Naam: Abigail Jones
Bijnaam: Abby
Geslacht: ♀
Leeftijd: 27 jaar
Geboortedatum: 25 augustus
Sterrenbeeld: Maagd
Seksualiteit: Demiseksueel
Myers-Briggs: INFJ (The Counselor)
Trainersoort: Ranger
Favoriete pokémon: ???
Favoriete type: Fire
Familie:| Vader | Michael Jones |
| Moeder | Lindsay Jones |
| Zusje | Ruby Jones |
Uiterlijk: + Donkerbruin haar
+ Amberkleurige ogen
+ 174 cm
+ Slanke bouw
+ Sproeten verborgen onder haar goggles
+ Tomboy kledingstijl
Karakter:+ Flexibel
+ Chill
+ Moedig
+ Behulpzaam
+ Sociaal
| - Sloddervos
- Kropt emoties op
- Koppig
- Nieuwsgierig
- Hard voor zichzelf
|
Themesong: Just Like Fire – P!nk
Geschiedenis:Abby groeide in een liefdevol gezin van vier op. Ze was de oudste van de twee Jones kinderen en vond het heerlijk wanneer haar kleine zusje naar haar opkeek, zelfs toen ze uiteindelijk hun eigen paden insloegen. Waar Ruby heel erg van het veldwerk van Rangers hield, dankzij hun moeder, was Abby meer van het solo avontuur. Hoewel ze al van jongs af aan fan was van de verschillende vuurwezentjes, nam ze nooit het besluit om zelf voor een pokémon te betalen of er op jonge leeftijd eentje op te halen bij de professor. Ze focuste zich liever op haar hobby, want ze was van plan om daar haar carrière van te maken. Racen. Haar liefde voor dit vak begon heel vroeg, want toen ze haar eerste fiets kreeg, sjeesde ze het liefst zo hard mogelijk door de straten heen. Op haar achttiende behaalde ze haar rijbewijs en begon in een spontane bui mee te doen aan straatraces, waardoor ze verliefd werd op de snelheden die auto’s konden halen en ze daardoor al snel het legale pad insloeg.
Abby was goed. Erg goed. Door de jaren heen kreeg ze het steeds meer voor elkaar om een goede reputatie op te bouwen en medailles en bekers te winnen. Ze leerde alles over auto’s en hoe ze die het beste kon opvoeren, zodat ze nog sneller kon rijden en de eerste prijs kon bemachtigen. Ze dacht dat ze haar werk echt had gevonden en dat ze dit haar hele leven kon blijven doen. Totdat het op een zekere dag misging en ze haar auto crashte. Wonder boven wonder kwam Abby er met slechts een paar kneuzingen vanaf, maar haar auto was total loss verklaard en dat was eigenlijk nog zacht uitgedrukt. Dit had het einde van haar leven kunnen betekenen.
Ondanks het gevaar dat het werk met zich meebracht, hadden haar ouders haar nooit tegengehouden. Ze hielden haar ook niet tegen om weer terug achter het stuur te stappen na de crash. Dat deed Abby zelf. Ze durfde niet meer. Alles dat sneller dan de gemiddelde snelheid ging, liet haar verstijven van angst. In een auto durfde ze niet meer te stappen en op een fiets kostte ook meer moed dan ze zou willen toegeven. Ze had geen werk meer.
Abby raakte voor een korte tijd depressief. Tot voor kort was snelheid juist
het woord waar je aan dacht als je de naam Abigail Jones hoorde, maar nu kon ze het niet eens meer aanhoren. Ze weigerde haar baan weer op te pakken en besloot om iets anders met haar leven te gaan doen. Haar ouders gaven haar toen een pokémon cadeau. Een Fennekin, die ze de naam Mercy gaf. De pokémon was bedoeld om haar op te vrolijken tijdens het helingsproces en dat werkte enigszins. Abby voelde zich niet eenzaam in haar eigen appartement en ze had een hulpje als ze die nodig had. Het was echter niet genoeg om haar weer een doel te geven. Haar moeder en zusje leefde erg met haar mee in die tijd. Toen ze dan ook vertelde dat ze het avontuur in haar leven miste, besloten de twee haar mee te nemen op een missie. Abby werd, na jaren en jaren proberen van haar moeder, dan eindelijk net zo verliefd op het concept van de Rangers als Ruby had gedaan. Ze besloot zich na een klein gesprekje met haar moeder in te schrijven op de academie, blij om eindelijk een andere passie te hebben gevonden dan alleen snelheid.
Trivia:+ Abby heeft een Brits accent en haar stopwoordje is ‘love’, die ze voor bijna iedereen gebruikt.
+ Omdat ze wilt proberen van haar angst af te komen, heeft ze speciaal in haar maat heelys laten maken. Ze gebruikt ze alleen op goede dagen, echter.
+ Abby’s doel is om in ieder geval weer op een fiets te durven stappen. Ze hoopt dat het Rangerwerk haar helpt om haar moed weer bij elkaar te rapen.
+ Toen ze 18 werd, schreef ze zich in voor het leger. Abby hield het een jaartje vol en vertrok toen weer omdat het toch niet voor haar was weggelegd.
+ Abby ging op haar 19e het huis uit om in een eigen appartementje te gaan wonen. Daar woont ze nu nog steeds, want ze is erg gesteld op het knusse gevoel dat het haar geeft.
+ Abby’s moeder en zus zijn ook Rangers. Haar vader is een tekstschrijver voor een bekend tijdschrift in Hoenn. Soms schrijft hij uitgebreide stukjes over de succesvolle carrières van zijn dochters.
Relationships:Positive;; 
