In the pines where the sun never shines

Taking this to the grave

Erg veel had Aiden niet meegekregen van de situatie en zijn reactie was dan ook gewoon de zenuwen die waren begonnen te spreken. Aangezien hij de Togekiss helemaal niet wilde hebben, had hij het gebruikt als een soort… Omkoping? Zo van, vermoord me niet als je een sterke trainer bent, hier heb je een Togekiss. Ja, zoiets. En dat hij de jongen terug had laten brengen…? Tjah… In alle eerlijkheid kon het hem gewoon vrij weinig schelen dat die ergens zou belanden. Schuldig zou hij zich er niet over voelen. Je was immers niet het licht van de familie als je je zo liet oppakken als een kleine vis door een Charizard. Kom op! Het was maar een Charizard. Wel een Mega Charizard. Maar, dat maakte vrij weinig verschil.

Met een zucht draaide hij zich om en keek hij terug naar Lilium. “... Tyrion vond hem verdacht,” verklaarde hij. Hij had echt geen idee waarom, maar het feit dat Tyrion dit had gevonden, had de situatie zojuist enorm… veranderd. Dat was het enige geschikte woord dat hij kon vinden. Het was… Interessant.
Met kalme passen liep hij terug richting Lilium en keek hij haar met een frons aan. “Hoe voel je je nu? Kan je staan?” vroeg hij met een fronsje.

Taking this to the grave

De blondine sprak dat de jongen die zojuist ontvoerd was niet de dader was geweest, waarop Aiden rustig knikte. “Weet ik,” sprak hij rustig. “Als hij iemand zou overvallen denk ik niet dat het zowaar zou lukken,” verklaarde hij daarna. Nee, de jongen had er niet sterk of angstaanjagend uitgezien. In tegendeel zelfs. Aiden had het idee dat de jongen niets kwaads in de zin had en dat hij vrij weinig schade aan kon richten, zelfs al zou hij het heel graag willen.
Nadat hij haar had gevraagd of ze kon staan, kwam ze onhandig overeind en Aiden fronste even terwijl hij toekeek hoe ze bleef staan. “Lilium, als je je niet goed voelt gaan we echt richting de dokter,” zei hij. “Door eigenwijs te zijn krijg je Leo nooit terug,” zei hij daarom. Hij zuchtte even een keer. Waarom moest nou alles altijd zo heerlijk goed - ahum - gaan als hij ook maar in de buurt kwam bij de blondine? Was ze een soort ongelukszender?
Toen de Charizard terug kwam, leek deze flink vermoeid. Dit waarschijnlijk door de Mega Evolutie, waardoor Aiden de Pokémon liet terugkeren in zijn ball. Hmn. Ze zouden de Grunt nu toch niet meer achterna kunnen gaan, dus het beste idee was om een nieuwe op te zoeken. Immers wilden ze nog weleens een bericht doorgeven aan de Elite als iemand ze versloeg.

Taking this to the grave

Toen de blondine sprak geen tijd te kunnen verspillen door naar een dokter te gaan, snoof Aiden zacht, duidelijk geïrriteerd door haar naïeve kijk op de situatie. Ze ratelde door over hoe, als ze niet opschoot, de Pokémon al doorverkocht zou kunnen worden en dat ze hem dan nooit meer terug zou krijgen. Aiden schudde zijn hoofd langzaam. “Nee, ik weet zeker dat ze hem eerst bij zich houden. Hoe hoger de kwaliteit, hoe hoger de prijs,” sprak hij kalm. “Dus, nu wil ik dat je normaal doet,” ging hij toen door. “Wat denk je te doen? Ze bestormen in je eentje? Ben je serieus dom?” vroeg hij, waarna hij haar weer wat denigrerend aankeek. “Je kan niet eens fatsoenlijk staan, Lilium. Laat staan dat je wat tegen ze zal betekenen,” zei hij toen. “Eerst rust je uit. Uitgeput als nu, zelfs al vind je ze, lachen ze je keihard uit en ben je hem echt voor altijd kwijt.”

Taking this to the grave

In tegenstelling tot wat hij verwachtte, drongen zijn woorden tot de blondine door. Hij slaakte even een zucht, deels opgelucht en deels geïrriteerd door hoe eigenwijs ze kon zijn, voor hij haar weer aankeek. Hij begreep haar ergens wel. Het moest frustrerend zijn. Je Pokémon kwijt zijn en niet sterk genoeg zijn om dit te veranderen. Nee… Ze zou hem vast wel terugkrijgen. Team Rocket was een team met… minderbedeelden. De minder intelligente mensen voegden zich bij dat team. Dus, hij was er zeker van dat Lilium goed zat. Al was ze eigenwijs, had ze wel hersencellen. Ze zou vast wel iets kunnen verzinnen en anders zou hij gewoon eens even zelf kennis gaan maken met de Elite.
“Nee, sorry. Het had wel vriendelijker gekund,” gaf hij met een zucht toe. Als dit alles over iets anders had gegaan dan Team Rocket, had hij zich misschien wat rustiger gehouden.

‘Hoe weet jij eigenlijk zoveel van Team Rocket?’ Even schrok hij van de vraag, maar hij keek al snel weg. God… Hoe wist hij zoveel van Team Rocket? Hij kon haar moeilijk vertellen dat het zijn vader was. Dat ging haar helemaal niets aan. Dat ging niemand iets aan. Hij weigerde. Maar, wat dan?
Zonder er bij stil te staan, viel hij voor een korte tijd stil, zoekend naar de woorden. Natuurlijk, hij zou kunnen komen met het excuus dat Team Rocket actief was in Kanto, maar dan zou hij er nog steeds minder van horen te weten, tenzij…
“Team Rocket… Ze zijn al langer in Kanto,” sprak hij rustig, voor hij haar weer aankeek. “Ehm… Er was er één en die nam Tyrion en Garrett eens mee,” legde hij toen uit. Misschien zou dit zelfs helpen! Immers had hij ze allebei terug. Dat de man die hen meenam zijn eigen vader was en dat hij ze niet had willen verkopen, liet hij erbuiten.

Taking this to the grave

De blondine zei dat het geen probleem was en zei eigenwijzer te kunnen zijn dan een Tauros, waarop hij direct knikte. “Een Tauros is er niets bij,” zuchtte hij. Arceus, ja. Als er toch iemand eigenwijs was, was het Lilium wel. Aiden vroeg zich af of hij ooit iemand tegen zou gaan komen die eigenwijzer was. Ergens betwijfelde hij of dat wel mogelijk was, namelijk.
Ze zei uiteindelijk toch nog even te blijven zitten en Aiden knikte. Goed zo. Ze luisterde eindelijk voor een keer. Dat was toch wel heel wat meer dan hij van haar had verwacht, gezien de vergelijking met de Tauros.
Lilium zei dat het vervelend was dat ze al langer in Kanto waren, al zei ze blij te zijn dat hij zijn Pokémon terug had gekregen. Hij knikte even langzaam. Ja, hij zou nooit weggegaan zijn zonder Garrett en Tyrion.
Toen hem werd gevraagd of het lid in kwestie nog leefde, fronste hij even. “Nog net, ja,” zei hij, bloedserieus, voor hij zacht snoof en zijn hoofd met een kleine glimlach schudden. “Ehm… Ja. Het leeft nog. Al denk ik niet dat ‘ie ‘t nog eens probeert,” sprak hij toen. Want dan zou hij hem ophangen in een boom en zou die er nooit meer uit komen.

Taking this to the grave

Het terug denken aan team Rocket wekte enige irritaties op. Al had hij geleerd zich er niet al te veel van aan te trekken en zou hij niet bewust naar ze op zoek gaan, had hij niet het idee dat het goed af zou lopen mocht hij er ooit één tegen komen. Want, niemand zou er aan twijfelen dat hij een appeltje te schillen had met de leden van het team die het waagden Pokémon te stelen. De eerste die Arya of een ander met één vinger aan zou raken, zou toch wel een heel vervormde vinger hebben daarna.
‘Zeg...’ begon Lilium, waardoor Aiden haar met een fronsje aankeek. Toen ze vroeg of hij hetzelfde wilde doen met degene die Leo gestolen heeft, waarna ze zei dat ze zelf minder indruk zou maken. Aiden lachte even kort. “Met alle genoegen,” grijnsde hij droogjes. “Ik denk sowieso dat ik er geen tegen zou moeten komen…” fronste hij toen, meer tegen zichzelf dan tegen haar. Nee, mocht hij er één tegenkomen dan zou die wel zien dat hij niet zo’n fan was van het team.
“Gaat het alweer wat?” vroeg hij fronsend. Hmn. Nee, ze zouden Leo wel terug krijgen. Hij weigerde Tyrion’s zoon in handen van Team Rocket te laten verblijven.

Taking this to the grave

Lilium zei dat het vast alweer beter ging en Aiden fronste. Hij had geen ervaring met flauwvallende mensen. Natuurlijk had zijn moeder regelmatig op de grond gelegen, half buiten bewustzijn door de drank, maar daar had hij zich nooit echt druk over gemaakt. Zodra ze ontbijt begon te maken werd het pas echt eng. Want dan had ze iets slechts gedaan en dacht ze het goed te kunnen maken met eten. Nu hij daarover nadacht, kon hij best eens een goed ontbijt gebruiken. Tegenwoordig ging dat allemaal maar wat gehaast.
Hij keek toe hoe de blondine zich aan een boom vast greep en zuchtte. “Als dit lang duurt, breng ik je naar de dokter,” zuchtte hij, haar aankijkend met een kleine frons. Wat was ze toch vreselijk eigenwijs. Echt waar. Hij snapte het niet. Zo erg was de dokter nou ook weer niet en hoe sneller ze oké was, hoe sneller ze Leo terug hadden, toch? Zo lastig zou het vast niet zijn.
“Zolang je eruit ziet alsof je elk moment in kan storten, denk ik namelijk niet dat je ook maar enige bedreiging vormt,” zei hij met een droge blik, terwijl hij even zuchtte. Nee. Hij zou iemand ook niet serieus nemen als die niet eens fatsoenlijk kon staan.
“Al enig idee wat je degene aan gaat doen die ‘m heeft?” vroeg hij met werkelijke interesse. Kijk, hij zou zo iemand ophangen in een boom en één van zijn Pokémon een zwerm Beedrills boos laten maken. Daar hangen met zo’n boze zwerm zou niet erg comfortabel zijn, namelijk. Maar de kans dat zij sowieso al een mens neerkreeg leek hem… klein.

Taking this to the grave

De blondine zei dat ze wel een bedreiging zou zijn als ze haar Pokémon zou hebben opgehaald en Aiden zuchtte. “Natuurlijk, want dat is wat je moet doen. Als jij dan door je benen zakt, kunnen ze hen ook meenemen,” sprak hij. Natuurlijk was dit nogal sarcastisch bedoeld. De eigenwijze woorden van het meisje werden soms wat irritant, omdat het deed denken dat ze niet intelligent was en hij wist zeker dat ze niet dom was, ondanks haar haarkleur.
Toen ze begon te vertellen wat ze ging doen met Team Rocket, fronste hij even. “Ho, zeg,” lachte hij kort na haar uitleg. “Ik denk niet dat dat zo werkt,” grijnsde hij toen. Al wilde hij graag zeggen dat je ze op moest hangen in bomen en ervoor moest zorgen dat ze daar dagen zouden hangen, was het misschien niet het beste idee. Hij kon voor zichzelf zorgen als Team Rocket hem als doelwit zou zien. Zij, klein en vrouwelijk als ze was, zou hier nog enige problemen mee kunnen zien.
“Ik denk dat als je… Ze kwaad maakt, dat enkel voor meer problemen zorgt,” glimlachte hij. Ja. Ze hadden Leo al één keer gestolen. Zoiets kon iedereen natuurlijk overkomen, maar voor nu was het beter om nog zo’n voorval uit de weg te gaan. Team Rocket was niet al te intelligent. Misschien kon ze een leuke deal sluiten.