Print "I'm an Idiot"[Open]

Net zoals bijna altijd had hij Deimos weer langs zich lopen, de hond was gewoon een vast maatje geworden om naast hem te lopen. Zijn blik ging dooor de stad, er was wel bijna niets aan de hand. Of in welk geval, dat zou hij dan vanuit zijn oogpunt bekijken, er zouden wel genoeg mensen zijn die het alles behalve zo zouden vinden. Hm, hij zou wel even wat koffie kunnen gebruiken, was wel eens goed voor hem om te gaan nemen. Hij liep richting de dichtsbijzijnde koffiezaak en betrad de Staryubucks, om daar gewoon een simpele koffie te bestellen en ergens aan een tafel plaats nam welke nog niet bezet was. Deimos ging liggen bij diens trainer's voeten, wat natuurlijk nodig was (dus niet). Hij nam rustig een slok van het spul, om niet veel later iemand wat te horen schreeuwen waarop Nathan kort fronste, ehm, juist ja. Echter leek de Dark Pokémon het er niet mee eens te zijn en uitte een grom richting de jongen, om op te staan en naar deze te lopen. Het grommend gewoon door laten gaan, kom op. Moest dat nou echt gaan gebeuren juist nu? Blijkbaar wel, Nathan zuchtte kort. Great.

Zijn tweede doel was geweest om de hond meteen terug te roepen, maar de reactie van de blonde jongen was ergens best wek grappig en dus zou hij er nog wel even mee te gaan. De ander had wat in zijn hand genomen, iets dat leek op brood met wat ertussen, maar wat dat spul ook mocht zijn, de hond leek het leuk of lekker te vinden en zodra het stuk brood achter de Houndoom was heengegooid rende deze er achteraan, om vervolgens een klein sprongetje te nemen en het stuk voedsel op te vangen en had het in twee snelle tellen op, om daarna even diens tanden af te likken. Nathan grinnikte even, op sommige momenten was het een goed beest dat braaf deed wat hem werd bevolen, maar soms.. Soms kon hij nog net een puppy zijn in gedracht en dit leek nou net even een van die momenten. Hij keek op toen de vraag ineens klonk of hij zijn Houndoom wat aan had gedaan, wist de jongen veel. "Waarschijnlijk niet, meestal is 'ie zo." klonk het antwoord rustig van de groenharige, waarna deze een sipje nam van zijn koffie. Al niet veel later kwam Deimos maar hem toelopen, om plaats te nemen naast zijn trainer, maar wel dat deze dan op de vloer ging zitten, de blonde aankijkend.

Nathan knikte enkel bij de vraag of hij de Pokémon in de hand had, ja, toevallig had hij de Houndoom prima onder controle. "Heb ik prima." sprak hij nog, om zijn gebaar van eerder te benadrukken. Toen de onbekende wat tegen Deimos sprak over de rest van een kipfile-voorraad hebben keek de hond de jongen enkel aan, alsof deze nu geen zin meer had in de kip. Maar dat was hem blijkbaar net gegeven. Wist Nathan veel of de hond het begreep, maar het leek er nou niet bepaald op dat deze nou echt elk woord begreep dat werd gezegd, te verwachten was dat wel. "En jij bent eigenlijk?" vroeg hij maar, tja, namen vragen kon geen kwaad vond hij. En werd weer een klein sipje genomen van de koffie, een echte energieboost van het spul kreeg hij toch niet echt meer. De enige reden wel een beetje dat Nathan het dronk was omdat het wel lekker was.

Hm, Tore was de naam van het andere persoon dus, een zeker aparte naam. "Nathan." stelde hij zichzelf simpel voor. Hij nam weer een slokje van zijn nog steeds dampend hete koffie, maar dat was dan eigenlijk best wel lekker zo, koude koffie was absoluut niet te drinken werd het hem gevraagd. Zo kon hij het ook niet inzien waarom mensen iced coffee dronken, zo walgelijk. Bij het horen dat iemand schreeuwde dat de handen omhoog moesten en dit een overval keek de groenharige er droogjes na. Kom op, dit was een koffiezaak. Wat dacht je ermee te bereiken als je hier een overval gaat plegen? Doe het dan liever bij de buren, welke een juwelierszaak was dat hij toevallig had gezien. Daar zat nog enige waarde in met wat je wou stelen. In plaats van natuurlijk te doen wat werd gezegd, had hij al de Poké ball van Agrona gepakt. Het was hem zeker niet ontgaan dat er een vrouw onder schot werd genomen, maar het leek er nou niet echt bepaald naar uit dat deze man echt in staat leek te zijn tot echt gaan moorden, Nathan kon het wel weten. Dit was Lumiose City en dat stond onder leiding van Team Rocket, hadden deze overvallers nou net even pech dat Nathan hier totaal niet een van de zwakste leden was, bij lange na niet zelfs. Snel liet hij Deimos terugkeren bij het zien van de twee Pokémon doe de overvaller met zich meehad, de hond was sterk, misschien sterk genoeg om de zwakste aan te kunnen maar Nathan nam de sterkste voor zich, dan niet te vergeten over het enorme type nadeel van de Houndoom, waarop Fighting een dubbele schade deed. Nee, Agrona zou voor dit gevecht vele malen beter zijn, heel veel beter zelfs. De overvaller had de groenharige en de ander ondertussen gezien, namelijk stuurde deze de twee Pokémon op de jongens af. Juist dit ene moment, dit nodige moment leken mensen het een goed idee om hier de benen te nemen, die was slim ja, als je dicht bij bij deur zat, maar als zelfs mensen erheen wouden lopen die aan de andere kant zaten van de Staryubucks was het te verwachten dat er wat fouts zou gaan gebeuren. Er werden meerdere waarschuwingsschoten gelost, mooi, blijf dat maar doen er zorg ervoor dat al die munitie opging aan niets en enkel om mensen maar bang te maken. Zolang ze niemand raakten moest er echt geen groter probleem van komen hoor. Hm, hij zou het maar gaan doen he. Met een simpele handbeweging had hij de capsule in zijn hand al vergroot en stond de bijna twee meter hoge Charizard erbuiten, na een korte brul zoals gewoonlijk geslaken en al snuivend keek ze naar de spierbundels voor hen. Met een keurende blik keek ze, alsof ze wou zien welke de sterkste van de twee was, maar daar leek de Swift mee te helpen, gezien de meest linkse van de twee minder schade leek op te doen dan de ander, mooi. Op de linkse richten voor dit gevecht werd dat. "Air Slash." gezien de kleine ruimte zou Nathan niet alle keuze hebben tot haar aanvallen, want nou om de gehele plaats bepaald te gaan vernietigen was ook een zonde zeg. Het had namelijk nest goede koffie, natuurlijk kon hij altijd nog ergens anders heengaan, meer dan genoeg plekken die het spul hadden, maar hier was het gewoon lekker simpel. Al snel had de Air Slash geland, wat duidelijk bleek door de enorme spierbundel welke even een luidde grom leek te slaken, wel, dat had overduidelijk heek veel meer effect gehad dan de miezerige Swift die Tore eerder zijn Pokémon had laten uitvoeren. Hij had nog wel eens zo een goed gevoel dat dit nog wel even een leuk gevecht kon gaan worden, maar dat was dan maar enkel afwachten. En natuurlijk gewoon ervoor zorgen om niet verslagen te worden, maar dat zou wel met gemak te doen zijn. Al hij het level even snel kon gaan schatten van de Pokémon voor hem, zou het ongeveer level zeventig zijn, niet in vergelijking met die van de enorme Charizard vlak voor de groenharige jongen. "Toxic op beiden." het kon misshcien jog wel eens handig zijn als de ander ook even een hulpje kreeg, want met enkel die Elekid zou het nogal moeilijk kunnen gaan worden voordat de Pokémon verslagen zou zijn, als dat wel eens zou gaan lukkrn eigenlijk. De vijanden hadden een soort van paarsige kleur gekregen, nogal moeilijk te vertellen. Maar dat was wel weer mooi, gezien dat weer duidelijk had gemaakt dat de Toxic had geraakt, nu nog ze echt verslaan. De Toxic, de statusaanval, die is enkel een hulpje en niet meer, maar ook niet minder. Zou de overvaller dit trouwens hebben verwacht? De verbaaste blik op zijn gezicht liet maar overduidelijk zien dat dit niet zo het geval was, dat liet hem maar heel er duidelijk zien zelfs. Herkende hij misschien een klein vleugje wanhoop in die blik? Nee, dat was vast wel zijn verbazing geweest. Als je een zaak, welke het dan mocht zijn, ging overvallen, dan was net gewoon te verwachten dat er sterke trainers met sterke Pokémon aanwezig konden zijn. Nou, hij wist het niet over de blonde jongen, maar als dit dus een beetje een van diens sterke Pokémon was lag het er dus maar net aan of ze dit zouden winnen aan Nathan. Over het algemeen vond hij dat niet echt bepaald erg, maar als dit altijd zou gaan gebeuren zou de groenharige er wel snel genoeg klaar mee zijn om andere mensen te gaan helpen hoor. "Laat die vrouw gaan." klonk Nathan's stem kalm, waarschijnlijk wel iets te kalm voor situaties zoals deze. Meteen werd er naar hem toegeroepen dat hij zijn kop moest houden, vervolgd door de actie dat de loop het het pistool steviger tegen de slaap van de vrouw werd aangedrukt, verdomme. Hij kon gaan proberen de ander aan te vallen, maar hopen dan voor de vrouw dat de dader een vaste hand had, anders kon dit toch zomaar eens het einde van een leven betekende. Niet dat de jongen daar veel over inzat, maar soms was het toch wel wat zonde hoor.

Hij keek schuin vanuit zijn ooghoeken naar Tore en diens Pokémon, het was duidelijk te merken dat de jongere jongen niet veel ervaring leek te hebben met Pokémon gevechten. "Lukt 't een beetje?" jep, dit was echt typisch Nathan. Er was een overval en hij ging dit soort dingen lekker droog vragen, goed bezig jongen. "Ember." de groenharige zelf probeerde het maar te houden bij de minder destructieve aanvallen, wetende dat dit wel iets te sterk kon zijn. Kleine -voor Agrona's doen- vlammetjes vlogen in het rond, daarbij ook de Gurdurr rakende waarop het was gemikt. Een soort van gebrul had geklonken, waarna de paarse spierbundel op de Charizard kwam afrennen en daarbij meteen een Hammer Arm, niet dat het nou bepaald veel schade zou doen, zelfs al door de dubbele schade die de aanval normaal zou moeten doen. Leve typevoordelen om het maar even zo te gaan noemen. "Dragon Claw." de klauwen van de Flame Pokémon kregen een groenige gloed en groeiden aanzienlijk, waarna ze de aanval incasseerde met de Dragon Claw en daarbij ook nog eens een paar flinke halen deed. Al deed hij op het moment wel een stuk minder aanvallen dan de ander, was het wel duidelijk dat hij wel veel meer schade deed. Al leek de Hammer Arm Agrona geraakt te hebben, was het nog steeds weinig schade, dus verder er aandacht aan besteden deed hij niet echt. Hij keek naar de overvaller, welke nog steeds zijn pistool op de dame had gericht. De Elekid van de blonde kwam tegen de overvaller aan, waardoor de dame nu eindelijk was losgelaten. "Hou die Gurdurr tegen." klonk zijn stem tegen de Charizard, welke haar blik niet eens van de vijand afhaalde en gewoon verder ging met vechten, maar dan nu volledig zonder de commandos van haar trainer. Het leek erop dat Tore bij diens Pokémon was gekomen, maar dan nu dat de overvaller diens pistool op de blonde richtte, net op het moment dat hij tot het idee was gekomen om Agrona snel de man te laten afleiden werd ineens het pistool op de jongen gericht. Alweer? Werden dit soort dingen niet oud? Droogjes keek hij naar de man, sorry, maar dit was niet de eerste keer en zou ook niet de laatste keer zijn, dus om er echt nu op te gaan letten had hij ook geen zin in. Dat het pistool op hem werd gericht was wel de kans voor Tore geweest om de overvaller uit te schakelen met een wapen, wat het was zag hij niet zo snel maar het was duidelijk een wapen geweest. Zo kwam je ook nog eens wat te weten over andere mensen zeg. Nou, daar ging het dus prima en daar hoefde hij zich geen zorgen meer over te gaan maken, dat was wel mooi. "Agrona, maak het af met Air Slash." zonder om te kijken naar de twee vechtende Pokémon, hij wist wel dat dit genoeg moest zijn, vooral met de twee krachten te vergelijken en andere schade die de soort van draak had aangericht.

Zodra Agrona de Air Slash had uitgevoerd viel de Pokémon verslagen en uitgeput neer, waarbij ook net iets later het erop leek dat de blonde ook klaar was met de andere Gurdurr. Kort daarna kreeg de groenharige antwoord op zijn eerdere vraag, waarop de jongen knikte. "Niet niks hm? Worden begreigd met een pistool." nope, het totaal niet eens hebbend over het gevecht van net. Vervolgens keek hij naar de overvaller, waar het op leek dat deze een beetje half dood daar lag te zijn, of vooral even verlamd door het wapen. Hij zuchtte even, om vervolgens richting de uitgetelde man die daar lag heen te lopen. Het pistool van de dude lag in de burt op de grond maar vooral voor veiligheid redenen schopte de jongen het ding even wat verder weg. Je weet immers maar nooit. Oke, wat met hem te doen? Ergens dumpen, dat deze daarna wel ergens bij zou komen. Dat klonk wel voor nu even als de beste optie om te gaan doen ja, hij betwijfelde dat Tore een beter idee had namelijk. En nee, naar het politiestation gaan was echt absoluut geen optie, miet voor de groenharige in welk geval.