My heart of ice will show no mercy

Uh... Hij vroeg of er een manier was het ongedaan te maken... Hij had er blijkbaar niet veel zin in. Nou hij was niet de enigste. Maar veel keuze had hij nu niet echt. Het stond zo geschreven en het was zo aan hem geleerd, hij zou het niet anders doen en dat zou hij duidelijk maken aan de ander. Dit werd namelijk een heel belangrijk deel van zijn leven... Jammer genoeg. Maar ah... Je moest gelukkig zijn met wat je kreeg in leven... Niet? "Nope, je hebt je keuze gemaakt en daarmee moet je nu leven." zei hij kalmpjes. "Het is al erg genoeg dat je zoveel verkeerde daden hebt gedaan... Op een dag!" Yeah. "Ik zal je helemaal moeten vrij wassen van je demonen..." sigh en dat was soms echt geen pretje om te doen... Daarbij moest hij niet zo soepel omspringen met dat water man... Arceus...

Eh... Hij knipperde even... Nou zeg.. Dat was vet aardig... Sigh... Hij staarde even naar hem... Zijn... Antwoord... Zijn voorstel... Nee... Hij schudde zijn hoofd. Wat dacht ie wel niet? Hij wilde trouwen en dan scheiden? Deden ze dat man? "In onze culttur bestaat er niet zoiets als scheiden," zei hij kalmpjes. "Het enigste wat bij ons word gedaan is een soort harem vorming. Mannen mogen zoveel kinderen krijgen met zoveel vrouwen als ze willen." zei hij kalmpjes. "Zo ontstaan er heel wat halfsib relaties." legde hij kalm uit. Want dat was hoe het werkte. Hij had zelf een heleboel halfsiblings en well... Hij kende ze niet eens allemaal... Arceus, hij kende niet eens zijn echte ouders, dus dat was al zeker een zeer goed iets.

De ander zei dat dit niet acceptabel was in de normale wereld. Ja, hoe moest hij dat weten? Hij kende niks van dit alles... En well... Sigh... Hoe verwachte hij dat hij dit meteen snapte? Deze gast was gewoon te veeleisend... Sorry... Hij zei ook dat hij zich niet aan zijn regeltjes moest houden. HEY HEY... Het waren niet zijn regels maar die van de clan... Daar kon hij niks aan doen okay... Hij was gewoon anders... Hij wilde veranderen maar... Arceus... waarom hielp niemand hem daarmee...? Sigh. De man zei dat hij hem als een stalker zou aangeven en hem zou verbieden nog dichtbij te komen... "Ik ben minderjarig," zei hij kalmpjes. "En ik snap niks van jullie wereld, jullie wereld is raar... Waarom is alles zo flexibel?" zei hij zachtjes. Uuuugh.. Hij wandelde naar de ander en zuchtte zacht. "Help me..." klonk er met grote ogen van de kleine jongen af. Heh.

De ander was bot met zijn antwoord. Hij vroeg zich enkel af waarom hij dat zou doen... En hij zei ook dat Zack hem alleen problemen had bezorgd... Nou als dat zo was... Dan... Dan... Hmpf... Dan wist ie het eigenlijk niet. Hij leefde gewoon zoals ie altijd al had geleefd en nu opeens was er iemand die er zo'n probleem van maakte...? Waarom... "Omdat ik het vraag." Klonk er stug van de blonde jongen. Het was bedoeld om zelfzeker over te komen, om te tonen aan de ander dat hij er zeker over was. Hij wilde dat deze man hem hierover leerde... Deze man was zijn verloofde... Dus was het dan niet normaal dat hij... Toch iets deed? Misschien moest hij de ander wat respect geven... Dus wandelde hij naar hem toe en begon hem stevig te huggen.

De ander duwde hem weg en keek hem enkel met die blik aan... Arceus... Die blik mocht ie niet... Echt niet. Hij zei dat ie iemand anders moest gaan zoeken... Nou, dat was echt heel... Heel aardig. Niet dus. Deze dude gaf hem echt een slecht voorgevoel over deze hele wereld en maatschappij... Arceus... En het zag er niet fijn uit om hier te leven. De ander zei ook dat hij moest stoppen met knuffelen... Wat... Wat?! Hmpf.... "Maar meneer... Dat is een teken van respect!" zei hij met een verbaasd gezicht. Hij kon het maar niet plaatsen... Waarom hij het niet snapte en hij voelde zich zo... Vernederd over het feit dat de ander het zo vlakuit zei. "Waarom accepteert u het niet???" Het was een grootte schande voor hem... Hij kon de ander wel slaan, maar dan kwam de andere regel weer naar boven, waar je de cultuur van andere moest accepteren en verdragen... SIgh...

De ander gaf al snel een weerwoord. Hij zei dat in dat hier respect toen verliep door de ander met rust te laten... KNuffelen was blijkbaar... Niet de manier? Nou... Dat was een manier om het te bekijken... Hij knipperde verbaasd en zuchtte... Deze hele wereld was best raar... En hij snapte er niks van... Van de rare dingen die er in rondliepen tot personen zoals deze gast hier. "Waarom is deze wereld zo gemeen?" heh... Opeens schoot er hem iets te binnen, waardoor hij even lachend opkeek. "Wacht.. Misschien ben je daarom zo'n idioot!" En met die woorden schoot hij weg. Hij wist wat te doen. Hij wist het echt helemaal zeker! Dit zou het wel eens kunnen zijn!

Na een tijdje had de jongen een plan uitgewerkt. Hij wist precies wat de ander nodig had! Hij glimlachte breed en haalde zijn mes boven waarna hij stil graveringen maakte in de muur en de grond van de ander. In de clan leerden ze veel van die dingen te maken. Het kon echt prachtig zijn als je er een goede hand voor had. Toen zijn werk grotendeels klaar was pakte hij de Pokéball van Lilith waarna hij deze eruit liet. "Hey Lil, kan je deze laten oplichten?" De zwarte Pokémon knikte. Zack glimlachte dankbaar en kwam overeind waarna hij rondkeek in de kamer. Het was mooi, ookal had het hem redelijk wat tijd en werk gekost. Woorden uit een oude taal... En gewoon sierlijke tekeningen. Ondertussen maakte hij de kamer donker door de gordijnen toe te doen. De Gothita lichtte daarna al snel de patronen lichtpaars op. Het was zo mooi! Hihi

De ander was blijkbaar wakker en met grootte ogen keek Zavk afwachtend naar de ander.. Maar hij kreeg niet de reactie die hij wilde... In tegendeel.. Opeens... Zei hij een naam... Waarna hij begon te roepen om zijn kamer... Wat was daar mis mee? Arceus... "Wie is Jeffrey?" klonk er kalm van zack terwijl ie op bed klom. Hij schuifelde naar de ander toe en glimlachte breed. Hij zou hem zo willen huggen... Maar de ander leek het niet zo fijn te vinden. "Ik heb het mooier gemaakt!" Zei hij blij. Kijk de mooie lichtjes zijn. Het was zo pretty, veel te pretty ♥