My heart of ice will show no mercy

Met kalme passen wandelde de blonde gast verder, een tevreden grijns op zijn gezicht. Hij was net aangekomen in Kalos. Hij kende niks van grote steden en stuff. Hij was opgevoed en opgegroeid binnen het gebied van de clan. Ze zaten ook ergens in kalos, maar omdat de groep hier kleiner was zou Zack waarschijnlijk niet de moeite nemen om hen te bezoeken. Ze hadden vast wel genoeg dingen overal. De reden waarom hij zomaar weg mocht uit Johto was eigenlijk ongepast binnen de regels van de clan, maar dat carede hem niet. Hij gaf heel veel om de regels, maar zijn vrijheid was ook iets belangrijks. Oh.. Hallo. Hij liep glimlachend op iemand af en keek met een brede lach naar hem. Hij staarde gewoon, lachend. Het was zo charmant.

De ander staarde terug. Yes. Aandacht. Hij bleef naar de ander staren, met zijn goudgele oogjes. Hij wist niet wat ie wilde bereiken, hij had gewoon zin om te staren. Maar opeens stak hij zijn hand op en ging ie op de toppen van zijn tenen staan om een stress haar vast te nemen en eraan te trekken. Yes. Oh... Het was zacht. Hij keek even verrast op en hield zijn hoofd schuin waarna hij het losliet en naar voren liep om hem te knuffel. yes. Dit was een teken van zijn respect!

Hm? Hij keek even schuin op. Hij had een coole stem. Letterlijk, het waas cool. Ha-ha. Nee. Die was gewoon slecht, waag niet te lachen met die, nee. NEE. Arceus. Hij zei een naam waardoor de kleine, blonde gast opkeek. Vervolgens kwam een naam van een aanval. Hij keek kalm naar de donkere Pokémon en schoot op het laatste moment weg, waardoor er een kans bestond dat de Sneasel zijn meester zou raken. Hij grinnikte even en keek naar de grotere jongen. Hij liep naar achter en sloeg even tegen zijn rug. "Je moet opletten met die dingen, zo'n aanval kan aardig wat schade aanrichten bij een mens," nailed it zack.

Hij draaide zich gewoon op, en verder deed ie niet echt veel. Hij wandelde namelijk weg. Hey! Hey! Dat was helemaal niet respectvol! En daarbij! Wat!!!! WAT. Dat was helemaal tegen de 14de regel in. NO. Hij vloog naar voren en sprong op zijn rug waarna hij zijn armen om zijn hoofd sloeg. "Regel 14; Ontmoetingen beginnen met de giftnaam en opvoedingsnaam!" Hij schreeuwde opeens en keek hem strak aan. Overtreding. No. "Dit is onacceptabel!" Yeah, hij kende niks van mensen die buiten de regels leefden.

Arceus. Nee. NEE. Wat? Klein. "Noemde je me nu... 'Klein'?" Oh... Oh. Nu had ie het gedaan hoor. Langzaam veranderde zijn gezicht naar een serieuze uitdrukking. Hoe. Kon. Hij. Dat was niet aardig! En ook niet respectvol! Kijk naar al dat contcact! Waarom had geen respecy??? WAAROM. Je kon denken wat je wil, maar niet... Dat. Hij was niet klein, hij was gewoon... Achter op zijn groei. Niks verkeerds aan. "Ik ben niet klein! En ik ben ook geen kind! Ik ben Zachary en ik ben 17 jaar oud en ik ben gewoon een beetje achter op mijn groei! Leer juist te zijn met je feiten!" Gvd.

Hij keek even naar hem. Hij. Was. Zo. Gemeen. Het was niet eerlijk. Deze man verdiende dit niet. Hij zou wel iets anders doen. Hij loste zich en zakte naar de grond. Hij gleed echter opeens uit, geen idee hoe tho. Maar het punt was dat de jongen nu aan de ander zijn broek ging, die meteen naar beneden zakte. Oh... Hij schoot naar achter en viel om... Oeps? Nu stond ie daar in zijn ondergoed. Zack grinnikte zachtjes terwijl hij naar de man keek. Oh Arceus. yes. Dit was wraak. Oh zo zoete wraak. Niemand noemde hem klein. Ookal was dit een soort ongeluk geweest. Het was o zo mooi.

-dit mocht XD

Oh Arceus, oh Arceus. Hij zag er niet echt happy uit. NOU EN! WRAAK WAS ZOET! Wacht... Wacht nee. Nee. NEE. Hij schoot meteen op de ander af en hugde hem. No. Het speet hem zo. Hij pakte de ander zijn benen vast en hugde hem stevig. Een feint attack werd zowiezo geraakt. Hij was gedoemd. Dan konden ze op z'n minst de schade delen weet je wel. "Nee! Het spijt me!" gvd. Hij wilde dit niet zeggen tegen zo iemand. Hij was te gemeen. Hij stikte gewoon van al de slechtheid. Hij was gewoon zo... Slecht... Hij werd echter wel geraakt en aangezien ie zowat aan de ander hing werd deze ook geraakt door de aanval, zoals verwacht dus. Dat wa nu eens geweldig... Auw... Auw... Echt great.