voor zijn ogen zouden verschijnen. ‘Kunnen we alsjeblieft beginnen met het gevecht?’ riep hij met zijn ogen kwaad dichtgeknepen. Hij ademde diep in en uit door zijn neus en liet zijn hand nijdig op de Poké Ball van Grovyle rusten. ‘Oh ja, natuurlijk!’ riep de vrouw. ‘Laten we beginnen!’ Soul kon een diepe zucht helaas niet onderdrukken. Nou ja, helaas… ‘Eindelijk,’ bromde hij.

vs

Viola sent out Surskit!
Soul sent out Grovyle!
Surskit used Quick Attack!
Grovyle used Agility! Its speed raised!
Grovyle used Leaf Blade! It’s super effective!
Surskit used Water Sport!
Grovyle used Leaf Blade! It missed!
Surskit used Quick Attack!
Grovyle used Mega Drain! It’s super effective!
Grovyle used Quick Attack!
Surskit fainted!

Viola keek met grote ogen toe hoe haar Surskit op de grond viel na slechts twee grass attacks en één normal attack. Het was duidelijk dat Soul zijn Grovyle goed getraind had en dat Soul een goede inschatting had gemaakt wat de grass type attacks betrof. Soul had wel zo het vermoeden dat het slechts na een paar grass attacks over zou zijn aangezien Surskit minstens tien niveaus lager was dan zijn Pokémon en aangezien grass attacks heel erg effectief waren tegen de water type. Soul had natuurlijk van te voren niet geweten dat Viola daadwerkelijk met een Surskit zou beginnen, al had hij er wel vrij veel geruchten over gehoord dat dat het type was wat ze voornamelijk gebruikte. In elk geval was het vrij goed voor hem uitgekomen en was hij vrij blij met het gevecht. Naast een paar Quick Attacks had Grovyle niet al te veel schade opgelopen omdat Viola enkel Water Sport had gebruikt en dat zo goed als nutteloos was geweest. Soul had vermoed dat ze Grovyle wilde laten vallen door het glibberige water, maar de Pokémon had zijn grip vrij goed gehouden en had zichzelf op dat vlak geen zeer gedaan. Hij had wel één Leaf Blade gemist omdat hij bijna langs Surskit was gegaan welke hem ontweken had nadat het water op de grond had geleden, dus misschien was het toch niet helemaal nutteloos geweest. In elk geval vond Soul dit al een goed gevecht en hadden ze het ook nog eens gewonnen. Viola keek hem afwachtend aan nadat ze Surskit had teruggekeerd, duidelijk verwachtend dat hij nu van Pokémon zou veranderen. Al zou hij het willen dan zou hij het nog niet kunnen. Hij had enkel Grovyle omdat de rest te sterk was. Als Grovyle tijdens het volgende gevecht zou verliezen dan had hij pech gehad, maar hij schatte zijn kansen vrij hoog in omdat hij Grovyle goed getraind had én omdat Grovyle dankzij de geslaagde Mega Drain wat energie terug had gekregen van de schade die hij had opgelopen. Je kon eigenlijk nauwelijks zien dat hij geraakt was door Surskit’s Quick Attack’s, wat ook Soul’s hele bedoeling was geweest van de aanval. Nee, Viola had zichzelf niet bepaald geholpen door met deze Pokémon te beginnen. In elk geval liet ze die stomme camera van haar nu even met rust omdat ze nu wel andere zorgen had. Zijn Grovyle zag er immers zo goed als nieuw uit en zij had nog maar één Pokémon waarmee ze het gevecht kon winnen. Viola haalde diep adem en besloot toen om haar volgende Pokémon vrij te laten vlak nadat de scheidsrechter had geroepen dat ronde twee zou beginnen.

vs

‘Deze zal een stuk moeilijker zijn om te verslaan!’ riep Viola naar hem. Soul keek naar de Vivillon die vrolijk voor hun sloeg met haar vleugels en snoof. Ze zouden misschien iets meer moeite moeten doen dan de volgende keer ja, maar onmogelijk was het niet. ‘We zullen zien,’ zei hij dan ook op een haast verveelde toon tegen haar. De vrolijke uitdrukking maakte plaats voor eentje van frustratie en Viola wees ruw naar voren met haar hand. ‘Begin met Psybeam!’ Soul grinnikte. Jeetje, ze was echt snel op haar teentjes getrapt, zeg! Misschien had hij wat losser over die camera moeten doen in het begin. Maar goed. Frustratie kon schade aanbrengen, maar leverde ook vaak fouten op. Daarom bleef hij meestal ook rustig. ‘Gebruik Agility om te ontwijken!’ riep hij naar Grovyle. ‘Draai je daarna in de lucht om en val aan met Leaf Blade!’ Het verschil in niveaus werd hem weer duidelijk toen Grovyle met een simpele beweging de Psybeam kon ontwijken en een Leaf Blade gebruikte om Vivillon aan te vallen. ‘Gebruik de afstand om een Gust af te vuren!’ Grovyle was te laat om zich terug te trekken en hoewel Leaf Blade raakte, werd hij ook geraakt door de Gust waardoor hij een eindje naar achteren vloog en zijn voeten stevig tegen de grond drukte om niet om te vallen. Het zorgde voor flink wat stof dat opwaaide, maar daar besteedde Soul vrij weinig aandacht aan. ‘Gebruik je Quick Attack, Grovyle!’ Grovyle schoot naar voren en raakte Vivillon vol in het aangezicht. De Pokémon week wat naar achteren, maar Viola leek nog niet klaar met hem te zijn. ‘Sleep Powder!’ riep ze. ‘Ontwijken met Agility en gebruik daarna opnieuw Leaf Blade!’ De Agility en Leaf Blade-combo bleek weer zijn werk te doen. Het poeder viel nutteloos neer op de grond en deze keer raakte Grovyle Vivillon harder met zijn Leaf Blade omdat hij er meer kracht achter kon zetten. Nog voordat Viola hem weer zou kunnen kisten met een Gust riep Soul: ‘Gebruik Leer om te voorkomen dat ze je aanvalt met Gust!’ De strakke blik waarmee Grovyle Vivillon aankeek bracht de bug Pokémon overduidelijk van haar stuk waardoor ze even geen aanval wist uit te voeren en waardoor Grovyle zich weer naar een veilige afstand kon brengen. Zweetdruppeltjes waren verschenen op zijn voorhoofd en hij hijgde een beetje, maar hij stak trots een stokje tussen zijn lippen terwijl hij uitdagend naar Vivillon keek.

‘Vivillon, gebruik Psybeam!’ riep Viola. ‘Counter met Leaf Blade! Gebruik daarna Mega Drain!’ Het was misschien niet zijn slimste idee om te counteren met Leaf Blade, maar in elk geval ving Grovyle de klap daardoor minder op. Grovyle’s Leaf Blade zorgde ervoor dat er flink wat stof opwaaide op het veld en Soul hield even zijn arm voor zijn gezicht, maar keek toe hoe Grovyle boven de stof wolk uit kwam springen en een succesvolle Mega Drain gebruikte op Vivillon. De Pokémon verloor een beetje energie omdat de kracht van de Mega Drain natuurlijk niet optimaal was omdat bug vrij goed tegen grass attacks kon, maar in elk geval zag Soul al een paar kleine schrammetjes op Grovyle’s lichaam verdwijnen en dat was zijn doel geweest. Die Psybeam opvangen was voor de grass type niet goed geweest en dat moest dus nog eens voorkomen worden. Ze waren dan misschien wel een paar niveaus hoger en Grovyle was ook zeker beter als het ging om snelheden en counteren, maar dat wilde niet zeggen dat ze hun geluk moesten blijven testen. Eigenlijk was hij zelfs van plan om er vrij snel een einde aan te gaan maken omdat hij vond dat dit gevecht langer bleef aanslepen dan nodig was. Hij wilde dolgraag die badge in zijn handen hebben en dat ging niet lukken als hij Grovyle met moves ging laten aanvallen die niet erg effectief waren. Leaf Blade was een zeer goede aanval dat zeker goede schade aanrichtte, maar hij moest meer hebben dan dat. ‘Vivillon, gebruik Struggle Bug!’ hoorde hij Viola duidelijk boven zijn gedachten uit roepen en hij wist dat hij het nu met een paar snelle goed getimede aanvallen wel eens af kon maken. ‘Ontwijk met Agility!’ riep hij. Ondanks dat Grovyle een beetje zweette van de vermoeidheid – en misschien ook wel van de spanning omdat hij het op het veld toch wel spannender vond dan voordien toen zijn trainer hem nog moed in aan het praten was – kon hij de aanval vrij goed ontwijken en hoorde Soul vanaf hier hoe Viola gefrustreerd aan het grommen was. ‘Draai je om en gebruik Quick Attack!’ riep de blonde jongen vervolgens waardoor de grass type zich omdraaide in de lucht en naar beneden schoot. ‘Gebruik Gust!’ riep Viola nog, maar het was tevergeefs. Grovyle botste voluit tegen Vivillon waardoor beiden Pokémon op de grond vielen.

Het was Grovyle die als eerste overeind kwam en Soul voelde zijn hart één slag sneller slaan. ‘Gebruik je Pound en daarna nog eens Quick Attack om het af te maken!’ riep hij. Hij wist niet of het te veel aanvallen achter elkaar waren, maar hij zag aan de vastberaden blik van Grovyle dat deze sowieso zijn best zou gaan doen om beide aanvallen te lanceren. De Pound werd gelanceerd door middel van het gebruik van het blad dat hij op zijn hoofd had die hij ongenadig hard tegen de Vivillon sloeg waardoor de Pokémon nog wat verder naar opzij rolde. ‘Opstaan, Vivillon! Counter met Gust!’ riep Viola. Plotseling kreeg Soul een idee. Gewoon om het wat spannender te maken… en ook deels omdat hij wilde dat Vivillon niet al te veel meer van haar omgeving zou zien. Hij wist dat het een Pokémon gedesoriënteerd kon maken als het te veel op zijn trainers commando’s richtte en zijn trainer kon zien. Vivillon was duidelijk zo’n Pokémon terwijl Grovyle eerder zijn rug gekeerd had naar zijn trainer en soms zelfs zijn eigen plan trok. Soul had wel vaker tijdens oefengevechten gezien dat zijn Pokémon hem de rug toekeerde terwijl hij een aanval ontweek of juist lanceerde zonder dat Soul daar echt iets voor had moeten zeggen, maar wat wel – meestal dan toch - het gewenste effect had. ‘Sla met je blad op de grond om het stof te doen opwaaien!’ riep hij. ‘Gebruik daarna Leaf Blade én Quick Attack om het af te maken!’ Het idee om Gust te gebruiken was nu ook niet meer van toepassing omdat het de stofwolk enkel in de war zou brengen en Vivillon’s gevoel van desoriëntatie groter kon maken. Ook Viola leek zich dit te beseffen en probeerde het op een ander roer te gooien. ‘Gebruik je Psybeam. Concentreer je op het gloeiende groene blad om je positie te bepalen, Vivillon!’ Soul moest toegeven dat het een vrij goede techniek was. ‘Vergeet de Quick Attack, Grovyle! Gebruik eerst Agility en daarna Leaf Blade op volle kracht!’ Als hij Quick Attack zou gebruiken en de Psybeam was raak zou het enkel meer schade aanrichten en dat was iets wat hij op dit moment niet kon gebruiken. Hij zag zowel paars als groen licht ontstaan uit de stofwolk en klemde zijn kaken op elkaar, toegevend dat hij nu toch wel wat spanning voelde. Er kon immers zoveel misgaan, maar hij moest gewoon hopen dat dit zou lukken. Hij klemde zijn handen tot vuisten en wachtte tot hij een kreet zou horen van één van de Pokémon, maar buiten het geluid van opwaaiend stof bleef het akelig stil in de stofwolk. Toen botsten twee aanvallen tegen elkaar – Soul had geen idee of dat de Psybeam was die Grovyle raakte of eerder de Leaf Blade die Vivillon raakte en de Psybeam die dan de grond raakte – op en werd de stofwolk eerst groter, maar naarmate de tijd verstreek kleiner. En de winnaar was…