{New Year} Masked Ball

Het leek erop dat Jace ook geen idee had van wat ze moesten doen en de kans dat iemand hun zou horen als ze op de deur zouden bonken was ook klein. Zelfs de deur kapotmaken leek haar geen goede optie, ze zou de schade nooit kunnen betalen die ze dan aan zou richten. Bij de vraag of ze sloten kon kraken schudde ze haar hoofd. Ze zou ook niet weten wat ze zou moeten gebruiken om het te doen, dus dat leek haar geen slim plan. "Dat gaat hem denk ik niet worden." Zei ze en keek even naar Jace. "We moeten denk ik maar hopen dat iemand de deur opent of een andere uitweg vinden." Ook al had ze geen idee wat een andere uitweg zou zijn. In ieder geval niet naar beneden, gezien de afstand van het balkon tot de grond niet kort was en verder kon ze niet echt iets bedenken.

Tag: Jace

Het begon nu toch wel wat kouder te worden als ze eerlijk was. Ze was er dan ook niet echt op gekleed om lang buiten te blijven, want dat was ze niet echt van plan geweest met dit bal. Jace bood haar zijn jack aan en even twijfelde ze of ze het aan moest nemen, maar besloot toen toch om het maar te doen. Ze nam dan ook het jack van hem aan en sloeg deze om haar schouders heen, waarna ze Jace even aankeek en luisterde naar wat hij zei. "Bedankt voor het jack en ik ben een trainer, geen coördinator. Ik vind het leuk om soms mee te doen aan een contest, maar verder ben ik meer van het badges halen en pokemon trainen." Zei ze. Ze kon het hem niet kwalijk nemen dat hij dacht dat ze een coördinator was, want ze had hetzelfde van hem kunnen denken. "Heb jij al badges gehaald? Besloot ze aan hem te vragen. Zelf moest ze daar hier in Kalos nog aan beginnen, maar misschien had de jongen al wel een badge.

Tag: Jace en we hebben inderdaad hulp nodigxD

Het was nu wel overduidelijk dat ze hem gezien had, want ze zwaaide nu naar hem. Hij kon het niet laten dan zachtjes blozen, shit, had hij weer. Hij kon niet zomaar even naar iemand kijken, even een snelle blik op een knappe dame richten. Nee, hij moest er altijd al meteen naar staren, en zo wekte hij hun aandacht op. Niet dat hij het leuk vond, want hij wist zelf wel dat hij niet de beste en meest handigste man was in het flirten samen met anderen. Hij keek het meisje aan toen deze dichterbij kwam. Haar rode haren dansten langs haar lichaam, haar blauwe ogen twinkelden in het licht. Ze was mooi. Heel mooi. Ze pakte twee glaasjes champagne van een rondlopende ober aan, waarna ze eentje naar hem uitstak. Hij nam hem aan en hield hem in zijn hand vast. Hij had nu al een glaasje op, maar een tweede kon er vast nog wel bij. Hij was niet zo snel dronken. Bij haar woorden fronste hij even. Was ze niet boos dat hij haar had aangekeken? ”Euh.. bedankt.” Kwam er uit. Hij was niet bepaald heel handig en doordat het een beetje awkward was voor hem, nam hij vluchtig een slokje van de champagne. Hij was hier niet zo goed in, vooral niet omdat zij nu naar hem toe was gekomen. ”Je bent heel mooi,” Floepte eruit. Zijn ogen schoten meteen van haar weg en hij voelde hij hoe het warm kreeg. Dat wilde hij eigenlijk helemaal niet zeggen. ”Excuses,” Weerklonk zijn stem weer, nog net hoorbaar over de muziek, waarna hij zich vluchtig omdraaide en weg stapte. Nee, dit was een gefaalde actie.

Tag: Vivienne

Lily knikte, het vuurwerk was echt iets wat ze graag wilde zien. “Wellicht laat ik m’n pokémon wel uit haar pokéball als het minder druk blijkt te zijn dan hier binnen, maar daar ga ik niet van uit.” Sommige pokémon hielden gewoon niet van drukte en het was dan wel begrijpelijk om ze in hun pokébal te laten. "Ja, misschien laat ik mijn andere er ook nog uit, later bij het vuurwerk," vertelde Lily terwijl ze de half dronken Simba in de gaten hield, daar moest ze hem vandaan houden. De Litleo keek nog steeds een beetje suf. "Hoe laat is het eigenlijk?" Lily keek op, om middernacht zou het vuurwerk beginnen en dat wilde ze absoluut niet missen. Zelf had ze geen horloge en haar holocaster lag nog in haar kamer in het pokécenter. Het was vast nog geen middernacht, maar ze kon maar beter vragen hoe laat het was voor ze het echt miste. Simba brulde zachtjes en zette een paar wankele stapjes naar voren. Lily grinnikte en bukte zich om de welp op te pakken, het was best laat voor de jonge pokémon. Met Simba in haar armen keek de roodharige over de dansvloer, dat was iets wat ze níét wilde doen.

Tag: Alex (Beaumont)

Zodra de kleine, blauwe Pokémon naar haar toe kwam gelopen, vergat Mae spontaan dat ze een soort van gesprek gestart was. De brunette zakte meteen door haar knieën, waardoor haar jurk als een soort witte waaier om haar heen kwam te liggen, en drukte haar vingers tegen het kleine pootje van het wezentje. "Je bent een schatje," Murmelde ze met een grote glimlach. Mae had altijd al een zwakke plek gehad voor jonge- en Babypokémon, waarschijnlijk doordat ze haar vroege jeugd constant in de aanwezigheid van pasgeboren Pokémon had doorgebracht. Felix was ook nog vreselijk jong, en al zag hij er niet zo schattig uit als sommige andere Babypokémon, was zijn gedrag precies zo kinderlijk als zijn leeftijdgenoten.
Mae bedacht zich net dat de Skarmory binnenkort wat meer getraind moest worden toen er een viertal namen boven haar hoofd keek en weer gingen. Ietwat verdwaasd keek de zestienjarige op terwijl de woorden langzaam tot haar doordrongen. "Oh ja," De brunette veerde weer op zodat ze opnieuw op ooghoogte kwam met de anderen. "Ik ben Mae, aangenaam kennis te maken!" Vervolgens vroeg het meisje dat zich voorgesteld had als Lucia of ze het hier naar hun zin hadden. Vriendelijk wachtte Mae totdat het andere meisje, Valerie, antwoord had gegeven, waarna de brunette zelf opgewekt sprak: "De hapjes zijn prima, dat is alles wat ik tot nu toe getest heb,". Na even geprobeerd te hebben een kriebel op haar neus weg te werken, maar na daarin gehinderd te zijn door de zwarte stof die juist dat gedeelte van haar neus bedekte, staakte de ze haar poging en vervolgde Mae met een schaapachtig glimlachje: "Dansen wordt 'm waarschijnlijk niet; daar ben ik niet zo goed in."

-TAG: Valerie Whirl & Lucia Blaze-

Vivienne grinnikte zachtjes toen de jongeman het glas aannam en er een slokje van nam. De champagne die ze hier schonken was eigenlijk best te drinken, ze had thuis wel eens slechtere gehad. Ze glimlachte liefjes naar de roodharige jongen toen hij zei dat ze er mooi uit zag en maakte een buiging. "Dank u zeer, meneer," sprak ze zachtjes, terwijl haar blauwe ogen achter haar masker fonkelde. Ondertussen broeide er een klein plannetje in haar achterhoofd, ze was nog niet klaar met deze jongeman. Toen ze merkte dat hij rood werd en wegkeek, moest ze zachtjes giechelen, ja zo zou ze zelf waarschijnlijk ook wel gereageerd hebben.
De brunette draaide zich een stukje om, om daarna in volle kracht terug te draaien en de jongen een slag tegen z'n kaak te geven. Ze snoof, sloeg d'r handen uit over hem en keek 'm met een vernietigende blik aan. "Dat zal je leren naar meisje te staren, wees blij dat m'n vriend je niet gezien heeft," snauwde ze naar hem. Ze zou wel eens laten zien hoe ze het vond als andere naar haar stonden te kijken. Normaliter vond ze het niet zo erg, omdat de jongens dan dichterbij stonden. Maar hij had wel op een hele irritante afstand gestaan en toen kwam het bijna perverted over op haar.