Someone called? +Allison

Oke, juist ja. Het ene moment was hij gewoon even in Anistar, in zijn huis. Tot blijkbaar inens zijn baas, of het persoon die aardig bij hm in de buurt kwam hem bij zich had geroepen. Geen idee waar dit in godsnaam over ging, hij zat nog niet ens al te lang bij Team Rocket, dus waarom werd hij ineens op deze manier bij iemand geroepen? Naja. Ah, eindelijk, daar was Lumiose City al. Agrona daalde neer, op de straten waarna Nathan van haar rug afsprong, de Charizard terugkeerde in haar Poké ball en meteen ging naar de basis. Gelukkig dat de Flame Pokémon er in de buurt was geland. Eenmaal het gebouw binnen ging hij naar de juiste verdieping, of hij dacht dat het de juiste was en liep naar het kantoor. Na twee keer op de deur te hebben geklopt wachtte Nathan even om vervolgens de deur open te doen.

Er werd gesproken dat hij open kon doen, wat hij dus ook deed en het kantoor binnen stapte, om de deur te sluiten. Waarschijnlijk moest dat.. De vrouw die hij aantrof was verrassend.. hoe het te plaatsen..? Ze leek verrassend jong. Geen idee wat hij had verwacht om eerlijk te zijn. Hij knikte kort toen er klonk dat hij Nathan moest zijn, waarna hij ging zitten tegenover de vrouw. Het was raar, waarom dit..? Waarom ze hem niet eerder had gezien, het was niets, nog niet. "Omdat ik nog niet al te lang lid ben van Team Rocket." en de eerste week of twee was hij meteen naar Hoenn gegaan, want mensen die op sterven lagen gebeurde.

Bij het horen van haar antwoord moest hij zich inhouden om te gaan fronsen, wat? Of hij wist waarom hij was geroepen? Nee, geen flauw idee. "Nee." Arceus, hoe zou hij dat moeten weten? Zonder enig ander uitleg was hij erheen geroepen, min of meer. Wat moest hij dan gaan verwachten? Dit? Geen idee. Allison leek niet bepaald blij met wat dan ook, wat hij ook had gedaan,cwaarschijnlijk was het echt niets goeds.

Wait wait wait. Hij? Agent?! De verbazing was zowaar van zijn gezicht af te lezen. Als hij wel had verwacht dat iemand agent werd, zou het zeker niet hemzelf zijn. Het is wel vroeg, dus niet geheel zeker was hij hoe erop te gaan reageren. Een te hoge eigendunk laten geven was ook natuurlijk opniet meteen goed, dus ehm, tja. "Ik denk het.." klonk er, nog lichtelijk verbaast van hem. Wow, nu al? Maar, oke. Hij nam het wel, graag.

Een van de weinigen waarbij hij niet dood werd gewenst, he, dat was iets nieuws. Ach, te horen aan haat toon was het wel iets goeds. Dus het was of makkelijk haar kwaad te maken, of anderen waren vreselijk vervelend. Hij nam het maar goed op, dat zou gewoon beter zijn. Zolang hij het dus zo bleef houen, moest hij 'zichzelf aan vinden'. Geen idee was daar me werd bedoeld. Ah, uitvinden wat hij het liefste wou doen, het beste in doen. Langzaam knikte de groenharige. "Wel, ik zal m'n best daarin doen." Ondertussen was alweer de verbazing die hij eerder had gevoeld weggezakt. Oke, hij als Agent dus.

Dat mocht ze hopen ja, geloof hem maar. De jongen was zeker van plan om nu ook echt te gaan werken om ook echt in nog een rank te stijgen, Top Agent te worden. Hoe hij dat in Arceusnaam ging doen? Tja, er gewoon voor werken dan maar he. Ook echt een keertje de assigments en opdrachten gaan doen die hem werden bevolen, partouilleren, Pokémon echt gaan stelen. Zodra er naar de deur werd geknikt had Nathan al snel door dat dit het was, hij er weg kon gaan. Na kort naar de paarsharige geknikte te hebben stond hij op, om vervolgens het kantoor uit te lopen. Agent hm? Dat kon nog wat eens worden.

-topic uit