Lost in the city

North had verder niet meer op Fay’s antwoord gereageerd, maar hij bleef bij zijn standpunt. Ze konden haar Pokémon niet zomaar van haar afnemen. Ze was misschien wel minderjarig – op dat vlak had hij het goed ingeschat, want hij vermoedde dat ze nog geen eens veertien was en misschien zelfs nog geen dertien – maar je Pokémon afpakken? Nee, dat konden ze niet zomaar. Al zeker niet als ze door Kalos reisde met een doel zoals bijvoorbeeld gyms uitdagen. Fay zou haar Absol waarschijnlijk wel nodig hebben om de gyms te verslaan. Als ze al gyms deed, want tegenwoordig kon je zo veel doen. Je kon breeder of coördinator zijn, maar je kon ook gewoon Kalos verkennen zonder een specifiek doel te hebben. Hoewel, hij zou niet echt begrijpen wat daar leuk aan was. Hij had een kort knikje gegeven op Fay’s vraag, maar had weer geen extra toelichting gegeven omdat hij niet wilde verraden welke Pokémon hij wilde gaan vangen. Hij zag vanuit zijn ooghoek dat de ober hun gespot had en een teken deed dat hij zo naar hun toe ging komen. ‘Ja,’ beantwoordde hij de vraag. ‘Maar ik heb wel nog geen badges. Jij wel?’ Hij wist totaal niet of ze überhaupt een trainer was, maar daar zou hij zo wel achter komen. De ober kwam aanzetten en North bedacht dat hij wel graag een Fristi wilde hebben. ‘Voor mij graag een Fristi en voor de dame…?’ Hij keek haar vragend aan, wachtend op antwoord. Hm. Misschien had hij van te voren moeten vragen wat zij wilde hebben. Ach, zo erg zou ze het toch niet vinden om die vraag zelf te beantwoorden aan de ober, right? Zo eng en gemeen zag hij er nu ook weer niet uit.

"Ik heb er één," antwoordde Fay zachtjes toen de vraag werd terug gevraagd, beetje onzeker. Een ober kwam aangelopen en North had besloten een Fristi te bestellen. Fay dacht even kort na over wat zij wilde, ze had de menukaart wel vluchtig gezien. "I-Ik wil ook wel e-een Fristi," antwoordde ze stotterend, nerveus van de blik van de ober. Hij was niet bijzonder eng, maar de afwachtende blik en het feit dat ze niet zo'n prater was zorgde voor dit. Toen de man weg was, gelukkig, keek het rozeharige meisje weer terug naar North. En nu? Drinken zou zo wel komen, maar het was te stil.. normaal was ze altijd stil, maar dit was ongemakkelijk. "Ehm.. waar kom je vandaan?" besloot Fay maar te vragen, gewoon een gesprek gaande houdend. En ze was misschien een klein beetje nieuwsgierig, een klein beetje. De enige regio's waar ze was geweest waren Kanto en Kalos, en ze was eigenlijk alleen door Kanto gereisd om weg uit de regio te komen. Veel had ze niet van haar 'thuis' gezien, dat was niet erg.. alleen een beetje jammer.

North fronste even kort met zijn wenkbrauwen toen Fay stotterend antwoord gaf. Het verbaasde hem wel niet dat ze al een badge had, want haar Absol zag er vrij sterk uit. In elk geval al zeker bereid om de eerste gym aan te kunnen. Hij hoopte dat Petal ook bereid zou zijn als hij moest vechten tegen de gym, maar North maakte zich daar niet al te veel zorgen over. Hij wist dat als hij goed zou trainen hij veel kon. Zijn blik gleed opzij naar de ober en zag dat de man lichtelijk met zijn wenkbrauwen fronste toen hij het gestotter achter de rug had. Waarschijnlijk vroeg de man zich af of hij er werkelijk zo eng uitzag en North kon hem niet bepaald ongelijk geven. Als een jong meisje bij hem zo zou stotteren zou hij er toch eens over nadenken om wat plastische chirurgie te laten doen of zo. Haha. Grapje. Hij keek naar Fay toen deze een vraag stelde en glimlachte. ‘Uit Kanto,’ sprak hij. ‘Uit Pallet Town, om precies te zijn. Ik weet niet of je dat kent? Het ligt vlak voor Viridian City en bevindt zich in de buurt van Cinnabar Island.’ Hij zei er maar niet bij dat je eerst het water over moest steken tot je daar naartoe kon gaan, maar hij nam aan dat Fay het wel aan de naam van het eiland kon raden. Zijn blik gleed vragend naar haar. ‘En jij?’ vroeg hij. Gelukkig duurde het niet lang voordat de ober met hun drankjes aankwam. North kon niet wachten tot de man het had ingeschonken en nam vervolgens een grote slok. Ah, dat was lekker, zeg!

Uit Kanto, Fay dacht even terug aan haar jeugd, Kanto... Veel goede herinneringen had ze niet, hier in Kalos vond ze het veel fijner, al hadden ze wel een raar accent. Het was heel anders dan in Kanto. "Ik kom uit Saffron," antwoordde ze toen North het aan haar vroeg. "Maar daar wil ik niet meer naar terug." Een rilling liep over haar rug toen ze terug dacht aan haar 'thuis'. Nee, dat was geen plek waar je wilde zijn. Toen de drankjes kwamen keek Fay nieuwsgierig op, ze ging niet heel vaak naar café's en zo. Daar was gewoon geen geld voor en pokécenters waren goedkoper. "Heb je al een beetje door Kanto gereisd?" vroeg ze met haar blik schuin op Angel, de Absol leek redelijk ontspannen voor haar doen, het gaf altijd een wat veiliger gevoel als de pokémon ook ontspannen was. Want als een Disaster pokémon rustig was kon er niks ergs gebeuren.. hopelijk. Angel was altijd wel goed geweest met dat soort dingen voorspellen, een rasechte Absol. Wat afwezig dronk Fay uit haar glas, lekker.

North fronste verbaasd met zijn wenkbrauwen toen Fay aangaf dat ze uit Saffron City kwam. Dus zij kwam ook uit Kanto? Wauw. Dat had hij nu eens niet verwacht. Hij had eerder verwacht dat ze hier uit Kalos kwam. Ook vooral vanwege haar jonge leeftijd. Hé, wacht, had ze niet iets verteld van… nah, hij wist het al niet meer. Natuurlijk had hij wel aandacht besteed toen ze aan het vertellen was, maar zijn slechte geheugen nam zo’n informatie nooit helemaal op. Oh ja, wacht… moeder dood, vader weg, weeshuis. Dat wist hij nog. Oké, hij ging hier gewoon niet meer over nadenken. ‘Dat begrijp ik wel,’ zei hij vriendelijk tegen haar. ‘Ook al is het niet zo groot als Lumiose City, het is er wel erg gevaarlijk.’ Bij haar volgende vraag grijnsde hij. ‘Ik geloof dat ik meer van Kanto heb gezien dan tot nu toe van Kalos. Maar dat kan ook niet anders, want ik heb er zeventien jaar gewoond en ik ben hier pas maar sinds een jaar.’ Hij glimlachte. ‘Mijn favoriete plek was Diglett Cave of S.S Anne. Altijd lachen in die grot of op zo’n chique feestje. Vooral als je drinken morst zoals ik.’ Hij grijnsde even naar haar. Ja, hij had veel oudere dames boos gemaakt. Niet dat dat hem ook maar iets kon schelen, want Petal zou zich toch wel verontschuldigen in zijn plaats. Daar had hij dus in elk geval geen last meer van. Het was dan ook best wel handig als je een Pokémon had die negen van de tien gevallen een groter verantwoordelijkheidsgevoel had dan jijzelf. ‘En als je denkt aan iets leuks van Kanto… waar denk je dan aan?’ vroeg hij. Wie weet had zij ook wel een herinnering aan een leuke plaats in Kanto.

"Ja, met team Rocket en zo," mompelde Fay toen North het over 'gevaarlijk' en 'Saffron' had. Om de een of andere reden had ze het vage vermoeden dat TR het niet meer bij Kanto hield, ze hadden overal wel mensen, maar die ontmoeting in Lumiose.. De wereld werd een gevaarlijke plek, zo niet, dan was die dat al. Het meisje glimlachte toen de jongen het over zijn verleden vertelde en zijn favoriete plekjes. "Ik weet het niet," antwoordde Fay bedachtzaam toen North vroeg wat haar blij maakte. "Ik heb niet zoveel van Kanto gezien, veel meer van Kalos." Ze keek even naar de Absol. "Misschien iets met Angel, toen we vertrokken of zo," voegde ze er wat twijfelend aan toe, nope, geen idee. Fay haalde haar schouders op en dronk nog wat van het drankje met bijna dezelfde kleur als haar haar. Wat was leuk aan Kanto.. in elk geval niet haar leven daar, misschien toen ze richting boot reisden. Kanto was in elk geval geen plek voor haar, te veel criminaliteit. Niet dat je er veel van merkte, maar zij kon altijd de link wel leggen en dat vermeed ze liever.

De vraag werd lichtelijk negatief beantwoorde en North fronste zijn wenkbrauwen. Oké, hij wist dat ze een verleden had en dat die niet heel leuk was, maar ze kon toch wel één leuk ding van Kanto benoemen? Hij kon wel honderd leuke dingen van Kanto benoemen. Maar ja, hij was echt van Kanto en hij had geen naar verleden. Hij hield echt veel van Kanto en wilde dat symboliseren door alle drie de starters van de regio te bemachtigen. Het ging echt er nog een hele klus worden, want momenteel had hij enkel Petal. Maar goed. Een Squirtle en een Charmander waren dan weer makkelijk te verkrijgen bij een fokkerij. Als hij goed zocht, zou hij ze binnen een maand wel in zijn team hebben. Hij hoopte dat hij ze zo snel mogelijk zou hebben zodat het weer een beetje zoals thuis voelde. ‘Ik moet echt nog veel dingen ontdekken van Kalos. Ik heb nog niet heel veel stadjes bezocht, maar ik doe mijn best,’ zei hij en hij grinnikte. Hij was ook iemand die het zeer rustig aandeed met trainen voor gyms. Soms kon hij er dan ook echt wel enkele maanden over doen terwijl anderen hun Pokémon snel trainden zodat ze de gym snel achter de rug hadden. Hij was zo niet. Hij wilde eerst die drie starters bemachtigen en dan zou hij verder wel zien. Hij zou zijn Pokémon zo goed mogelijk trainen en dan pas naar de gym gaan. Het kwam wel goed. Hij draaide zijn hoofd naar Fay. ‘Maar er staan echt nog veel plaatsen op mijn verlanglijstje waar ik naar wil reizen. Johto en Sinnoh zijn er twee van,’ zei hij glimlachend. Ja, die twee regio’s wilde hij ook graag verkennen. En Hoenn ook wel. Hij hoorde het al: hij had nog veel te doen!

"Ik ben met mijn vriendin naar het Lost Hotel geweest," mompelde Fay nadenkend. "Maar dat is best een duistere plek, vol ghosttypes en zo." Ze waren er heen gegaan omdat Lynn een Gastly wilde, die had ze nog steeds, en zij had er ook een Litwick gevangen. Alleen was Alexis onhandelbaar geweest en had ze die uiteindelijk aan iemand mee gegeven die er wel mee kon opschieten. Het was beter zo. North ging nog verder over plekken waar hij heen wilde, Johto en Sinnoh. "Ik wil ook graag reizen," reageerde Fay glimlachend, samen met Angel - die helemaal niet zo lief was - zou het wel goed komen. De Absol stond al jaren aan haar zijde en anders zou het meisje het niet willen. "Maar eerst Kalos een goed ontdekken." Een wat duisterde blik gleed over Fay heen. "Ik heb gehoord dat de laatste tijd steeds meer activiteit van een bepaalde organisatie is, misschien is het beter eerst naar de uithoeken te reizen." Team Rocket in Kalos, langzaam waren ze in het nieuws verschenen en ook al waren het maar kleine dingen, vroeg of laat zouden ze hun slag slaan en dan wilde de rozeharige er ver uit de buurt zijn.

Lost Hotel was zeker een plaats waar hij ook nog eens heen wilde gaan. Hij was niet het type dat gauw bang werd of onder de indruk raakte van dat soort dingen. Er scheen dan vlakbij Laverre City een huisje te zijn waar een griezelige oude man enge verhalen vertelde om kinderen het stuipen op het lijf te jagen. Daar wilde hij ook nog een keertje naartoe gaan zodat hij inspiratie op kon doen om zelf ooit zo’n verhaal te vertellen aan kleine kinderen. Hij was geen fan van kleine kinderen, vond ze irritant en vond het wel grappig om een eng verhaal te vertellen dat hun waarschijnlijk heel hun leven bleef achtervolgen. Het was nu ook weer niet dat hij een harteloze zak was, maar zoiets vond hij natuurlijk altijd wel lollig. En uiteindelijk kwamen die kindertjes er toch wel overheen. Hij keek op toen Fay praatte over een bepaalde organisatie en haalde zijn schouders op. ‘Daar zit ik niks mee in,’ zei hij droog tegen haar. ‘Als ze problemen willen veroorzaken zullen ze problemen met me krijgen, zo simpel is het. Je kunt wel overal bang voor zijn, maar dan is het natuurlijk nergens leuk meer.’ Hij dacht even na. ‘Als je je Pokémon gewoon goed bij je houdt en je blijft een beetje weg uit van die donkere steegjes, zal het vast wel meevallen. En als je aangevallen wordt door iemand die sterker is dan jouw, moet je gewoon zorgen dat je je ergens kunt verstoppen. Ik denk dat jij met jouw lengte genoeg plaatsen kunt vinden waar anderen je niet te pakken kunnen krijgen,’ zei hij bemoedigend tegen haar. Hij dacht er dan wel zo simpel over, maar hij was dan ook een stuk ouder. Toch dacht hij dat ze best wel haar mannetje kon staan als het ooit zover zou komen. En als hij in de buurt was zou hij haar komen helpen natuurlijk, want een kind gaan treiteren op die manier vond hij in zijn ogen zinloos. Een duistere grap vertellen was het limiet, maar van kinderen bleef je voor de rest gewoon vanaf.