A long time ago +Riddle

En toen was het op, wat was het snel leeg zeg, jammer. Hij fronste even bij wat er als tweede werd gezegd "Hmm." hij had niet echt een reden nodig voor drank hoor, het was gewoon lekker en zei er dus niet zo snel nee tegen. Toen het hem werd gevraagd of hij er nog eentje wou, knikte de jongen "Ja, lekker." vervolgens zette hij het glas, dat Nathan nog die tijd vasthad, op de tafel neer. Het duurde even of er kwam weer een serveerster aanlopen, waarna de jongen doorgaf dat hij hetzelfde wou. Vervolgens keek hij Riddle aan, zou zij weer voor drank gaan? Mevrouw die heel snel dronken werd?

Hij fronste bij het horen van haar bestelling, als ze het zo ging doen werd ze zeker dronken. Totaal niet eigenwijs. Hij wou helemaal niets gaan zeggen, of ineens werd er een vinger tegen zijn mond gedrukt, ehm, wat. Zodra de vinger weer weg was zuchtte de jongen even "Dat was ik helemaal niet van plan om te doen." waarna Nathan haar droogjes aankeek. Hij ging even wacht verzitten, iets meer naar voren leunend maar niet al te ver. "Pas wel op als je dronken word, dat ja niet teveel dingen gaan rondschreeuwen, zoals over werk." werk ja, niet iedereen hoefde te weten waar hun bijhoorden, totaal niet.

Pas nadat hun drinken niet heel veel later werd gebracht kwam er een antwoord van de roodharige, dat hij zich geen zorgen moest maken. Ze had nog niets verteld. Nog niets. "Nog ja, pas maar op, wie weet kan je het elk moment gaan schreeuwen." sprak hij geamuseerd, zolang ze er beiden hier niet te luid over waren was er helemaal niets aan de hand. Maar dan ook echt niets. Of eigenlijk, dat was maar gewoon te hopen. Een dronken groepje niet veel verderop was het een en ander aan het roepen over hun werk, ha, wat een toeval. Maar kijk, zo moesten hun twee zo dus niet gaan doen.

Hij moest nog zowaar gaan beginnen met zijn drankje, terwijl de roodharige al bijna klaar was. En wie zei ook alweer dat ze niet dronken ging worden? Ohja, zij. Een klein slokje werd van de drank genomen. "En waarover dan wel niet?~" klonk Nathan's stem grinnikend. Ach, als ze in dit tempo ging doorb,ijven zou de jongen het wel snel geneog merken. Of hij er blij mee moest zijn? Geen idee, waarschijnlijk niet maar misschien ook wel. Een zuchtje ontsnapte zijn mond, niet echt bepaald om een reden. Nog een slokje nam hij van het spul. Dat het vrij sterke drank was, dacht hij totaal niet aan. Wel dacht hij eraan om toch niet teveel te gaan drinken.

Hij keek met een kleine grijns naar Riddle terwijl ze een antwoord gaf. Als dat alles was, kon het niet zo slecht zijn. "Nou, als dat alles is." sprak hij, met die grijns. Precies toen hij een slok nam en het bijna had doorgeslikt, was het te zien hoe zij een slok nam, om er enkel achter te komen dat het glas leeg was. Bijna proestte hij het uit, maar wist de wodka snel door te slikken nog. "En je zei dat je niet dronken werd hm?" in dit tempo zou het niet lang meer duren hoor, dat wist hij wel zeker.

Een tijdje later, met nog het een en ander dpaan drankjes vroeg Riddle ineens waarom het zo heet was, waardoor hij lichtjes fronste. "Dat valt wel mee.." of eigenlijk, hij vond dat wel heel veel meevallen. Hij had eigenlijk best weinig nog op, als vijf glazen voor weinig kon worden aangezien. Wel had hij ondertussen wat anders genomen, wat afwisseling was ook wel lekker hoor. Maar mevrouw hier had al haar, ehm, zevende glas in handen? Geen idee, hij was de tel kwijtgreaakt. Voornamelijk omdat hij er niet op had gelet meer.

Ze ging niet dronken worden, maar wie is er toch dronken? Riddle. Een zucht kwam uit zijn mond, zo snel al. Wel jammer hoor. Hij ging er niet eens meer op in dat ze nog wat sprak, wetende dat het enkel erger zou gaan worden. Of in welk geval meer. Rustig nam hij een slokje van zijn drank, welke tequila was. Hij had het nooit gedronken maar was tot de ontdekking gekomen dat het wel lekker was. Moest Nathan gaan onthouden, maar wel zijn drinkgedrag onder controle houden. Helemaal bezopen worden is niet echt een slim idee.