Just Like Ice Cream [+Justin]

Hij stelde zich voor als Jean-Pierre toen Abby een paar stappen naar achteren deed en zichzelf ervan probeerde te overtuigen dat dit ging lukken. Ondertussen zaten haar voeten nu compleet ondergedompeld, dus ze moest wel snel zijn. “Ik heet Abby. Nice to meet you,” reageerde ze met een vriendelijke glimlach. Niet omdat ze een Ranger was, maar gewoon, omdat ze Abby was. De brunette schatte vervolgens in waar ze het beste kon springen en trok toen een sprintje. Ongeveer waar ze dacht dat het goed moest komen, zette ze zich van de grond af en deed een poging tot een muursprong. Daarna strekte ze haar hand naar hem uit in een poging de zijne te grijpen. Hopelijk had ze genoeg snelheid gemaakt en kon ze hoog genoeg springen.

Abby dacht in eerste instantie dat alles soepel verliep, ondanks dat haar net iets te laat inviel dat ze Jean-Pierre had moeten waarschuwen voor haar plan. Totdat ze zichzelf wat voelde zakken in plaats van omhoog gaan. De brunette keek vragend op en zag meteen het schuldige gezicht van de jongeman. Hij ging haar los laten, of niet? Abby zette zich al schrap en knikte begrijpend, maar toen merkte ze dat ze niet meer gestaag omlaag ging. Het stopte compleet. Ineens. De opmerking van Jean-Pierre verwarde haar alleen maar meer. “Huh? What’s going on?” floepte ze eruit zonder er echt bij stil te staan dat het in haar moedertaal was. Nou ja, het was in ieder geval positief nieuws, toch?

Niet alleen Jean-Pierre en de pokémon, maar ook Abby deed een poging om mee te helpen zichzelf omhoog te krijgen. De grond waar ze nu tegen aan hing was nog droog, dus ze kon zich wat beter er tegen af zetten en haar gewicht ertegen te verplaatsen. De brunette was helaas nog niet boven toen de jongeman een opmerking maakte waar ze niet helemaal blij mee was. “Wat?” vroeg Abby meteen. Niet in paniek, maar uit nieuwsgierigheid. “Wat is er?”

Het koste meer moeite dan Abby origineel had gedacht, maar uiteindelijk voelde ze dat ze in één keer over de rand van het modderbad werd getrokken. De brunette keek, zodra ze veilig aan land was, even achterom zodat ze de vorderingen kon bekijken. Het water was al aardig hoog gekomen in de tijd dat ze daar had gehangen. “Bedankt love!” sprak ze met een grijnsje toen ze zich besefte dat zoiets netjes was om te doen. Ze draaide haar hoofd weer naar Jean-Pierre en zag nog net dat hij in zijn onderbroek stond. Verrast keek ze meteen weer weg. Oeps.

De opmerking van Jean-Pierre ging niet ongehoord en Abby kon het niet laten om zacht te grinniken. Vervolgens stond ze op en keek ze nieuwsgierig naar het bad dat zich achter haar toch aardig begon te vullen met water. “Briljant,” sprak ze hardop, terwijl ze met glunderende oogjes naar de Wooper keek. Ze wist dat pokémon een bepaalde intelligentie bevatten, maar dat ze zo slim zouden zijn? De brunette was enorm onder de indruk. “Als ik waterpokémon had gehad, dan had ik jullie geholpen,” sprak ze tegen de Wooper. Haar bruine ogen vielen toen op Jean-Pierre. “Heb jij niet toevallig een waterpokémon bij je?”

Abby zag dat Jean-Pierre’s gezicht opklaarde en even had ze hoop dat ze de Wooper konden helpen. Toen hij echter direct erop moeilijk uit zijn ogen keek, zakte die hoop een beetje in haar schoenen. Alleen Rain Dance, huh? Abby fronste. “Werkt Rain Dance niet op een bepaalde plek voor een bepaalde tijd, though?” vroeg ze aan Jean-Pierre. Of was Colin zo sterk dat hij een hele storm op kon roepen? Abby had geen flauw idee hoe dat soort aanvallen werkte… Ze had zelf een hele grote voorkeur naar vuurtypes en die waren een complete tegenpool.

Aangezien ze het zelf niet met zekerheid konden zeggen, besloot Jean-Pierre de hulp van zijn pokédex in te schakelen. Abby kwam nieuwsgierig wat dichterbij staan zodat ze mee kon kijken, maar dat was eigenlijk niet nodig omdat het hardop werd uitgelegd. Ze grijnsde scheefjes bij zijn grapje en besloot er op in te spelen. “Bij deze hitte? Zelfs als ik er al eentje bij me had zou ik alleen maar in de regen willen dansen.” Regen zou alleen maar welkome afkoeling zijn, als je het Abby vroeg. Dat haar kapsel dan verpest zou worden kon haar niet schelen. Die was sowieso al een beetje in de war geschopt door de Water Gun van eerder.

Colin vond het ook leuk? Dan had ze een danspartner. Daar zei Abby natuurlijk geen nee tegen. Afwachtend keek ze toe hoe de pokémon tevoorschijn werd gehaald en er een Crawdaunt tevoorschijn kwam. De brunette zag hem op zijn borst trommelen alsof hij op het punt stond om aan te vallen, wat haar lichtelijk wist te verrassen, maar toen ze zijn vragende blik zag kon ze het niet laten om geamuseerd te lachen. Zodra de instructie kwam voor Rain Dance, echter, was het meer dan genoeg informatie voor Colin om zijn taak te volbrengen.

Abby kon haar ogen niet geloven toen ze de danspasjes van de macarena zag. Opnieuw ontsnapte een lach over haar lippen, waarna ze besloot zich bij Colin te voegen en grijnzend met hem mee te doen. “Kom je ook mee doen, love?” vroeg ze aan Jean-Pierre, terwijl ze een blik over haar schouder wierp. De regen kwam langzaam tevoorschijn, maar Abby klaagde geen moment. Het voelde heerlijk verkoelend tegen haar warme huid aan.