{Aiden} Just sit back and relapse again

Een grijnsje trok over Aiden’s gezicht toen ze zei wat te kunnen bestellen. “Dat dacht ik mooi niet,” zei hij. “We gaan ergens eten. En die stickers blijven zitten.” Ja, hij kon zich veel meer vinden in het gevecht om de stickers dan in het gesprek van hiervoor. Hij wist, vond, namelijk dat er geen probleem was. Hij kon ermee stoppen wanneer hij wilde, wanneer het nodig was. En vandaag was niet die dag. Maar, hij had niet het idee dat hij Lilium dat uit kon leggen. Hoe kon het ook? In werkelijkheid geloofde hij zichzelf niet eens. “Dus, enige voorkeur?” vroeg hij met een lichte glimlach. Eten was altijd goed. Eten leidde af.

Ze vroeg of de stickers bleven zitten en Aiden knikte. Ja, absoluut. Hij ging dit winnen, want Alyss ging rondlopen met een strikje rond haar vervelende nek. Toen Lilium zei dat pizza goed klonk en dat het beter was dan wat ze haar te eten gaven in het ziekenhuis, knikte Aiden langzaam. Het ziekenhuis. Hij snoof eventjes en een lichte glimlach trok over zijn gezicht terwijl hij even wegkeek. Ze maakte een probleem van zijn alcoholgebruik, terwijl ze zelf pas net uit het zekenhuis was gekomen. Terwijl ze erin beland was door alcohol. Het was een beetje vaag.
“Nou, dan gaan we naar een pizzeria,” zei Aiden met een lichte glimlach, voor hij naar haar toe leunde en haar pony aan de kant wuifde. “Hij moet zichtbaar zijn, anders win ik,” knipoogde hij net wat te geamuseerd. Oh, ja. Hij ging dit absoluut winnen.

Het blondje zei dat het niet beschreven was in de deal, maar ze haalde haar pony niet weg, waardoor de sticker zichtbaar bleef. Hij weigerde immers in zijn eentje voor paal te staan. En als zij haar sticker niet showde, dan zou hij die van hem ook verbergen en dan was het niet zo lastig voor beiden om dat ding op te houden tot het vanzelf los zou laten. “Ach, ik vind 99 cent een mooi bedrag,” merkte hij rustig op. Ach, het maakte hem niet zoveel uit.
Het blondje zei klaar te zijn en Aiden keek even geamuseerd naar Ruddles. “Ik denk niet dat ze Ruddles accepteren in een pizzeria,” merkte hij rustig op, waarna hij naar Amore keek. Hij tikte het ding aan met zijn voet en keek toe hoe het wakker werd. “Waag het ‘ns de kamer wéér te vernielen,” sprak hij Amore streng toe. “Jij blijft hier,” zei hij daarna. Amore bleef vaker in de kamer achter omdat ze niet in haar ball wilde.

Lilium besloot Ruddles dus ook achter te laten. “Als je een streek uithaalt, ga je terug in de box,” besloot Aiden tegen Amore te zeggen en de Pikachu liet haar oortjes even in haar nek zakken. Ze was duidelijk niet tevreden met het dreigement en Aiden keek Lilium even aan. Hij zou haar tijdens het eten wel uitleggen waarom hij Amore voor geen centimeter vertrouwde, anders liet ze hen misschien niet hier achter. Wie weet wat ze nu zouden doen, namelijk.

De geur van pizza maakte hem direct drie keer zo hongerig en hij keek toe hoe ze de deur voor hem open hield. “Flauw, hoor,” sprak hij, om naar een tafel te lopen en de stoel voor haar weg te schuiven. “Zolang je dit ook nog weet,” sprak hij met een plagerig glimlachje. Ja, hij had haar al enkele keren kunnen uitlachen om haar ervaring wat betrof uit eten gaan. Liet hij het woord date maar niet gebruiken.

De flauwe opmerking van Lilium maakte het allemaal niet veel beter en alles wat Aiden op dat moment dan ook deed, was haar een ongeamuseerde blik schenken. “Inderdaad,” zuchtte hij - toch met een lichte glimlach - toen ze dan ook zei echt flauw te zijn.
Ze ging, ondanks een nieuwe flauwe opmerking, op de stoel zitten en Aiden wandelde rustig naar de andere kant van de tafel, om een eigen stoel aan de kant te zetten en erop te gaan zitten. Toen ze hem vroeg wat hij nam, blikte hij even snel op de pizzabakker. “Ik ga voor een shoarmapizza.” Hij had geen idee waarom, maar hij nam altijd shoarmapizza in derppizzeria’s zoals deze, terwijl er bij een echte italiaan vaker een vier kazen pizza werd besteld. Veel gevarieerder dan dat was hij echter niet. “En jij?”

“Ja,” zei hij. “En het is een goede combinatie.” Hij vond het logisch, want hij wandelde vaak genoeg een pizzeria in, denkend of hij nou een pizza of shoarma zou nemen. Nu waren al die zorgen voorbij. Dit was bijna een officiële Shoarmapizza-reclame. Al stond hij dan alsnog vaak te twijfelen of hij nou een shoarmapizza of shoarma nam.
Ze nam een kinderpizza. Aiden’s ene wenkbrauw ging omhoog en hij keek haar aan. “Een kinderpizza,” herhaalde hij. Hij snoof even geamuseerd. “Ik had het niet eens hoeven vragen.” Hij schudde zijn hoofd lichtelijk en stond op. Immers was dit een derppizzeria en daar moest je even lopen om de pizza’s te bestellen. “Wat wil je drinken?”

Ze at niet veel, dus een volwassen pizza bestellen zou geldverspilling zijn. Aiden knikte even, want dat klonk ergens nog logisch. “Neemt niet weg dat het te voorspellen was,” kon hij echter niet laten om geamuseerd te zeggen. Het meisje besloot een cola te nemen en Aiden stond op. Voor hem zou het ook maar een cola worden, want derppizzeria’s als deze hadden alleen bier en hij hield helaas niet zo van bier. Zou ook weer gezeur schelen met Lilium, trouwens. Hij liep daarom zonder klagen naar de balie en zag de man even verbaasd naar zijn sticker kijken. “Ahum,” begon hij.
Na besteld te hebben wandelde Aiden weer terug naar de tafel en plofte hij voor Lilium neer. “Dus, met Chesh is alles nog goed?” Het was immers niet goed begonnen. Hij was benieuwd hoe de band tussen de Banette en zijn trainster nu was.

Cheshire was nu haar sterkste Pokémon en luisterde goed, al moest ze wel afgelegen trainen. Aiden grijnsde. “Dat ken ik,” zei hij. “Ik weet al dat als ik Tyrion zijn opgekropte energie kwijt wil laten raken, ik heel ver van de huizen af moet staan.” Ja, Tyrion was net een soort bom dan. Khaleesi stond er altijd maar wat verbijsterd naar te kijken en Amore bleef meestal in de kamer als Tyrion los ging. Het was een heus monster aan het worden met zijn groeiende kracht. Er was weinig wat hem zou kunnen stoppen, mocht hij ooit boos worden.
De pizza’s werden geleverd en Aiden moest toch nog even lachen om haar kinderpizza. “Eet smakelijk, kindje,” merkte hij geamuseerd op, voor hij een pizzapunt pakte en er een hap van nam. Ja, shoarmapizza was oké.