We could paint the town red

"Blijkbaar." Was zijn antwoord. Ah, ze konden wel iets vinden... Toch? De deuren stonden open dus tja, dan maar zoeken zeker. Ze pakte de Pokéball van Lawrence en liet de Krookodile eruit komen. Hij was een beetje groter dan tawn en was daarbij een van haar enigste Pokémon die ze binnen kon gebruiken. Ze keek even naar beide haar Pokémon. Nu pas kwam het haar te binnen geschoten dat ze de laatste tijd geen last had gehad van Queen... waar was dat mormel? Ze keek even schuin en zag dat de Combee op een afstandje van hen aan het vliegen was door de ruimte. ze was vast bang geweest van de vlammen en had besloten even afstand te nemen. "Kunnen jullie even kijken of jullie misschien een ehbo setje kunnen vinden?" De drie Pokémon keken even naar hun trainer en knikten toen... naja, alleen Queen knikte knikte niet, die bleef staren naar het plafond. Toen tawn dat doorhad staarde ze even naar het beest. "Mormel," zei ze even met een zucht. Daarna draaide ze zich naar Nathan en bekeek ze de wonde eens. Dat zouden ze eerst even moeten koelen met water en dan kijken of ze zalf hadden. Dan moesten ze het afbinden en morgen weer vervangen. Ze kende niet veel van wonden en de verzorging ervan, maar als je zo onhandig was als haar dan kende je wel zo'n simpele dingen. Anders kon je echt niet overleven in haar schoenen.

Het was te zien hoe de blondine haar Pokémon erop uit stuurde, zou hij dat ook moeten doen? Neh, dit was wel genoeg. Zijn schouders bleven branden en toen hij er even bij voelde werd het heviger, er kwam alleen geen kik van de jongen. Het viel hem op dat het zwarte hemd welke hij aanhad ook een beetje was verschroeit. Geen groot probleem. Kort daarna liet hij het ding weer los, wat wel meteen eens stuk beter voelde omdat hij zich minder ervoor hoefde hoefde te inspannen ervoor. Een zucht kwam van Nathan, zolang het maar niet erger werd zou het geen probleem moeten zijn.

Even keek ze van Nathan naar haar Pokémons. Lawrence was al achter de balie gekropen en was aan het rommelen. May had eerst even doelloos rondgekeken, maar was toen in actie geschoten en begon kasten uit te zoeken. Ze was wat onhandig met haar nieuwe lichaam en stootte even per ongeluk een kastje om, maar ze reageerde snel en trok deze terug recht waarna ze even verlegen rondkeek en even scheef lachte. Tawn rolde met haar ogen en knipperde een keer. "Het is beter als je even je shirt uitdoet," merkte ze even op. Als de stof erin kwam was dat niet goed. "Ik ga water halen," melde ze toen en ze verdween uit de ruimte. Ze trok haar lange handschoen uit en even staarde ze naar haar arm, maar ondertussen wandelde ze wel door. Ze vond al snel een wasbak. Normaal moest het stromende, koud water zijn. Maar... Tja, tenzij hij onder een ijskoude douche wilde zou ze het zo doen. Ze nam een stuk stof en soort emmertje dat er stond en liet het water lopen. Ze voelde eraan, heel voorzichtig, tot het water koud genoeg was. Ze nam wat water in het emmerding en draaide de kraan toen dicht. Ze gooide het stukje stof erin en nam een handdoek. Het was een kleintje, dus die zou wel goed zijn. Toen wandelde ze terug naar Nathan en keek even naar hem. "Eerst moet ik het even uitspoelen," zei ze terwijl ze naar hem keek. Zo had zij het geleerd en zo zou zij het ook doen. Ze kon ook gewoon die emmer over zijn kop gieten eigenlijk... Maar nee, dat zou niet zo aardig zijn.

Hij hief kort zijn wenkbrauw op toen er werd bevolen om zijn shirt uit te doen, was dat niet gevaarlijk? Naja, dat was wel dan te merken. Hij deed het zwarte ding uit, wat er nog van over was. Ondertussen was de blondine al ergens anders heen gegaan en dus ging hij maar ergens op een stoel zitten, wel zo dat hij de druk op zijn schouders niet meer liet worden. Al snel kwam Tawnee alweer teruglopen, uitleggend wat ze ging doen. De jongen knikte rustig "Oke." kwam er, ten teken dar hij het had begrepen. Zolang het maar gewoon was gedaan. Zijn vest en het shirt had hij ergens anders neer gelegd in die tussentijd.

"Oke." Was zijn simpele antwoord en ze nam even het doorweekte stukje stof in haar handen en hield deze even boven de wonde waarna ze het water er traag liet uitstromen. Ze pakte nog wat water in het stukje stof en deed hetzelfde. Ze voelde zich licht ongemakkelijk bij het feit dat ze haar arm niet kon bedekken, maar liet het gewoon even zijn. Hij zat hier echter ook mooi met zijn-... Arceus... Well hello, die dingen mochten er ook zijn. herhaalde nogmaals die actie en keek toen even op. Maybel stond daar en had een ehbo kitje gevonden. Lawrence had daarbij zalf gevonden, van die speciale verbrandingsdinges. Ze nam het aan van beide en legde het even op een tafeltje neer. Ze pakte toen de handdoek en droogde even alles af, buiten de wonde. Moest ze het ook drogen... Of? Ah tja, dan maar drogen. ze depte heel voorzichtig het droog. Daarna legde ze het aan de kanten en nam ze tube zalf waarna ze wat eruit duwde en deze voorzichtig op zijn schouders smeerde. Daarna veegde ze even het restje aan de handdoek en opende ze de ehbo dinges. Ze nam wat verband eruit en begon zijn schouder af te binden met het witte ding. Ze moest hiervoor even hurken voor hem, zodat ze het mooi kon doen. daardoor kreeg ze een mooi zicht. HELLO.

Toen er water op de verbrande wond ging er een verkoelend effect door hem heen, toch steekte de wond nu enorm veel. Hij sprak geen enkel woord, al volgden zijn ogen wel wat Tawnee deed. Hij wist al van de wonden op haar arm, dus daar werd niets door hem over gezegd. Het leek hem niet echt dat ze het daar over wou hebben, net zoals hij het ook niet wou als mensen het over de zijne hadden. Kort fronste de jongen bij het zien van haar gezicht, ging het wel? "Gaat het wel?" nope, hij had geen idee wat er zo bijzonder moest zijn of wat dan ook. Ondertussen leek ze wel gewoon zijn schouder te verbinden, wat wel een goed iets was.

"Gaat het wel?" Alsof ze bijna verrast was dat hij nog kon reageren keek ze even op. "Hm?" zei ze even kort, daarna schudde ze licht haar hoofd. "Oh uhm... ja hoor," zei ze even met een schuine lach, waarna ze terug keek naar haar werk. Ze moest echt eens normaal doen. Het was niet dat hij... Hij had een vriendin waarom deed ze dit en zij zat ook in een relatie... Dit was belachelijk. Ze zuchtte even en bond het verband vast. Daarna kwam ze overeind en lachte ze even naar hem. "Zo," zei ze even. Ze was stiekem wel erg tevreden met het resultaat en het uitzicht hurhur. Dus ze keek even naar Maybel, die ondertussen al wat dingen aan het wegzetten was. Lawrence was in een stoel gaan zitten en leunde ontspannen naar achter. Queen was een derp, wat ze was een bij. Echter keek Tawn al snel terug naar Nathan. "Voelt het al wat beter?" zei ze. Het zou beter zijn als hij zo bleef... Dacht ze even kort bij zichzelf. Zonder shirt zou het beter zijn voor de pijn, voor de wonde en voor haar uitzicht.

"Hm?" Kort grinnikte de jongen, ze leek er niet geheel bij te zijn. "Oh uhm... ja hoor," oke, dat was dan goed. Niet heel veel later werd het verband vastgebonden, voelde wel een stuk beter dan eerst. Zodra het hem werd gevraagd of het wat beter voelde knikte de groenharige waarna er een kleine glimlach verscheen "Ja, bedankt." de jongen zou echter nog niet zijn shirt aandoen, wetende dat het meer pijn zou gaan doen als hij het ding zou gaan aanhebben. En nee, Nathan had er geen idee van dat Tawnee een bepaald zicht enorm leuk vond. Iets dat hij niet zou gaan begrijpen ook nog.

Hij knikte bij haar vraag, een lach op zijn lippen. Ze lachte even automatisch terug naar hem. "Ja, bedankt." Hij zou zijn shirt niet aandoen. Joy. Dat maakte haar stiekem wel blij. Het was deels omdat ze blij was dat hij geen pijn zou hebben... maar ook deels omdat ze dan... Tja... Uhm... Hoe zeg je dit? Dingen. Nee laat maar... Ze keek even kort rond. Dan nu een kamer... Of wilde Nath iets anders doen? "We zouden een kamer moeten fixen," dacht ze even luidop. Daarop reageerde Law door overeind te komen en even achter de balie te verdwijnen, alsof hij wist wat ze nodig hadden... Een kamer ja.

Zodra hij was opgestaan keek hij de blondine aan welke sprak dat ze een kamer moesten fixen, had ze nog eens gelijk in ook ja. "Hier blijven rondhangen is niet handig nee." het leek erop dat de krokodil van Tawnee naar de balie was gelopen, blijkbaar op sleutels of dergelijk te pakken. Slim beest was het hoor, of dat leek gewoon zo. Wel deed de groenharige zijn handschoenen uit, het was ook wel eens prettig om zonder deze rond te lopen. Vervolgens stopte de jongen deze in zijn broekzag waarna hij het donkere Pokémon Center bekeek. Op het licht na die van May's staart leek te komen was het er helemaal donker.

"Hier blijven rondhangen is niet handig nee." merkte hij op, waarbij het blonde meisje even naar hem knikte. Ondertussen had May alles al weg gezet. De Krookodile kwam lichtjes overeind en stak even een sleutel in de lucht, een grijns op zijn snuit. "Goed werk Law," zei ze even terwijl ze naar voren stapte. Hij kwam naar haar toe en ze aaide hem even over zijn bol. Ze nam de sleutels aan en keek even lachend naar Nathan. Het nummer stond op de sleutel, dus zo moeilijk zou het ook niet zijn. Nadat ze even naar hem had gekeken, draaide ze zich terug om. Met rustige passen wandelde ze de trappen op en bovenaan bleef ze even staan. Queen kwam even voorbij zoemen. May volgde wat trager dan Lawrence, die ondertussen al de juiste deur aan het zoeken was.

Niet heel veel later kwam de Krookodile terug met een sleutel in diens poten, welke Tawnee aan leek te pakken. "En welke kamer is het?" vroeg hij maar, terwijl de groenharige Tawn rustig de trappen opvolgde. Tja, zou wel wat handiger zijn als hij het ook wist, kon de jongen nog wat mee gaan zoeken. Ze kwamen helemaal bovenin het Pokémon Center en omdat hij geen idee was welke kamer het was, wachtte de jongen maar. Tja, weinig kon hij gaan doen nu he.

"En welke kamer is het?" Ze keek even naar het sleuteltje. "15," melde ze even kort terwijl ze al snel verder wandelde. Hij was nog steeds shirtless... Des te beter... hehe. Niet dat ze dat wilde, maar gewoon... Alles voor het uitzicht eh. Ze grinnikte even en stopte bij de deur waarna ze de sleutel erin schoof en ze deze open deed. Rustig knipte ze het licht aan en al snel vloog haar hele beestenbende de kamer binnen. Tawn zuchtte even en liet Queen als eerste terugkeren. Dat beest irriteerde haar. Toen ze even Law had gegaaid liet ze deze ook terugkeren. Toen pas viel het haar op dat er maar een dubbel bed was en ze staarde er even naar. Rustig pakte ze de lange handschoen uit haar zak en trok ze deze terug aan. "Ik slaap wel op de bank," zei ze even met een klein lachje.

Ah, wist hij dat ook meteen. Weinig tijd had hi eigenlijk om echt te gaan zoeken, gezien ze al de goede kamer gevonden leek te hebben. Zodra de twee de kamer binnen waren en het licht werd aangedaan viel het hem op dat de kamer eigenlijk best wel groot was, niet dat het eigenlijk een als te groot probleem was. De hele Pokémonmeute werd teruggekeerd op May na door de blondine. "Ik slaap wel op de bank," kort fronste de jongen, nadat er een blik op het bed en de bank werd geworpen. "Wil niet op het bed slapen? Mij maakt het weinig uit hoor." ah well, als ze echt op de bank wou slapen ging hi wel op het bed liggen.

"Wil je niet op het bed slapen? Mij maakt het weinig uit hoor." Even keek ze van Nathan naar het bed en terug. Daarna haalde ze haar schouders op. "Als jij het goed vind, vind ik het oké..." zei ze even terwijl ze naar May keek die ondertussen zelf op de bank ging zitten. Als kleine Charmander sliep de Pokémon meestal naast haar als ze alleen was. Als Gussie bij haar was, sliep ze dan meestal op de bank of gewoon dicht bij Tawn. May was de enigste Pokémon van haar die buiten de Pokéball sliep, dit omdat ze de Charmeleon met hart en ziel vertrouwde. Ze keek even naar Nathan en rekte zich kort uit waarna ze al snel haar schoenen aftrapte. Als hij het oké vond... was het toch goed?