Silent Screams +Riddle

Voor een moment bleven ze elkaar recht in de ogen aankijken, waarin er dan ook niet werd gezegd. Hierna liet hij dan ook maar zijn hand over haar gezicht gaan. In de eerste instantie werd er helemaal niets gedaan om zijn hand tegen te houden, om dat ze een van haar ogen toekneep en sprak dat ze het niet had bedoeld om hem op haar te trekken. Hij grinnikte even. "Sure you didn't." nee, hij geloofde het nu wel dat ze dit niet bedoelde, maar alsnog wou Eric er iets moois van maken. Nu pas werd dan ook zijn hand vastgehouden. Hij had uiteraard niog een andere hand, maar die had hij op het moment een beetje nodig om te steunen op de bank, zodat hij niet letterlijk helemaal op haar viel. Er werd gesproken dat hij moest stoppen, anders ging er wat gebeuren. "Or what?" klonk er dan ook van hem, vreselijk uitdagend. Om deze woorden dan ook nog wat nadruk te geven, leunde hij meer naar haar toe, om haar nu twee kusjes in haar nek te geven. Als je het hem vroeg, was het maar al te duidelijk waar hij heen wou met deze acties. Net zoals de jongeman er wel heel erg zeker van was dat Riddle dit ook zou weten.

Bij zijn uitdagende vraag werd hij meteen nors aangekeken, ja, daar had ze niet echt een antwoord op voor dit geval he? Zodra hij haar weer begon te zoenen, was het te voelen hoe haar grip om zijn hand verstrakte. Hierna werd hij weer nors aangekeken, iets dat heel anders was in vergelijking met zijn eigen uitdrukking. Door de blondine werd gesproken dat ze precies wist wat hij wou, maar hij geen Nathan was.. Niet geheel dan eigenlijk. "And how much of a difference does it make now?" voor nu, zag hij dat namelijk niet geheel nee. Oké, hij mocht heel misschien iets erger zijn, maar verder? Nee, verder was dat er niet echt.. Heh. Hij grinnikte kort bij haar volgende vraag. "Oh I do." Begon Eric, om hierna haar weer even te zoenen op haar lippen -scheelde voor hem zeg, dat ze niet bepaald verder naar achter kon leunen. Hierna keek hij haar weer recht aan. "It's just that I don't accept a 'no' as answer." en kijk, dat was nou voor hem een antwoord die als de waarhied nu kon worden gezien.

Op zijn woorden werd er dan ook lichtelijk gesnoven, ach, zó erg was het toch ook weer niet zeg? Dit bleek dan maar zeker te blijken ook, want die enorme blos was nog wel zeker niet verdwenen. Bij het horen van zijn volledige antwoord, over dat hij haar wel een keus gaf maar simpelweg het antwoord 'nee' niet accepteerde, leken haar ogen een stuk groter te worden. Heh, dit ging, voor hem dan, wel zeker de goede kant op zeg. In welk geval was hierdoor wel de norse uitdrukking van haar gezicht verdwenen, dus dat was iets in welk geval. Er werd nog zacht gemompeld dat het dan niet echt een keuze was. Oh, ja hoor, enkel was er maar een gelimiteerd antwoord, simpel als dat. Echter bij het horen van haar volgende woorden, hield hij wat vragend zijn hoofd schuin, wat was er dan daarmee? Er klonk nog iets, iets heel erg zacht en het zou hem ook ontglipt zijn als de tv iets harder stond. Nu kon de groenharige er nog maar net aan uitmaken wat ze had gezegd. Maar hij had het deels verstaan, dat was iets. Het was er ook al door dat hij eigenlijk bijna op haar zat, maar dat maakte het voor hem zelf ook een stuk makkelijker. "Don't worry about it." fluisterde hij dan ook, weer in haar oor. Hierna draaide hij zijn hoofd enkel wat, om Riddle hierbij nu meerdere kusjes te gaan geven, eerst op haar wang, daarbij steeds iets meer omlaag gaande.

Hij wist uiteraard nog maar als te goed dat het nu nog vrij onschuldig was, voor zover dit het dan kon zijn eigenlijk. Dit zou echter zeker niet voor eeuwig gaan duren, want ondertussen was zijn vrije hand al wat omlaag gegaan, tot bij het randje van haar shirt om precies te zijn. Voor een moment stopte de groenharige dan ook even mee met haar kussen, om hierbij met beide handen haar shirt omhoog proberen te krijgen, zelfs uit eigenlijk. Echter stopte Eric voor een moment toen de blondine mompelde dat ze hem anders persoonlijk ging vermoorden. Hij haalde geamuseerd een wenkbrauw op. "Oh? And what about poor Nathan then?" klonk er dan ook van hem. Uiteindelijk ging hij wel weer verder waarmee hij bezig was. Want euh, ja. Het was niet dat hij het nu nou bepaald slecht had hoor. Nee, het slecht hebben was hier vooral absoluut geen goede benaming voor.

Voor het moment, was de enigste reactie op zijn woorden een kort gesnuif. En hij bedacht zich vooral nu eigenlijk, dat Eric dit zo erg tegen haar kon gaan gebruiken. Of in welk geval, hetgeen dat er zo werd gedaan dan. En kon gaan verwachten ook dat hij hier echt wel ooit misbruik van ging maken. Zodra de jongeman dan ook haar shirt gewoon had uitgetrokken, leek de blondine te stotteren bij haar volgende woorden, vooral omdat hij dan ook echt doodleuk weer verder ging. Met wat hij uit het gestotter kon maken, werd er dan gesproken met dat zij dat uiteraard niet kon maken. In welk geval leek ze nu wel weten waar ze het over had. Er had ook nog zachtjes van haar uit dat het niet eerlijk was. "And why is it not fair then?" enkel even om dit te spreken had Eric gestopt, maar ging daarna dan ook letterlijk weer verder. Om het net ietsjes erger te maken, had hij dan ook nog eens zijn hand op een van haar heupen gelegd. Hij zelf zou het niet erg vinden als ze 'het' hier al gingen doen hoor, maar als er nou echt iemand weer zomaar binnen zou gaan lopen.. Nee, dat ze dan een ander probleempje konden hebben.

Hij wist dat hij het Riddle nu half onmogelijk maakte om een normaal antwoord te kunnen geven, maar dat was niet iets dat hem eigenlijk liet stoppen ook. Ze leek een poging te doen om antwoord te geven, waar een mislukte 'vrijwel alles' uit was gekomen, want ze stopte halverwege haar zin. In welk geval was het wel genoeg geweest om te weten wat ze bedoelde, en dat was al een heel iets. Oh, daarom stopte ze. Puur omdat hij zijn hand op haar heup had geplaatst, dat was dan ook al snel zeg. Er werd weer gepraat door de blondine, maar dan nu de 'vraag' of hij er wel zo zeker van was dat ze hier zouden blijven. "We could go upstairs then, if you want that." hij zou niet weten eigenlijk wanneer er nog iemand het huis binnen zou moeten komen. Maar oké, nu ze het zei, mocht het misschien wel een net iets beter idee zijn. Hij kwam dan ook wat overeind, Riddle dan ook de ruimte gevend om wat overeind te komen. Tja, anders ging het ook nogal moeilijk, om naar boven te gaan komen als ze daar beiden maar bleven liggen. Dit zou overgings wel een van de weinige redenen zijn dat hij echt hiermee voor zo een reden zal stoppen. Maar, de zorgen snapte hij wel.

Oké, dit was serieus een van de meest droge dingen die ze konden doen nu. Maar het was wel zeker een stuk beter dan hier beneden op de bank te blijven. Stel voor, ineens zou wie dan ook komen binnenlopen en hun waren dát aan het doen. Nee, dat was niet iets geweldigs. Terwijl hij dan ook van de bank was afgekomen, leek de blondine dit nu ook te doen en dan ook het shirt te pakken en naar de trap te gaan lopen. Ondertussen had de groenharige de knoopjes van zijn shirt wat losgemaakt, zodat er dan nu ook een groot stuk van zijn borst eigenlijk te zien was. Hij liep achter de blondine aan naar boven, tot ze dan uiteindelijk in haar slaapkamer stonden. Het was voor even werd euh, wat onhandig, om het zo maar te gaan noemen. Hij liep dan maar ook weer naar Riddle, om haar weer te gaan zoenen, het was in welk geval nu beter dan even de awkwardness net. Ja, verassend genoeg had zelfs hij die gevoeld. Weer had hij een hand bij haar heup geplaatst, ze zouden net zo goed weer verder kunnen gaan waar ze net waren.

Zodra hij dan ook weer verder was gegaan, leek Riddle het voor de eerst keer eens te accepteren en hem daarbij dan ook terug zoenend. Iets dat hij dan ook wel zeker leuk vond, was het feit dat de jongen nu door haar omhelst werd. Hiervoor deed dan nu de jongeman zijn beiden handen op haar heup, waar er dan net dus eentje zat. Ondertussen gebruikte hij zijn tong tijdens het zoenen, 'oeps'. Niet dat hij het per ongeluk deed. Nee, absoluut niet zelfs. Zo bleef hij dan nog even staan. Al stopte hij voor een kort moment, al was het nu enkel om even snel zijn shirt uit te trekken, iets dat gelukkig vrij soepel ging. Dat zou het enkel ergens maken zeg, als dat ook al moeilijk ging. Maar oke, hierna gooide Eric het shirt gewoon even ergens heen, om haar weer te gaan zoenen. Nee, het was inderdaad niet echt dat er ook iets was dat hem dan nou bepaald zo 'snel' al zou laten stoppen, maar zo was hij nu eenmaal. Was het goed? Nee, niet bepaald, maar dat was ook dan wel weer te verwachten hoor.