Not so comfortable

‘Het is oké om bang te zijn, weet je,’ klonk zijn stem. Maar ze was het zat. Zat om bang te zijn. Al die jaren. ‘Angst geeft je soms adrenaline op de momenten dat je dat het meest nodig hebt. Maar als je die angst je laat overwinnen, dan ga je zeker falen. Probeer je angst de baas te blijven en dan weet ik zeker dat je het kunt.’ Alana keek hem even met een dankbare glimlach aan. ‘Wel eh…’ klonk er, zie je wel. Ze had het niet moeten zeggen. Nu vond hij haar raar. ‘Ik zal mijn best doen om je dat gevoel te kunnen blijven geven,’ Klonk er uiteindelijk, maar Alana wist niet of hij het meende. ‘En weet dat je me altijd kunt bereiken als er echt iets is.’ Alana moest een beetje lachen. "Bereiken terwijl ik je nummer niet eens weet?" vroeg ze plagend, maar durfde hem nog niet echt aan te kijken.

‘Daar heb je me,’ Há, hij wou haar stiekem stalken, ze had hem wel door. ‘Ik zal je straks mijn nummer geven. Dan zet ik je tussen de zovele meisjes die ik al in mijn lijst heb staan.’ klonk het plagerig en sarcastisch tegelijk. "Hmn? Jij en meisjes? Niet verwacht." zei ze met een glimlach. ‘Alana, ik denk dat we er nu écht uit gaan moeten,’ zei Connor lachend. ‘Je mag me misschien ooit nog wel eens als een kussentje gebruiken. Als je bang bent.’ Ze keek hem lachend aan. "Hé, ik was eigenlijk van plan om je als standaard kussen te gebruiken." zei ze met een plagerige glimlach waarna ze zichzelf ophief en even in haar ogen wreef. ‘Ben je bang voor spinnen?’ Spinnen? Neh. Grote pokémon? Jup. "Nope," zei ze daarom rustig waarna ze uit het bed sprong en flexibel landde op haar voeten. Ze hoefde zich in feite niet om te kleden, alleen haar schoenen aan te doen. "Ik leen je trui nog even," zei ze rustig, terwijl ze haar sportschoenen aandeed. "Dus jij moet even opschieten, ja?" zei ze plagend.

‘Natuurlijk, chick,’ zei hij sarastisch tegen haar, waarop Alana moest lachen. ‘Dus eerst even gauw naar Aquacorde Town en dan op naar de gym, right?’ vroeg hij aan haar. "Ja en ik ga me omkleden daar hoor." zei ze plagerig. Hij was even weg en ze wou nadenken over wat hij was gaan doen, nope. Connor kwam weer terug en glimlachte naar haar ‘Klaar,’ zei hij tegen haar. ‘En die trui wil ik straks wel terug hebben.’ Alana die keek hem plagerig aan. "Ik dacht eigenlijk dat dit een souvenir was," zei ze met een speels lachje. "En btw, moet je geen schoenen aan?" vroeg ze wenkend naar zijn voeten. "Dat is misschien ook handig namelijk~" riep ze plagerig terwijl ze al begon te lopen.

Pff, sukkel dat het was. Ze liep met haar handen in haar zakken, de pokécenter uit en zo richting het bos. Dus ze moesten naar Aquacorde, dan weer terug en dan de gym uitdagen. ‘Wat ben je toch vreselijk bijdehand!’ klonk het achter haar en Alana glimlachte even. "Altijd!" riep ze terug. Het duurde niet lang of hij liep alweer naast haar. "He he, Slowpoke." zei ze op een redelijk serieuze toon, maar haar gezicht stond zo plagerig als wat. ‘Gaat het met de zenuwen?’ hoorde ze vervolgens van hem, waarna ze even haar handen op haar achterhoofd plaatste zodat ze daar tegen aan kon leunen. "Prima, met jouw zenuwen ook?" vroeg ze simpel weg terug. Waarvoor moest hij zenuwachtig zijn? Voor haar, dat was zeker.

‘Ik zou niet weten waarvoor,’ zei hij plagerig terug. Alana stak even haar tong naar hem uit, waarna ze voor haar keek. Ze zag het wel in haar ooghoeken, hij had het koud. Nou, ze zou maar eens lief zijn, niet waar? Ze haakte haar arm in de zijne en zorgde ervoor dat zijn arm tegen haar lichaam kwam. Dan zou het vanzelf warmer worden door haar lichaamswarmte. Ze stonden inmiddels bij de brug, alleen daarover steken dus. ‘Hé, mijn vader woont hier dichtbij,’ Vader..? Hij was hier met zijn vader? ‘Hij woont in Vaniville Town. Laten we dadelijk maar meteen weer naar Santalune City gaan. Als hij me ziet, bestookt hij me vast met vragen waar ik geen zin in heb om ze te beantwoorden.’ Alana knikte even, waarna ze hem een plagerig glimlachje gunde. "Zoals; Is dit je vriendin? Waarom weet ik dit niet?" zei ze zeer toneelspelend. Ergens deed het wel pijn, kwam zij met 'Hoi mijn vader wilt me vermoorden.' Ze trok aan zijn arm. "Kom mee," zei ze tegen hem, richting een winkeltje. Daar hadden ze kluisjes en daar lagen haar spullen in, makkelijk toch?

Blijkbaar vond hij het niet erg wat ze deed, maar na wat er net was gebeurd was dat ook best logisch ook. Ze stopte het sleuteltje in haar kluisje en haalde haar tas eruit en ging naar een speciale plek toe om haar kleding om te wisselen. Ze kwam uit het hokje in een wit shirt met een blauw strikje en een blauwe rok. Koud? Nee joh. Ze zag het wel in haar ooghoeken, dat mens flirtte met Connor. Zonder dat ze er zelf besef van had liep ze naar Connor en pakte hem liefjes vast rond zijn arm en legde haar hoofd op zijn schouder. "Zullen we gaan Connor?" vroeg ze op haar liefste

Hij zei iets tegen haar, maar ze was veel blijer dat dat mens niet meer zo naar Connor keek. Waarom? Geen idee. Toen Connor het over zijn broek had schoot haar iets te binnen. Ze liet Connor los en rommelde wat in haar tas, waarna ze de trui naar zijn hoofd gooide. "Hier, nu heb je m weer terug." sprak ze simpelweg. "En waarom zou ik jouw broek lenen als ik een lange trainingsbroek bij me heb van gister? Je wilt wel heel graag he, dat ik je kleding aan doe." merkte ze droogjes op. Ze ritste haar tas dicht en liep over de brug richting Santalune City. "Kom je nog Slowpoke?" terwijl ze haar Holocaster opzij hield. Het stond al helemaal open, zodat hij meteen zijn nummer ik kon voeren. Zo makkelijk kwam hij niet van der af, há.

De jongen reageerde niet op haar dingen, maar toetste wel zijn nummer in. Ze pakte haar Holo Caster weer en typte bij naam; "Slowpoke". Dat was zijn nieuwe bijnaam. Overdag was ze vreselijk, 's avonds? Een schatje. Meestal dan. Hij vroeg iets plagerigs aan haar waarna ze hem even fel aankeek. "Hou je mond Slowpoke." mompelde ze zachtjes. Het feit dat hij kwam kijken maakte het ergens nog enger, maar ja als hij wou vechten won zij het dus er was niks om over te twijfelen. En al helemaal niet om bang voor te zijn. Ze liep rustig het stadje in en stopte even voor de gym, waarna ze Connor even aankeek. "Waag het niet om onder de battle weg te gaan, ik zal je levend verbranden." zei ze met een felle blik.

Ooc: ik post morgen gymtopic ~