I will never build a snowman.

Lilium hield het ding vast alsof het iets heel anders was dan een geweer. Aiden hief dan ook zijn wenkbrauwen op en deed bewust een stapje naar achteren, niet van plan om de hele dag met een blauwe plek op zijn voorhoofd te lopen. Ze probeerde te mikken (iets wat echt niet leek te lukken) en legde haar vinger op de trekker. De terugslag leek niet te bevallen en ze wankelde. Het doel werd niet geraakt en Aiden zuchtte even. Hij zette zich achter Lilium en zette zijn linkerhand op haar linkerschouder, om zijn andere hand onder haar rechterarm te leggen. “Eerst goed kijken,” zei hij. De terugslag was inderdaad niet goed geregeld en volgens hem altijd maar gedaan zodat kindjes niets konden winnen en de vaders held konden spelen. Hij was benieuwd of hij haar op deze manier wat stevigheid kon brengen. Immers zou ‘t goed zijn voor d’r ego als ze eens iets raakte.

Geamuseerd keek Aiden toe hoe ze het doelwit raakte. Ongeveer. Het uiterste uiteinde van het doelwit. Maar, hey! Het was al meer dan net, toen het ruim erboven was geland. Half in gedachten (en eigenlijk verwachtend dat ze nogmaals zou schieten) bleef hij achter haar staan en keek hij op toen ze vroeg of hij iets niet wilde hebben. Zijn blik gleed naar de Parasect-sleutelhanger en vertrok even. Hij trok het geweer los uit haar handen en zette een stapje opzij, terwijl hij de sleutelhanger aannam en haar plagerig aankeek. “Maar natuurlijk, ik zal hem koesteren,” knipoogde hij, voor hij het geweer voor zich hield. Zijn elleboog wees naar buiten, de andere naar beneden en hij zorgde dat zijn ene voet goed voor stond. Ene oog sluiten en rekening houdend met de terugslag. Peng. Dingdingdingding. Enthousiast kwam het mannetje op hem aflopen. ‘Gefeliciteerd, de hoofdprijs! Kies maar iets uit,’ zei de man, waarna hij naar de gigantische knuffels wees die boven hem hingen. Aiden blikte op Lilium. “Dus, je wil zeker wel iets hebben?” vroeg hij liefjes.

Of hij het wel zeker wist. Aiden knikte even. “Ik zal ‘m beschermen met m’n leven,” mompelde hij droogjes. Oké, zo ver zou hij niet gaan, maar hij zou het ding wel houden. Het hing dan ook aan zijn vinger terwijl hij het geweer in zijn handen had, iets wat de serieuze look erbij wel een beetje verpestte.
Ze was verbaasd over hoe hij zo had leren schieten en zei daarna het niet te willen weten. Aiden hief zijn wenkbrauwen even. He? Kon daar iets ergs mee zijn, dan? “Ik kwam veel op de kermis vroeger,” zei hij glimlachend. Hah, hij ging het haar toch lekker vertellen. “We wonnen geld met ‘t gokken en gaven het hier uit,” grijnsde hij. Ja, dat was altijd best leuk. Behalve als je net degene was die niets won. Een boze vriendin omdat er geen geld was om cadeaus te winnen. Het leven was dan best treurig, want types als die meiden hielden enkel van cadeaus en… sommige andere dingen.
Ze waren groot. Aiden snoof eventjes geamuseerd en luisterde hoe ze hem vroeg of hij het zeker wist. “Ik heb ‘t niet voor mezelf geprobeerd,” bevestigde hij. Ja, de knuffel was voor haar. Zo was hij dan net weer wel.

Of gokken slecht voor hem was. Aiden hief zijn wenkbrauwen op en ze vroeg hem nog of er kermissen waren in Lavender. “Allereerst, Lil, deed ik dingen die wel slechter voor me waren,” merkte hij rustig op. Hij deed alles wat Arceus verboden had, zoals men het zei. Braaf was hij nooit geweest en hij zou het nooit worden, waarschijnlijk. De exacte reden waarom het veiliger was als hij Lilium bleef zien als het kleine pupje dat ze in zijn ogen was. “En ja, met halloween. Verder reisden we wel eens verder,” glimlachte hij.
Een Jirachi. Aiden keek met opgetrokken wenkbrauwen naar de Jirachi-knuffel en glimlachte, voor hij het geweer terug op de tafel legde en de sleutelhanger braaf aan zijn sleutel deed, na deze uit zijn tas te hebben gehaald. Hij bewoog het even heen en weer. “De enige Parasect die ik zal waarderen,” grijnsde hij, voor hij het ding weer wegstopte.
“Dus,” begon hij, “Ik koos. Nu ben jij.”

Ze wilde het niet weten. Teleurgesteld keek Aiden de andere kant op. “En ik wilde je net een spannend verhaal vertellen,’ zuchtte hij dramatisch. Nee, eigenlijk niet. Eigenlijk was het beter als hij Lilium voor eens en altijd weg zou houden bij zijn verleden - en waarschijnlijk zijn toekomst.
De sleutelhanger leek haar te verwarren en ze stelde voor om iets anders voor hem te proberen te winnen. Hij hief even zijn wenkbrauwen op om te zeggen dat het niet hoefde, maar snoof toch geamuseerd toen ze naar een kraampje wees. “Sure, klinkt goed,” grijnsde hij daarom maar. Waarom zou hij nee zeggen als het erop leek dat ze het naar haar zin had? Dat was immers dé reden dat hij haar deze dag had meegenomen. Hij begon dan ook richting het kraampje te stappen en keek met een geamuseerde blik naar de werknemer, welke hij wenkte en even richting Lil knikte. Als ze gooide, zou hij d’r in haar beiden zijen porren. Eens zien hoe recht ze dan zou gooien.

Aiden lachte toen het meisje piepte en de bal het achterhoofd van de jongen raakte. Aiden keek met opgetrokken wenkbrauwen naar de man. Zijn poging om zijn glimlach niet aan hem te laten zien, faalde compleet. Toen Lilium hem dan ook in zijn zijen porde, zakte Aiden wat ineen na een soort lacherige ‘oef’ en pakte hij haar beide handen beet, terwijl hij haar even met een grijnsje aankeek. “Kan je niet tegen porren, Lil?” vroeg hij veel te onschuldig, voor hij lacherig haar handen losliet en een pasje naar achteren zette. Hij maakte een enkele wenkbrauwwiebel terwijl hij haar aankeek. “Dat is leuk om te weten,” grijnsde hij. Oh, ja. Hij vond het veel te leuk om haar te etteren. Het was misschien wel een van de meest amuserende dingen die hij nog deed. Ze reageerde er zo mooi op.

Het blondje zei hem hartstikke goed tegen porren te kunnen. Het was de verrassing die haar zo had laten reageren. Aiden vernauwde zijn blik geamuseerd en luisterde naar haar dreigement. Even lachte hij om haar woorden, voor hij weer met een lichte glimlach op haar neerkeek. “Dan moet ik het misschien nu nog eens proberen,” zei hij. Nu kondigde hij het aan, dus zou het niet als een verrassing komen. Hij deed een poging langs haar te stappen, om haar weer in de zij te porren. Van voor zat immers die Jirachi nogal in de weg. Hij had misschien wat te enthousiast de hoofdprijs gewonnen. Die knuffels waren gigantisch en dan zat je er weer de rest van de dag aan vast. Wie weet vond ze het wel vervelend en wilde ze hem gewoon niet beledigen, of zo.