I will never build a snowman.

Aiden keek het blondje aan toen deze begon te spreken en hij kon een grijnsje niet onderdrukken. “Daar doen we ‘t voor,” vertelde hij haar. Ja, het was exact de reden dat hij haar had meegenomen. Het was fijn om haar eens gelukkig te zien, zonder alle zorgen omtrent haar ouders en de rest van de Team Rocket zooi. Het was immers maar een vreemd zooitje allemaal. Ze verdiende het ook eens om gelukkig te zijn.
En toen legde iemand zijn hand op de schouder van Lilium. Aiden vernauwde zijn blik meteen en keek de gozer ongeamuseerd aan. Nate, noemde ze hem. Nate. De ex waar ze over verteld had. De jongen die haar geslagen had, de jongen die haar had doen betalen als hij het zelf niet kon. De jongen zonder manieren, de jongen die haar eerste liefde had verpest. Aiden klemde zijn kaken op elkaar en richtte zijn groene ogen op de gozer. De woorden die hij gesproken had maakten het allemaal nog net wat erger en Aiden greep de hand van het blondje, om haar achter hem neer te zetten en voor de jongen te gaan staan. “Inderdaad,” gromde hij hem toe. “En ik denk dat het een heel goed idee is als jij toch eens even heel ver bij haar uit de buurt blijft.” Zijn stem klonk streng, dreigend zelfs, terwijl hij recht voor de neus van de ongeveer even lange jongen stond. Nee, hij zou het niet accepteren als deze ook maar met één vinger naar het blondje zou wijzen.

Aiden stond voor de jongen. Absoluut niet geïntimideerd door het gespierde wezen staarde hij hem recht in zijn ogen aan. Hij was niet bang voor een gast als deze en weigerde absoluut om hem in de buurt te laten komen van het blondje. Hij snapte dat dit het type was waar van die meisjes op vielen, immers wist hij precies hoe hij zelf ook kon zijn. Maar, dat Lilium zo was? Dat Lilium voor een jongen als dit had kunnen vallen? Aiden wist niet wat hij ervan moest denken, of het hem teleurstelde of dat hij gewoon niet zo goed wist wat hij er nou van moest denken. Toen de jongen dan ook weer begon te spreken, hief Aiden een wenkbrauw. Zodra de vinger van de jongen Lilium’s kin raakte, greep Aiden de hand beet en sloeg hij deze aan de kant, voor hij een stap richting de jongen zette en zijn hand in zijn kraag zette. “Waag het,” gromde hij. “Waag het nog één vinger naar haar uit te steken,” ging hij door, terwijl hij de jongen nog wat verder naar voren wilde duwen. De woorden van de jongen waren irritant, maar hij weigerde er op te reageren. Hij wilde het joch niet de voldoening geven. ‘Badboy’ was immers niet hoe hij omschreven zou willen worden en zeker in de buurt van Lilium, zou hij zo’n kant nooit van zichzelf laten zien. Hij zou haar nooit zeer willen doen, of het nou fysiek of mentaal was en de eerste poging die deze gast ertoe deed, zou misschien wel eens heel verkeerd kunnen aflopen.

‘Laten we gaan.’ De woorden bereikten hem, maar hij reageerde er niet op. In plaats van te doen wat wijs leek, weggaan met het blonde meisje, bleef hij strak op zijn plek staan en keek hij naar Nate, de jongen die hem zo irriteerde door zo bezig te zijn tegen Lilium.
Of hij wat had. En hij werd een vuurtoren genoemd. Irritatie schoot zichtbaar over het gezicht van de roodharige jongen (met zijn vloek van het woest aantrekkelijke, rode vuurtorenhaar - hij had het ook wel anders gewild, maar het was nu eenmaal aangeboren). “Ik begrijp het niet,” merkte Aiden geamuseerd op, terwijl hij weer besloot iets naar achteren te leunen en even geamuseerd op Lilium blikte. “Dit is waar je op viel?” vroeg hij liefjes, voor hij zijn blik weer op de jongeman richtte.
“Dus, ik wil hier geen ophef. Het is misschien een goed idee om gewoon door te lopen,” zei hij, voor hij met zijn tong klakte en even met zijn hand wuifde, alsof hij een verdwaalde Glameow weg aan het jagen was.

Ze zou het nog wel een keer uitleggen. Aiden keek het blondje voor een moment aan, maar besloot het voor nu even te laten rusten. Het was immers mee een zorg voor later, aangezien hij nu wel andere dingen aan zijn hoofd had. De jongen voor hem bewees namelijk toch wel een beetje een probleem te zijn, aangezien zijn brein in zijn vingertoppen leek te zitten en dus niet al te groot was.
En toen schoot de jongen op hem af, na enige nutteloze dreigementen te hebben geroepen, en Aiden gebruikte zijn eigen arm om de vuist te blokkeren (dit had hij geleerd na de vuisten die in het verleden wel geraakt hadden) en zette geamuseerd enkele passen opzij, om de jongen liefjes aan te kijken. Hij zette nog een pas naar achteren, even zijn hoedje licht over zijn hoofd draaiend. “Hè, wat jammer nou. Had toch wel wat meer verwacht,” glimlachte hij. Nog enkele pasjes naar achteren, toe maar knullie! Je kon het wel!

De jongen deed zoals Aiden had gehoopt en stormde op hem af. Aiden zette, zo voorzichtig als hij kon, enkele passen naar achteren en zette zijn hand op de stand achter hem, grievend naar de fles bier die hij hier op had zien staan. Hij greep het ding beet en sloeg het hard naar voren, hopelijk in het gezicht van de jonge man, waarna hij soepel langs de jongen stapte en zijn best deed om de blik van Lilium te ontwijken. Hij wilde immers niet dat ze hem zou afrekenen op hoe hij hierop reageerde, maar het was precies zoals hij het altijd gedaan had. Als je niet sterker was dan de ander, moest je maar zorgen dat je slimmer was.

De fles klapte kapot op het hoofd van de jongen en Aiden reageerde door vlug aan de kant te stappen, voor de jongen in een pure driftbui hem nog eens zou proberen aan te vallen. Iets wat niet al te slim was, aangezien Aiden de nek van de fles nog steeds beet had. Deze was natuurlijk gebroken door de klap en had daarom enorm scherpe randen.
De jongen schoot er vandoor en Aiden glimlachte opgelucht, tot hij zich realiseerde wat hij had gedaan. Hij keek met een geschrokken blik op naar Lilium en liet het stuk glas uit zijn handen vallen. Wat nou als dit het toppunt zou zijn, als dit ervoor zou zorgen dat ze bang van hem zou worden? Dat was immers het tegenovergestelde van waar hij op uit was en hij schrok op uit zijn gedachten toen zijn arm beetgepakt werd, met de vraag of het ging. Langzaam knikte hij, terwijl hij zijn blik even bedenkelijk over haar heen liet glijden. “Het is oké,” mompelde hij. Eigenlijk had hij de klap niet eens gevoeld in het moment van adrenaline, maar nu ze het erover had begon het toch wel een beetje te bonken. Toch voelde het niet alsof er iets slecht was gegaan met de wond, dus het zou wel goed zitten. “En met jou?” vroeg hij met een fronsje.

Het blondje zei tegen hem dat het wel ging en verontschuldigde zich voor het feit dat hij dit mee had moeten maken. Ze had haar blik ondertussen van hem afgewend en hij keek haar even met opgeheven wenkbrauwen aan. Hij glimlachte even rustig en klopte haar zacht op haar blonde haren. “Ik ben allang blij dat ik erbij was,” zuchtte hij, voor hij even blikte op de fles alcohol. “Al had het misschien wat minder gemogen,” merkte hij vervolgens bijna mompelend op. Helaas waren de opmerkingen van de jongen onder zijn huid gekropen (< help dit klinkt in het engels veel beter ;s) en had hij er wat heftiger op gereageerd. Of dit zijn beschermende kant voor Lilium was, het feit dat de jongen hem persoonlijk beledigde of iets anders was dan nog de vraag. “Maar goed, vergeet dat allemaal maar weer. Als hij je ooit nog ‘s lastig valt, dan spiets ik ‘m.”

“Het zou fijner zijn geweest als hij het niet kon hebben,” mompelde Aiden geïrriteerd, terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg en even de richting op blikte waar de jongen hen verlaten had. Zo’n type, hoe had een onschuldig, eerlijk meisje als Lilium daar ooit op kunnen vallen? En andersom? Vielen die niet op types zoals de types waar hij op viel? Grote voorgevel, donker haar… Je kende het verhaaltje wel.
Ze zou proberen het te vergeten en toen ze vroeg of hij nog ergens heen wilde, haalde hij zijn schouders kort op. “Ik had eigenlijk wel zin in een portie churros,” merkte hij grijnzend op. Ja, want Churros waren lekker en mensen die het nog nooit gegeten hadden (BABS) mochten hier niet over oordelen. Het leek hem wel prima om de dag hiermee af te sluiten, want het was (zoals altijd) weer eens niet gelopen zoals hij had gehoopt.