Let's see if you can handle~ (Echo Wolf)

Zoals hij al eerder had geconstateerde maakte hij haar hartstikke gek, met alles wat ze deed. D'r houding naar hem toe, de alcohol die door zijn systeem vloeide, haar handen die door zijn haar heen ging. Arceus, nog nooit had hij dit zo graag gewild als nu. Wat later zou komen zou 'm geen zak uitmaken, zolang dit moment maar voor eeuwig kon zijn. Ze gaf hem een kans, een kans die hij maar al te graag wilde aannemen. Zijn hand gleed nog wat lager, maar er zaten bandjes in de weg. Speels, soepeltjes liet hij een bandje langs haar schouder vallen en een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. Hij werkte op een automatische piloot, dacht nergens nog over na en ging gewoon z'n gang. Als iemand iets wilde zou hij vanzelf wel worden tegengehouden, toch? Hij dacht van wel, maar om eerlijk te zijn boeide het hem niet zo veel. Ondanks dat Riddle de zoen steeds intiemer maakte, hief hij zijn hoofd voor een moment. Snel haalde hij adem en keek d'r met een glimlach aan, voordat hij zijn mond bij haar oor bracht en zachtjes fluisterde. "I want you," voordat hij zachtjes haar oorlel een lik gaf.

Er stond een lieve glimlach op z'n gezicht toen hij haar weer aankeek. "I like to tease you, you look adorable when you're mad at me." Eventjes bleven zijn ogen hangen in die van haar, hij wist zeker dat zijn gezicht vuur rood was, maar voor nu zou 't hem een zorg zijn. Emoties, hormonen, alcohol, er schoot zoveel door hem heen. Dingen die hij kon, dingen die hij niet kon, dingen die hij niet meer had willen voelen. "I know you're never really mad at me tho," vervolgde hij daarna met een kleine grijns. Hij gaf d'r snel een kusje op d'r neus, voordat hij overeind kwam en d'r van de bak optilde. "Niet schrikken," zei hij zachtjes. "Ik heb je stevig vast," vervolgde hij daarna. Dat hij misschien niet helemaal zeker meer op zijn benen stond, liet hij maar buiten het gesprek. Want anders zou ze nog eens in paniek schieten. "I guess it's a smart plan to continue this elsewhere," grinnikte hij zachtjes. "If you'll guide me, princes," vervolgde hij daarna.

Hij wist niet waarom, maar het maakte hem oh zo damn gelukkig toen ze zei dat ze hem vertrouwde. Hij glimlachte en hief d'r iets hoger, aangezien dat voor hem wat prettiger was. Terwijl hij liep, en probeerde zijn knieën niet al te hard te laten knikken, luisterde hij naar de instructies die Riddle hem gaf. Oh ja, natuurlijk, hij moest de trap op gaan. Dat ging nog eens een uitdaging worden, aangezien de wereld nog steeds redelijk om hem heen draaide.
De eerste paar stappen gingen goed, al moest hij wel om de zoveel tijd eventjes stil blijven staan om zijn evenwicht te hervatten. In zijn hoofd leek dit zo'n slecht plan, maar de mist van de alcohol was te sterk hiervoor. Uiteindelijk kwam hij dan toch wel bij haar kamer uit. Met enig behendig ellebogen werk had hij haar deur open en stapte naar binnen toe. De hele kamer zou hem een hol schelen, hij liep door naar het bed en legde haar er neer. Met een lieve glimlach keek hij haar aan, terwijl ze daar lag. "Dat een simpele afspraak om wat te gaan drinken tot zo iets kon uitlopen," zei hij zachtjes, terwijl zijn ogen over haar lichaam gleden.

Echo grinnikte toen Riddle onschuldig aan hem vroeg of hij haar kwam vergezellen. "Eigenlijk geniet ik wel van 't uitzicht zo," zei hij liefelijk, maar uiteindelijk kroop hij dan toch maar op handen en voeten naar d'r toe en dwong haar daarmee weer plat op het bed te gaan liggen. "Ik had me geen betere avond kunnen voorstellen," zei hij zachtjes. "Bedankt, Riddle," vervolgde hij daarna, voordat hij haar zachtjes weer een zoen gaf. Met een hand pakte hij haar hand vast en hielt d'r daarmee tegen het bed aan, terwijl hij op zijn andere elleboog leunde op het bed. Hij wilde dit zo graag, Arceus, zelfs zijn werk in het lab kon niet opboksen tegen de gevoelens die nu door zijn lichaam heen gleden. Altijd had hij zijn werk voor alles gesteld, omdat hij bang was dat gevoelens hem zouden breken. Nu vervloekte hij zichzelf dat hij dit nooit eerder had gedaan. Muk, dit was zo veel beter. Misschien was het de alcohol dat sprak, misschien waren het diepgewortelde gevoelens die loskwamen. Het maakte niets uit. Nu wilde hij gewoon hier zijn, bij haar, voor altijd.

Hij wilde net de zoen verdiepen toen hij opeens een duw kreeg en achterover op zijn rug terecht kwam. Een beetje verbaast, maar meer nieuwsgierig wachtte hij af tot wat ze ging doen. Al snel kreeg hij antwoord toen ze zei dat ze de rollen wilde omdraaien. Weer voelde hij haar handen op zijn gezicht en hij zou kunnen zweren dat haar handen eraf zouden branden momenteel. Maar de zoen was geweldig, Arceus, deze hele avond was geweldig. Wat begon als een iets wat awkward etentjes eindigde in de beste avond die hij in zijn leven had gehad. Dat de zon over een paar kleine uurtjes weer op zou komen, zou hem niets kunnen schelen. Echo liet zijn vingers door haar zachte rode haar heen gaan, maar hij verstijfde toen hij haar lippen in zijn nek voelde. Hij kreunde zachtjes en grinnikte daarna, maar het genot stopte al weer toen ze zich overeind duwde. "Vanwaar al dat geplaag?" vroeg hij zachtjes, iets wat teleurgesteld, terwijl hij haar een pruillipje gaf. "Kom eens hier, prinses, nee, schoonheid. We zijn nog niet klaar," zei hij met een glimlach op z'n gezicht, terwijl hij zijn armen uitstak.

Wat deed ze hem aan. Hoe langer ze door ging, hoe meer vezels in zijn lichaam haar gewoon tegen het bed wilde drukken. Maar hij zou zich inhouden, hij zou voor nu aan haar pijpen dansen. Toen ze vroeg hij haar zo graag wilde, verscheen er een gemene fonkeling in zijn ogen. "Je zou eens moeten weten," zei hij zachtjes, zijn stem zacht en vol. Hij kon alleen maar met moeite toekijken hoe Riddle aan het bh bandjes zat, terwijl hij voelde hoe een zweetdruppel langs zijn hoofd rolde.
Haar lippen streelde zijn nek weer en Arceus waarom deed ze hem dit aan. "Zeker niet," zei hij zachtjes, terwijl hij moeite deed zijn stem niet over te laten slaan. Hij sloeg zijn armen om haar heen en dwong d'r bijna tegen hem aan in een knuffel, maar ondertussen was hij met heel andere dingen bezig. Want als er één ding was waar hij goed mee was, dan waren het zijn handen en met een simpele knip met zijn vingers had hij haar bh los. Hij grinnikte zachtjes en besloot d'r nu maar eens goed terug te pakken door zijn lippen in haar nek te zetten ditmaal.

Het was nu een game van heen en weer spelen, wie de andere het beste kon plagen. Hij had Riddle nu weer eens goed te pakken en de moan die hij hoorde liet hem huiveren. Arceus, mocht hij niet gewoon doorgaan? Moest hij echt zo afwachtend spelen. Hij had in ieder geval haar bh al los, dat was al weer een pluspunt voor hem. Het uitzicht dat hij had tho, damn. Het was niet dat zijn gezicht nog roder kon worden, maar het probeerde het in ieder geval wel. " Life isn't fair, love," zei hij zachtjes, terwijl hij met moeite zijn blik van haar bost naar d'r gezicht terugkeek en weer verdronk in die helder blauwe ogen.
Uiteindelijk werd de bh aan de zijkant getost en had hij full view. Een glimlach verscheen op zijn gezicht terwijl hij het toch eventjes niet kon laten om zijn blik over haar lichaam te laten gaan. "Damn, did someone ever tell you that you're absolutely gorgeous?" vroeg hij zachtjes, terwijl hij weer terug in haar ogen keek. A drunk mind speaks a sober heart, right?

Het antwoord dat Riddle hem gaf... verbaasde hem. Hij had zeker niet verwacht dat hij de eerste zou zijn die haar had, maar dat nog nooit iemand dat had gezegd. "They should've," mompelde hij zachtjes, maar lang kon hij er niet over in zitten. Riddle had besloten dat ze door zouden gaan en al snel voelde hij haar handen over zijn borst heen gaan. Echo had helaas de vloek dat borsthaar er niet echt in zat, maar aangezien al zijn haar toch verkleurd was naar wit en hij niet echt de meest gekleurde man was, zag je het toch niet. Hij werd overeind gedwongen door de roodharige aan de stropdas die alles tot nu toe had overleefd en terwijl hij omhoog keek in haar ogen, kon hij het niet laten om zijn gezicht in haar borstkas te drukken. Al was het maar voor eventjes, misschien om d'r aan het schrikken te maken, misschien om te kijken hoe ze überhaupt zou reageren. Haar woorden deden haar opkijken. "Don't make me beg for it," zei hij zachtjes, terwijl hij langzaam overeind kwam en haar daardoor weer tegen het bed aan duwde. Voorzichtig legde hij een hand op haar buik, die hij langzaam naar boven bewoog. Zijn aanraking was licht, teder, hij wilde haar geen pijn doen. Zijn hand gleed over haar borst heen, waar hij eventjes stopte, maar verder niets deed. Tenslotte ging hij door naar haar hals, over d'r kaaklijn naar haar gezicht, waar hij voorzichtig haar wang aaide. "You're beautiful."