Burning Marriage[+Jayde]

Onderwerp: Burning Marriage[+Jayde] wo mei 06, 2015 11:08 pm

“Je maakt een grapje!” Ciro kon hem niet meer uitstaan en hield de honkbalknuppel dreigend voor zich. Dit kon hij toch niet menen? Zijn bloedeigen vader dacht zomaar met een andere dame aan de haak te gaan, die hij zo te horen niet al te lang kende. En zijn moeder dan? Kil keek hij hem in zijn amberkleurige ogen aan, dezelfde kleur als de zijne. Ugh. Zijn vader draaide zich met een zucht om en nam een trekje van zijn sigaret. “Je kent haar pas, kom op! Dat is gelijk aan dat je een relatie neemt met een random meisje,” Geen reactie. Dit frustreerde hem enorm en direct gaf hij met zijn vrije hand een ruk aan de net gestreken zwarte colbert van zijn vader. “Yo, luister j-“ ‘Dit had ik niet van je verwacht, Ciro,’ De kalmte in zijn vaders stem en zijn hand die hij op de zijne gelegd had doorbrak zijn geschreeuw, maar ook zijn gedachten. Met zijn mond vol tanden staarde hij recht in zijn vader’s ogen. ‘Ik houd echt van haar en ik denk dat je moeder het begrijpt,’ Zijn ‘moeder’, niet zijn ex-echtgenoot, waarvan hij eveneens ooit gezegd had ervan te houden. Hoe durfde hij op deze wijze naar haar te refereren?! Was ze echt niets meer dan zijn zoon’s moeder waard als titel? Ciro trok feller aan zijn vader’s colbert met de frustratie weer gierend door zijn lichaam. Ditmaal keek de vader hem met een medelevend gezichtsuitdrukking aan. “Je… vorige vrouw waarvan je hield,” Corrigeerde Ciro als snauwend. Hoelang kon hij zijn onzin nog blijven aanhoren? Dit verklaarde echter waarom zijn vader naar Kalos was vertrokken en wilde ontmoeten in het hoofdgebouw. ‘Je begrijpt het niet, Ciro,’ Genoeg. Ciro liet zijn inmiddels verkreukelde colbert met een ruk los en greep met dezelfde hand de knuppel vast. Een gloednieuw exemplaar. Ironisch genoeg had meneertje ‘ik vergeet mijn vorige vrouw voor een vreemdeling’ hem dat zonet nog gegeven. Hij wilde zijn vader’s geratel niet meer aan horen, eveneens dat deze rotzak zijn naam uitsprak. Nog erger van alles was dat dit de enige figuur was die hem geholpen had. In Hoenn was er amper toekomst voor hem, maar toe… Team Rocket. De organisatie die hem hoop gaf. En nou bedroog zijn eigen vader hem. En zijn familie.

“Verrader. VERRADER! HUFTER! KLOOTZAK!” Schreeuwde Ciro luid naar hem, sprong vervolgens op hem af met de knuppel in zijn handen. Zijn vader keek hem echter verveeld aan en haalde zijn sigaret uit zijn mond. ‘Dat is onbeleefd,’ Nog steeds klonk zijn vader ijzig kalm en zuchtte hij, voordat plotseling zijn vader’s Zangoose vanachter hem verscheen. “Lerios?” De welbekende Zangoose van zijn vader. Waar kwam dat ding vandaan? ‘Foei,’ Huh? Ciro keek hem niet begrijpend aan, waarna een zeer pijnlijke knal tegen zijn onderbuik kwam. AUCH! Argh, hij kreeg geen.. l-lucht. Het lucht verdween uit zijn longen en met een pijnlijke knal kwam hij net tegenover de man neer op de grond. Argh, au, au, stop m-met.. Pijn. Ciro ademde oppervlakkig door de pijn en hield zijn knieën tegen zijn buik aan. Wazig zag hij de Zangoose boven hem uit torenen met de knuppel in zijn vader’s handen. “M-Muk jou!” Au, het deed echt Pokérus zeer! En… wat een rotstreek was dat nou weer van hem? Zijn vader verroerde geen vin en keek enkel zwijgend op hem neer. “Pokérus you! H-Hoe durf je, vieze Mr.Mime!” Ciro balde van frustratie zijn vuisten op de houten vloer. Hij voelde haast vuur in plaats van bloed door zijn aderen lopen, klaar om zijn vader in stukken te verscheuren en vervolgens te verbranden. Grmpf.

Member Jayde Margrave Punten : 457 Age : - Icon :

Met een verveelde zucht sloeg Jayde één van haar boeken open. Het ging over de geschiedenis van Kalos en was op zich wel interessant, maar die kende ze zo ondertussen wel. Ze las dit puur omdat ze niets beters te doen had op dat moment. Haar Holo Caster lag voor haar op de salontafel, want ze had een half uurtje geleden nog een gesprek gehouden met Ciro. Die moest echter blijkbaar ergens naartoe en het gesprek was dus vrij plotseling afgelopen. Verder trok Jayde zich er maar weinig van aan en las ze verder in haar boek. Op dat moment was Sheikah haar enige Pokémon die ze uit haar Poké Ball had gelaten om wat gezelschap te hebben. De Froakie leek op een gegeven moment wat op te merken bij de Holo Caster en sprong op het tafeltje. Of Jayde haar gewoon haar gang had laten gaan of dat ze simpelweg te geboeid was door een boek dat ze al vaker had gelezen, wist ze al niet meer. In elk geval zorgde geschreeuw uit het apparaatje ervoor dat ze snel haar boek opzij legde en de Holo Caster greep. Wacht, ze hadden nooit afgelegd? Oeps. Dan zou ze dat nu wel...

Dat geschreeuw was van Ciro geweest. En hoorde Jayde nu nog een andere stem op de achtergrond? Ze hoorde van alles, maar de klap die op een gegeven moment te horen was, alarmeerde haar. Dit kon niets goeds betekenen! Jayde stond vlug op en wenkte Sheikah, die op haar schouder kwam zitten, waarna ze vlug naar buiten ging en de deur achter zich sloot. Er zat gelukkig een GPS-systeem in de Holo Caster, dus ze zou de locatie van Ciro en de andere persoon – of personen – snel genoeg kunnen vinden. Terwijl ze zo door de merkwaardig rustige straten van de stad liep, ving ze van alles op van de Holo Caster. Iemand die zich erg dicht bij de Holo Caster bevond ademde oppervlakkig en ze hoorde vanaf diezelfde afstand scheldwoorden met de herkenbare stem van Ciro. Jayde versnelde haar pas: er was iets mis en niet zo'n beetje ook. De Holo Caster leidde haar naar het hoofdgebouw van Team Rocket, waar ze vlug naar binnen ging. Na wat gangen te zijn ingeslagen, merkte ze op dat één van de deuren op een kier stond en ze sloeg deze zonder enige aarzeling open.

Daar, een paar meter voor haar, lag Ciro in foetushouding op de grond met vlak tegenover hem een volwassen man met een verkreukelde colbert, een knuppel in zijn hand en een Zangoose aan zijn zij. Als hier niets mis was, was Jayde de president van Unova! “Ciro!” ze rende naar hem toe en ging tussen hem en de man in staan. Ze herkende vaag het gezicht van Ciro in de man, maar ze stond er niet langer bij stil. Al haar spieren waren gespannen en hetzelfde gold voor Sheikah, die nog steeds op haar schouder zat en duidelijk klaar was voor een eventueel gevecht. “Laat hem met rust!” snauwde ze, terwijl ze haar Holo Caster in haar broekzak liet glijden. Ze draaide even haar hoofd om Ciro aan te kijken. “Gaat het?” vroeg ze snel, waarna ze haar blik weer gespannen op de man richtte.

Onderwerp: Re: Burning Marriage[+Jayde] za mei 09, 2015 8:15 pm

Plotseling weerklonk zijn naam en direct sloeg zijn hart een slag over. J-Jayde? Moeizaam hief hij zijn hoofd om iets van haar op te vangen. Ze stond plotseling tussen hem en zijn vader met een Froakie op haar schouder. Wat deed ze in Arceusnaam hier dan? Toen pas zag hij de Holo Caster van Jayde verdwijnen in haar broekzak. Had hij zonet daadwerkelijk het ding aan laten staan? Hij wist het, nadat hij richting het ontmoetingsplaats liep had hij het vage gevoel iets te zijn vergeten. Dát was het dus. Dat betekende echter dat Jayde alles gehoord had en daarom hier gekomen was. Het verklaarde een boel. Hij had echter niet verwacht dat ze ermee zou bemoeien, dit was zijn zaak. Een familiekwestie, zelfs. Ach, misschien maakte het toch niet meer uit, ze had alles gehoord. Ciro ademde diep uit en probeerde zichzelf voorzichtig overeind te hijsen wat enigszins lukte. Grappig, Jayde vroeg aan hem of het met hem ging, dus ze moest bezorgd om hem zijn, écht bezorgd. Wat lief. Ciro hield het echter als binnenpretje, knikte kort naar haar en ving de geagiteerde blik van zijn vader op. Deze leek niet van gezichtsuitdrukking te zijn veranderd met Jayde’s aanwezigheid. ‘Sorry, maar dit is een familiekwestie en-‘ Ciro hield een arm nog om zijn middel waar hij zonet geraakt was en schraapte zijn keel om zijn vader’s onzin te doorbreken. “Laat haar, maar goed, dit is ook niet helemaal een.. ‘familiekwestie’. Als het aan mij ligt zal je vrouwtje nooit in de familie horen, ja!” Zijn vader snoof minachtend, nam nog een trek van zijn sigaret en blies de rook eruit. ‘Wie zegt dat jij er recht op heb om er iets over te zeggen?’ Was hij echt serieus? Hij was zijn zoon en nog een loyaal lid van de familie en niet zo’n idioot als de vader wie dacht te trouwen met een willekeurig dame die hij amper voor een week kende! Hij leek haast een Houndoom die achter elk teefje zat te rennen, dan. “Ik, Sarah en moeder. De trouwe familieleden,” Bendrukte Ciro snauwend met als gevolg dat de Zangoose zachtjes op begon te grommen. Zijn vader reageerde echter milder dan zonder Jayde’s aanwezigheid en knikte naar de Pokémon die zich direct koest hield. In plaats van een weerwoord naar hem te gooien keek hij echter uitdagend naar Jayde. ‘Ik verzoek je te verlaten, of ben je het liefje van Ciro?’

Member Jayde Margrave Punten : 457 Age : - Icon :

De man beweerde dat het een familiekwestie was, maar al snel kwam Ciro ertussen om te zeggen dat het niet helemaal een “familiekwestie” was. Dat zijn “vrouwtje” nooit bij de familie zou horen. Ah, de bekende situatie waarin een vader hertrouwt en het kind het er niet mee eens is, maar dan heftiger. Ciro had immers niet voor niets in een pijnlijke houding op de grond gelegen en bovendien had zijn vader – Jayde ging er maar vanuit dat hij dat inderdaad was – een knuppel in zijn hand. Dit was meer dan een simpele discussie tussen vader en zoon. De jonge vrouw merkte dat ze steeds kwader werd en het hielp niet bepaald dat de vader van Ciro zei dat zijn zoon het recht niet had om er iets over te zeggen. Wat? Dat was de grootste onzin die Jayde ooit had gehoord! Natuurlijk had Ciro dat recht als hij zijn zoon was. Dat werd nogmaals benadrukt toen de jongen het even had over zijn moeder, één van de “trouwe familieleden”. In plaats van iets terug te zeggen tegen Ciro, keek de man nu Jayde aan. Hij verzocht haar om weg te gaan... en vroeg of zij Ciro's liefje was. Herstel, dít was de grootste onzin die ze ooit had gehoord. “Pardon?” zei ze niet bepaald geamuseerd. “Natuurlijk ben ik dat niet. Wie denk je wel dat ik ben?” Kom op, ze was een volwassen vrouw. Alleen al de gedachte aan het hebben van een relatie met een adolescent liet haar bijna kokhalzen. “Dat betekent nog niet dat ik hem hier zomaar ga achterlaten met een volwassen man met een knuppel en een levensgevaarlijke Pokémon,” zei ze, terwijl ze probeerde om nog kalm te blijven. Jayde keek de man strak aan. “En dat 'vrouwtje' waar Ciro het over had... is ze miljonair of mooier dan een Gardevoir?”

Onderwerp: Re: Burning Marriage[+Jayde] ma mei 11, 2015 8:51 pm

Met een van wit getrokken gezicht staarde hij een tel zijn vader aan. Had hij dat letterlijk zonet gezegd? Dacht hij daadwerkelijk dat het ding naast hem… zijn “liefje” was? “W-Wat” Meer wist Ciro niet uit te kramen. Alsof hij op oudere dames viel, wat naïef. Ondanks dat kleurde zijn wangen rond en wendde kort zijn blik van zijn vader af. Onzin, allemaal complete onzin kwam zijn vader’s mond uit! Jayde reageerde vanzelfsprekend eveneens verontwaardigd en maakte duidelijk niet op hem te vallen. Ergens bezorgde hem dat pijn. Vreemd. Ze was een oma van een mens, tig jaar ouder dan hem, dus wat maakte het uit? Niets, toch? Ugh, stop met nadenken, brein! Ciro haalde zijn vingers door zijn inmiddels rommelige haar. De stem van Jayde weerklonk nogmaals, ditmaal bewerend dat ze hem niet zou achterlaten tegenover zijn vader die er nog steeds met een knuppel en een Zangoose rondliep. Ze wilde hem beschermen? Het was nog steeds een vrij vreemd idee. Nooit kon hij op iemand rekenen. En sinds zijn lidmaatschap in Team Rocket was écht een boel veranderd; hij had zelfs…. Kameraden! Inmiddels werd de vraag naar zijn vader toegeworpen of ze een miljonair was of mooier was dan een Gardevoir. Dit zorgde voor een sluwe grijns op zijn vader’s lippen. ‘Mooier dan een Gardevoir, zeker weten. En ze heeft een prima baan,’ De man nam nog een trekje van zijn sigaret, liet deze op de grond vallen en trapt deze uit. ‘Ciro, ik zal hoe dan ook met haar trouwen. Ik zal mij niet door jou… en deze dame laten weerhouden. Zelfs je moeder gaat h-‘ Al de tweede keer dat hij naar zijn ‘ex’ als zijn moeder verwees. “Je ex, nogmaals! En nee, ik denk niet dat ze het goed nieuws gaat vinden. Weet je, Sarah, de dochter van mijn ‘moeder’ is zelfs weer ziek…. En dan kom jij even binnen stormen met een glimlach dat je gaat trouwen,” Snauwde Ciro, die zijn vader strak aankeek met de kille blik wederkeerd in zijn ogen,“ Je oorspronkelijke familie krijgt voorrang, is dat zo moeilijk voor je?!” Zijn vader zweeg en bleef enkel kalm op hem neerkijken, maar de licht opgetrokken wenkbrauwen ontgingen hem niet. De jongen zuchtte diep en liet de vorig gesproken woorden zijn vader bezinken.

“Grmpf, je was nooit een ‘vader’ voor mij,” Deze woorden riepen echter degelijk een reactie bij zijn vader op, want de man schoot woedend op hem af en haalde uit met zijn vuist. Eveneens de Zangoose kwam bliksemsnel op Ciro af, maar passeerde hem en klemde zijn klauwen direct om Ciro’s nek. De vuist van zijn vader kwam keihard tegen zijn wang terecht. “ARGH!” Direct vulde zijn mond met bloed, maar zijn vader sloeg keer op keer tegen zijn wang aan met een woedende blik in zijn ogen. ‘Waag.. dat… nogmaals.. te zeggen!’ Sprak de man tussen zijn uithalen door. Ciro voelde enkel de pijnlijke klappen, niet in staat zich te verweren en kreunde bij elke pijnlijke klap. Ugh, er moest iets zijn wat hij kon doen. Iets om de pij te.. Au! Stoppen! Direct spuugde hij het bloed uit, waarvan een deel op zijn vader’s colbert kwam. “K-Krijg…-toch de P-Pokérus, hufter!” Snoof Ciro moeizaam zijn vader’s kant op toen hij weer oogcontact wist te maken. Een haast krankzinnige blik verscheen in zijn vader’s ogen die zelfs Ciro angst in boezemde. W-Was dit…. ‘Echt zijn ‘vader’? Deelde hij een deel van zijn origine met deze vreemdeling? Hém? De Zangoose drukte zijn poten feller tegen zijn adamsappel aan, terwijl de inmiddels voor hem vreemde man de honkbalknuppel zonder te aarzelen omhoog hield en naar hem scheen te willen uithalen. Ugh, l-lucht! Adem. Tsk. Moeizaam hapte hij naar adem, nog net de schim van de knuppel op zich af zien komend. Voordat Ciro zijn ogen dichtkneep meende hij Jayde te zien, degene die hem wilde beschermen. Een van de weinige. Dankbaar glimlachte hij moeizaam haar kant uit met het bloed sijpelend langs zijn wang.

“Bedankt, Jayde!”

Member Jayde Margrave Punten : 457 Age : - Icon :

Mooier dan een Gardevoir en met een goede baan ook nog. Ja, hoor, ze had het kunnen weten: het ging enkel om het uiterlijk en het geld. Als dat niet zo was geweest had de man wel wat anders gezegd, en zeker niet met zo'n grijns. Het was gewoon walgelijk, net zo walgelijk als de stinkende sigaret die de man uiteindelijk op de grond gooide en vertrapte. De man richtte zich weer tot Ciro en vertelde dat hij met die vrouw zou trouwen en dat hij en Jayde hem niet zouden kunnen tegenhouden. Toen hij weer over de moeder van Ciro begon corrigeerde de jongen hem weer en voegde er nog aan toe dat de dochter van zijn moeder – aka zijn zus – weer ziek was. Hoewel Jayde zelf geen broers of zussen had, begreep ze maar al te goed waar de frustratie van Ciro vandaan kwam. Een goede vader zou eerst voor zijn zieke dochter zorgen, voordat hij vrolijk ging trouwen en deze man was duidelijk een voorbeeld van hoe het níet moest. Hij zag er nog kalm uit, maar toen Ciro zei dat de man nooit echt een vader voor hem was geweest, ontplofte hij.

Jayde droeg wel kleding die vergelijkbaar was met die van een ninja, maar daar bleef het helaas ook bij. De man stormde naar voren en voordat Jayde goed en wel doorhad wat er aan de hand was, was hij al naar Ciro toe geschoten en gaf een vuistslag tegen de wang van de jongen. “Stop daarmee!” schreeuwde ze, terwijl ze naar de man toe rende en een poging deed om hem bij de jongen weg te sleuren. Een poging, want ze was domweg niet sterk genoeg om een man van tegen de veertig jaar van zijn plaats te krijgen. De geluiden van de harde klappen in combinatie met het pijnlijke gekreun van de jongen zorgden alleen maar voor meer paniek en op zulke momenten wenste ze dat ze in staat was om kalm te blijven, zoals sommige anderen weleens waren in dergelijke situaties. Om het allemaal nog erger te maken had de Zangoose de keel van Ciro vastgegrepen, zodat hij nauwelijks kom ademhalen. Sheikah sprong van de schouder van haar trainer af en sprong op de Zangoose af. Ze vuurde meerdere Bubble-aanvallen op de Pokémon af, maar het leek haast geen effect te hebben. Ondertussen liet Jayde de man weer los. Het had geen zin, ze was niet sterk genoeg om hem tegen te houden! Het zweet brak haar uit toen ze zag hoe hij de honkbalknuppel boven zich hield, klaar om toe te slaan. Wat moest ze doen?! Zo'n aanval kon dodelijk zijn! Op dat moment voelde ze zichzelf ijzig kalm worden, waartoe ze daarnet niet in staat was. Panikeren had geen enkel nut. Alles leek even in slow-motion te gaan, terwijl ze bedacht hoe ze de man kon tegenhouden. Toen de knuppel omlaag kwam, schoot ze vóór de man en duwde de knuppel in de richting van zijn maag. Ze zag hoe de man wankelde en zag kans om hem te tackelen, waardoor hij op de grond viel en Jayde liet zichzelf expres vallen. Ze wikkelde haar armen zó om hem heen dat ze hem in een stevige houdgreep vast had. De man verzette zicht hevig, maar Jayde was vastbesloten om hem daar op de grond te houden zo lang als het nodig was. Ze keek even op en zag de bebloede Ciro nog geen meter van haar af liggen. “Ciro! Hoor je me?!”

Onderwerp: Re: Burning Marriage[+Jayde] di mei 12, 2015 12:48 pm

Amper zag hij Jayde nog recht tegenover zijn vader verschijnen toen alles wazig voor zijn ogen werd. Het geluid van zijn vader’s knarsende tanden verdween op de achtergrond. De stem van Jayde was het laatste van de buitenwereld dat hij meekreeg. Een tel weerklonk enkel een woord luid in zijn gedachten.

“Kak,”

Op dat zekere moment verdween echter de druk op zijn keel en alsof hij wakker werd van een diepe slumber keerde alles van de situatie terug. Wauwie, was hij nou- Lang stond hij er niet bij stil, want de druk rond zijn keel nam weer toe. Ugh, ja, die Zangoose had hij zeker niet gemist. Ciro klemde zijn handen om de klauwen in de hoop de klauwen los te wringen, maar het faalde. De Zangoose was te sterk. “L-Laat… mij.. los!” Kraamde Ciro moeizaam, terwijl hij fel met zijn benen begon te bewegen. Nog steeds verroerde de Pokémon geen vin, maar vestigde een venijnige blik op de Froakie die bubbels op hem afschoot. Afleiding, dat kon hij nu zeker hebben. Een nieuwe reeks bubbels raakten de Zangoose die nogmaals zijn greep liet verminderen en begon te grommen richting de kikker. Nu! Ciro trapte fel met zijn beide benen tegen de Zangoose en wist zichzelf los te wringen uit zijn klauwen. Een stekende pijn ging door zijn arm heen en verergerde toen hij met een luide klap op de grond terecht kwam. Arceusdomme, weer! De Zangoose keek geschrokken op de jongen neer en zijn Trainer die tegen de grond werd gehouden, maar richtte zich op Jayde met zijn klauwen in de aanslag. Jayde! O wee als hij haar zou pijnigen! Wacht, was hij echt zo wanhopig? Ciro probeerde zijn lichaam in beweging te krijgen, maar knalde bij een plotselinge pijnsteek weer op de grond. Oke, nee, dit ging niet werken.

Moeizaam sloeg hij zijn arm om zijn schouder, zijn kiezen strak op elkaar om het niet uit te schreeuwen van de pijn. Hij was een mietje op dit zekere moment, zeker door te stoppen door wat “pijn” en een beetje bloed. Zo kende hij zichzelf niet. Anderen ook niet. Hij gaf niet op, daar was hij te koppig voor. Hij moest echter iets doen om de Zangoose te stoppen, inmiddels stond hij namelijk al recht tegenover Jayde en leek gereed te staan om uit te halen. Afleiding, hij had afleiding nodig. Zijn blik viel op Jayde’s Froakie: zijn bubbels hadden de druk op zijn keel kunnen verminderen, dus.. “K-Kikker…” Bijna hoestte hij weer bloed uit of zelfs zuurder dan dat, maar slikte spoedig, “Vuur bubbels op de Zangoose’s gezicht!”

OOC: Post gemaakt op school; Achievement unlocked.
~~Geen perverse, Chanel~~

Member Jayde Margrave Punten : 457 Age : - Icon :

Er kwam geen duidelijke reactie van Ciro. Tenminste, niet voor zover Jayde kon zien of horen, want ze moest de man weer in de gaten houden die keer op keer probeerde om aan haar greep te ontsnappen. Hoewel het de jonge vrouw nog wel lukte om hem tegen de grond te houden, wist ze dat dat niet te lang kon doorgaan. Ze probeerde rustig en geconcentreerd te blijven om het zo lang mogelijk vol te houden en zag hierdoor niet dat de Zangoose ondertussen op haar was afgekomen en klaar stond om haar een slag te geven met zijn enorme klauwen. Sheikah barstte echter nog steeds van de energie en toen Ciro zei dat ze bubbels op het gezicht van de Zangoose moest afvuren, deed ze dat ook. Ze was er niet aan gewend om instructies te krijgen van iemand anders dan Jayde, maar ze had allang door dat haar trainer op dit moment in levensgevaar was en ze kon dus niet kieskeurig zijn. De Froakie sprong op de Zangoose af en spoot een straal bubbels naar diens gezicht. Ondertussen had Jayde nog steeds moeite met het onder controle houden van de man, die elk moment zou kunnen ontsnappen, dus Sheikah besloot het heft even in eigen handen – of poten – te nemen. Ze spoot nogmaals bubbels naar het gezicht van de Zangoose, waarna ze zich snel naar haar trainer draaide en één van de Poké Balls aan haar riem liet openklappen. Terwijl de Pokémon verscheen, draaide Sheikah zich weer om naar de Zangoose om nogmaals bubbels op hem af te vuren, waarna ze de jongen aankeek en naar de Venipede wees die zojuist was verschenen. De giftige Pokémon zou in staat moeten zijn om een mens tijdelijk te verlammen, maar uit gewoonte waagde de Froakie het niet om het zonder goedkeuring uit te voeren.

Onderwerp: Re: Burning Marriage[+Jayde] di mei 12, 2015 7:59 pm

Inmiddels kon Ciro maar al te goed waarnemen hoe Jayde steeds met meer moeite zijn vader tegen de grond hield. Dit was verre van een goede situatie, maar wonder boven bewonder vuurde de Froakie een reeks bubbels af en scheen het duidelijk effect te hebben. De Zangoose stapte iets naar achteren en sloeg verwilderd om zich heen, nog net Jayde en zijn Trainer missend. Direct ademde Ciro opgelucht uit, een nieuwe pijnsteek door zijn buik veroorzakend. Gewond zijn was echt zwaar irritant, zeker wanneer hij geen aansteker bij zich had voor de verandering. Nou, deze lag waarschijnlijk ergens in de kamer vlak voor het beloofde “goede” nieuws die zijn vader aan hem wilde vertellen. Toen er nog hoop was voor zijn vader, maar nee, de man was vanaf dat punt een verrader geworden voor niet hém, maar het hele gezin. Toen Ciro weer opkeek was er een tweede Pokémon verschijnen en nog net zag hij diens witte flits uit Jayde’s Pokéball komen. Jayde’s Pokémon was het schijnbaar, maar… waarom? De Froakie keek zijn kant op en wees met haar poot naar de Venipede, waarna de bedoeling van diens aanwezigheid duidelijk werd. Zijn vader verlammen met vergif. Was dat de beste oplossing, zijn bloedeigen vader vergiftigen? De adrenaline verdween uit zijn aderen en de ernst van de situatie keerde voor de volle honderd procent terug. Was het de kwestie waard m zijn vader dat aan te doen? Echter, dezelfde man had hem amper een hale minuut geleden nog gepijnigd met zijn vuisten en dreigde zijn leven te beëindigen met een honkbalknuppel. Het bleef… zijn vader, toch? Ciro haalde verward zijn vingers nogmaals door zijn haar. Hij wist het niet meer! Een minuut geleden kon hij makkelijk zeggen dat hij zijn vader niet was, maar.. dit? Ugh, oké, hij dacht razendsnel na en maakte zijn antwoord aan de Froakie duidelijk. “Ja!” Kort knikte hij erbij, waarop hij de blik van zijn vader ontmoette. Deze stond-O nee! De man duwde gepaard met gekreun Jayde van zich af en dreigde zichzelf overeind te hijsen. Nee, deze man bleef waar hij was! Hoe hij het ook gedaan had wist hij niet, maar vastberaden hees Ciro zich overeind en knalde keihard tegen zijn vader op. “BLIJF!” Zijn vader schrok er flink door en knalde direct op de grond neer met Ciro boven zich die uit alle macht de man tegen de grond probeerde te drukken. “D-Doe… het.. NU!” Diverse gedachten spookten op dat moment door zijn hoofd heen, hoe slecht wat hij deed ook was, maar ook de positieve dingen eraan. Het was een warboel. Een regelrechte chaos van emoties, terwijl hij met steeds meer moeite zijn vader wist tegen te houden. Als het vergif er niet snel kwam….

Member Jayde Margrave Punten : 457 Age : - Icon :

Sheikah stond ongeduldig te wachten op het antwoord van de jongen. Voor haar maakte het niets uit dat de man zijn vader was – de Froakie moest en zou haar trainer beschermen. Eindelijk knikte hij dan toch met een bevestigende “ja”, waarna Sheikah weer naar Crimson keek, klaar om het teken te geven... De man had zich uit de greep van Jayde weten te werken, die hard tegen de grond werd geduwd. Ze kon een pijnkreet nog maar net onderdrukken toen ze met haar arm tegen de grond kwam. Direct deed ze een poging om weer overeind te krabbelen, maar ze hield al snel haar hand tegen haar pijnlijke elleboog. Het stof dat normaal gezien het gewricht bedekte, was gescheurd en de elleboog voelde aan alsof het brandde, maar Jayde probeerde het verder te negeren. Ze had wel wat andere zaken aan haar hoofd dan een simpel schaafwondje. De man hees zichzelf overeind, maar voordat hij goed en wel stond zag Jayde dat Ciro hem weer met zijn hele gewicht tegen de grond drukte. Ze was even verbaasd om het feit dat hij überhaupt nog in staat was geweest om te staan en mistte daardoor net het teken van Sheikah aan Crimson. De Venipede richtte zich op het dichtstbijzijnde lichaamsdeel van de man en beet agressief in zijn bovenbeen. Sheikah stond er gespannen bij, hopend dat de giftige beet snel zijn werk zou doen.

Onderwerp: Re: Burning Marriage[+Jayde] do mei 14, 2015 7:44 pm

De Venipede beet in de bovenbeen van zijn vader. Direct klonk een gedepte pijnkreet van zijn vader wiens tegenstribbeling sterk afnam. Nog even en dan was het voorbij, althans, dat hoopte hij. Dezelfde chaos van gedachten ging door hem heen, maar hij liet zich er niet bij neervallen. Nu was die Seedot eindelijk eens tot rust gebracht! Dat prevelde hij tegen zichzelf, maar de wisselvallige gedachten of het juist was wat hij deed bleven. Spoedig bewoog zijn vader amper nog en keek enkel met glazige ogen zijn kant op, maar tuitte zijn lippen alsof hij wat wilde zeggen. Ciro snoof, stapte van de vader af, maar verstond de woorden die zijn vader sprak.

‘Jij bent mijn zoon niet meer,’

Zonder te lang over die woorden na te denken keek hij Jayde’s kant op die schijnbaar eveneens gewond geraakt was, omringd door de twee Pokémon. De jongen knikte dankbaar naar de twee en richtte zijn blik op hun Trainer. “Kan je staan?” Eerlijk gezegd, kon hij het zelf niet meer. Zijn benen wilden niet, verlamd door de shock en door de pijn. Weer te zwak, maar ergens telde dit als een overwinning. Zijn vader kon zich amper bewegen en hij wel…. Enigszins. De Zangoose besloot echter het rustige moment te verstoren door Ciro woedend van achteren vast te grijpen en in een ruk keihard zijn poten tegen zijn adamsappel te drukken. H-Ho.. L-L-Lucht! H-Help! Rot Zangoose! Ciro stribbelde tegen en hapte naar lucht, maar de ruk was te fel geweest en al het lucht verdween uit zijn longen. Te vroeg gejuicht. O Arceus, weer werd het zwart voor zijn ogen en verdwenen alle prikkels van buitenaf. Weer terug bij af. Tsk, de overwinning was haast te proeven!

Member Jayde Margrave Punten : 457 Age : - Icon :

De beet van Crimson had bijna meteen effect: de pogingen van de man om Ciro van zich af te werpen werden zwakker en uiteindelijk leek hij bijna niet meer te bewegen. Sheikah en Crimson stonden er zelfvoldaan bij, maar Jayde had nog haar twijfels. Ze wist wel dat het gif van een Venipede verlammend kon werken en grote vogelpokémon lang ongevaarlijk kon maken, maar hoe lang het zou duren voordat een mens er weer bovenop was...? Jayde deed weer een poging om op te staan en dat lukte, al was het moeilijker om overeind te komen met slechts één goede arm als steun. “Het gaat,” zei ze, waarna ze weer naar Ciro keek. Hij lag nog half op de grond en had duidelijk dringend verzorging nodig. Voordat Jayde echter op hem af kon stappen, zag ze de Zangoose van achter de rug van de jongen opdoemen. “Ciro, kijk ui-” Te laat. De Zangoose had zijn klauwen weer om de keel van Ciro geslagen, die snel weer bleek werd. Jayde rende naar hem toe, maar de Zangoose keek haar dreigend aan. Nee, zij kon op dit moment niks doen tegen de Pokémon, maar... “Sheikah, Quick Attack!” riep ze en de Froakie rende onmiddellijk op hen af, waarna ze tegen de Zangoose aanknalde. De witte Pokémon liet de keel van Ciro geschrokken los en zette een stap achteruit. Sheikah richtte zich op op haar achterpoten, zodat ze groter leek dan ze werkelijk was. Jayde liet de Pokémon verder maar voor wat ze waren en snelde naar de bewusteloze Ciro toe. “Hé, Ciro?” Ze hurkte naast hem neer, maar ze kreeg natuurlijk geen reactie. “Word wakker!” zei ze, terwijl ze voorzichtig de pols van de jongen vastpakte en met haar duim zocht naar zijn hartslag. “Ik moet je toch niet reanimeren, hè!” Ondertussen wist Sheikah nog maar net een slag van een klauw van de Zangoose te ontwijken en ze sprong snel opzij. Ze voerde een Water Pulse op hem af, waarna de Zangoose weer wilde aanvallen, maar Sheikah wist zichzelf nog net in een Smokescreen te hullen. Wat bijna niet zichtbaar was door de zwarte rook, was dat de Froakie begon op te lichten en van vorm en grootte begon te veranderen.

Onderwerp: Re: Burning Marriage[+Jayde] do mei 14, 2015 10:03 pm

Zwart. Meer zag Ciro niet en qua geluid was er niets meer te horen dan pure stilte. De Zangoose had zijn keel zodanig dichtgeknepen dat hij direct flauwviel onder diens massieve poten. Zijn lijf leek niets meer dan een levenloze pop die een onstabiele ademhaling had. Inmiddels werd de Zangoose aangevallen door Jayde’s Froakie die razendsnel tegen hem opknalde met als gevolg dat hij de “pop” geschrokken loslie. De Pokémon was verre van geamuseerd van de Froakie’s actie en liet dat blijken door een diepe grom te luiden en vervolgens naar hem uit te halen. Deze mistte de kikker op een haartje, waarop de blauwe Pokémon vervolgens een Water Pulse op hem afvuurde. De Zangoose kon de aanval ontwijken, maar besloot de Froakie duidelijk te maken dat hij vele malen sterker dan de ander was door met zijn klauw de water bol te doorbreken. Met een grijns keek hij richting de Froakie, maar deze hield zich plotseling schuil in een rookgordijn. Dit maakte het moeilijker voor de witte Pokémon om op zijn zicht te concentreren, maar gelukkig waren zijn gehoor en reukvermogen even goed op zijn minst. De Zangoose spitste dus zijn oren en schoot naar voren en haalde uit met zijn klauw, hopend de Pokémon doorboord te hebben. ‘Zang-Zangoose… ?’ De Froakie scheen op dat moment te evolueren, maar ondanks dat stopte hij niet met zijn uithaal. Toen hij dacht de Pokémon geraakt te hebben, schoot hij snel opzij en mepte de dichtbij zijnde Venipede de kant van de Froakie uit, hopend dat de twee tegen op elkaar zouden opknallen. Zijn blik gleed toen terug op Jayde en Ciro, de knul die zijn Trainer beschadigd had en stapte uit volle woede op hen af. ‘Zangoose!’

Member Jayde Margrave Punten : 457 Age : - Icon :

De aanval van de Zangoose miste Sheikah op het nippertje en de Frogadier sprong snel bij haar tegenstander vandaan. Ze was nu sterker en sneller dan toen ze een Froakie was, dus ze had er wel vertrouwen in dat ze de Zangoose kon verslaan. Hij was echter nog steeds een stuk sneller dan de Venipede, die Sheikah's kant op werd geslagen. De slag was niet sterk genoeg geweest om Crimson tegen de Frogadier te laten opbotsen en hij richtte zijn blik agressief op de Zangoose, die naar Jayde en Ciro liep. Sheikah sprong ernaartoe en haalde met haar voorpoot uit naar de Zangoose om hem een klap te verkopen en Crimson stond eveneens klaar om een Posion Tail-aanval uit te voeren op zijn tegenstander. Ondertussen kreeg Jayde nauwelijks wat mee van het gevecht, want de ademhaling van Ciro leek weg te vallen. Ze moest iets doen, maar wat? Ze kon hem niet zomaar laten sterven, maar van reanimatie wist ze bijna niets af... op één ding na. Jayde drukte het voorhoofd van de jongen wat naar achteren en duwde zijn kin voorzichtig omlaag. “Je kan me beter dankbaar zijn,” mompelde ze, terwijl ze haar sjaal naar beneden trok. Ze haalde diep adem, zette haar mond tegen die van Ciro en ademde uit. Ze herhaalde dit een aantal keer, terwijl ze probeerde haar hoofd leeg te maken. Nergens aan denken!

Onderwerp: Re: Burning Marriage[+Jayde] zo mei 24, 2015 9:05 pm

De uithaal van de Zangoose had helaas de twee Pokémon niet tegen elkaar op laten knallen en van frustratie sloeg de Pokémon een grom. Hij had zich echter amper op de twee mensen kunnen richten, gezien de recent geëvolueerde Frogadier en de Venipede een aanval op hem afvuurde; een uithaal en een Poison Tail. De witte Pokémon wachtte niet lang met zijn tegenaanval en liet zijn klauwen fel oplichten en gebruikte zijn Crush Claw om een dichtbijzijnde stoel van zich af te werpen naar de twee en vervolgens behendig vlak achter de twee te verschijnen. Met een bloeddorstige blik in zijn ogen haalde hij uit met zijn Crush Claw op de twee, al breed grijnzend. Vlakbij lag echter Ciro nog bewusteloos, maar keerde langzaam de geluiden van de omgeving weer terug. Er klonk gekraak, gestomp, maar erger nog… Iemand stonk verschrikkelijk en gezien de warmte was het iemands mond! Hé, bah! “Ga weg, Arcanine!” Nog lomp sloeg hij zijn handen om zich heen. Echt, wie dat ook was, het stonk naar de adem van een Arcanine die zonet heel wat vlees op had gevreten. Met een vies getrokken gezicht hees hij zichzelf naar achteren en –“Auw! Ugh, oja,” Het keerde allemaal terug door de pijn. Zijn vader, de trouwerij, Jayde en.. Ho, het was zonet zwart geworden, toch? Let there be light! Ciro sperde zijn ogen open en merkte direct een strijd tussen zijn vader’s Zangoose en Jayde’s Pokémon op. Oké, het was al vreemd dat er geen druk meer rond zijn keel zat. Oja, Jayde. En… Aah, dat was dus haar litteken rond haar mond. “Valt mee, toch?” Het was niet weerzinwekkend. Er waren ergere dingen. Veel ergere dingen. Ciro fronste kort toen hij Jayde volledig in het vizier kreeg. Waarom zat ze zo dichtbij hem, gebogen nog wel? Iets vochtigs voelde hij bij zijn lippen en direct keek hij haar met een rood hoofd aan. Dat was dan al zijn tweede…zoen? En waarom? Had ze de kans genomen nu hij bewusteloos was en zich niet kon verweren? “J-Jij!” Snauwde hij luid, maar zeer ongemakkelijk. Hij schoof een eindje naar achteren, ondanks de pijn. “P-Pepermuntje nodig, je moet echt wat aan je adem doen!” Zijn stem was eveneens nog onstabiel. H-Hoe durfde ze? Dus zo’n type was ze wel. Sluiperd! Plotseling stond echter de Zangoose vlak voor hem, klaar om uit te halen met zijn vlijmscherpe klauwen. Ciro grijnsde geamuseerd, al had hij geen zin in om de Pokémon te bevechten. “Jou heb ik ook niet gemist!” Met die woorden wist hij nog net tegen de pols van de Zangoose te trappen, waardoor deze zijn evenwicht verloor. De witte Pokémon kwam verward vlak naast hem neer, luid grommend.

Gesponsorde inhoud