That was a long road

De jongen schudde zijn hoofd even als teken dat hij niet naar het ziekenhuis hoefde. Of was het omdat het niet goed met hem ging?? De adem van de jongen raspte echt heel erg, wat had de ander nodig?? De jongen kuchte even, zijn arme Matthew baby. "W... Drinken..." klonk er van de jongen af, waarop Mel even knikte. Ja, ja dat was wel handig. Hij zorgde even rustig dat de jongen tegen de bank aan kon leunen met zijn rug, waarna hij opstond om een flesje water te pakken voor de ander. Hij draaide de dop er af, waarna hij terug naar de ander liep om bij hem neer te knielen. Hij hield het rustig voor de ander. Ey, hij kon beter een plastic fles laten vallen dan een glas, right? Glas kon dan stuk gaan en dan kon hij zichzelf bezeren... dus... Plastic was voor nu veel beter ja.

de man had het koud en wilde eigenlijk liever in een warm dekentje liggen en slapen, ookal zorgde de helse pijn in zijn keel ervoor dat hij dat eigenlijk niet kon doen. Hij haalde diep adem en voelde de lucht langs zijn luchtpijp raspen als een soort schuurpapier. Hij kon het niet zo goed aan en kon een zacht, rasperig hoestje niet onderdrukken waarna hij even keek naar de jongen die hem een flesje water gaf. Dankbaar glimlachte hij naar hem waarna hij sipjes nam, trilde en even zuchtte en het flesje tussen zijn benenn plaatste op de bank, zodat het tegen zijn bovenlichaam kon leunen en niet om tuimelde. Zijn keel voelde al wat koeler aan en hij wist dat hij nu misschien wat kon praten. "K... Ku... T ziekte..." zei hij zacht lachend, maar nog steeds een raspende toon in zijn stem.

De jongen glimlachte dankbaar naar hem toen hij het flesje water aan hem gaf.. Mooi. De jongen begon kleine slokjes te nemen van het water, waarna hij begon te trillen en hij even bezorgd naar de ander keek. Hij was echt veel te ziek... Er klonk een zucht van de ander af, waarna de jongen het flesje tussen zijn benen neer. Arme Matt... Hij had echt heel veel medelijden met hem. "K... Ku... T ziekte..." klonk er zacht lachend, maar nog steeds raspend uit de mond van de ander. Mel grinnikte ook even zachtjes, waarna hij naar hem keek. "Yeah..." sprak hij zachtjes tegen de ander, waarna hij hem even aaide. "Denk je dat je je fit genoeg voelt om naar de dokter te gaan of..?" want hij bleef de dokter nu steeds maar uit stellen enzo... "Want je moet wel weer snel beter worden.." yeah..

De ander moest grinniken en hij lachte ook even zachtjes. Yeah, het was ergens toch wel om te lachen, nietwaar? Hm... "Yeah..." Klonk er waarna hij werd geaaid. Zweetdruppels waren alweer komen opdagen op zijn gezicht en hij wreef er even langs zodat hij even luid kon puffen... Ugh... "Denk je dat je je fit genoeg voelt om naar de dokter te gaan of..?" Hmpf... Het koude zweet brak hem bijna uit... Hij was als de dood voor de dokter.. Yeah, deze fucking dude was bang voor de dokter. "Want je moet wel weer snel beter worden.." Uhm... "K... Slapen..." Hij ging liggen, waardoor de fles omviel en hij even zachtjes vloekend keek naar de natte vlek op zijn broek... Ugh?....

De jongen was alweer begonnen met zweten.. arme Matthew. Toen hij vroeg of hij fit genoeg was om naar de dokter te gaan leek de jongen daar niet al te blij mee zijn.. euh.. "K... Slapen..." de jongen wilde weer liggen, maar de fles viel om en de jongen zachtjes begon te vloeken terwijl deze naar de natte vlek op zijn broek begon te kijken. Mel schoot meteen naar de ander toe, maakte zijn broek open en begon deze uit te trekken. Zeer hot natuurlijk, maar hij deed het omdat daarmee slapen niet fijn zou zijn. En het kon de ander alleen maar zieker maken right? "Ik zal even een andere broek voor je halen. En een deken." sprak hij meteen tegen de ander met een blos op zijn gezicht, waarna hij snel naar boven rende waaah. Hij had het zonder nadenken gedaan, sorry ;^;

En zo snel als het water was omgevallen, zo snel had de ander zijn broek uitgetrokken. Met een groot oog staarde de jongen naar de ander die hem even blozend aankeek. Wat was hij van plan? DE ander werd ook weer wat warmer, alsof het nog niet te warm was voor hem, great ech... Ugh... de ander... Wat was hij van plan? Zijn oog schoot van de broek in diens armen naar diens ogen en terug en langzaam fronste hij even... Wacht es... "Ik zal even een andere broek voor je halen. En een deken." klonk er waarna hij verdween en de jongen in een onderbroek achterbleef op de bank... Hey dat was koud verdomme! Hij snoof even en hoestte even luid;.. KOm terug Melvin!

Waah... Hij had het gewoon gedaan zonder na te denken. Het speet hem zo Matt... Hij rende snel naar boven om een nieuwe broek te halen, waarna hij even naar de ander keek en slikte. Hij euh... Hij beet op zijn onderlip, waarna hij de benen van de ander pate en hij zo ver mogelijk zijn broek omhoog deed, waarna hij weer naar boven rende om de dekens van zijn eigen bed af te halen en naar beneden te sjouwen... Wat nog best lastig was zonder te vallen. Hij gooide de dekens over de ander heen, terwijl de blos nog steeds niet was verdwenen... euh...

Uh? De ander kwam terug met een nieuwe broek, die hem zo werd aangesleurd en even knipperde hij, een beetje van de kaart gebracht door dit gedrag... maar veel tijd om na te denken had hij niet, want de ander kwam al snel terug naar beneden en gooide zowat de dekens op hem. Hij stikte er zowat in en gooide ze meteen van zich af waarna hij zuchtend keek naar de ander en zich opkrulde op de bank, zich weg draaiende van de ander. Hij wilde geen meer dekens... Wat was dat nou weer he... Uh...

De jongen gooide zowat meteen de dekens weer van zich af, waardoor Mel even slikte en weg keek. Waah. Blos, ga weg. De ander keek zuchtend naar hem, waarna hij zich weg draaide van hem.. euh... Slik... Had hij iets verkeerds gedaan? Straks had de jongen het koud... Hij wilde er alleen maar voor zorgen dat hij het wat warmer kreeg. Help... Hij pakte de dekens op en keek naar de ander... euh... "Wil je... Geen dekens..?" vroeg hij even zachtjes aan de ander. Euh...

De ander tilde het deken weer op... Wat nou Melvin? Wilde je hem laten stikken? Dat was ook niet goed he, verdorie... "Wil je... Geen dekens..?" Uh... Hij sloeg zijn ogen af en haalde diep adem om een zucht langs zijn lippen te laten... Hij hoeste echter even. Zijn gezicht zat zo wit, ugh, hij zou dood gaan, dat voelde hij gewoon. "K... kon geen adem halen..." klonk er zachtjes en hees van de kerel af, rustig maar duidelijk pijnlijk omdat praten nog steeds niet zo vlot ging als dat het hoorde. Hij legde een hand tegen zijn hoofd aan en kreunde even... verdomme, al die dingen rondom hem bezorgden hem zoveel koppijn.

De jongen sloeg zijn ogen af, waarna deze diep adem haalde en er weer een zucht uit zijn mond kwam... Hoe erg Mel zich een beetje ergerde aan de jongen, hij moest zich in houden. Hij was ziek... Door hem... Dus hij mocht niet tegen hem zeuren dat hij niet teveel moest zuchten. "K... kon geen adem halen..." klonk er zacht en hees van de jongen af, waarop Melvin even rustig knikte. Toen de jongen een hand tegen zijn hoofd aan legde en even kreunde keek Mel naar hem. "Moet ik de gordijnen voor de ramen doen?" vroeg hij even rustig aan de ander. Donker... was misschien wel beter voor de ander. "En zal ik anders de dekens wat lager op je leggen zodat je toch wat warmer krijgt maar je niet hoeft te stikken?" De dekens dus meer op de buik in plaats van de borstkas... Of pas rond de heupen... Dat het toch wel nog warmte gaf aan de ander.

De ander knikte even naar hem toen hij dat zei en hij slikte even, zijn droge mond hopeloos hydraterend houdende... Sigh... "Moet ik de gordijnen voor de ramen doen?" Klonk er waarna hij even opkeek naar de ander en een diep frons op zijn gezicht verscheen. Dat het donker zou zijn? Yeah zou vast ergens wel helpen, maar het was toch niet al te licht buiten dus zo erg was het nou ook weer niet...  "En zal ik anders de dekens wat lager op je leggen zodat je toch wat warmer krijgt maar je niet hoeft te stikken?" Hij knikte even langzaam en zuchtte zachtjes... maar deze ging wederom over in een gigantische hoestbui. Nooit meer... Zo ziek worden, verdorie !! https://i.imgur.com/XixFqmu.jpg - L.

Eh....De jongen keek met een diepe frons naar hem toen hij het erover had om de gordijnen dicht te doen. Niet dus...? Euh... Oke dan... Toen hij het over de dekens had knipperde hij even, waarna de jongen knikte en Mel begon te glimlachen... mooi... Er kwam weer een gigantische hoestbui, waardoor Mel even slikte en rustig de dekens rond zijn middel legde en hem een beetje in stopte... hm... Alles zou goed komen.. yeah... Rustig maar Mattie... Hij zou hem fixen...

UH... De ander deed niet veel anders dan hem dus instoppen en dat liet hem enkel even opkijken. Hij was serieus echt zo moe hiervan... Maar toch... Hij maakte even een gebaar met zijn hand en kuchte even zachtjes. Het was een wonder dat de ander gewoon niet ziek werd... Maar goed, hij wilde hem belonen... Hij moest gewoon even naar hem toeleunen... HIj wilde gewoon even... Uh... Ugh... Hij was echt niet goed... Ugh... Maar verdorie, leun nou eens naar hem toe Melvin... please. Hier deed hij namelijk niks mis mee... ugh...

De jongen wenkte hem dichterbij met zijn hand, waardoor Melvin even opkeek en naar de ander ging. Wat was er? Hij snapte best dat de ander liever wilde fluisteren, de conditie van de stem van de jongen gezien tenminste. Dat was wel te begrijpen in dat opzicht. Maar hey. Hij leunde voorover naar de ander toe, hm? Wat was er mis Mattie?