My heart of ice will show no mercy

Wat... Maar... Maar... Hij knipperde even en keek wat verslagen naar de ander. Hij zou blijkbaar zo buiten gegooid worden ofzo... Ugh... Dat was helemaal niet zijn bedoeling geweest! Maar goed... Hij moest gewoon blijven proberen! Hij had iets gevonden, een soort apparaat... Hij wist niet wat het was maar als hij op een knopje drukte kwam er tekst en dingen... Opeens hield hij het random ding van de ander op. Hij besefte nie dat het zijn holo caster was. "Jouw naam is Rem right?" Het stond in dingen van dit ding... Hij had het gevonden en zo slim als hij was had hij er even naar zitten staren. "Dit is echt een magisch ding btw!" yeah... het gaf licht zonder like... Iets vast... Hij snapte lichten wel maar great lord wat was dit??? "En mijn naam is Zachary, niet jeffrey." zei hij glimlachend waarna hij het apparaat verder begon te onderzoeken.

Heh. Hij moest even lachen van de ander zijn woorden. Soms kwam het wel grappig over... Hehehe. En daar ging het magische ding. Hij knipperde en keek er even sipjes naar, maar keek de ander al snel glimlachend aan. Hihi. Nou zeg... Dus die naam... "Rem.. Rem..." zei hij even. Het klonk zo raar... Wat voor betekenis zou die gift hebben? Want hij zou het echt niet weten... Hm... Daarom besloot hij het maar te vragen. "Heb je die naam als gift gekregen?" vroeg ie zachtjes, duidelijk nieuwsgierig. Hij wilde gewoon weten waarom deze jongen deze naam had gekregen... Hij zag er namelijk niet echt uit als iets dat moest stoppen.

De ander leek er nogal nijdig op te reageren.. En daardoor keek Zack hem met grote ogen aan... Wat.... Nee, dat kon niet... Dat meende je niet! Zijn verbaasde ogen bleven naar de ander staren, die inmiddels terug was gaan liggen op het bed. "Zeg me niet... Dat dat je.. Geboortenaam is?" zijn ogen werden groot... Hij had al van zijn geboorte een naam? Dat kon niet. Dat bestond niet... Maar hij had er wel over gelezen.. Het bestond... Hier bestond het. Het was zo ongewoon voor hem. Hoe kon je iets dat nog geen karakter had al een naam geven? Je wist er niks over, enkel dat het een baby was... Like serieus... Zack zag er geen logica in...

Sigh... Geen reactie dus. Hij nam dus aan dat het zo was... Met kalme ogen keek hij naar Lilith, die al snel haar actie stopte. Wat moest hij doen zodat de ander niet zo tegen hem deed? Hij bedoelde het allemaal zo goed... Waarom zag hij dat niet in? Het was allemaal zo logisch als je het gewoon even bekeek... Hij zou hem een offer brengen.... Nee, nee... dat zou hij niet fijn vinden... Hij moest iets vinden wat de ander wel leuk zou vinden. Hij zou iets moeten zoeken dat de ander zeker van hem zou accepteren. Daarvoor zou hij zijn huis moeten doorzoeken. Met een stille beweging verliet de blonde jongden de slaapkamer van de ander waarna hij zuchtend rondkeek in de gang waar hij nu stond. Dat was lastiger dan gedacht... Want waar in dit huis zou hij iets vinden dat de ander leuk vond? Zijn hele huis stond vol met spullen die in de ogen van de blonde gast gewoon nutteloos waren... maar misschien zag de ander daar wel waarde in...? Wie weet.. Hij moest misschien wat dieper gaan, kijken waar meerdere dingen stonden van iets en daarop doorgaan...
Hij had wat zoekwerk gedaan in het huis van Rem en zoals verwacht had hij iets gevonden dat de ander misschien aanstond. Het was iets dat ze schaken noemden. Hij kende het spel wel. De pionen waren meestal gemaakt uit steenachtig materiaal en het bord was vaak van hout gemaakt... Hm... Hij pakte een potlood en een vel papier waarna hij de mannetjes kalm van een oud beok begon over te tekenen in verschillende perspectieven. Hij zou de perfecte verhouding moeten maken en daarbij ook nog eens moeten kijken voor het bord... Hm... Hij verzamelde wat simpele spullen die hij vond waarna hij kalmpjes zocht naar het geld die hij nog van de clan had meegekregen. Niet alles wat hij nodig had was in dit huis aanwezig... Hij zou het op een andere plek moeten vinden. Kalm verliet ie het huis met het lijstje in zijn hand. Goed, dit zou wel even duren.

Een paar uur later kwam de jongen terug met stukken hout en wat stukken marmer die hij had kunnen verkrijgen. Zwart en wit marmer. Ook wat materiaal dat hij kon gebruiken om de dingen fijner te maken en de details er beter op te laten komen. Hij werkte buiten aan het bord door de twee soorten hout te snijden en toen de juiste vorm en structuur te maken. Hij meette alles kalm af met een lintje waarna hij tevreden knikte en de twee platen in elkaar schoof, waardoor het bord een prachtig uitzicht kreeg. Hij besloot er wat details in te graveren met zijn mes waarna hij rustig tevreden naar zijn werk knikte en het afgewerkte bord binnen zette. Daarna nam hij een stuk marmer en legde het binnen. Met en nauwkeurige en voorzichtige hand begon de jongen stukken uit het grote blok te slaan. Eerst de grove vormen van beide kleuren... Elke pion duidelijk van wat ze uiteindelijk moesten worden. Het hele werk maakte de woonkamer vuil en het zorgde ook voor heel wat lawaai. Maar de jongen was teveel verdiept in zijn gedetailleerde werk dat hij geen tijd had om op te kijken... Laat staan stil te zijn voor een ander die niet eens aanwezig was in dezelfde ruimte. Uiteindelijk had hij al de stukken uitgebeiteld, dus begon hij met de details in elke pion. Hij maakte van de gewone pionen een soort van soldaten waarna hij de torens... Well yeah... Torens maakte. De paarden waren Rapidashes, natuurlijk, met een ruiter erop. De loper was een persoon met een soort... Speer vast en een vogel Pokémon op diens schouder. De koning en koningin... Hij besloot voor beide kanten iets anders te nemen. De ene kant kreeg een koning op een troon met een Serperoir erbij. De andere koning had een mannelijke Pyroar aan zijn zijde. De koningin maakte hij ook zo, maar de ene kreeg een Gardevoir terwijl de ander, de zwarte pion, een vrouwelijke Pyroar kreeg. Hij verfijnde de dingen nog wat en gaf elke normale pion nog een teken op diens borstkas waarna hij rustig de onderzetdingen bevestigde aan elke pion. Hij zette ze voorzichtig op het bord neer en inspecteerde elk stuk nog eens... Hier wilde hij zeker van zijn.

Al snel zag hij de jongen in zijn ooghoek verschijnen en glimlachend keek hij op. Hehe. Hij was net begonnen aan het opruimen van de kamer, maar daar was hij ook bijna klaar mee. De ander vroeg aan hem waar hij het gekocht... Uhm? "Ik heb het zelf gemaakt," zei hij kalm terwijl hij tevreden naar het handgemaakte schaakbord keek. Hij was best handig, maar dat was iedereen in de clan. Het was het enigste dat ze hadden binnen dat ding en tja... Wat moest ie anders gaan doen? Iets zoals Pokémon gevechten hielden ze er niet, Zack had er ook nog nooit een gedaan. Meestal gebruikten ze ook Pokémon voor eigen training. Heh...

Hij keek de ander even aan... Hm? Hij vroeg voor hoeveel hij het had gemaakt.. Aha... Dat zou waarschijnlijk een vraag zijn aan hoeveel geld hij ervoor had uitgegeven. Ehm... "Ik heb het ruwe marmer gekocht aan I don't know.... Iets van 40 euro... De voorwerpen heb ik zelf maar gevonden... Sommige gekocht of van jou genomen... En het hout kon ik zelf wel nemen... Ookal is de ene soort van bij een winkel" zei hij kalm... Hij glimlachte kalm naar hem en keek hem toch verwachtingsvol aan. Hij zag er een keer niet boos uit.

De ander vroeg of hij er meer kon maken. Eh? Hij keek hem even vragend aan? Waarom zou hij meer dan een schaakbord nodig moeten hebben... Like... Serieus... Hij had er waarschijnlijk wel nog een paar op voorraad en well yeah.. een of twee speciale konden er wel bij.. Maar... Hij zei gewoon meer... Hij zei daarbij ook dat hij voor de materialen zou zorgen. Hij hield glimlachend zijn hoofd schuin. "Natuurlijk." zei hij kalm. Hij vond het niet zo erg om werk voor anderen te doen. Rem had hem eten gegeven en ook een plaats om te slapen die nacht.. Het was het minste wat hij terug kon doen. "Vind je het dan niet erg dat ik zoveel lawaai maak tho?" vroeg ie even voorzichtig aan de man tegenover hem.