the one with the girlfriend {Cecille & Sara}

Red like roses fill my dreams and brings me to the place you rest

Ze had niet verwacht dat de blondine met haar pokemon er op af zou rennen. Want meestal was zij de persoon dat het meest enthousiaste was voor eten. Maar eens van rollen om wisselen maakte ze niet uit, ook als zou ze de rol van Cecille nooit goed over kunnen nemen. Op het gebied van agressieve tijd. Iets wat ook absoluut niet erg was.
"Ehm om heel eerlijk te zijn durf ik dat niet met zekerheid te zeggen," bekende ze eerlijk. Ze kon het zich ook niet meer herinneren, of het er al inzat of dat ze het er ingedaan had. "Maar als je de lunch pakt merk je het van zelf wel," vervolgde ze verder.

tag: name // Words: aantal .

Yara was er niet zeker van. Hm. Dan maar één manier om erachter te komen. Cecille knikte, opende rustig de tas en zag, voor zover dat mogelijk was, alleen maar wat lunchpakketjes. “Houndoom, we have a problem,” sprak ze tegen haar zusje. Vervolgens begaf ze zich wat meer richting de twee meiden en plofte ze op de grond neer. “Het gras is net zo zacht, dus whatever.” Met een brede grijns klopte ze naast zich om aan te geven dat haar gezelschap ook moest komen zitten. Daarna ging haar hand de tas weer in om de lunches uit te kunnen delen. “A’ight, wat is voor wie?” vroeg ze toen, haar blik glijdend naar Yara. Zij had de lunches immers gemaakt, dus zij wist dat het beste. Desondanks haalde ze wel al twee pakketjes eruit, klaar om uitgedeeld te worden.

Like a fever I will take you down ♪

Cecille zag niks negatiefs in het missen van het kleed, maar Sara kon het helaas niet zo positief inzien. Het gras mocht dan wel zacht zijn, het bleef best wel vies. Wie weet wat voor rare beesten daar allemaal hadden gezeten. Ze twijfelde heel hard of ze het waard vond om haar bolero vies te laten worden, maar besloot dat dat waarschijnlijk een betere optie was dan staand eten. Met walging te zien op haar gezicht liet ze het kledingstuk van haar armen glijden om het vervolgens zo te vouwen dat zo min mogelijk stof vies werd, maar er alsnog genoeg ruimte was om te zitten. Ze plaatste haar derrière zo voorzichtig op de stof dat het leek alsof ze bang was om een bom te laten ontploffen. Daarna richtte ze haar blik op de klaargemaakte lunches, benieuwd wat er allemaal tussen zat. Ze zou eigenlijk wel iets zoet lusten.

tell me can a heart be turned to stone?

Gesponsorde inhoud

» Sweet sixteen [Cecille, Cooper en Sara]
» The sun has set on me +Cecille
» With or without you [+ Cecille]
» The Sara Claus
» Never Have I Ever [+Sara Sweets]