Met open kaart spelen

Uh... What the actual hell? Wat moest hij hier nou weer mee. Hij had een kaartje in zijn handen geduwd gekregen met een afbeelding erop en de enige woorden die tegen hem waren gesproken was "dat is je partner". Daar kon hij dus echt helemaal niets mee. Pas nadat hij beetje had rondgevraagd, was hij erachter gekomen dat het een nieuwe methode van de organisatie was om Grunts van hun luie reet af te krijgen, waaronder hemzelf dus. Hij moest nu dus opzoek gaan naar iemand die een Machoke moest voorstellen, of iets in die richting. In ieder geval wist hij wel de ontmoetingsplek te ontcijferen. Het dak van het warenhuis, waar hij nu rustig naar toe aan het gaan was. Hij hoopte dan maar dat zijn partner er al was, want dat zou dit alles een stuk makkelijker maken. Hij had niet echt veel zin een hide and seek spelletje. Echo moest toegeven dat hij best wel stocked was voor deze patrouille, het was immers de eerste sinds hij van Taylor haar Froakie had gejat en dat gaf een zeker gevoel van macht. Hij keek op toen hij op het dak stond en zag iemand met zijn rug naar hem toe staan, uitkijkend over het plein. "Yo," zei hij op een kalme toon, terwijl hij verveeld zijn handen in zijn zakken deed. Voor de verandering had Echo de hood van zijn hoody weer es opgedaan, waardoor je alleen de reflectie van zijn gifgroene ogen eronder uit zag komen.

Beer van een vent, diepe stem, het zou hem niet verbazen als hij ook nog eens gespierd was onder zijn kleding. Echo snoof zachtjes, hij had hem zelf liever ingeschat als Ursaring of Pangoro, dan een Machoke, maar goed. Het was de fantasie van Team Rocket, niet die van hem. De man stelde zich voor als Theodore, goh wat een deftige naam voor iemand zoals hem. "Echo," beantwoorden hij het voorstelrondje. Zijn groene ogen gleden langs de man heen, naar het plein waarop ze uitkeken. Kalm ging hij naast Theodore staan en hielt alles scherp in het oog. Hij zou zich niet laten verrassen door iemand als hem. "Wat is 't plan?" vroeg hij daarna rustig, de man geen blik gunnend.

Zo te zien bleven ze maar wachten, totdat er vanzelf iets zou gebeuren. Gelukkig was dit Lumiose City, hier gebeurde altijd wel iets leuks om op in te springen. Het duurde dan ook niet lang totdat er een Team Rocket truck werd aangevallen door een paar irritante gastjes van Team Galactic. Echt waar, die mensen moesten ze gewoon een voor een ophangen, onderste boven, aan hun tenen. Echo snoof eventjes toen Theodore een pokémon tevoorschijn haalde en commandeerde met een Psychic aanval naar beneden te gaan. Ja, zo kon het ook, maar het was zo saai om te doen. Zelf gooide hij een pokéball op en liet zijn Garchomp eruit. "Naar beneden," zei hij rustig, terwijl hij de rugvin van de pokémon greep en ze op hoge snelheid en behendigheid naar beneden sprongen. Eenmaal op de grond, volgde hij het voorbeeld van zijn partner en rende op de Team Galactic grunts af. Hij schoot onder de benen van de eerste grunt heen en wierp een klein mesje in de kuit van de tweede. Daarna sprong hij overeind en haalde uit met een vuist op de grunt die hij net mank had gemaakt.

Zijn vuist raakte een neus, brak een neus en liet een neus bloeden. Goed zo. Geen oog meer voor Theodore, dook Echo weg toen er een tegenaanval werd ingezet. Hij boog zijn rug in onmenselijke bochten en draaide zich zover door dat hij al spinnend de man een trap in zijn gezicht kon geven. Binnen een tel stond hij weer overeind en merkte dat een tweede op hem af kwam gelopen. Snel haalde Echo een mesje van onder zijn hooby vandaan en de man stond meteen stil. De punt van het mes nog geen halve centimeter verwijderd van zijn linker oog. "Shhtt," zei Echo rustig. "Ik kom zo bij jou." De eerste man greep hem bij de middel en sloeg hem tegen een paal aan, waarna Echo hem een snelle slag in zijn nek gaf. De man zakte in elkaar en bleef bewusteloos liggen. Daarna wenkte hij de tweede, die eventjes slikte, maar toch aanstalten maakte om op hem af te rennen.

Vanuit zijn ooghoek zag hij hoe Theodore te werk ging en een kleine glimlach kwam op zijn gezicht. Dit kon nog eens leuk worden. Het was lang geleden dat hij zich zo mocht uitleven met andere mensen. De derde grunt rende ondertussen op hem af en Echo stopte hem op het moment dat hij hem wilde slaan. "Ik zou 't niet doen," zei hij rustig. "En waarom dan wel niet, punk?" werd er naar hem gegrauwd. Echo knikte naar achter de man en toen deze zich omdraaide, stond Scrum al klaar. De Garchomp sloeg de man weg met een van zijn vinnen en Echo reageerde er direct op. Hij wierp het mes in de rug van de man, die daarna stil bleef liggen, either buitenbewuste of zwaar genoeg verwond om slim genoeg te zijn niets meer uit te halen. Hij draaide zich om om te kijken hoe Theodore de vierde grunt zijn ribben brak en vond dat hij er ook wel een lolletje in mocht hebben. Met het laatste mesje dat hij op zak had, pinde hij de man tegen de truck aan. "Ga je gang," zei hij met een grijns tegen de oudere man. Wat heerlijk was dit toch, gewoon weer als van oudst mensen in elkaar meppen.

Oké, Theodore was dus voor de wat hardere aanpak dan dat hij zou hebben verwacht. Er werd aan hem gevraagd of hij nog iets wilde doen en dacht eventjes na. Hij pakte twee pokéballs erbij, uit de ene kwam zijn Zoroark die verbaast om zich heen keek, uit de tweede zijn Mawile. Hij fluisterde de Zoroark iets in haar oor en ze grinnikte eventjes. Ze schoot achter de truck langs en kwam terug in het lichaam een bloedmooie vrouw. Verleidelijk drukte ze zich tegen het lichaam van de man aan, terwijl de Mawile een poging deed om zijn vingers en toch al verbranden tenen eraf te happen. Hij had dit zo erg kunnen maken, maar de langzame martel methodes waren het beste. If I only had a centipede, dacht hij eventjes en schudde zijn hoofd. Waar kwam dat opeens vandaan?

De man wist niet of hij moest schreeuwen van de pijn of van genot. Toen Echo er genoeg van begon te krijgen, liet hij Triss en Scrum terugkeren en beval Caitlynn om gewoon zijn voeten en handen eraf te bijten, die zou hij toch niet meer nodig hebben. Daarna liet hij de man vrij en als een bloederige hoop op de grond liggen. Hij voelde de ogen van zijn partner in hem branden, zo te zien leek het op zijn schouders te komen om een oplossing te vinden voor dit probleem. "Tenzij we die banden weten te vervangen, denk ik dat we 't maar op een escort missie moeten gaan houden. Mijn Absol en Garchomp kunnen wel helpen met het voortbewegen van truck, maar het is niet zeker of de kust veilig is," opperde hij rustig. "Tenzij je een autobanden winkel wilt gaan zoeken en de banden wilt laat vervangen," vervolgde hij daarna, kijkend naar zijn partner.