Dealing with Danger {TR Quest}

Hij ontweek het mes, waarna de ander dreigend op hem af kwam. Oh, maar hand-to-hand combat was hij wel goed in. Echter sloeg hij zijn armen om hem heen en knuffelde hij hem. "Stop, alsjeblieft Matthew." sprak hij zacht tegen hem. "Ik wil niet verhuizen en weg nadat ik je heb gevonden na al die tijd..." gvd... Hij knuffelde hem steviger. "Het spijt me echt dat ik dat soort dingen zei... maar..." Hij wilde zijn heupen pakken in publiek gvd.

Ugh. Hij ontweek dat ook al?!? Hij kon dit niet aan! Waarom kon hij hem niet koudbloedig afslachten in deze woede zoals hij bij anderen deed? Waarom had hij problemen met het feit dat wapens richting zijn kop waren gericht? Wat deed die bitch met hem? Hij slikte even en tpen de ander hem opeens omhelsde trilde hij weer even. Hij wilde het niet horen! Waah! Ugh. Hij hijgde even en probeerde eerste de ander weg te duwen... Maar toen de woorden tot hem doordrongen verstijfde hij wat. Eh... "Maar wat...?" zei hij echter snuivend. Wat was er nu? Hij trok zijn kop terug, een ijzige blik in zijn oog. Hij haatte dit... Dit was verschrikkelijk. En ja, hij was ook echt niet happy. De ander had hem zwaar boos gemaakt, woest zelfs.

De ander trilde even toen hij hem begon te knuffelen, waarna de lange jongen hijgde en hem probeerde weg te duwen. Matthew, please... Hij wilde gewoon Matthew... Matthew... De jongen verstijfde echter, waardoor Mel even slikte. Eh? "Maar wat...?" klonk er snuivend van de ander, waarna de ander zijn hoofd terug trok en hij oog in oog stond met de ijzige blik in Matthew oog. "Je..." ugh... Hij keek weg en sloot zijn ogen even. "Je wilde mijn heupen pakken in het openbaar." gvd... Dat was beschamend en gvd. Hij haatte dat. Hij wilde niet de hele tijd in de schaamte staan. "En daar was ik pissed om." gvd.

Uh? Hij luisterde naar wat hij zei... "Je..." Ja wat???? "Je wilde mijn heupen pakken in het openbaar." So....? Dat hij zijn heupen wilde pakken... In het openbaar? Wat was daar mis mee? Genoeg mensen die gay waren deden het? Dus waarom kon een bi en een gay gast dat dan niet doen? Wat was het probleem? Hij zag het echt niet in sorry. Hij wilde het ook gwn weten. Het geldige antwoord naar dit alles... Dus niet het "En daar was ik pissed om." Wnat voor matt betekende dat niks, sorry. Hij gaf hem dus een mep in zijn gezicht. "So... Je bent toch gay? Wat is er mis mee?" zei hij snuivend terwijl hij naar hem keek. Zijn blik was zo koud. Hij kon er niks aan doen. Deze jaloezie, deze liefde en deze haat, het was iets dat hem verteerde en hem kapot aan het maken was. Wat was het? "Je houd toch van me?" dus wat was het probleem? WAT WAS HET???

Hij kreeg echter opeens een klap in zijn gezicht, waardoor Mel even verbaasd knipperde. Waar had hij dat nou weer aan verdiend? "So... Je bent toch gay? Wat is er mis mee?" klonk er snuivend, waardoor Mel even fronste. Wacht... Wat? "Je houdt toch van me?" Gvd. Nu was het zijn beurt om hem te slaan. "Dat ik gay ben betekent niet dat het oke is om mijn heupen zo maar te pakken!" sprak hij fel tegen hem. Hij snoof even en keek weg. "En ik weet niet of ik van je houd." vervolgde hij even tegen de ander, waarna hij van hem weg stapte. Het was niet oke. Totaal niet oke.

En hij kreeg een slag in zijn gezicht terug. Momenteel zag hij er dan geen reden in en wakkerde dat alleen maar nog meer zijn woede aan. Wat?! "Dat ik gay ben betekent niet dat het oke is om mijn heupen zo maar te pakken!" zei hij. Matt snoof even. Oh? Hij vond van wel hoor. Hij vond het namelijk niet erg thuis, in de keuken of als ze sliepen. Ja. Vooral dat laatste. Matt had veel de ander bij zijn heupen vastgehad tijdens het slapen. Al was het meer onbewust dan bewust. "En ik weet niet of ik van je houd." hij knipperde even waarna langzaam een lichte verbaasdheid kwam op in zijn rode oog. Wat zei hij daar? "Waarom... Denk je dat?" zei hij grommend....wat was dat nu weer! Kon je dat geloven. "Je houdt dus niet van me?! Ook fijn om te weten 'maat'," zei hij. De toon waarop hij maat zei klonk verachtend en scherp. Het was duidelijk dat hij aangedaan was door die alles.

Ugh... De ander snoof even op zijn antwoord. Wat nu weer? Toen hij zei dat hij niet wist of hij van de ander hield, kwam er een ietwat verbaasde blik in zijn oog. "Waarom... Denk je dat?" klonk er grommend van de ander af. "Je houdt dus niet van me?! Ook fijn om te weten 'maat'" klonk er, met Maat verachtelijk en scherp. Jezus. "Ik bedoel, ugh!" gvd. Hij keek naar de ander. "Ik houd van je als vriend!" sprak hij tegen de ander. "En ik wil niet dat mijn vriend mijn heupen in het openbaar loopt te grijpen!" Zo. Dat was er uit. Hij was gewoon duidelijk dat hij dit niet wilde.

Wat... Hij knipperde enkele keren. Hij snapte dit niet. Dit ging gewoon niet binnen ok! Hij snoof verachtelijk toen de ander weer zijn mond open trok. "Ik bedoel, ugh!" zei hij even. Wat was er ugh? Hij was de enige die ugh mocht zeggen want dit hele gedoe was een ramp en gewoon een grote dramafeestl door die gast hier. Niet door matt natuurlijk, want al zijn acties waren reacties geweest op wat mel had gedaan. Ugh. "Ik houd van je als vriend!' oh dat was pas een diehard gefriendzoned worden. Zo hard. Godgod. Godgod. Daar ging het mooie rustige momentje. Nee. Dit kon niet zijn! Gvd melvin. Juist ja en dat geloofde hij dus voor geen enkele meter om eerlijk te zijn. Echt. Dat kind kon even stikken in zijn woorden. Bitch. "En ik wil niet dat mijn vriend mijn heupen in het openbaar loopt te grijpen." hij snoof even. "Ik ben dus maar een vriend?" zei hij even wat kalmer dan eerst. 'Goed dan. Bekijk het. Het is over.' hij draaide zich stug om. 'We gaan die gast zoeken en dit dan uitvechten thuis.' gvd... Matthew was pissed en nog eens zwaar ook.

De ander snoof even op zijn antwoord. "Ik ben dus maar een vriend?" klonk er kalmer dan eerst. Ja. Nee. Hij wist het niet. Dat had hij al vaker gezegd toch? En hij was niet zo maar een vriend... Wel zijn beste. Of eerder eh... Zijn enige? Derp. "Goed dan. Bekijk het. Het is over." Eh? Ze hadden nooit een relatie in de eerste plaats, toch? Wat was er dan over? Dat de ander zijn heupen pakte enzovoorts? "We gaan die gast zoeken en dit dan uitvechten thuis." klonk er van de ander, waar op Mel even rustig knikte. "Yeah, is goed." sprak hij even tegen de ander terwijl hij iets weg keek. Ugh... Het was gewoon een goede vriend, niets meer, niets minder. Hij begon rustig te lopen terwijl hij rond begon te kijken. Een verdachte gast zoeken dus. Al waren zijn gedachten er niet bij. Gvd.

De ander knikte even rustig. "Yeah, is goed." zei hij waarna hij even wegstapte en Matt achter hem aanliep. De lange man keek even om toen hij echter iets hoorde en Barbara aan kwam lopen met een piepende, aandrengende toon in haar stemgeluid. "Wat is er?" de roze pokemon draaide zich om en liep terug weg. Hierbij schoot Matthew achter der aan waarbij hij kort had omgekeken naar Melvin. Als hij wilde meekomen dan kon ie dat. Zo niet dan bleef ie daar maar. Hij carede toch niet. Hij vertraagde na een tijdje en volgde zijn fairy type stiller verder, steeds dieper de steegjes in, in de donkere straatjes die onaangename sfeer hadden. En toen draaide ze de hoek om en stond ze voor een lingeriewinkel... Voor pokemon.. "What the Muk?!?!?" why barbara whyyy??? Hij keek even grommend naar de Pokémon en toen naar de winkel. Gvd.

Toen er een aandringende, piepende toon klonk keek Mel even achter zich en stopte met lopen, wat was er mis? "Wat is er?" De audino draaide zich om en liep weer weg, waarop Matthew haar volgde. Wetende wat hij tegen haar had gezegd begon Mel de ander te volgen met Lindo in zijn armen. Ze gingen echt diep de steegjes in, iets wat hij eigenlijk niet te vaak deed. Voor al na de vorige keer. Al betwijfelde hij of de ander hetzelfde weer zou doen voor hem als voorheen. Toen ze de hoek om gingen volgde Mel nog steeds, om een lingerie winkel voor Pokémon te zien... Wat.. "What the Muk?!?!?" klonk er van Matthew af, waar op Mel het niet kon laten om zachtjes te lachen met een hand voor zijn mond. Wauw... Dat was wel.. Wauw.. Dat was geweldig.

De ander had hem gevolgd en kon het niet laten om te lachen. Ookal was het maar een beetje. Gvd, gvd, gvd... Ugh. "Stop met lachen!" schreeuwde hij boos. De glimlach van barbara was er niet af te krijgen bij het zien van het gezicht van haar trainer en Matt liet de roze Pokemon terugkeren. Hij keek even naar Nyara en toen keek hij rond. Hij had al die tijd het gevoel gehad dat hij werd bekeken van alle kanten. Hij sloeg dan ook plots tegen het etalageraam van de winkel en deze brak onder de druk waardoor matt's hand nu wat aan het bloeden was en er een alarm afging voor de etalage. Hij gromde. Hij was nog steeds boos tho. De hand bleef netjes binnen hangen in de winkel, terwijl het laatste glas viel naar de grond en wat geluid maakte... auw... Arceus FUCKING DA-

Heh... "Stop met lachen!" klonk er van de ander af, waardoor Mel de ander even grinnikend aan keek. Heh... De pokémon werd door de ander terug gekeert, waarna de ander opeens de etalageruit in sloeg, waardoor Mel stil werd. Arceus... Matthew... Hij liep even naar de ander toe en keerde Lindo terug. "Gaat het?" vroeg hij bezorgd terwijl hij de hand voorzichtig vast pakte om naar de verwondingen te kijken. Matthew... Hij moest niet van die domme dingen doen. Vooral dit soort dingen waren.... Tja... Waren niet handig van de ander.

Uh. Hij snoof even en bleef even zo staan. Hij was zo boos. Gvd... Gvd. Ugh... De pijn in zijn hand hielp ook niet, maar aan de andere kant was het heerlijke om die bevestiging te hebben. "Gaat het?" zei hij terwijl ie zijn hand pakte en het dus zo uit het gebroken glad haalde. Hij sloeg hem keihard met de gewonde hand en zei; "Raak me niet aan homo." zei hij bloedserieus waarna hij zich omdraaide en verder wandelde. Hij keek kalm rond en liet een zucht langs zijn lippen gaan. De Dratini gleed van rond zijn nek en ze richtte zich wat op waarna ze de omgeving in zich opnam. Normaal zou Matt nooit zo'n uitbarsting hebben gemaakt, laat staan iemand zo noemen in een pure woede-aanval. Maar hij was gewoon echt woest op Melvin, hij kon er niks aan doen en het enigste wat dan in hem opkwam, was de ander gewoon kleineren of wat hij ook probeerde... Hij was boos, hij wist echt niet wat hij zei of wel dan?

De jongen sloeg hem met de gewonde hand, waardoor Mel even verbaasd knipperde en het bloed van de gewonde hand op zijn gezicht voelde. Auw... what het hell... waar was dat goed voor? "Raak me niet aan homo." klonk er bloedserieus van de ander. Wat..? Mel bleef verbaasd en versteend achter... Wat.. Waarom werd hij zo genoemd? Waarom was de ander nou zo boos? Sigh... hij snapte de ander echt niet goed. Mel liep de andere kant op en liet Lindo weer verschijnen. Hij zou zelf wel gaan zoeken naar die persoon. Samenwerken ging nu toch niet echt. Echter werd hij vastgenomen door iemand, die hem naar een steeg trok en die een doek voor zijn gezicht hield, waardoor hij buiten westen raakte... wat... waarom...