Light the world up

Oké, dit was niet helemaal de bedoeling geweest. Penny kende geen enkele van de mensen aanwezig op het plein, laat staan dat ze zich geheel bewust was van wat er precies gaande was. Het leek er op dat ze een belangrijke viering binnen was gerold, maar in plaats van dat mensen haar weg probeerden te jagen omdat ze er niet bij hoorde, had ze nu een alcoholvrije fruitcocktail in haar handen en droeg ze een bloemenkrans op haar hoofd. Dublin werd al helemaal positief begroet. Er werd continu gevraagd of iemand op de foto mocht met de Vulpix, en hoewel Penny het geweldig vond dat de vuur Pokémon zoveel aandacht kreeg, vond ze het toch best sneu dat hij nu geen rust kreeg. Met Oxford en London uit hun Pokéballs werd de aandacht al iets eerlijker verdeeld, maar het bleef bijzonder hoeveel deze vreemdelingen leken te geven om de vuur Pokémon. Nu ze er bij nadacht, leek het hele feest wel in een vuur achtig thema. De bloemen op haar krans waren geel, oranje en rood, het drankje in haar handen had die laatste kleur, en alles wat zich om haar heen afspeelde had op de een of andere manier met het element te maken, inclusief de vuurspuwers die op het moment een show aan het geven waren.

Eigenlijk vond ze het zo slecht nog niet op het feestje. Natuurlijk voelde ze zich een indringer, maar aangezien niemand echt iets scheen te geven om de aanwezigheid van het gehandicapte meisje besloot ze maar gewoon te doen alsof ze hier hoorde. Te beginnen door contact te zoeken met één van de andere aanwezigen. Ze keek niet eens precies wie het was die naast haar stond, ze begon gewoon met de beste one-liner die ze op dat moment kon verzinnen. “Dus, wat is jouw vurige vriend?” Hiermee doelde ze natuurlijk op het mogelijke bezit van een vuur Pokémon. Iedereen op dit feestje had er vast wel één, toch?

tag; Yara Celica

Torchic en Cyndaquil! Dat vond Penny leuk om te horen. Ze wist dat allebei als starter Pokémon werden weggegeven en ze beschikte zelf ook over een Cyndaquil. Torchic wilde ze ooit nog aan haar verzameling toevoegen, maar die was nogal uit de hand gelopen sinds ze met haar reis was begonnen, dus moest ze het even wat rustiger aan doen met Pokémon kopen. Breeden deed ze nog wel, want daar kon ze haar grootouders mee helpen.

Dat de twee Pokémon verschenen maakte Penny alleen maar gelukkiger. “Oh, wat zijn ze schattig!” uitte ze meteen. Ze was erg geneigd om te vragen of ze ze mocht aaien, maar voor ze daar de kans voor kreeg werd haar al een vraag gesteld. “Nee, ik heb eigenlijk alleen maar vuur type Pokémon,” reageerde ze glimlachend. “Ik heb ook een Cyndaquil, en nog een Pignite en Houndoom bij me, en dan heb ik ook nog een Flareon, Ponyta, Monferno...” Ze was nog niet klaar met het opsommen van al haar Pokémon, maar kreeg plotseling het fantastische idee om alle zes de Pokémon die ze bij zich had naar buiten te laten. Ze gooide de Pokéballs één voor één de lucht in, tot alle zes tevoorschijn waren gekomen. De hoeveelheid Pokémon trok meteen de aandacht van de omstanders. Dat dit negatieve gevolgen kon hebben stond Penny niet bij stil. Voor nu genoot ze enorm van de aandacht die haar team kreeg.

tag; Yara Celica

Een vurig typje? Ja, dat hoorde Penny wel vaker. De verwoording liet een grote glimlach ontstaan op het gezicht van de blondine. Ondertussen keek ze toe hoe haar Flareon een bloemenkrans op zijn hoofd gedeponeerd kreeg. Reykjavik keek er verlangend naar, maar kon door haar brandende manen helaas geen eigen krans krijgen. Een man probeerde vervolgens de Flareon van de grond af te plukken, maar daar leek hij geen zin in te hebben. Kitami verstopte zich al snel achter de zwartharige vreemdelinge. “Sorry meneer, handjes thuis,” sprak Penny de man streng toe. Verbazingwekkend genoeg begreep hij het en liet hij Kitami met rust. Helaas betekende dat dat hij een nieuw slachtoffer ging zoeken. Penny was te druk met de aandacht om te zien dat hij achter de Cyndaquil van haar nieuwe vriendin aan ging.

tag; Yara Celica